1,433 matches
-
și adolescență fără să știu cum arată și nici ce nume purta femeia care mă născuse, nici de ce mă smulsese de la sânul ei, pe când încă îi mai sugeam laptele, ca să mă târască după el, în viața lui de vagabond și fugar. Cine e mama mea? Spune-mi numele ei! - Despre mama îmi istorisise multe povești, pe vremea când eu încă nu obosisem cerându-i-le, dar erau povești, invenții, care se contraziceau una pe alta: ba era o sărmană cerșetoare, ba
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
pot să vi-l spun, și de altfel asta nu v-ar fi de folos. Vedeți, surâse funcționarul, nu e așa de ușor. S-au îndreptat spre Piața Armelor. Cottard tăcea mereu. Străzile începeau să se umple de lume. Înserarea fugară a orașului nostru lăsa loc nopții și primele stele apăreau pe un orizont încă limpede. Câteva secunde mai târziu, lămpile de deasupra străzilor au întunecat tot cerul aprinzându-se, și zgomotul conversațiilor părea să crească. \ Iertați-mă, spuse Grand, la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
toate categoriile de actori: personajele, chiar și cele neînsuflețite, trăiesc durerea unui exil sau a unei deportări, circulă sau zac inerte, cu ochii în pământ, uitând parcă de cerul de deasupra și de libertatea spațiilor deschise: ele i se revelează fugar lui Augusto numai din tren, pe timpul întoarcerii de la Salamanca spre orașul natal, când ochilor săi li se oferă zarea crepusculară a podișului castilian și întinderile de pini și văzduhuri copleșitoare, pe care însă el nu le ia în seamă, strivit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
de pernicioasele doctrine ale imposibilelor salvări economice. Dar cele două mari opere pe care le proiecta Paparrigópulos erau o istorie a scriitorilor spanioli obscuri, adică a acelora care nu figurează în istoriile literare curente sau figurează doar sub o mențiune fugară datorită presupusei lipse de semnificație a operelor lor, corectând astfel injustiția vremurilor, injustiție pe care o deplângea atât de mult și de care se și temea în egală măsură, iar cealaltă operă a sa era chiar despre aceia ale căror
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
prejudicia scrupuloasa integritate de critic. Se vede, așadar, că S. Paparrigópulos nu era unul din acele tinere spirite fără căpătâi și eratice, care se preumblă fără destinație precisă prin domeniile gândirii și ale fanteziei, lansând ici, colo câte o scânteiere fugară, nu! Tendințele sale erau riguros și temeinic trasate; se număra printre cei care știu încotro merg. Dacă în studiile sale nu s-ar arăta nimic excepțional, s-ar datora faptului că în ele totul este pe culme, la fel ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
sfârșit al romanului umanității. În care se include, ca episod, ceea ce se numește amurgul Occidentului și finalul civilizației noastre. Să mai evoc o dată finalul odei lui Carducci „Pe Monte Mario“? Descriindu-ne cum „până când, pripășită la ecuator, la chemările căldurii fugare, vlăguita descendență nu va mai avea decât o singură femeie, un singur bărbat, care, stând în picioare printre ruine de munți, prin pădurile moarte, livizi, cu ochi sticloși te vor vedea, o, soare, peste imensa gheață apunând.“ Apocaliptică viziune, ce-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
sau la rude. Eu vecini cu copii nu am, rude nu am și nici acasă nu am stat să mă „sperie” Dylan deghizat în cowboy, deși mi-ar fi fost drag. Din tot Halloween-ul m-am ales cu câteva imagini fugare pe stradă, din viteza mașinii, cu copii deghizați în fel și chip. E greu să compar Halloween-ul lor cu omoloaga noastră Sâmbătă a morților, care este mâine. Pare chiar o împietate. La noi, într-o astfel de zi, oamenii merg
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
verii, totuși, Khayyam iese să aștepte răbdător pe terasa foișorului; aude, și-i pare că din apropiere, râsetele străjilor cadiului, se neliniștește. Fără pricină pentru că Djahane sosește și Îi alungă teama, nimeni n-a zărit-o. Schimbă un prim sărut, fugar, urmat de un altul, apăsat, este modul lor de a Încheia ziua celorlalți, ca să-și Înceapă noaptea lor. Câți ibvnici crezi tu oare că există În acest oraș, care, la ceasul de față, asemenea nouă, se drăgostesc? Djahane e cea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
la cu totul altă perioadă, dar nu-i mai păsa, voia să-l aibă. Ajuns acasă, îl aruncase pe masă, nu-l mai privi. Era și acum în același loc, îl stânjenea, dar n-avea nici o curiozitate să contemple acele fugare notații încâlcite, codificate, din care nu se prea înțelegea mare lucru. Enigme, să dezlege enigme? Era nervos profesorul, nu se putea elibera de urmele bizarei aventuri de sâmbătă. Capcana Venera... cum m-a dus de nas, ca pe un țânc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
pe negre heleșteie, și‐n cupa‐ i ce se leagănă alene, Potir de frumuseți marmoreene Ascunde‐ un vis pe veci neîmplinit, Tot astfel, tu, din umbră te desfaci. O! chip slăvit de nimfe și de vraci, Înseninându‐ mi gândul meu fugar, Cu scânteieri de aștri ce dispar și legănându‐ ți visu‐n infinit. Adesea, printr‐a cerului palori, Cat umbra ta, ce lunecă sub nori, Un ram întins pe‐ a lacului oglindă Îmi pare‐ un braț ce vrea să mă cuprindă
OMAGIU MAMEI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/416_a_1082]
-
de pe scaun stingându-mi țigară în scrumierè și, ignorând avertismentele adresate peștilor, reintru la baie, spèlatul pe dinți, golitul mèruntaielor, încheiatul la pantaloni, pieptènatul, putin gel de pèr, ar fi cazul sè mè duc la tuns, zâmbetul în oglindè adresat fugar Ceciliei, frizerița care mè tunde de ani buni, de când eram cu Corina, power play-ul zilei, Matei ieșind din baie! Stinge radioul, apoi, lumina din bucètèrie, se încalțè, dupè care își ia haină de piele din cuier, geantă cu colocviul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
nu-i mai asculta privirile. Ea se logodea întâi, apoi, după lungi dispute asupra dotei, a conturilor bancare ale trântorului ce trebuiau aduse ca ofrandă reginei lui, urma cununia propriu-zisă cu tot fastul, textile macabre, verighetele-cătușe de aur, cununa, sărutul fugar, rece, șters, fără gust, fără sentimentul care ar fi trebuit să-i incumbe. Dansul de rigoare și intimitatea ca răsplată a întregului ritual regizat prost și jucat fără implicare. Și zilele treceau monotone, și într-o cameră și în cealaltă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
școlii. Șefii de clasă, adunătura asta de smiorcăiți, vor spune claselor că se va organiza o excursie. Acesta e pretextul pentru părinți. Va avea durată scurtă, căci rebeliunea noastră contra sistemului va degenera într-un mini-război, zise cu un zâmbet fugar pe buzele sale subțiri, și atunci pretextul nostru nu va mai avea nici un folos. E doar o metodă de a câștiga timp. Cei care vor vrea să vină înapoi și să lupte pentru cauza noastră, vor trebui să-și ia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
ta, Corvium, din moment ce erai atât de interesat față de orele mele. Și am impresia că vei fi foarte interesat de ce am să-ți spun! Nu mi-a stâlcit numele. Istoria diferă de informațiile pe care le ai acum... Arvon. Un zâmbet fugar îi străbătu buzele. Să trecem peste toate aceste înțepături, zise într-un fel plictisit și făcând leneș cu mâna un gest. Deși avem timp berechet, tu nu beneficiezi de acest lux. Mă pregăteam să țip din nou, când îmi vorbi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
să scriu în ea. Am făcut doar un fel de jurnal mai detaliat. Bun. Așa va fi. Din moment ce tu continui rândurile pe care le scriu eu, aș vrea să pot interveni din când în când în scrisul cărții. O expresie fugară de nemulțumire străbătu chipul lui Vladimir, apoi, ca și cum nu am fi vorbit nimic de câțiva ani buni, zise: Uite! făcu el entuziasmat spre est. Îmi luasem ochii de la el și priveam încotro îmi indica mâna sa, iar ceea ce văzui mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
comunice cu alții prin stație. Noi ne vom duce spre cancelarie. Curând vor veni și cei de afară. Și când se întâmplă asta, vom primi întăriri și atunci vom putea să ne plimbăm nestingheriți pe coridoare. Am observat un zâmbet fugar, dar plin de speranță pe fețele lor și asta mi-a dat și mie încredere. Oare unde era Maria? Oare era bine? Oare venise la școală azi? Dacă lucrurile merg prost, o voi mai vedea vreodată? Gândul ăsta m-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
la față din cauza arcului electric produs de un scurtcircuit la anclanșarea unui nenorocit de heblu trifazic prin care era alimentată o secție Întreagă. Se și vedea stând cu gazdă, departe de centru, singur Într-o cămăruță, Își aminti de „umbra fugară”, o fată care Îl privea de afară, prin golul lăsat de perdeaua veche. După mai multe seri, umbra fugară a Început să rămână tot mai mult timp la fereastră, și-au făcut semne, peste alte câteva seri a fost invitată
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
alimentată o secție Întreagă. Se și vedea stând cu gazdă, departe de centru, singur Într-o cămăruță, Își aminti de „umbra fugară”, o fată care Îl privea de afară, prin golul lăsat de perdeaua veche. După mai multe seri, umbra fugară a Început să rămână tot mai mult timp la fereastră, și-au făcut semne, peste alte câteva seri a fost invitată În casă, a venit, s-au mângâiat, s-au sărutat copilărește și când s-a Încercat a merge mai
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
să rămână tot mai mult timp la fereastră, și-au făcut semne, peste alte câteva seri a fost invitată În casă, a venit, s-au mângâiat, s-au sărutat copilărește și când s-a Încercat a merge mai departe, umbra fugară a sărit ca arsă și a plecat cu gesturi ce păreau de scuză dar care puteau să Însemne orice. Știa ce s-a ales de ea, se dezvoltase foarte frumos, umbla numai cu șmecheri bruneți și Îi zâmbea mereu când
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
pași și privind zidurile cu atenție, că Încăperea s-a mai deslipit câțiva centimetri de casa-mamă, așa cum un cofetar iscusit desprinde cu artă o felie din trupul unui uriaș tort. În lumina somnoroasă a dimineții, mai arunc o ultimă privire fugară spre pereții mucegăiți și scorojiți de vreme și-mi iau zborul spre Studioul de Filme Documentare unde lucrez. Când străbat În grabă holurile spațioase, mă simt ca Într-o cometă care a coborât lin pe pământ, și, În lumina căreia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
distracții... nicicând Nu-i dăduse prin gând! Locuia cu chirie Într-o zonă aproape pustie, Tot timpul citea; Într-o seară...divină, Cu lumină Ce devenea, Din ce în ce mai puțină, A fost tainic surprins, Între realitate și vis, De o...umbră albastră, Fugară, ciudată, La modesta-i fereastră; I se păruse o fată! O codană vecină, Frumoasă, bine-mplinită Și mai bine ,,școlită", Se obișnuise să vină, Pe furiș să-l observe, Ca o...adevărată vecină, Când...ceva fierbe, Sau când toate îi fierb
Calul cu potcoave roz Epigrame-Fabule-Panseuri by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/468_a_877]
-
fugă în împrejurimi. Bolnavii mureau ca niște ciumați, fără nici un ajutor. Domnitorul [Alexandru Dimitrie Ghica], pus la curent cu această stare de lucruri de către medicii care fuseseră trimiși la fața locului, a plecat deîndată la Slatina. A mustrat strașnic autoritățile fugare, a ridicat moralul locuitorilor și chiar al bolnavilor, arătîndu-se peste tot acolo unde bântuia molima. După vreo 60 de cazuri, dintre care aproape numai o treime mortale, boala a scăzut mult; la 10, 11 și 12 ale acestei luni [adică
Biciul holerei pe pământ românesc by Gheorghe Brătescu și Paul Cernovodeanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295567_a_296896]
-
acasă? E-te-al dracu’ puțoi! — ...Comandă-ți ceaiul, locotenente, și mie o cafea cu zaharină și un coniac mic! Și hai la treabă, că transfugu’ penetrează aeroportu’... — ...Din discuțiile cu sursa „Ene”, legătura organelor noastre, a rezultat că numitul fugar Manu Traian va sosi În țara noastră prin punctul de frontieră Otopeni, În ziua de 12august. — Adică azi! Adică acum e pe aeroport, tolomacule! Citește mai bine, planul de măsuri, locotenente, că suntem În găleată și sper că te descurci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
de vezi numai gri și negru În jurul tău Parfumul ploii După o ploaie scurtă și caldă de vară, parcul, rămas singur, Își asculta parcă, propriul puls și savura prin toți porii frunzelor parfumul rafinat, ozonat, lăsat În urmă de ploaia fugară... Nu știu ce mână nevăzută, Încărcată cu brățările unui timp plin de magie, Înviorată și plină de prospețime, Îmi făcea semne discrete: „ Vino!” parfumul care plutește În atmosferă a șters urmele celor ce-au mințit clipa fericirii - „Crede-mă!” Este cel mai
Jertfă de seară by Valentina Becart () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1137_a_1867]
-
întors, iar Ben zâmbește în sinea lui și se duce înapoi la hotel. ― Doamne, arăți groaznic, îmi spune Lauren după ce deschide ușa. Mă simt groaznic, și în timp ce mă împing pe lângă Lauren, apucându-mă cu mâna de gură, prind o imagine fugară în oglindă și văd că pielea mea aurie nu mai e aurie, și are mai degrabă o nuanță neobișnuită de verde. ― Pe acolo, spune Lauren, arătând spre hol. Repede. Merg împiedicat pe lângă ea și mă prăbușesc în genunchi în fața vasului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]