1,303 matches
-
din...gunoi , Resturi de la boierii cei noi ; Crenvurști, păstramă (alterate) și pâini, Alături de o... jalnică haită de câini, Din care-ntr-o dimineață devreme, Timid dând din coadă, cerșind Pe brânci și părând a se teme, O cățea, o javr-ordinară, Lăcrima, spre femeie venind! Aceasta făcu gestul omenesc către câine: Întinse o murdară bucată de pâine, Veche, tare și mucegăită! Cu mulțumiri și cu gândul la ros, Culese pomana așa, de pe jos; Și cât de bine a fost aceasta...primită! Povestea
Calul cu potcoave roz Epigrame-Fabule-Panseuri by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/468_a_877]
-
cu păr alb, cu barbă.. — Dar tu, Buni, nu vezi nici cu ochelari până acolo? Vezi sau nu? — Da sau nu? Spune, Buni! Ce faci, plângi? Nu plânge, Buni! Nu pierzi nici o ocazie să faci o gafă! Nu plânge, Îi lăcrimează ochii de la cataractă! — Chiar, Buni, am uitat să te Întreb, cum te mai simți? Cum o mai duci cu ochii? cu inima? cu boala? * — Pentru ce o admir eu pe Buni mai mult decât pentru pantofi, rochii și pălărie este
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
pașii triști prin al vieții umblet, Mă irosesc în zilele pustii. Și doar speranța-mi pâlpâie în suflet, Că într-o dimineață-ai să revii. Când razele m-or săruta pe gene Și visul va fugi spre zări mirat, Voi lăcrima gândindu-mă la tine, Copile drag în depărtări plecat. Am să te-aștept sub vișin în tăcere, Cu gândul răvășit de dorul greu. Îmbrățișez în taină cu durere Cămașa ce o port de dorul tău. Rămân cu gândul dus în
Am s? te-a?tept sub vi?in by Elena Marin Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83302_a_84627]
-
mă eliberez de toată suferința adunată. O sfâșiere neînțeleasă mi-a pătruns În suflet, la Început lent, apoi tot mai acut și mai răscolitor, și arsura lacrimilor devenea tot mai dureroasă. La un moment dat, au Început și ele să lăcrimeze. Am hotărât să revin la Tulcea Într-o zi de treisprezece octombrie 1989, o zi cu o semnificație anume... care mi-a marcat Întreaga viață. Într-o zi de treisprezece octombrie 1997, avea să moară În brațele mele, P.C
Jertfă de seară by Valentina Becart () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1137_a_1867]
-
filozoful spune că dacă noi am putea învăța să îmblânzim și să stăpânim cu totul forțele naturii, atunci credința noastră ar deveni de neînlăturat și desăvârșită. în vreme ce directorul vorbea sau îmi citea cu voce tare, clipea necontenit. Și ochii lui lăcrimau. Poate că nu avea încredere în cuvinte. O asemenea atitudine ar fi putut să se potrivească cu subiectele pe care le discutam de obicei. Pascal însuși afirmase următoarele: omul să nu folosească niciodată cuvinte sau noțiuni pe care nu le
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1873_a_3198]
-
doar la patru străzi depărtare unul de celălalt. îl vedeam des prin zonă pentru că mergeam la aceleași baruri. Baruri irlandeze, dar nu genul de baruri irlandeze de ghetou unde se cântă „Din Nou o Națiune“ și „Dealul Spancil“, unde se lăcrimează și se strâng bani pentru Cauză. Astea erau altfel de baruri. Erau chiar la modă. La fel cum fuseseră braseriile cu câțiva ani înainte. Aveau denumiri irlandeze șugubețe, gen Tadgh’s Boghole și Slawn Che. Se pare că un star
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
m-a făcut să-l suspectez din nou că-și bate joc de mine. Dar, aruncându-i o privire tăioasă, am descoperit că fața lui nu exprima nimic. Așa că am revenit la bocete. —Luke Costello e un ticălos nenorocit, am lăcrimat eu. Cred că am fost nebună când am ieșit cu el! M-am întors ca să-mi pun capul pe masă. La mișcarea asta coapsele mele îmbrăcate în licra s-au frecat de cele îmbrăcate în blugi ale lui Chris. Oh
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
mai mult într-o parte, neuniforme, arse, necoapte la mijloc și fleșcăite, mândria cu care își priveau creațiile m-a făcut să mi se umple ochii de lacrimi. Fiecare dintre prăjiturile alea era un miracol în miniatură, mă gândeam eu lăcrimând discret. Bărbații ăștia sunt niște alcoolici care au făcut lucruri teribile, dar fiecare a preparat o prăjitură prin forțe proprii... M-am făcut mică de rușine. Nu-mi venea să cred ce gânduri îmi treceau prin cap. Slavă Domnului că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
mă văd cu el când eu eram aproape cheală? —O urăsc, am spus gâfâind. Curvă cretină, obeză și machiată în exces! Urăsc toți coaforii! — Sper că nu i-ai dat bacșiș, a zis Helen. Nu fi idioată, am spus eu lăcrimând. Sigur că i-am dat bacșiș. N-ar fi trebuit să-i las nimic lui Jasmine, decât poate un ochi învinețit, dar nu m-am putut abține. Ba chiar, atunci când a făcut chestia cu o oglindă în spate și una
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
frumos? —Părul meu, am urlat. Asta până când curva aia și-a băgat mâinile în el. —Ei, era în regulă, a replicat Helen. N-aș zice că era frumos, dar... — Și nici măcar nu mi-au dat să citesc vreun Hello, am lăcrimat eu. —Nesimțiții, m-a susținut Helen. —Și cât a costat! am țipat. Nu mi-au terminat numai părul! — Știi cu cine semeni? m-a întrebat Helen gânditoare. —Cu cine? Am întrebat eu cu o voce tremurătoare, sperând că voi fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
droguri, ai trăit cu o dependentă de droguri. Trebuie să fi fost un iad. Abia acum îmi dau seama cât de îngrozitor trebuie să fi fost pentru tine. N-ar fi trebuit să fiu așa de dură cu tine, a lăcrimat Brigit. Am fost necinstită. —încetează, Brigit, am strigat eu. A ridicat capul șocată. Lacrimile au încetat să-i mai curgă pe obraz. —îmi pare rău că te simți vinovată, dar dacă te ajută cu ceva, ceea ce mi-ai spus atunci când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
de dădaca Anisia, cea care o învățase toate rânduielile vieții pe biata copilă, lipsită de căldura mamei, Arghira, care-l corcolea pe Alexăndrel, dar fiind fermecată și de tronul Munteniei. Bine-ai venit, dragă copilă, o strânse la piept Domnul, lăcrimând de bucuria revederii. Bine te-am regăsit, Măria Ta! se bucură și copila, neuitând buna creștere. Catrină, multe năpaste au căzut pe capul familiei noastre, rosti, cu durere, Radu Mihnea. Mai întâi, tatăl meu s-a dat în legea păgânilor
Chemarea străbunilor by Dumitru Hriscu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/555_a_735]
-
de borangic, un smoc de busuioc, o farfurie cu mere domnești și un castron de nuci. Printre gemete și mormăieli, ghionturi date odraslelor, Natalița reuși să termine de așezat masa. Nu uită să șteargă icoana, cu sfinții Constantin și Elena, lăcrimând la amintirea tatălui ei, Costache, răpus, de tânăr, în războiul Crimeii. Prin ușa întredeschisă, Ion se uita cu luare aminte la ceea ce făcea maică-sa: avea o cană, de unde, cu un mănunchi de busuioc, stropea, cu agheasmă, plapumele, macaturile și
Chemarea străbunilor by Dumitru Hriscu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/555_a_735]
-
te-am găsit, maică, se bucură Natalița, îmbrățișându-și mama. Bine te-am găsit, iubită soacră, rosti șugubăț Fetea. Bucuroși de oaspeți, mătușă! se bucurară de revedere ceilalți tovarăși. Bucuroasă-i maica, că nu v am văzut de la lăsata secului! lăcrimă fericită bătrâna. Steaua sus răsare Ca o taină mare Steaua strălucește Și lumii vestește... Frumos mai cântă copiii. Se vede că i-ați dat la școală, se minună bunica. D-apăi, aista-i rostul lor, rosti apăsat Fetea. Că noi n-
Chemarea străbunilor by Dumitru Hriscu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/555_a_735]
-
ne-au mai rămas ca să fim împreună. Atunci polițistul bătu în retragere, salută respectuos înclinându-și capul apoi se retrase pe o bancă alături de Erjika. Cu două bănci mai în colo, Creața plângea în hohote făcându-și și părinții să lăcrimeze, în timp ce Petruș încasa alte perechi de palme fără să se clintească. Ce ai în cap măi băiete? Vrei să ajungi un borfaș? E așa greu pentru tine să trăiești ca un om normal? Cât o s-o mai faci pe mamă
Anonim pe ringul adolescenţei by Liviu Miron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/252_a_500]
-
mai frumos decât scrisul oricărei fete. Ți-am promis că voi face orice ca să te fac fericită. Găsirea unei cărți vechi și foarte frumoase a fost doar un Început ușor. Citeșteo, deși te va face să plângi. Eu unul am lăcrimat o mulțime, recunosc. E o poveste tristă, dar sunt sigur că o să-ți placă. Te face să realizezi ce Înseamnă cu adevărat iubirea. Și te asigur că a mea e infinită. Te iubesc, Adi Aproape că Începusem eu să plâng
Ștefana Paraschiv by Dansul regăsirii () [Corola-publishinghouse/Imaginative/784_a_1490]
-
ne omoare?“, s-a speriat Tomi. „Nu-i nimic, mai bine“, i-a răspuns Ginel, „scăpăm de lecții“. 21 decembrie Cea mai lungă noapte a anului, după o zi de dârdâială în Casa Scânteii, cu prea multe țigări, cu ochii lăcrimând de la neon pe litere corp 7, în pagini „festive“ pline de modificări de la „foruri“, cu veșnicele discuții despre mâncare, cu votca cinstită cu tipografii la sfârșitul zilei în secretariatul tehnic. Se anunță geruri și viscole. Obligațiile sărbătorilor - o oboseală în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
au așezat pe iarbă. Nu mai puteau. Erau istoviți. Numai bine, pentru că au fost chemați de mama lui Ionuț. Haideți, copii. S-a terminat pe ziua de azi. Vă ajungeeeee! Și-au luat rămas bun de la Alesia. Micuța aproape că lăcrima de rău ce-i părea că pleacă ceilalți. S-a îndreptat spre locul unde erau părinții lui Cornel și ai Ancăi, dar și acolo se strângeau lucrurile. Se pregăteau de plecare. Toți copiii erau triști și fericiți în același timp
Captiv pe tărâmul copilăriei by Marian Malciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/630_a_1234]
-
de obicei pe la mijlocul orei. Când suna de ieșire, desenul netezit intra în mapa și de acolo în colecția ei. Le aduna pe toate ca o maniacă. În afară de asta, nu făcea niciodată nimic cu pasiune. Nu plângea și nu râdea, ci lăcrima sau zâmbea potolit în momentele speciale. Cred că nu era nimic de desenat la ea. Nici măcar cu adevărat urâtă nu era în stare să fie. Nu pot să uit că semăna cu Omul din manuale. Mi-am imaginat întotdeauna că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2123_a_3448]
-
deosebită i-a așezat pe cap o tiară. Spiritul o pregătea de mireasă iar Magnolia a primit totul ca pe o joacă de copii motiv din cauza căruia era fericită. După ce Spiritul a crezut că totu-i pregătit pentru începerea nunții, lăcrimând s-a așezat în genunchi în fața Magnoliei și a spus: -Îmi ești dragă ca lumina ochilor și de veacuri aștept această clipă. Îți cer mâna și îngăduința de a fi robul tău iar tu zână a mea și a tuturor
LA DEPĂNAREA FUSULUI by COSTANTIN Haralambie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1621_a_2949]
-
aproape că ajunsese să nu mai facă parte din ea! „Pentru fapta mea, atunci când am săvârșit-o așa cum am săvârșit-o, mă credeam un adevărat geniu, însă știu acum cam fost doar un prost!, își zise sieși cu jale odată, lăcrimând și renunțând de tot la aroganță. Chiar nu știu cine este responsabil cu datul de pedepse pe lumea asta, dar acum eu pot spune că mă simt pedepsit cu pedeapsa cea mai aspră. Am decăzut mult, nu mai valorez nimic. Da, un
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1940]
-
ai trăit degeaba. Iar întocmai lucrul acesta îl resimțea mama lui Osvald până și în ultimul ungher al ființei sale vlăguite. Astfel, la doar câteva luni de la revenirea tânărului acasă, mama sa își pronunță cele de pe urmă cuvinte față de el, lăcrimând amarnic: - M-ai răpus... Muri. Și totuși, nimic nu se sfârși aici, așa cum s-ar crede, căci moartea mamei lui Osvald, ei bine, avu triste urmări nu numai pentru el în sine, ci și pentru imaginea lui în ochii celorlalți
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1940]
-
celebră universitate tehnică americană. Surpriză: o "poveste" care a provocat pe tot mapamondul suspine, Love story, a fost filmată în "tehnicul", austerul Boston. Am recunoscut, la "Harvard", parcurile, clădirile, biblioteca, aleile. Și mi-am amintit că, la sfârșitul "poveștii", am lăcrimat cum n-am făcut-o la Hamlet. Există, se pare, un tip de dulcegărie care e irezistibilă. Dar nu văd nimic rău în asta. După ce am plecat de la "Harvard", m-am oprit la un magazin care închiriază videocasete. Vroiam să
Aventuri solitare by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295602_a_296931]
-
sunt exact la fel; 2) Orice sistem nervos uman este modificat de evenimentele verbale și nonverbale; 3) Un eveniment modifică spiritul și corpul în același timp. Gosseyn nu încercă să se miște imediat. Ochii, sub lumina ce îi apăruse brusc, lăcrimau, dar vederea i se îmbunătățea. Îl durea corpul. Fiecare articulație, fiecare mușchi, părea să protesteze la tentativa de a se ridica din pat. Conștientiză ceea ce se întâmplase. Ținând cont de intervalul de timp scurs pe parcursul transportului prin distorsor, fusese absent
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
am arătat-o, sărmana! Am dat examene, am făcut excursii, am discutat, a trecut multă vreme în felul acesta; am simțit emoții mari și, mereu cu ea, a trebuit să i le împărtășesc. Căutam deseori consolarea în ființa ei; uneori lăcrimam, alteori mă exaltam în fața vreunui apus de soare. În ce fel aș putea descrie această viață cu mici obiceiuri zilnice și alteori cu surprize vaste! Cum nu mai făceam planuri de elaborare, nu mai aveam remușcări. Din pricina teoriilor pe care
O moarte care nu dovedește nimic. Ioana by Anton Holban [Corola-publishinghouse/Imaginative/295595_a_296924]