1,184 matches
-
acalmie, Dioclețian și Galeriu au declanșat contra creștinilor o persecuție care va bântui vreo zece ani în întregul imperiu. Galeriu a publicat înaintea morții sale un edict de toleranță (în 311) adresat creștinilor. Prin ceea ce se numește (în mod eronat) "edictul de la Milano" (313), Constantin garanta creștinilor o neutralitate binevoitoare care echivala cu recunoașterea creștinismului ca religie de stat (fapt care va fi oficializat în 380). Ca urmare, agapa, care avea drept misiune principală adunarea comunității primilor creștini aflați în pericol
Civilizatia vinului by Jean-François Gautier [Corola-publishinghouse/Science/915_a_2423]
-
vinul în Japonia și în Brazilia. Călugării spanioli au făcut la fel în restul Americii de Sud, în America Centrală și în California. Protestanții francezi au plantat vița de vie la Capul Bunei Speranțe (odinioară denumit Capul Furtunilor), în sudul Africii de Sud, după revocarea Edictului de la Nantes pe 18 octombrie 1685112. În estul Africii, aceasta a fost introdusă de părinții din ordinul Sfântului Spirit, originari din Germania. La antipozi, în vestul Australiei, țară-continent considerată drept "Franța emisferei de sud"113 din cauza posibilităților sale vinicole, cei
Civilizatia vinului by Jean-François Gautier [Corola-publishinghouse/Science/915_a_2423]
-
butași de viță de vie din Olanda. Strugurii rodiți de aceștia au fost dați la teasc pe 2 februarie 1659. În 1688, aproape 150 de hughenoți francezi, care mai întâi se exilaseră în Olanda, în 1685, ca urmare a revocării Edictului de la Nantes, au ajuns în Africa de Sud, stabilindu-se în valea Franschoek ("Colțul francez"), la Drakenstein, la Paarl și Stellenbosch. Aceste teritorii au fost acordate de către guvernatorul Simon van Der Stel coloniștilor francezi care au dezvoltat aici cultura viței de vie
Civilizatia vinului by Jean-François Gautier [Corola-publishinghouse/Science/915_a_2423]
-
sais-je?", nr. 3001, 1995, p. 83 și următoarele. 110 În original vins de qualité produits dans des régions déterminées (n. trad.). 111 R. Dumay, La mort du vin, Stock, Paris, 1976, p. 20. 112 Semnat de Ludovic XIV la Fontainbleau, edictul de revocare abroga toate avantajele acordate de Henric al IV-lea, la 13 aprilie 1598 în celebrul Edict de la Nantes. 113 H. Johnson, Une histoire mondiale du vin. De l'Antiquité à nos jours, Paris, Éd. Hachette, 1990, p. 352
Civilizatia vinului by Jean-François Gautier [Corola-publishinghouse/Science/915_a_2423]
-
déterminées (n. trad.). 111 R. Dumay, La mort du vin, Stock, Paris, 1976, p. 20. 112 Semnat de Ludovic XIV la Fontainbleau, edictul de revocare abroga toate avantajele acordate de Henric al IV-lea, la 13 aprilie 1598 în celebrul Edict de la Nantes. 113 H. Johnson, Une histoire mondiale du vin. De l'Antiquité à nos jours, Paris, Éd. Hachette, 1990, p. 352. 114 Cartea Genezei (XLIX, 11) vorbește despre "sângele strugurelui", iar Deuteronomul (XXXII, 14) evocă "sângele ciorchinelui". 115 G.
Civilizatia vinului by Jean-François Gautier [Corola-publishinghouse/Science/915_a_2423]
-
Cântece publicate pe note", dar și articole diferite de la o lună la alta, precum: "un articol jubiliar la împlinirea a 50 de ani de preoție a Î.P.S. Nicolae Iosif Camili"568, "articol despre împlinirea a 1600 de ani de la edictul din Milan"569, "Adventul"570 etc. Acestea aveau rolul de a clarifica și de a explica probleme de teologie, evenimente legate de istoria bisericii, episoade din viețile sfinților. Prin tematica și limbajul articolelelor existente în revistă, ea s-a adresat
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
întrebări: de unde venim, unde ne ducem, ce suntem și care-i rostul nostru în această trecere. Primele secole ale mileniului I s-au caracterizat prin martirajul creștinilor până în anul 312 când, împăratul Constantin cel Mare, fiul împărătesei Elena, a dat Edictul de libertate creștinilor și credinței creștine. Acest an îl putem considera începutul Evului Mediu de aproximativ 10 veacuri. Istoricii iau ca dată anul 410, al ocupări Romei de Alaric și vizigoții săi, iar cei mai mulți consideră anul 476 începutul acestui ev
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
iar vindecarea vine de la Dumnezeu și Sfinții vindecători. Un rol însemnat îl are caritatea creștină, care este recomandată de biserică și inițiată încă de Apostolul-medic Luca. BIZANȚUL CREȘTIN - BIZANȚUL MEDICAL Când, în anul 312, împăratul Constantin cel Mare a dat Edictul de libertate creștinismului, Imperiul Bizantin era deja plin de credincioși. Exemplul creștinilor, prin noua învățătură, schimba mentalități și deschidea altă perspectivă destinului uman. Dragostea de om adusă de Iisus în lume, sporea conștiința de altul și obliga la conștiința de
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
precum și lirica din secolele VII-VI, precedă Istoria literaturii eline (1972), scrisă în colaborare cu Maria Marinescu-Himu, lucrare panoramică și didactică de referință prin documentația vizând literatura greacă antică în toate perioadele sale de manifestare (arhaică, clasică, elenistică, romană) până la edictul lui Iustinian din 529 d.Hr., când încetează școala ateniană de filosofie. În fiecare perioadă sunt analizate genurile predominante și caracteristicile sale esențiale, conceptul de literatură la cei vechi incluzând și istoriografia, geografia, elocința, filosofia ș.a., afirmate pe întinsul teritoriu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288807_a_290136]
-
siguranță ea era practicată. Izvoarele fac referire la unele cazuri de magie neagră practicată În scopuri politice În cazul luptelor dinastice; În testamentul politic al lui ¾attușili I se găsește o referire, nu foarte clară, la practicile magice, iau În edictul lui Telipinuxe "Telipinu" se Întâlnește interzicerea explicită de a le folosi. Murșili al II-lea pune pe seama riturilor de magie neagră boala și moartea soției, iar ¾attușilli al II/III-lea Îl acuză de asemenea practici pe pe adversarul său
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
lumea zeilor, a cărei unică interpretă autorizată era. Un rol pe care Atenaxe "Atena", pe parcursul evoluției sale, Îl va exacerba și Îl va afirma prin procesele pentru impietate intentate lui Anaxagora, Socrate și Diagoras din Melos 1, dar și prin edictul din 423/422 Î.Hr., prin care, apelându-se la oracolul din Delfi, li se impunea aliaților ligii delio-atice să dea a zecea parte din produsele lor Demetrei și Corei (Inscriptiones Graecae, I2, 76, ll. 5 sqq., 25 sqq.). Propaganda
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
desfășoară istoria religioasă a grecilor luată aici În considerare, impune câteva distincții preliminare și, Înainte de toate, o selecție a fenomenelor ce trebuie examinate, care, În mod inevitabil, limitează și este Încredințată evaluării personale a cercetătorului. De la Începuturile epocii elenistice la edictul lui Teodosius din 392 d.Hr., care interzice practicarea cultului păgân, istoria religiei grecești, deși Își menține fizionomia individuală, se intersectează În largă măsură sau măcar merge În paralel, din motivele enunțate mai sus, cu istoria religioasă a lumii antice
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
sau mai puțin profunde, dar Încă bogat În Încărcătură transgresivă și deci primejdioasă În ochii autorităților publice. Este vorba despre proiectul de controlare și reglementare a numeroaselor dansuri dionisiace prezente În Egipt, formulat de Ptolomeu al IV-lea prin cunoscutul edict care ni s-a transmis În Pap. BGU 1211 (cca 215-205 Î.Hr.). Tuturor celor care celebrează cultul lui Dionysosxe "Dionysos" li se impune să prezinte propriile scrisori de acreditare: ei vor trebui să Îi Înmâneze autorității copia „discursului sacru
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
în Filisteea (20). Povestirea din Gn 24, în care slujitorul lui Abraham se întoarce la Haran pentru a găsi o soție pentru Isaac este un text tardiv. Textul utilizează apelativul divin „Dumnezeul cerului” (24,7) pe care îl regăsim în edictul lui Cirus (2Cr 36,23; Esd 1,2). Expresia este tipică limbajului din epoca persană. Și Iacob este prezentat ca model al israeliților care au mers în exil și apoi s-au întors acasă. Călătoria lui Iacob este o prefigurare
Cuvântul lui Dumnezeu în povestirile oamenilor by Jean Louis Ska () [Corola-publishinghouse/Science/100975_a_102267]
-
Și să nu uităm de răpitorii eficienți și cu circulație în masă ai presei liberale. La 13 martie 1920, sîntem deci martorii dizolvării Adunării prin decret regal, sub pretextul că Averescu și partidul său nu participaseră la alegeri. Atunci cînd edictul regal a fost citit în Cameră, aproape toți deputații au avut o reacție violentă; mulți dintre ei s-au ridicat în picioare cîntînd: Deșteaptă-te Române! Cu cîteva zile înainte de dizolvare, Iorga, acționînd cu o nesăbuită dexteritate politică, a introdus
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/1017_a_2525]
-
este faptul că, răspunzînd afirmației ungurilor cum că românii s-au infiltrat în Transilvania în secolul al XIII-lea, Iorga a susținut că "nici un element străin nu putea fi (în Evul Mediu) colonizat nicăieri fără emiterea în prealabil a unui "edict""192. Cu toate acestea, atunci cînd marele compozitor maghiar Béla Bartok, un pasionat culegător de folclor muzical maghiar și românesc (originar din zona Aradului), a venit la București, Iorga a fost entuziasmat, deoarece, în privința aceasta, cooperarea româno-ungară corespundea perfect Sămănătorismului
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/1017_a_2525]
-
rămas În mare măsură În mâini private, dar cu aranjamente detaliate și aprobate public În ceea ce privea conducerea fabricilor, relațiile dintre angajați și angajatori și condițiile de Încadrare și distribuție. În Olanda, planificarea centralizată era doar un amestec pestriț de edicte predictive și normative pentru uzul Întreprinzătorilor particulari. Majoritatea țărilor occidentale aveau sectoare publice În creștere rapidă, dacă ne luăm după cheltuielile guvernamentale sau după numărul de angajați la stat. Însă entuziasmul retoric pentru planificarea de stat nu s-a materializat
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
un proiect politic tradițional, propus de o clasă de politicieni cunoscuți, aleși prin vot direct. În măsura În care „Europa” avea un țel distinctiv, strategia sa economică se baza Încă pe calculele și ambițiile anilor ’50. În ceea ce privește politica, tonul intervenționist și sigur al edictelor Comisiei Europene, Împreună cu felul autoritar și generos În care experții europeni se aplecau asupra regiunilor Îndepărtate trădau un stil de guvernare ancorat În epoca de aur a social-democrației de la Începutul anilor ’60. Cu toate eforturile lor lăudabile de a transcende
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
grâului a tras concluzia că viile erau îngrijite în dauna lanurilor. Atunci el a interzis plantarea de noi podgorii în Italia și a ordonat scoaterea viilor din provincii" (în special ale celor din regiunea Narbonnaise). După spusele lui Suetonius "prevederile edictului nu au fost puse niciodată cu adevărat în practică". Totuși, cel care, în 270, va anula în mod formal edictul din 92, este împăratul Probus "cel înțelept și curajos", după cum îl caracterizează Chaptal. Acest împărat roman, care după mai multe
by JEAN-FRANÇOIS GAUTIER [Corola-publishinghouse/Science/973_a_2481]
-
Italia și a ordonat scoaterea viilor din provincii" (în special ale celor din regiunea Narbonnaise). După spusele lui Suetonius "prevederile edictului nu au fost puse niciodată cu adevărat în practică". Totuși, cel care, în 270, va anula în mod formal edictul din 92, este împăratul Probus "cel înțelept și curajos", după cum îl caracterizează Chaptal. Acest împărat roman, care după mai multe războaie instaurase în Imperiu o pace de durată, își utiliza armata la diverse lucrări de interes public. La fel ca
by JEAN-FRANÇOIS GAUTIER [Corola-publishinghouse/Science/973_a_2481]
-
vinicole ale Antichității, Evul Mediu creștin își va materializa credința. Fie el păgân sau creștin, vinul reprezintă începutul și sfârșitul civilizațiilor. IV. Din Olimp la Napa Valley În anul 313, împăratul roman Constantin proclamă libera practică a religiei creștine prin edictul de la Milano. Apoi, în 392, Teodosie I cel Mare conferă creștinismului statutul de religie unică în Imperiul Roman. Civilizația creștină începe să devină încet, încet, prin taina Euharistiei, sinonimă cu civilizația vinului. În urma cuceririi Mexicului în secolul al XVI-lea
by JEAN-FRANÇOIS GAUTIER [Corola-publishinghouse/Science/973_a_2481]
-
31 iulie 1395 s-a ajuns la defrișarea "plantei odioase numită Gaam (este vorba despre varietatea Gamay) care conferea abundență în detrimentul calității". Mulțumită, de asemenea, târgurilor de vinuri, dintre care cel mai vechi este cel de la Mâcon, creat printr-un edict în 1340. Mulțumită, în fine, curajului mercantil al burgunzilor, care nu ezitau să plece în călătorii lungi pentru a deschide noi piețe. Viticultorii burgunzi sunt, deopotrivă, cei care au descoperit în secolul al XVIII-lea, pe când căutau să fabrice vinuri
by JEAN-FRANÇOIS GAUTIER [Corola-publishinghouse/Science/973_a_2481]
-
de la Bobâlna. Semnat între cele trei națiuni dominante politic reprezentate de nobilii maghiari, orășenii sași și răzeșii secui, pactul a consfințit retrogadarea juridică a românilor la statutul de națiune "tolerată". Ulterior Reformei, spațiul transilvan a devenit un focar al protestantismului. Edictul de la Turda emis de către Dieta Transilvană în 1568 a proclamat libertatea de conștiință și toleranța religioasă, consacrând cele patru "religii recepte" (catolică, luterană, unitariană și calvină). Religia ortodoxă, a populației de etnie română, beneficia, la fel ca națiunea română, de
Memoria naţională românească. Facerea şi prefacerile discursive ale trecutului naţional by MIHAI STELIAN RUSU () [Corola-publishinghouse/Science/1000_a_2508]
-
Transilvană în 1568 a proclamat libertatea de conștiință și toleranța religioasă, consacrând cele patru "religii recepte" (catolică, luterană, unitariană și calvină). Religia ortodoxă, a populației de etnie română, beneficia, la fel ca națiunea română, de statutul de "tolerată". Cu acest edict, procesul de inferiorizare socială, economică, politică și religioasă a românilor din Transilvania, început oficial încă din 1366, a fost desăvârșit. În aceste împrejurări, românii au încercat să își depășească condiția de inferioritate prin acceptarea ofertei venite din partea curții de la Viena
Memoria naţională românească. Facerea şi prefacerile discursive ale trecutului naţional by MIHAI STELIAN RUSU () [Corola-publishinghouse/Science/1000_a_2508]
-
care avea tot interesul de a conserva "sistema" constituțională a celor trei națiuni. Pe fondul acestor eșecuri a răbufnit recrudescența ortodoxiei față de unire, prin acțiunile călugărilor Visarion Sarai și Sofronie de la Cioara, care au dus, în cele din urmă, la Edictul de Toleranță emis de Maria Tereza în 1759, prin care se recunoștea, după mai bine de o jumătate de secol, existența și statul legal al Bisericii Ortodoxe. Pe plan identitar, aceste evenimente s-au repercutat în bifurcarea confesională a conștiinței
Memoria naţională românească. Facerea şi prefacerile discursive ale trecutului naţional by MIHAI STELIAN RUSU () [Corola-publishinghouse/Science/1000_a_2508]