1,735 matches
-
de lângă pat, ratând unul, Însă reușind să-l catapulteze pe celălalt direct pe dulap unde a lovit oglida și apoi a aterizat pe jos. Apoi și-a ridicat pantalonii de pijama cu talie joasă Într-un fel de-a dreptul caraghios, care, ca să spunem adevărul, nu prea susțineau efectul dramatic pe care voia să-l creeze. — Pentru numele lui Dumnezeu, nu se poate să am și eu o clipă de liniște Într-o dimineață de duminică? — Din păcate nu există nici o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
să vadă că nu suntem deloc ca arabii. Statul nostru e unul laic și modern. Mătușa Feride dând dintr-odată mai tare volumul televizorului, toate au fost distrase de un nou videoclip pop turcesc. Pe când ochii Îi alunecau spre cântăreața caraghioasă, Asya a observat cât de cunoscută i se părea coafura femeii, chiar foarte cunoscută. Privirea ei a pendulat rapid Înainte și-napoi de la ecran la mătușa Feride, Înțelegând acum care era sursa de inspirație a noii sale coafuri. — Americanilor li
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
facă pe Asya să-și piardă stăpânirea de sine, oricât de hotărâtă ar fi fost În decizia ei de a rămâne distantă. I-a aruncat mătușă-sii o privire jignită. Dar dacă și lui Armanoush Întrebarea aia i se păruse caraghioasă, nu a lăsat nimic să se vadă. Se pricepea la mătuși. Mătușile erau specialitatea ei. Cu obrazul drept ușor umflat din cauza bucății de humus pe care o avea În gură, a răspuns: — Bine, bine. E o țară mare, știți. Există
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
urmă, da. Dar acum nu-ți face griji. Vă mai este frig? Le era. Barnes le dădu să Îmbrace niște costume strânse pe corp, dintr-un poliester lipicios de culoare albastră. Ted se Încruntă. — Nu crezi că astea arată cam caraghios? — Poate că nu sunt ultimul răcnet al modei, dar Împiedică pierderea căldurii datorată heliului, replică Barnes. Culoarea nu e prea măgulitoare, constată Ted. — Las-o naibii de culoare, izbucni Barnes, Întinzându-le jachetele ușoare. Norman simți ceva greu Într-un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
gust metalic. Intercomul din cască emise zgomotul specific de conectare. Primele cuvinte pe care le auzi fură: — Ce părere ai de „În pragul unui prilej deosebit de favorabil pentru specia umană“? Norman râse, recunoscător pentru risipirea tensiunii nervoase. Găsești că e caraghios? Întrebă Ted ofensat. Norman Își Îndreptă privirea către silueta pe a cărei cască era ștanțat „FIELDING“. — Nu, sunt doar neliniștit. — Și eu, zise Beth. N-aveți pentru ce, credeți-mă, Îi liniști Barnes. Care sunt cele mai gogonate trei minciuni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
să-l identificăm pe tipul ăsta. UNDE SE AFLĂ LOCUL DE UNDE VII? EU SUNT AICI. Asta știm! Întreabă-l din nou. UNDE ESTE LOCUL DE UNDE Al ÎNCEPUT? Ted spuse: — Asta nu-i nici măcar corect spus: „de unde ai Început“. O să arate caraghios când o să publicăm acest dialog. — O să-l corectăm pentru publicare, spuse Barnes. — Dar nu se poate să faci una ca asta, spuse Ted Îngrozit. Nu poți modifica această interacțiune științifică de neprețuit. — Se obișnuiește. „Prelucrarea datelor“ - parcă așa o denumiți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
stomacul unei creaturi primitive, gata să-l Înghită. Față În față cu sfera, cu modelul straniu și neomenesc al spiralelor, simți că voința i se topea. Brusc i se făcu teamă. Nu mai era convins că va reuși. „Nu fi caraghios“, Își spuse. „Harry a reușit. Și Beth. Ei au supraviețuit“. Examină spiralele, ca pentru a se liniști. Dar nu era nimic liniștitor de văzut; doar niște șanțuri curbe În metal, reflectând lumina. „OK“, Își zise În cele din urmă. „Am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
zece copii, Vadim Tudor ajuns președinte va oferi eroinei între 50000 și 100000 de euro. Vie emoție în Ferentari. Și totuși ar fi o eroare să râdem, în politică nimeni nu se înmoaie așa, întâmplător. Vadim nu e un simplu caraghios stângaci care își tot pune cenușă-n cap spre deliciul galeriei. Ci o piesă într-un joc mai mare. Totdeauna a fost. În anii ’90 noua putere „emanată“ din revoluție l-a folosit cu succes ca ciomag împotriva firavei opoziții
Nişte ciori vopsite-n roşu by Răsvan Popescu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1376_a_2711]
-
din apartament. V.P.: O clipă, o clipă, don Cezar...am un citat din Jurnalul lui Virgil Mazilescu. Se potrivește: Se sfârșește vodca, începe depresiunea, mi-e dor de Rodica. Redă-mi-o, Doamne! Era ultima oară, în halatul ăla maro, caraghios, cu ciorapii ușor căzuți, nespus de dulce. Trăgea absentă (sau nervoasă?) de câteva fire de păr. Lasă, V.M., lasă. Totul e pierdut... " C.I.: Întâmplarea pe care vreau s-o povestesc eu se petrecea între anii 1979-1980. La sfârșitul anului 1979
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
în sus ca să cobor din munte crucea lui Isus. CARMEN MIHALACHE Urât mai trăiți, domnilor! Tarara-bumbia. Doctorul Cebutkin intră în scenă fredonând o mică arie de operetă, tarara-bumbia... E abțiguit bine (nu e niciodată treaz) și se bâțâie ca un caraghios. "Ni se pare numai că traim", spune el mereu. Dar Tuzenbach a murit cu adevărat, nu e o părere. Ei și? Dar cu un baron mai mult sau mai puțin pe lume nu e totuna?" Așa că el continuă să cânte
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
său plac. Jurnaliștii prezenți la dezbaterea de la Iași au atras atenția asupra faptului că Academia Română impune uneori în mod „abuziv“ anumite reguli. Unul dintre aceste cazuri de „abuz“ a fost și cel în care Academia Română a stabilit, printr-un „vot caraghios“, regula lui „î“ și „sunt“. Dan Stoica, citându-l pe profesorul Coșeriu, a ținut să precizeze că „fiecare poate face o opțiune intelectuală“ și că Academia nu are dreptul de a impune reguli decât în urma unui riguros studiu științific, un
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2189_a_3514]
-
enormă asumare de riscuri. Da, domnul meu infinit, sunteți un perfect seducător stîngaci înnăscut. așa cum pisica este simbolul perfecțiunii în materie de stil (tot ce face o pisică este elegant și natural), tot ce faceți dumneavoastră este stîngaci, tandru și caraghios. m-ați obligat de altfel să învăț să rîd în interior. altfel spus să rîd cu hohote interioare, ca să nu vă tulbur eventual cu rîsul meu. Cunoașteți acest proverb evreiesc : „fă o femeie să rîdă și ea va fi a
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
de Norfolk; ochii erau la fel de goi ca Marea Nordului [...] putea trezi mila oricui. Avea o umbrelă mare și ponosită, care Îi cădea tot timpul de jos. Părea că nu-și dă seama care este capătul bun al biletului de călătorie. [...] amestec caraghios de platitudine specifică omului din Essex și de simplitate canonică...“ (G.K. Chesterton, Nemaipomenitele Întâmplări ale unui preot detectiv, București, Ed. Arc, 1994, pp. 7-8, traducere de A.D. Grigorescu). Buseca. Mâncare preparată din porotos (fasole uscată), papa (cartofi dulci) și mondongo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
dintre titluri, beneficiind de reduceri), precum și pagina de facebook a editurii Junimea. (c) EUGEN URICARU ( c) EDITURA JUNIMEA, IAȘI ROMÂNIA EUGEN URICARU COMPLOTUL SAU LEONARD BÎLBÎIE CONTRA BANDITULUI COCOȘ EDITURA JUNIMEA IAȘI 2015 I Faptul că avea un nume foarte caraghios nu-l deranja. Mai bine spus, nu-l mai deranja, cu timpul reușise chiar să facă din el o măsură pentru ceilalți. Cînd se întîlnea cu un necunoscut întindea mina subțire dar fermă, "ca o lamă de cuțit", îi plăcea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
mai era în acea încăpere în afara lor, s-a uitat la el îndelung și apoi l-a întrebat: Domnule Bîlbîie, ești convins că ai ajuns la locul potrivit? La orice se așteptase, la orice întrebare, numai la aceasta nu! Era caraghioasă, tot atît de caraghioasă ca și numele sau. Doar fusese verificat, cercetat, trecut, cum s-ar spune, prin ciur și prin dîrmon, înainte de a fi angajat ca simplu "colaborator extern" al Serviciului, încă de pe vremea cînd lucra la firma de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
expresie blazată de cîine adormit, mai precis, care pare adormit, supraveghind lumea din jur printre gene cu o privire tăioasă, rapidă. Saluta umflîndu-și buzele, ridicîndu-și nițel bărbia și atîta tot. Trecea legănîndu-se ca un urs, pășind ușurel în pantofii imenși, caraghioși, cu talpă de cauciuc alb. Singura extravaganță. În rest, cu toate că oricine ar fi tresărit dacă l-ar fi văzut în preajmă, în clipa următoare îl uitai. Probabil marele său talent, pentru care Mihai Mihail a înghițit și faptul că e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
a gîndit și s-a străduit să zîmbească larg, cît mai larg cu putință, cu toate că știa că așa nu face nici un fel de impresie bună. Se studiase îndelung în oglindă și se judecase aspru, dar exact. Cînd zîmbea era la fel de caraghios ca și numele. Dar nu avea încotro, Ali Mehmet ăsta era pe jumătate adormit și în puterea nopții putea să-i dea cu ceva în cap înainte de a se dumiri cu cine are de a face. "Cine-i?" Vedea cine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
care o privea cu un fel de admirație învecinată cu extazul. "Tul, brocart, olandă" spunea K.F., plimbîndu-și ochii peste rafturile gălbui pline cu valuri de pînzeturi și stofe, "tul, brocart, olandă" repeta domnișoara Sofie, fără să privească la gesturile elegante, caraghios de elegante cu care vânzătorul răsturna pe tejghea marfa. Un nor ușor de praf și scame se ridica în odaie, mirosul de naftalină se întărea, K.F. îi făcea semn domnișoarei că pot ieși, treburile erau rezolvate, negustorii din Vladia știau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
ființă mai periculoasă decît un scorpion. Un scorpion care pînă la urmă, la urma-urmelor, e în stare să se înțepe singur și asta dintr-un motiv pe care numai el îl știe. Și, uite, că unul ca Leonard Bîibîie, un caraghios pînă la capăt, era ales, iar despre el, adjutantul Popianu, nu știe nimeni. Și nici nu va ști vreodată, iar dacă cumva, prin cine știe ce minune, vor afla că și el există, nu se va întîmpla nimic. Vor ridica din umeri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
vreme și nu-ți face singur piatra de mormînt", i-a spus cu un ton grav, de om care știe și care e scîrbit de și mai multe. Bîlbîie s-a uitat la el cu ochi rotunzi și strălucitori. Era caraghios de tot și parcă întinerise brusc. A tras aer în piept și se vedea că are de gînd să-i spună tot, dintr-o suflare. Asta era prea mult, Radul Popianu era un om de onoare și într-un fel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
și parcă întinerise brusc. A tras aer în piept și se vedea că are de gînd să-i spună tot, dintr-o suflare. Asta era prea mult, Radul Popianu era un om de onoare și într-un fel ținea la caraghiosul de Bîlbîie. A luat cana pe jumătate plină și cu o mînă l-a prins de falcă, cu cealaltă i-a vîrît printre dinți marginea îndoită a cănii turnîndu-i cu o mișcare scurtă vinul de-a dreptul în gîtlej. Lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
de la "evidența crizei de conștiință a europenilor, domnilor, o criză care ține de sfîrșitul mileniului, nu uitați, noi sîntem acum la începutul sfârșitului". Pe Șerban Pangratty îl cam plictiseau discuțiile pe această temă fie numai și pentru că i se părea caraghios ca acești oameni să discute la nesfîrșit pe aceeași temă, discuție care începuse cu treizeci și ceva de ani în urmă, cînd tocmai se. termina veacul trecut. Veacul trecuse, oamenii îmbătrîniseră și, cu toate că mai totul se schimbase, subiectul discuției rămăsese
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
al morții, un adevărat zeu coborît din nori. Va muri în carlinga avionului său. Totul va fi perfect, privit dinlăuntru. Dar privit din afară, uite așa cum îl privim noi acum, ce va fi cu el va fi stupid. Poate chiar caraghios. N-aș putea să-ți spun acum, dragă Leonard, cum anume se va întîmpla, dar nu se poate să fie altfel decît caraghios. Poate chiar comic. Va muri întocmai cum își dorește, la manșă, ascultînd bătaia motorului ca pe bătaia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
afară, uite așa cum îl privim noi acum, ce va fi cu el va fi stupid. Poate chiar caraghios. N-aș putea să-ți spun acum, dragă Leonard, cum anume se va întîmpla, dar nu se poate să fie altfel decît caraghios. Poate chiar comic. Va muri întocmai cum își dorește, la manșă, ascultînd bătaia motorului ca pe bătaia propriei inimi și, cine știe, poate va fi mulțumit; soarta îl va ajuta ca pînă la capăt să privească lucrurile numai dinspre el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
aceea cei mai mulți o sfîrșesc în accidente, se plictisește Cel de Sus să le tot trimită semne și ei să nu le ia în seamă și atunci pune la cale cîte un accident, bună, nu?" Și rîse de unul singur, destul de caraghios în crîșma goală și întunecoasă. Bercu se apucase de șters pahare cu șervetul cu care alunga muștele. "Bună, sigur că-i bună. Și o să stați mult la noi, vreau să zic, o să rămîneți și peste an în Vladia? Scuzați-mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]