4,726 matches
-
de Carte Gaudeamus, standul Editurii ALL (pavilion Central ROMEXPO). Invocarea proniei în contextul acesta exclude caracterul antiteoretic, pentru că, cel puțin astfel, omul aprofundează valoarea din rugăciune, simțind că ea catalizează cel mai solid speranțele. Pe când ziaristul neom mușca din inima frământată de durere a maestrului Alexandru Arșinel, scria o carte ziarista Oana Georgescu, în care ilumina iubirea Lui Dumnezeu și fapta doctorilor care, împreună, au salvat viața unui om înjurată de neom! E o carte scrisă cu sufletul! Să punem în
ALEXANDRU ARŞINEL. ŞI A FOST MÂNA LUI DUMNEZEU... , EVENIMENT EDITORIAL LA TÂRGUL DE CARTE GAUDEAMUS (ROMEXPO) de AUREL V. ZGHERAN în ediţia nr. 1415 din 15 noiembrie 2014 by http://confluente.ro/aurel_v_zgheran_1416046755.html [Corola-blog/BlogPost/371010_a_372339]
-
Acasa > Literatura > Fragmente > PROSCRIȘI Autor: Gabriela Mimi Boroianu Publicat în: Ediția nr. 1376 din 07 octombrie 2014 Toate Articolele Autorului Ce muzică de dor toamna îmi cântă Cu mâini de stropi pe clape la ferești Când gândurile iarăși mă frământă Oare mai vii? Sau nu mă mai iubesti? Cât de divină-i simfonia ploii Când între vis și gând alene treci Schimbându-i definiția nevoii Tu și când vii parcă ai vrea să pleci. Sunt doar așa-ntr-un vis
PROSCRIŞI de GABRIELA MIMI BOROIANU în ediţia nr. 1376 din 07 octombrie 2014 by http://confluente.ro/gabriela_mimi_boroianu_1412690445.html [Corola-blog/BlogPost/362390_a_363719]
-
Vestit-ultima iubită a „regelui“ / Domnului Valahimii, prințesa Maria Catargiu-Obrenovici este „singura femeie în prezența căreia Alexandru Ioan Cuza se simte el însuși“ [...]; are «trupul dumnezeiesc» (p. 242) în «forme mlădii și gesturi molcome», măsurat de Alecu / Alexandru «cu buzele» și „frământat cu palmele“, încât «îl știa pe de rost; [...] părea al unei păpuși...» (p 234); prințesa Maria Catargiu-Obrenovici, «gustând din mărul oprit, îi dăruise Domnului doi fii și, odată cu ei, fericirea și grijile care umplu viața oricărui bărbat adevărat» (p. 242
UN ROMAN ISTORIC ÎN CALIGRAFIA UNUI HAIJIN VALAH de ION PACHIA TATOMIRESCU în ediţia nr. 1280 din 03 iulie 2014 by http://confluente.ro/Ion_pachia_tatomirescu_1404412541.html [Corola-blog/BlogPost/374369_a_375698]
-
ați crescut sub ochii mei și v-am îndrăgit ca pe un fiu, că nu vru Cel de sus să-mi facă și a mea femeie un moștenitor... De-ați ști cât mă gândesc la chestia asta, și cât mă frământ: pentu ce mă chinuiesc și muncesc din zori până-n noapte, pentru cine? Cui o să-i las bruma de strânsură, boierule? Ultimile cuvinte spuse de administrator a făcut să se lase o tăcere jenantă între cei doi, dar se produse „surpriza
PARTEA A I-A PARIUL BLESTEMAT de MARIN VOICAN GHIOROIU în ediţia nr. 764 din 02 februarie 2013 by http://confluente.ro/_partea_a_i_a_pariul_blestema_marin_voican_ghioroiu_1359791508.html [Corola-blog/BlogPost/359343_a_360672]
-
Vreau sa te cunosc mai bine, bună dimineața! Bună ziua să îmi fie, chiar de-s necăjită, Bună seara, noaptea vine, vreau să-ți fiu iubită! CUGETARE Când mă uit într-o oglindă, mă cuprinde disperarea, cine e femeia asta? mă frământă întrebarea... N-o cunosc, e o străină ce viața mi-a furat, mi-a rămas doar amintirea unui vis demult uitat. Unde este Mariana, cu șăgalnica-i privire, fetișcana cea sfioasă născută pentru iubire? A plecat demult de-acasă, s-
DILEME de CÂRDEI MARIANA în ediţia nr. 150 din 30 mai 2011 by http://confluente.ro/Dileme_0.html [Corola-blog/BlogPost/343003_a_344332]
-
menghină, culegând cu nesaț savoarea vinului împrăștiată în frăgezimea guriței sale dulci, iar cu limba îi desfăcu buzele și îi invadă gura cu o precizie de expert. Făcând o mutare a mâinilor, începu să-i atingă sânul pe care îl frământă fin și insistent prin materialul rochiței sale subțiri de vară, apoi îi desfăcu fără grabă nasturii din dreptul sânilor și pătrunse ușor sub cupele sutienului, începând să-și plimbe degetele peste mugurașii ce începură să prindă viață, ridicându-se precum
PARTEA A II A de STAN VIRGIL în ediţia nr. 184 din 03 iulie 2011 by http://confluente.ro/Suzana_partea_a_ii_a.html [Corola-blog/BlogPost/366997_a_368326]
-
liberă frumusețea sânilor, ce fremătau de nerăbdare. - Ce frumos miroși! Parcă ai adunat toată mireasma florilor de primăvară de pe câmpie, spuse Mircea explorându-i lobul urechii, coborând apoi pe gât și pe sânii ce se legănau jucăuși în timp ce ea se frământa continuu prin patul larg, mișcându-și cu frenezie într-un ritm alert șoldurile lângă trupul atletic al tânărului. Doamne, ce dor îmi era să ating o femeie frumoasă ca tine, să o mângâi și să o sărut. Cât de mult
PARTEA A II A de STAN VIRGIL în ediţia nr. 184 din 03 iulie 2011 by http://confluente.ro/Suzana_partea_a_ii_a.html [Corola-blog/BlogPost/366997_a_368326]
-
aveau puterea și răbdarea necesară s-o facă. Implozia se declanșă cu toată intensitatea de care era capabilă, în cavitatea ascunsă de finețea mătăsoasă, devastată de lichidul ce inunda în zvâcniri cutremurătoare fierbințeala locașului așa de primitor și atât de frământat de flăcău, ascuns între șoldurile frumos proporționate ale tinerei sale iubite. - Ai fost fantastic, Mircea! Mulțumesc, armăsarule! Ah, vino să te sărut dulce! Cât de mult te iubesc, spuse a nu știu câta oară. A fost nemaipomenit de plăcut. Ce
PARTEA A II A de STAN VIRGIL în ediţia nr. 184 din 03 iulie 2011 by http://confluente.ro/Suzana_partea_a_ii_a.html [Corola-blog/BlogPost/366997_a_368326]
-
Australia! Erau destui emigranți români care luaseră această decizie și el nu stătuse mult pe gânduri și li se alăturase. În acea oră însă, pe peronul gării din Torino s-au zbătut multe gânduri în mintea lui, sufletul i se frământase îndelung și lucrurile au luat cu totul și cu totul altă întorsătură, iar direcția în care viața lui urma să se îndrepte a suferit modificări majore. Paris scria pe fruntea lui Mitică! Deși trecuseră decenii de când se petrecuseră aceste momente
EXILUL ROMÂNESC LA MIJLOC DE SECOL XX UN ALT FEL DE PAŞOPTIŞTI ROMÂNI ÎN FRANŢA, CANADA ŞI STATELE UNITE de OCTAVIAN CURPAŞ în ediţia nr. 298 din 25 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Exilul_romanesc_la_mijloc_de_secol_xx_un_alt_fel_de_pasoptisti_romani_in_franta_canada_si_statele_unite_0_1_2.html [Corola-blog/BlogPost/356876_a_358205]
-
Dorințelor obsure sădite în noian” (Împărat și Proletar). Existența eminesciană este o existență întru Poezie. Dar să nu uităm că Poetul a fost și un jurnalist de excepție. A abordat, în articolele publicate, mai ales în Timpul, mai toate temele ce frământa sociatatea românească în timpul său. A publicat articole: filosofice, economice, sociale, politice, etc. Marele poet a publicat zeci de articole în apărarea Bisericii Ortodoxe Române. Î.P.S. Nicolae Corneanu spunea în acest sens: „Marele nostru poet a fost un creștin authentic
MARELE NOROC AL LITERATURII ROMÂNE – EMINESCU ! de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 742 din 11 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/Al_florin_tene_marele_noroc_al_litera_al_florin_tene_1357967162.html [Corola-blog/BlogPost/361169_a_362498]
-
și umane în slujba războiului și al distrugerii! Dar vasta majoritate a politicienilor sunt Oameni-Mașină, fără conștiință sau doar cu o conștiință rudimentară și acest lucru se adaugă și la un IQ foarte mediocru al politicienilor de elită! Dar, mă frământă gânduri legate de limitele noastre, de prostia vastă care ne caracterizează și mă întreb, care ar putea fii căile spre o altă ordine, o ordine bazată pe înțelegere, acceptanță și colaborare umană pe fronturile cunoașterii cu creionul în mână și
INTERVIU CU POETUL DIMITRIE GRAMA de EMILIA ŢUŢUIANU în ediţia nr. 1482 din 21 ianuarie 2015 by http://confluente.ro/emilia_tutuianu_1421835125.html [Corola-blog/BlogPost/366388_a_367717]
-
moșu’ Hobza la bunică-mea, ridicându-se chinuit într-un cot din patul în care zăcea. Alteori i se făcea poftă de scoverzi - evident, pentru ei, scoverz’ - pre¬să¬rate cu mult zacăr. Se scula biata Hobzoaica din viu’ nopțî, frământa aluat, decupa din el romburi, pe care apoi le cresta la mijloc și trecea un capăt prin crestătură, după care le lăsa o țâră, să să hodinească. Apoi încingea untură de porc lim- pede într-o tigaie și-i prăjea
OAMENI ȘI CÂINI (MINIROMAN) (V) de MARIAN PĂTRAȘCU în ediţia nr. 2097 din 27 septembrie 2016 by http://confluente.ro/marian_patrascu_1474996424.html [Corola-blog/BlogPost/366260_a_367589]
-
În ziua în care lista avea să ne hotărască destinele, toți absolvenții muzicieni - deja „experți” în Geografia Patriei și dotați cu hărți - eram copleșiți de neliniști. Mărioara părea calmă. S-a uitat la mine și mi-a spus: „Nu te frământa atât! Ne ajută Dumnezeu!”. I-am făcut semn să vorbească mai încet. A vorbi despre Dumnezeu, cu glas tare, pe vremea aceea, mai ales în asemenea context, era o imprudență. Dar ea era fată de preot și avea o tărie
LA REVEDERE MARIOARA ! de MARIANA CRISTESCU în ediţia nr. 1128 din 01 februarie 2014 by http://confluente.ro/Mariana_cristescu_la_reveder_mariana_cristescu_1391251371.html [Corola-blog/BlogPost/342004_a_343333]
-
ochii tăi... Să pot privi în ochii tăi Să mă cufund în marea lor... Seninul lor să-mi spună iarăși Că mă iubești și că ți-e dor... Lumina lor să mă-ncălzească În serile târzii și reci Când mă frământă mii de gânduri Căci vine vremea și-ai să pleci... Și până vei veni din nou Să mă alinți cu-a ta privire Lasă-mi căldura lor în suflet Să o păstrez ca amintire... Căci știu...mai mare fericire Eu
POEMELE IUBIRII 5 de MARIA LUCA în ediţia nr. 1421 din 21 noiembrie 2014 by http://confluente.ro/maria_luca_1416577574.html [Corola-blog/BlogPost/371713_a_373042]
-
am întrebat pe bunicu, cum de-a putut să vâneze o asemenea frumusețe de lup?! Bunicul a rămas pe gânduri, surprins de întrebarea mea. El uitase ce povestise într-o noapte de iarnă cu lună plină. De atunci, m-a frământat soarta Lupului Sur... Învățasem la istorie despre daci, despre steagul lor cu cap de lup și trup de șarpe, care scotea un șuierat înspăimântător atunci când era purtat în luptă. Derutată, l-am întrebat pe bunicu: - Dacă iubești și vindeci animalele
LUPUL SUR de FLOAREA CĂRBUNE în ediţia nr. 712 din 12 decembrie 2012 by http://confluente.ro/Lupul_sur_floarea_carbune_1355302600.html [Corola-blog/BlogPost/365766_a_367095]
-
2.CÂND DRAGOSTEA PĂRĂSEȘTE CĂMINUL CONJUGAL Autor: Costel Zăgan Publicat în: Ediția nr. 1874 din 17 februarie 2016 Toate Articolele Autorului Dragostea. Sentiment. Fenomen. Cuvânt. Liniște.Sexualitate. A iubi înseamnă a ierta (S. B.); De când mă țin minte am fost frământat de gândul la dragoste. Am suferit de fiecare dată când am simțit că dragostea lipsește. L. A. Despre dragoste, numai bune: Cine vorbește de dragostea platonică, desspre înalta iubire spirituală dintre un bărbat și o femeie, acela, cu siguranță, nu știe
2.CÂND DRAGOSTEA PĂRĂSEȘTE CĂMINUL CONJUGAL de COSTEL ZĂGAN în ediţia nr. 1874 din 17 februarie 2016 by http://confluente.ro/costel_zagan_1455734607.html [Corola-blog/BlogPost/383988_a_385317]
-
cuteza să se strecoare prin ea. Regina consideră totuși că bietul Tragodas nu mințise, după ce constată repede cât era de slab și de subțirel cerșetorul din fața ei. Așa că, se hotărî să pună temei pe tot ce spusese el. După ce se frământă un pic cuprinsă de gânduri, regina Ariadna se decise și-i zise lui Tragodas: - Văd că, deși ești sărac, ești un om cinstit și de încredere. Aș avea mare nevoie de ajutorul tău, să-mi împlinești o misiune în afara zidurilor
PARTEA A II-A de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1143 din 16 februarie 2014 by http://confluente.ro/Povestea_sarmanului_tragodas_viorel_darie_1392524178.html [Corola-blog/BlogPost/364090_a_365419]
-
născută-n începuturi, Când ziua îngemănează a nopții nesfârșituri, Și-și plânge în tăcere misterele iubirii, Sorbind din suflul sacru plăcerea fericirii, Vibrând dumnezeirea înlănțuiți cu dorul, Îmbrățișați de-a pururi în fir cu mărțișorul .. De nu erai, iubito, te frământam din vise, Te plămădeam din slove ce nu au fost atinse, Și te puneam pe perne la mine-n inimioră, În puf de păpădie cu gust de primăvară, Te legănam pe valul fiorurilor noastre, Pulsând în infinitul iubirilor albastre, Și
DE NU ERAI, IUBITO ... de DAN BORBEI în ediţia nr. 1603 din 22 mai 2015 by http://confluente.ro/dan_borbei_1432301144.html [Corola-blog/BlogPost/362313_a_363642]
-
model de conduită pentru „ucenicii“ săi și un mediator în școala în care își desfășoară activitatea ... Moto: Prin diversele mijloace pe care le are la îndemână, Profesorul de religie trebuie să reușească în demersul lui să înlăture temerile care îi frământă pe adolescenți: teama de a nu fi luat în seamă, teama de a fi neînțeles, marginalizat, minimalizat și ironizat, teama de a fi sancționat pentru neîmplinirea așteptărilor celor maturi, teama de a nu se cunoaște destul de bine sau teama de
PROFESORUL DE RELIGIE, UN MODEL DE CONDUITĂ PENTRU „UCENICII“ SĂI ŞI UN MEDIATOR ÎN ŞCOALA ÎN CARE ÎŞI DESFĂŞOARĂ ACTIVITATEA ... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 1354 din 15 septembrie 2014 by http://confluente.ro/stelian_gombos_1410760674.html [Corola-blog/BlogPost/362177_a_363506]
-
CĂRȚILE PE FAȚĂ Trecuse cu puțin de miezul nopții când Fănel și Anca au ieșit din restaurant, la mai puțin de zece minute de la plecarea gălăgioasă a celorlalte două cupluri. Ușor amețit, mai mult de gândurile și planurile ce-l frământau decât de băutură, el avea mersul nesigur. Nu consumase cot la cot cu ceilalți doi bărbați, dar părea a fi epuizat. Iar atenționarea șefului său, lansată în loc de rămas bun, l-a iritat peste măsură când a simțit asupra sa privirile
ISPITA (16) de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 271 din 28 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Ispita_16_.html [Corola-blog/BlogPost/348231_a_349560]
-
ești cea pe care o cunosc... Nu te-ai distrat bine la aniversare? - O, ba da! a răspuns ea contrariată. Poate puțin obosită... În rest, fără probleme, doctore. - Mda... Te cunosc prea bine ca să poți ascunde ceva de mine... Te frământă un ceva anume. Te roade adânc de tot, a contrazis-o el privind-o atent, cu seriozitate și chiar cu o doză de îngrijorare pe care se forța să o ascundă. Ai făcut vreo cucerire puternică și ți-e teamă
ISPITA (16) de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 271 din 28 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Ispita_16_.html [Corola-blog/BlogPost/348231_a_349560]
-
Publicat în: Ediția nr. 2185 din 24 decembrie 2016 Toate Articolele Autorului De trei zile ninge-ntr-una Și e drumul înfundat, S-au făcut nămeți cât casa Și tot nu a încetat. Un copil, privind fereastră, Este seară de Ajun, Se frământa și se-ntreabă: Moșu a pornit la drum? Cum de poată el să vină Pe o vreme-atât de rea? Și de vine, vede oare, Vede el și casa mea? Că e mică și săracă, Si la margine de drum
MINUNE DE CRĂCIUN de FLORI BUNGETE în ediţia nr. 2185 din 24 decembrie 2016 by http://confluente.ro/flori_bungete_1482605992.html [Corola-blog/BlogPost/344802_a_346131]
-
Mura. Oricum, o să fie rău. Și acum voi face și eu naveta cu elevii, cu microbuzul pus la dispoziție. Chiar că nu văd altă soluție! Cu aceste necazuri, Azura s-a lungit în pat să se gândească. S-a tot frământat ea în fel și chip, însă nu găsea vreo idee. Tot rotindu-și ochii prin cameră, a dat de documentele cu monografia comunei la care lucra. - Poftim! Mai lucrează acum la monografie! După un timp a revenit iar la monografie
Proză: Microbuzul, de Iulian Popescu by http://revistaderecenzii.ro/fragment-din-romanul-oameni-sireti-si-veseli-de-iulian-popescu-aparut-la-editura-sitech-craiova-in-2011-existent-in-bibliotecile-din-craiova/ [Corola-blog/BlogPost/339256_a_340585]
-
întâlnesc și se împletesc precum vasele comunicante care mențin apa la același nivel, indiferent de mărimea, forma și capacitatea lor. E un mister aici, care nu se distaină. Și așa și trebuie să fie. Inefabilul nu poate fi atins, nici frământat cu mâna ori picioarele, precum aluatul de pâine sau lutul de casă. Poezia propusă de Romeo Tarhon are darul de a mișca până și pietrele. Mută munții, la fel ca și bobul de credință. Și fierul asudă și arborele îți
MĂSURA DE NECTAR A POEZIEI. RECENZIE LA CARTEA LUI ROMEO TARHON ŞI ÎNGERII AU ÎNGERI PĂZITORI by http://confluente.ro/Masura_de_nectar_a_poeziei_recenzie_la_cezarina_adamescu_1337844378.html [Corola-blog/BlogPost/347052_a_348381]
-
zgomot părăsesc prea afumata sală de varieteu - viața aceasta - în care de o veșnicie se joacă-n matinee prelungite același prost spectacol lăsându-ne în urmă cu așteptările noastre deșarte cu vorbele repezite sub limbă cu febrilitatea cu care mâna frământă o pălărie soioasă -doamne ajută doamne ajută doamne - cu tot și noi noi mucedele pietre încă ne mai ținem respirația pentru a nu pierde replica finală - impersonala eliberatoare directivă - să se facă lumină. ÎN AȘTEPTAREA STELEI POLARE Fie că ziua
PÂNĂ LA REPLICA FINALĂ de TANIA NICOLESCU în ediţia nr. 1737 din 03 octombrie 2015 by http://confluente.ro/tania_nicolescu_1443898113.html [Corola-blog/BlogPost/344384_a_345713]