2,931 matches
-
ai săi îi propun să-l însoțească. Ei fac un popas la hanul de la Fântâna lui Albotă și acolo îl întâlnesc pe boierul Stroie Orheianu (Ștefan Ciubotărașu), salvându-i acestuia fata din mâinile cazacilor zaporojeni care o răpiseră. Boierul avea conacul la Murgeni, în apropiere de Șoimărești, și merge o porțiune de drum împreună cu cei trei frați de sânge. Tudor Șoimaru se îndrăgostește de Magda (Ana Maria Nicolau), iar fata îi răspunde la sentimente. Ajuns în satul natal, Tudor Șoimaru află
Neamul Șoimăreștilor (film) () [Corola-website/Science/314041_a_315370]
-
șoimăreștenii îi atacă pe dragonii polonezi care-l însoțeau pe boier și îi ucid, dau foc curții boierești sub privirile Magdei și a soțului ei care sunt alungați din sat, iar apoi ară cu plugurile pământul unde a fost odinioară conacul lui Stroie Orheianu. În final, același narator mărturisește: "„Bunicii mei sînt strănepoții acestor oameni, iar eu am scris această povestire având în sufletul meu răsunetul durerii lor”". Scenariul filmului a fost scris de Alexandru Struțeanu și Constantin Mitru după romanul
Neamul Șoimăreștilor (film) () [Corola-website/Science/314041_a_315370]
-
avea încredere deosebită în munca mea”. Decorurile realizate de el au scos în evidență epoca istorică în care se petrec evenimentele relatate, profesoara Elena Saulea considerând că „epoca respiră prin fiecare colț de casă, prin fiecare zid de cetate sau conac, cu tot ce are în față”. Într-un interviu publicat în aprilie 2003 în revista "Clipa", tipărită de o organizație românească din SUA, maestrul scenograf a prezentat mai multe probleme întâmpinate în timpul realizării filmului "Neamul Șoimăreștilor", primul film în format
Neamul Șoimăreștilor (film) () [Corola-website/Science/314041_a_315370]
-
strada Ștefan cel Mare, ce continuă spre podul peste Răut. Perpendicular acestei artere, orientată spre Catedrală Sf. Nicolae este strada care poartă denumirea drumului spre Chișinău, orientată spre podul peste Răuțel. Raza orientată spre sud-est făcea legătura între catedrală și conacul proprietarilor orașului (Panaite, Catargi, Bodesu). Pe această rază s-au format câteva piețe comerciale și publice, cu un spațiu curgător similar sistemului vaselor comunicante: piața cu alimente, piața de cai, centrul comercial de formă pentagonală - Tarabele comerciale. Pe direcția sudică
Bălți () [Corola-website/Science/297395_a_298724]
-
cai, centrul comercial de formă pentagonală - Tarabele comerciale. Pe direcția sudică un enorm sector reprezenta oborul pentru vite cornute. În conformitate cu proiectul din 1839 a avut loc sistematizarea orașului și construcția spitalului militar (1826), a poștei, a penitenciarului (1828) și amplasarea conacului urban al proprietarilor și a oborului, obiective încadrate perfect în structura urbană, realizată după confirmarea proiectului în 1845, în total în oraș 1516 clădiri. În așa mod, centrul arhitectural al Bălțiului s-a format pe teritoriul din apropierea Catedralei, în jurul nucleului
Bălți () [Corola-website/Science/297395_a_298724]
-
proiectată Catedrala. În partea de nord-est a orașului, spre Soroca și Hotin și în regiunea oborului de vite, s-a păstrat parcelarea veche, cu străzile inițiale, cu un contur neregulat. În Bălți erau puține spații verzi, remarcându-se doar grădina conacului Catargiu din centru, în care erau plantați peste 2000 mii de pomi fructiferi și decorativi. Abia în 1856 este amenajată prima grădină publică, care ocupă un sector în apropierea conacului lor, denumită inițial în onoarea împărătesei Maria Alexandrovna. Ulterior este
Bălți () [Corola-website/Science/297395_a_298724]
-
În Bălți erau puține spații verzi, remarcându-se doar grădina conacului Catargiu din centru, în care erau plantați peste 2000 mii de pomi fructiferi și decorativi. Abia în 1856 este amenajată prima grădină publică, care ocupă un sector în apropierea conacului lor, denumită inițial în onoarea împărătesei Maria Alexandrovna. Ulterior este cunoscută sub numele „grădina Bodescu”, în perioada interbelică «Regina Maria», iar în prezent Parcul Andrieș. Primul plan arhitectural a devenit punct de pornire a dezvoltării orașului. Planul urbanistic din 1845
Bălți () [Corola-website/Science/297395_a_298724]
-
lista monumentelor istorice din județul Ialomița ca monumente de interes local. Unul este un sit arheologic aflat lângă școală și care conține urmele unei așezări din perioada Latène, iar celălalt este clasificat ca monument de arhitectură este vorba despre ruinele conacului Catargiu, aflat în aceeași zonă ca și biserica menționată mai sus.
Maia, Ialomița () [Corola-website/Science/301243_a_302572]
-
a filmului, Loc-Nar-ul o terorizează pe tânăra fata în timp ce casa acesteia este distrusă și făcută bucăți. Taarna, renăscută, reapare și fata zboară fericită în depărtări. Este dezvăluit faptul că sufletul Taarnei a traversat universul și a renăscut în fata din conacul distrus. Acest lucru este confirmat prin schimbarea culorii părului, fata având acum și simbolul Taarakian pe pielea ei, ea fiind următoarea luptătoare Taarakiană care va apăra universul de influența malefică a Loc-Nar-ului. Filmul folosește tehnica de animatie a Rotoscopiei în
Heavy Metal (film) () [Corola-website/Science/325849_a_327178]
-
de clăcași), celălalt se afla în estul satului pe locul fostului sat Todirești. Biserica "Sf. Împărați Constantin și Elena" din Hărpășești a fost zidită de boierul George Mavrocordat (1802-1858) în anul 1833, în partea de vest a satului, în apropierea conacului boieresc. În trecut, o poartă făcea legătura între curtea conacului și curtea bisericii. Ctitorul George Mavrocordat era fiul hatmanului Alexandru Mavrocordat (1784-1856) și al Smarandei Moruzi și s-a născut în Fanar la 13 aprilie 1802. El s-a căsătorit
Biserica Sfinții Constantin și Elena din Hărpășești () [Corola-website/Science/322126_a_323455]
-
fostului sat Todirești. Biserica "Sf. Împărați Constantin și Elena" din Hărpășești a fost zidită de boierul George Mavrocordat (1802-1858) în anul 1833, în partea de vest a satului, în apropierea conacului boieresc. În trecut, o poartă făcea legătura între curtea conacului și curtea bisericii. Ctitorul George Mavrocordat era fiul hatmanului Alexandru Mavrocordat (1784-1856) și al Smarandei Moruzi și s-a născut în Fanar la 13 aprilie 1802. El s-a căsătorit, la 5 aprilie 1841, cu Maria Skina (1819-1900), cu care
Biserica Sfinții Constantin și Elena din Hărpășești () [Corola-website/Science/322126_a_323455]
-
cu care a avut trei copii: Alexandru Mavrocordat (1844-1907) - mare latifundiar în Moldova, Elena (1846-1924) - căsătorită cu contele german Hannibal von Dohna-Schodien și Dimitrie (1851-1917) - amiral și prinț rus. George Mavrocordat a decedat la 16 august 1858, la Atena (Grecia). Conacul boieresc a fost ridicat înainte de anul 1845 pe moșia descendenșilor lui Nicolae Mavrocordat, domnitorul Moldovei și al Țării Românești. În acel an, clădirea a fost vândută lui Alecu Ghyka, tatal viitorului domnitor al Moldovei, Grigore Alexandru Ghica. Ulterior, conacul a
Biserica Sfinții Constantin și Elena din Hărpășești () [Corola-website/Science/322126_a_323455]
-
Grecia). Conacul boieresc a fost ridicat înainte de anul 1845 pe moșia descendenșilor lui Nicolae Mavrocordat, domnitorul Moldovei și al Țării Românești. În acel an, clădirea a fost vândută lui Alecu Ghyka, tatal viitorului domnitor al Moldovei, Grigore Alexandru Ghica. Ulterior, conacul a revenit unui moștenitor al familiei Mavrocordat, fiind renovat în preajma anului 1900. El avea 36 de camere, un parc și multe anexe gospodărești. În perioada regimului comunist, conacul s-a ruinat. În anul 2007 mai existau doar un turn și
Biserica Sfinții Constantin și Elena din Hărpășești () [Corola-website/Science/322126_a_323455]
-
lui Alecu Ghyka, tatal viitorului domnitor al Moldovei, Grigore Alexandru Ghica. Ulterior, conacul a revenit unui moștenitor al familiei Mavrocordat, fiind renovat în preajma anului 1900. El avea 36 de camere, un parc și multe anexe gospodărești. În perioada regimului comunist, conacul s-a ruinat. În anul 2007 mai existau doar un turn și câteva beciuri parțial surpate. Pe locul unde a fost conacul și-a extins curtea familia Nechitoaie, care a amplasat pe ruinele clădirii cotețe de găini și de porci
Biserica Sfinții Constantin și Elena din Hărpășești () [Corola-website/Science/322126_a_323455]
-
în preajma anului 1900. El avea 36 de camere, un parc și multe anexe gospodărești. În perioada regimului comunist, conacul s-a ruinat. În anul 2007 mai existau doar un turn și câteva beciuri parțial surpate. Pe locul unde a fost conacul și-a extins curtea familia Nechitoaie, care a amplasat pe ruinele clădirii cotețe de găini și de porci, un closet, aici fiind aruncate deșeurile din gospodărie. Liliana Nechitoaie își amintea că în 2001 au venit câțiva oameni cu un tractor
Biserica Sfinții Constantin și Elena din Hărpășești () [Corola-website/Science/322126_a_323455]
-
momentul în care trupele guvernamentale au pus capăt revoltei. Violență revoltelor diferea funcție de condițiile de viață mai bune sau mai rele ale țăranilor. Țaranii lipsiți de pământ din Livonia și Curlanda au atacat marile proprietăți și au incendiat ogoarele și conacele, în timp ce cei mai avuți din Grodno, Kovno și Minsk s-au manifestat mult mai puțin violent. În total, 3.228 de revolte au trebuit să fie înăbușite de armată, iar proprietarii de pământuri au suferit pierderi de 29.000.000
Revoluția rusă din 1905 () [Corola-website/Science/301455_a_302784]
-
7,<ref name="https://romaniaone.org BZDep 7"></ref> și de senatorul Eugen Teodorovici ().<ref name="https://romaniaone.org BZSen 1"></ref> La sfârșitul secolului al XIX-lea, s-a remarcat omul politic local Alexandru Marghiloman, posesorul unei moșii și al unui conac la marginea orașului. Germanofil, Marghiloman a fost prim ministru spre sfârșitul Primului Război Mondial, când România a semnat pacea de la București din 1918 și a început procesul de integrare a Basarabiei, care declarase unirea cu România la 28 martie în acel an
Buzău () [Corola-website/Science/296938_a_298267]
-
de Sidney Paget, apoi în volumul ""Întoarcerea lui Sherlock Holmes"" (în ) editat la 7 martie 1905 de George Newnes Ltd din Anglia. Doyle a clasificat "" pe locul III din cele 12 povestiri favorite cu Sherlock Holmes. Domnul Hilton Cubitt, proprietarul conacului Ridling Thorpe din comitatul Norfolk face apel la Sherlock Holmes, căci de ceva vreme tânăra sa soție, Elsie, îl neliniștește. Ei sunt căsătoriți abia de un an. Elsie este americancă și înainte de nuntă i-a cerut viitorului soț să-i
Omuleții dansatori () [Corola-website/Science/323952_a_325281]
-
Holmes își dă seama că este vorba de mesaje cifrate, dar are nevoie de mai multe mesaje pentru a descoperi cifrul. Într-un final, detectivul descoperă cifrul. Ultimul mesaj cu omuleți dansatori îl neliniștește, iar detectivul pleacă în grabă la conacul Ridling Thorpe. Sosit acolo, Holmes află că Hilton Cubitt a fost împușcat mortal în inimă în noaptea precedentă, iar soția sa este grav rănită la cap de un glonte. Inspectorul Martin de la poliția din Norfolk crede că Elsie și-a
Omuleții dansatori () [Corola-website/Science/323952_a_325281]
-
un desen copilăresc. În ultimul dintre mesaje, care a dus la deplasarea în grabă a lui Holmes și Watson la Norfolk, scria “ELSIE PREPARE TO MEET THY GOD” (în ). Chiriașul de la Elrige’s, Abe Slaney, un alt american, sosește la conacul Ridling Thorpe Manor, crezând că a fost chemat de Elsie. După ce intră în casă, el este imobilizat și apoi le spune celor prezenți întreaga povestire. El este un fost iubit al lui Elsie din Chicago și a venit în Anglia
Omuleții dansatori () [Corola-website/Science/323952_a_325281]
-
contemporani din România, Polonia, Bulgaria, Ungaria, Serbia, Cehia, Moldova,Turcia și Rusia. Licitațiile Lavacow au loc exclusiv online. Prin această divizie, Artmark oferă acces publicului la un segment special de piață, dedicat proprietăților istorice și artistice precum palate, castele, cetăți, conace și vile vechi de secole, repere în Registrul Monumentelor Istorice. Este o divizie specializată pe crearea programelor și a soft-urilor de licitare online, precum este cel folosit de Lavacow și de Artmark Live - platforma online de licitare în cazul
Artmark () [Corola-website/Science/336180_a_337509]
-
Le Vau și Le Nôtre a marcat începutul "Manierei Magnifice" care permitea extinderea arhitecturii baroce în afara pereților palatului și transformarea peisajului înconjurător într-un mozaic de priveliști exuberante. Tot acești trei artiști au adus acest concept la scară monumentală la conacul de vânătoare și mai târziu reședința de la Versailles (1661-1690). La o scară mult mai mare, palatul este o dezvoltare excesivă și întrucâtva repetitivă a palatului Vaux-le-Vicomte. A fost cea mai grandioasă și cea mai imitată clădire de reședință din secolul
Istoria arhitecturii () [Corola-website/Science/317069_a_318398]
-
inventivitatea și creativitatea nefiind pe culmi decât în Europa. Inovațiile arhitecturale au avut tendința de a imita stilurile anterioare preluate din antichitate și stilurile exotice preluate din colonii. În arhitectura europeană s-au făcut simțite două influențe. S-au mărit conacele de țară și a caselor din orașe, pentru care era la modă arhitectura grandioasă, cu ferestre largi. Influența ramurilor industriale, pentru care s-au construit fabrici și orașe de mari dimensiuni. Orașele europene și americane s-au extins iar o dată cu
Istoria arhitecturii () [Corola-website/Science/317069_a_318398]
-
Însă guvernatorii, șefii și proprietarii de plantații și-au înălțat locuințe grandioase, care să amintească tuturor de avuția și poziția lor socială. În sudul statelor unite, proprietarii de plantații, în bună parte descendenți ai unor europenii bogați, și-au înălțat conace impresionante, în stil grec. Își afișau superioritatea într-o societate în care, în multe zone, majoritatea populației era formată din sclavi negri. În Rusia, coloniștii ruși au avansat spre Siberia, unde și-au construit case țărănești, ieftine și ușoare, din
Istoria arhitecturii () [Corola-website/Science/317069_a_318398]
-
la "Milton" iar Michael Manson consideră că în 1800 compune și "Vala sau Cei patru Zoa". Învață greaca, latina și ebraica. În 1802 apare volumul lui Hayley "Ballads/Balade", cu gravurile lui Blake, dar Blake este decis să plece de la conacul din Felpham fiind nemulțumit de situația sa fizică și artistică. Pe 12 august 1803 are loc un incident între Blake și soldatul John Schofield din armata regală(Royal Dragoons/ Dragonii Regali) care era găzduit la hanul Felpham. În ziua respectivă
William Blake () [Corola-website/Science/307949_a_309278]