1,293 matches
-
la serviciu. Când însă nu ținea figura, mă zvârcoleam în somn și transpirat, visam clovnul zâmbitor al lui Jane Chambers, pe francezul Joe Dulange strivind gândaci, pe Johnny Vogel cu biciul lui și pe Betty, care mă implora s-o fut sau să-i omor ucigașul - ori una, ori alta, nu conta. Dar cel mai insuportabil era să mă trezesc singur-singurel în casa noastră din povești. Veni și vara, cu zilele fierbinți în care dormeam pe canapea și nopțile fierbinți când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
spre mine și scuipă pe bucata de metal. Apoi trânti ușa în urma ei, iar fotografiile de pe pereți fâlfâiră. Vocea îmi reveni în hohote dureroase: — O să-l prind, n-o să-ți mai facă niciodată rău, o să mă revanșez față de tine, Betty, futu-i cristelnița mă-sii de viață, zău c-o să mă revanșez.... CAPITOLUL TREZECI ȘI UNU Avionul zbura spre est, croindu-și drum printre mase de nori și fâșii de cer senin. Buzunarele îmi erau doldora de bani - din conturile mele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
ar afecta-o îngrozitor. Și, ca și când ar fi vrut să-și sublinieze grija paternă, Emmett o eliberă pe Madeleine. Ea murmură, ștergându-și urmele de ruj întinse pe față: — Tati, fă-1 să se oprească! Tati te-a pus să te fuți cu mine? Tati te-a pus să mă inviți la cină, ca nu cumva să-ți verific alibiul? Credeați că puțină ospitalitate și niște futaiuri or să vă rezolve problemele? Credeați că... — Tati, fă-l să se oprească ! Mâna lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
travers les arbres, s'est confondu avec le vent, avec un rève d'été. (Le contenu d'un tableau abstrait) Le soleil se reviella de la mer comme une masse orange de feu. Plus de la moitié du tableau, à son centre, fut remplie par cet élément qui semblait déborder, pulser du besoin de remplir la chambre dans laquelle le tableau se trouva. Le soleil semblait être une sphère vivante, et à le regarder on aurait cru qu'il était réel, vraiment présent
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
fost cam rece sus, pe punte. Nu știu despre ce vorbești. Nu? Eram nerăbdător să ne vedem aici. Știam că vei veni. Știai? Mă sărută și parcă n-a trecut nici un moment de când l-am văzut ultima oară. Facem dragoste. Fuți super! spun, mai mult pentru mine. Și mă ridic de lângă el înainte să o facă el (Mi-l și imaginam dându-mi un sărut, și apoi plecând cât mai repede.) Merg la geam. Ce faci la cină? Nu înțeleg. Cinăm
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
sus și mă trezesc cu fața în jos pe masă. În timp ce mi-o trăgea, mă mângâie ușurel pe șira spinării, chestie care e nu știu cum bine. Ticălosule! îl plesnesc. Ți-a plăcut, îmi zâmbește sfidător. Stai să vezi ce-o să te fut! Chiar te rog, spune pe un ton sincer, intim, și se oferă să mă sărute. Nu are pistolul la el, profit de apropiere și îl lovesc îngrozitor de tare în pelvis. Nu pierd timpul, pun mâna pe o sculptură de lemn
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
bărbat, ca la un trup de cal mort. Dar, din somn, în loc de balinul Țaca, tot cucoana tresări din picioare și, c-o voce ieșită parcă din intestinul gros, horcăi: - Ce-aveți, băi?... Ce-ați... vrea, băi?... Veniți toți, mâncați, beți, futeți și plecați... Dar de mine... Dar, la vârsta mea. Mâine n-o să mai futeți, n-o să vă mai căsătoriți. Și n-o să mai pup... de la voi, nici măcar un masaj... Durerea, ca durerea, dar deranjul!... Culmea e că și ăsta
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
tot cucoana tresări din picioare și, c-o voce ieșită parcă din intestinul gros, horcăi: - Ce-aveți, băi?... Ce-ați... vrea, băi?... Veniți toți, mâncați, beți, futeți și plecați... Dar de mine... Dar, la vârsta mea. Mâine n-o să mai futeți, n-o să vă mai căsătoriți. Și n-o să mai pup... de la voi, nici măcar un masaj... Durerea, ca durerea, dar deranjul!... Culmea e că și ăsta, nesimțitul la care, de fapt, scutura el, ca la armăsarul mort, se întremă. Se
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
femeie remarcabilă - celibatară convinsă, nu se prea omora după bărbați, dar se omora după sex. Avea un realism uimitor În toate privințele, dar În special În materie de sex. În multe privințe, trăia ca un bărbat. Ia-ți un amant, fute-l pînă-i sar capacele și aruncă-l. — Dură filozofie - cumplit de similară cu a tîrfelor. — Și de ce nu? Paula se uită la mine cînd deschideam ușa, plăcut surprinsă de faptul că reușise să mă șocheze. — Meseria de tîrfă e ceva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
aici, erai l’homme moyen sensuel(##notă - Un ins oarecare, prin nimic ieșit din comun (În limba franceză În original.) ##), plin de complexe legate de mama ta și minuscule sentimente de vină față de tîrfele alea adolescente pe care le-ai futut În Bangkok. Acum nu te mai apasă absolut nici o grijă morală. Ești mîna dreaptă a țarului crimei de pe-aici și nici măcar nu ești conștient de asta. — Paula... (M-am Întins să recuperez mouse-ul din mîna ei.) Am mai multe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
să termin cu chestia asta, zisei eu cu glas tare, scuturând din cap pentru a-mi limpezi mintea înainte ca subconștientul meu să mă bage cu adevărat în bucluc. Momentele exact de dinainte de trezire sunt întotdeauna cele mai înșelătoare. —Au! Futu-i! M-am luat cu amândouă mâinile de cap, ca să fac să tacă grămada de fiare care zdrăngănea înăuntru. Poftim! zise Hawkins întinzându-mi două pastile de solfadeină 1 și un pahar cu apă. —Laudă ție, zeiță Solfadeină! zisei eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
Dar am văzut-o în grădină aseară și apoi aud despre Violet, și ziceam, o, ce ciudat, așa că - ce? Aici se întrerupse o secundă. Mi-am zis! Mi-am zis că e ciudat! Te las acum că Fisher mă tot fute la cap cu gramatica. Te salută. Mesajul se termina cu o nouă cascadă de chicoteli. Am închis ușa cu șutul și, nesatisfăcută, mă gândeam la modul serios să dau cu robotul de perete. Când viață sentimentală ți-e făcută ferfeniță
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
am pierdut. I-am spus tot adevărul. Ca să fiu convingător, i-am arătat și biletul. L-a citit. L-a rupt. M-a privit nedumerit, intrigat, amărât. A ridicat din umeri. „Și zici că ești student? Așa vrei s-o fuți? Dacă are bărbat, nu te belește ăla? Citește tactu’ în Informația că te dai la nevestele lu’ cine știe care toarș. Cum crezi că-i vine? Știi tu cine stă în blocu’ ăsta? De sus până jos?“ Habar nu aveam. Omul mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
acela, îmbibat cu frică, pătrunsese în mine. O frică surdă, absurdă, difuză, fără un chip anume. Simțeam doar cum undeva, în preajmă, învăluitoare, pândea amenințarea. Începuse să-mi fie frică și de Lia. Întărâtat i-am spus: „Vreau să te fut“. O împingeam spre o bancă de lângă cuier. „Ce te-a apucat?“ „Vreau s-o facem acum!“ M-a privit dintr-odată schimbată. Ușor disprețuitoare. Mă studia. Atunci parcă mă vedea pentru prima dată. Mă cerceta din cap până în picioare, cântărindu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
tine! Mai ții minte? P-aia cu Basarabia, mai ales, o mai știi? Mă topeam când te-auzeam cum povesteai de fătuca aia de la Chișinău. Ochi albaștri, cozi blonde, față ca o lună plină. Ai reușit până la urmă s-o fuți? Că acu’ s-a dat liber la Basarabia! Prostește, am izbucnit în râs. — Hai, popo, du-te. Nu-i lăsa să te-aștepte la Comisie, i-am spus, împingându-l și trântind ușa mașinii. Am traversat, într-adevăr, și am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
felu’ și mie, că era așa bine să-l aud cum zice rahaturile alea despre ochii mei care-s așa drăguți și tot așa. De fapt, voiam s-o fac odată, că n-am făcut-o niciodată ca lumea. Nu futut ca lumea, ca-n filme - de vreo două ori, pe vremuri, când eram mai mică, s-a-ntâmplat să-și bage niște băieți chestia pe jumate, da’ de fiecare dată au terminat așa repede că n-am simțit aproape nimica
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
catalog primul și ultimul meu zece la disciplina muzică pentru "prestația din seara aceea de neuitat", am fost emoționat. Numai că, peste vreo săptămână, domnul de muzică m-a invitat, între patru ochi, în cancelarie, și a început întâlnirea cu futu-ți Dumnezeii mă-tii de scripcar nenorocit, știai că nu există pe lume Sonata nr. 3, de Mozart, în re minor, m-ai făcut de căcatul orașului, ai cântat ce-ai vrut, culegând din buruienele capului tău nenorocit, ai încropit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
încropit ad-hoc, pușlamao, depravatule, râde lumea de mine prin școală, prin târg, am ajuns de nu mai pot intra într-o crâșmă nenorocită, că mă întreabă lăutarii dacă nu vreau să-mi interpreteze celebra Sonata nr. 3 în re minor, futu-ți Dumnezeii mă-tii de scripcar ordinar!... Pe când domnul de muzică își pregătea repertoriul favorit pe care-l prezentase și altor colegi de-ai mei un recital de pumni și palme mintos cum eram, avusesem timp să calculez azimutul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
a luat la presiunile Societății de protecție a litoralului, care e În mâna ecologiștilor. Bieții oameni nu făceau nimic rău, doar niște orgii galante; se pare Însă că deranjau rândunicile de mare. Rândunicile de mare sunt un soi de vrăbii. Futu-le-n cur de vrăbii! se Însufleți Bruno. Vor să ne interzică sexul În grup și brânza de oaie, naziștii! Iar socialiștii sunt complicii lor. Sunt Împotriva oilor pentru că oile sunt de dreapta, În timp ce lupii sunt de stânga; totuși, lupii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
ști s-o folosesc de minune. Am toate datele: sunt un tip deștept, plin de bani și Încă arătos. Și-i cam urăsc pe oameni. Pe femei le urăsc cel mai mult, pliciticoasele dracului! Așa că Îngăduie-mi, Doamne, măcar să le fut cum trebuie! Coboară-ți privirea asupra mea! Uită-te bine la tipa aia! Merită! Cam așa ceva Îmi doream În clipa aceea, așa m-aș fi rugat dacă aș fi fost Înzestrat cu destulă neobrăzare. Nu să-I cer lui Dumnezeu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
rămas multă vreme buimac, incapabil să mi-o doresc Înapoi, incapabil de dorință În general. Nu Înțelesesem nimic. Nici nu știam dacă era cazul să sufăr, dar eram totuși al naibii de suferind. Sufeream consecințele, cum ar veni. Nu mai puteam să fut, nu mai puteam să scriu, eram nasol! Chelisem, mă Îngrășasem vreo cincisprezece kilograme, locuiam cu mătușa! Eram nasol! Dar, cum spuneam: voiam și eu să scriu. Tare mai voiam! Acum aveam ocazia. Iată de ce, luat de val și copleșit de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
necăjit și, peste câteva ceasuri, s-a Înfuriat de-a binelea. A adunat Încă doi gealați și l-a pândit pe Leac. Ăsta se Întorcea cu oile de la pășune. L-au băgat În cânepă, ăia doi Îl țineau de grumaz. Futu-ți soarele tău, mă batjocorești tu pe mine!? Cu capra, mă, cu capra!? Apoi, stai tu capră, futu-te să te fut! Leac zice că n-a reușit. Vânjos, s-a zbătut și a reușit să scape. S-a ferit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
a pândit pe Leac. Ăsta se Întorcea cu oile de la pășune. L-au băgat În cânepă, ăia doi Îl țineau de grumaz. Futu-ți soarele tău, mă batjocorești tu pe mine!? Cu capra, mă, cu capra!? Apoi, stai tu capră, futu-te să te fut! Leac zice că n-a reușit. Vânjos, s-a zbătut și a reușit să scape. S-a ferit o vreme de flăcău, nu putea ști dacă data viitoare n-o să-i reușească. Dar ăluia i-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
Ăsta se Întorcea cu oile de la pășune. L-au băgat În cânepă, ăia doi Îl țineau de grumaz. Futu-ți soarele tău, mă batjocorești tu pe mine!? Cu capra, mă, cu capra!? Apoi, stai tu capră, futu-te să te fut! Leac zice că n-a reușit. Vânjos, s-a zbătut și a reușit să scape. S-a ferit o vreme de flăcău, nu putea ști dacă data viitoare n-o să-i reușească. Dar ăluia i-a trecut destul de repede supărarea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
a ieșit din budoar un tip mai jalnic decât mine, mic, trist și transpirat, nu părea să-i fi priit. După el, grăsulina, Învelită Într-un tricou care abia-i acoperea bucile. Eu, hodoronc-tronc, am refuzat condițiile. Parcă prea o futuseră mulți pe grasă (În ziua aceea). De fapt, nu anticamera, nici celulita fetei, nici uzura ei, ci teama că n-am să pot normal și protejat m-a făcut să refuz. Bine-am făcut, cred... Nici prețul nu se potrivea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]