1,273 matches
-
cu toată forța) Lăsați-l în pace! (cu iconița într-o mînă și Biblia în cealaltă) Lăsați-l în pace! Nu-l izgoniți pe cel ce se mărturisește! (cu fața la cameră) Eu am cunoscut mila cerească... și de aceea privesc cu limpezime sufletul omului... (vine spre Plutonier) Și în sufletul tău privesc..., și am văzut că te căiești, și de asta îți meriți iertarea... Plutonierul: (revoltat) Ce faci, mă, aicea?! Adică cum mă ierți tu pe mine?! O faci pe Dumnezeu cu
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
În plin triumf al individualismului (tradus În literatură printr-un autobiografism ubicuu, hedonist sau dezabuzat, clasic sau “postmodern”), Houellebecq Își precizează la maximum contextul și-și ridică protagonistul la coeficientul general. În plin postavangardism și postexperimentalism, el scrie inspirîndu-se din limpezimea și sentențiozitatea scriiturii realiste de secol XIX - pentru care-și manifestă explicit predilecția, sau din marile povestiri parabolice ale secolului recent Încheiat. În plină epocă a corectitudinii politice, el ierarhizează culturile. În plin jovialism cotidian, el filozofează balzacian. Filozoful preferat
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
lumea literară franceză și mondială În 1996, anul Truisme-lor. Lydie Salvayre și a sa scriitură umorală se regăsesc deja În colecțiile de buzunar. Annie Ernaux cu romanele sale domestice participă la rețeta editurii Gallimard. Dintre francofone, chinezoiaca Shan Sa, o limpezime de cristal Însemnată cu eticheta politică, este abonată la premii de la debut, frumoasa japoneză Linda Lê, o experimentalistă greu lizibilă, cubaneza Zoé Valdès dau culoare unui perimetru oricum surapopulat, senegaleza Fatou Diome scrie despre experiența dezrădăcinării În Le Ventre de
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
honneur (Les Champs d’honneur, tradus În românește la editura Dacia, prin efortul remarcabil al Yvonnei Goga, o specialistă În romanul poetic francez, profesoară la Universitatea Babeș-Bolyai), cu ocazia unei emisiuni televizate, “Caractères” (14 septembrie 1990) unde, prin farmec, inteligență, limpezime și profunzime, cucerește definitiv. Scriitorul său preferat este Chateaubriand, cel din Les Mémoires d’outre-tombe. Pentru că de la el a Învățat să descopere “capacitatea lirică a scriiturii [...].” Ca scriitor Îl interesează “cum să lege realul cu liricul, realul fiind desigur moartea
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
Împărat roman, Syagrius, ucis de Clovis În 486 d.Hr. Cele 55 de capitole - de dimensiuni voit variabile, de la zece rînduri la zece pagini - brodează În jurul relatărilor, fidel istoriografice sau ficționalizate, despre sfîrșitul Romei. Dincolo de poveste, de lapidarele pilde, de limpezimea clasică a stilului (În ciuda plăcerii baroce a oximoronului), cartea lui Quignard constituie o intervenție politică, Înscrisă Într-un militantism surd, puțin discutat Încă la noi, al Europeanului față cu Americanul. Cartea aceasta, scrisă frumos, scrisă muzical, autarhic, armonic, literatură ritualizată
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
fața permanentă a luminii, a proliferării, a ceea ce rămâne nemuritor, susținute de un întreg arsenal de sentimente supreme: bine, adevăr, rațiune, echilibru, speranță și credință în biruințele omului. Eugen Jebeleanu aduce în poezie o anumită consecvență de crez, o anume limpezime și accesibilitate, întotdeauna cu semnificații politico-sociale și general umane, într-o formulă spirituală proprie, concretizată parcă într-un cântec continuu, care curge inepuizabil, depășind impasurile. Așa se explică tehnica versului liber, dezlănțuit într-o imagistică în care se includ spații
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
parcă într-un cântec continuu, care curge inepuizabil, depășind impasurile. Așa se explică tehnica versului liber, dezlănțuit într-o imagistică în care se includ spații afective la limita dintre real și fantastic-oniric. Analizând cu atenție, descoperim cu uimire că împotriva limpezimii, a accesibilității, ți se dezvăluie o lume de metafore simbol, de metafore rare, de comparații și epitete personificatoare, ajutate de o muzică amplă de oratoriu, de bocet metafizic, de voci ale obsesiilor devenite alegorii ale unor stări reale sau onirice
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
așadar limitele condiției umane, asediul pe care îl încearcă poetul. În finalul volumului, Adrian Păunescu face elogiul a ceea ce permite trecerea de marginea cercului înăuntrul căruia suntem închiși: gândul. Poemul se numește semnificativ "Imn", iar versurile au de această dată limpezime. Ca un laitmotiv, sunt enumerate virtuțile purificatoare, înălțătoare și de detașare ale gândului: Nu mai ai tâmpla putem săpa pământul limitei/ Gândul este salvarea condiției umane./ Fruntea e dealul unui mod cosmic,/ Fruntea e stema pură a condiției umane ". "Oricât
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
din nou la Psalmii lui Arghezi: biblic, poetul ne spune că la-nceput a fost Cuvântul Și poetul va cerși lumina primară: "Redă-ne prototipul, dă-ne prima sămânță/ și ca pe un păcat ce vrea să fie iar/ șoptește, Limpezimea Ta, pronunță/ acel cuvânt originar!". În poemul "Instanță" este bolnav de cunoaștere și este chemat la judecată în fața absolutului. Simte nevoia unui abis justițiar. Divina comedie este divina aventură "Rai altoit pe iad tânjind spre purgatoriu/ Ce însemnăm în jocul
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
toate miturile genezei, poetul adoptă atitudinea psalmistului, reeditând pe Arghezi, cel din ciclul "Buruieni". "De cine mi-e frică, dumnezeule, în toată această viață,/ de cine mi-e dor doamne, dumnezeule,/ în toată această/ iubire, de cine mi-e rușine, Limpezimea Ta,/ în toată această ceață?". Există în poezia lui Adrian Păunescu o seducție a oratorului, a actorului ce își recită versurile care parcă încă nu au fost scrise și totul se desfășoară la marea improvizație, de aici și sentimentul de
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
puf de gâscă, șaluri de lână afumată, perdele rupte, rufării intime, feminine, mototolite delicat"), "tăvi trântite, gingașe și moi,/ Cu clopoței gălăgioși la gene/ Și degete prelinse din oloi", "linguri cristaline,/ Pâlnii de somn, pipere pătimașe,/ Cuțite ce ucid prin limpezime,/ Ibrice-adânci cu falnice panașe". Sau ființele pe nedrept asimilate de altfel de spirite sferei inferiorului, umilului sau derizoriului: motani ce "surâd curtenitori/ Și sclifosiți din blănurile scumpe", "șerpi uriași cu fluturi calzi în gură", cerbul frumos în ale cărui coarne
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
trecut, dar a cărui configurație tradițională (Instituțiile republicane a lui Saint-Just este în acest sens un foarte bun exemplu) înlătură cu fermitate orice evoluție, orice adaptare virtuală, legiferează în atemporal, plasează într-o realitate neschimbată Cetatea de mîine. Vis al limpezimii, al comuniunii, al efuziunii și al armoniei, mitul Vîrstei de aur se dovedește încă o dată a fi un vis al permanenței. Difuziunea, forța sa de atracție rămîn inseparabile de viziunea foarte profund, foarte intim trăită în multitudinea manifestărilor sale unui
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
în ciuda unor reale dificultăți generate de eterogenitatea discursivă a originalului francez, care alternează un discurs științific, construit pe un metalimbaj încă flotant, cu fragmente importante de discurs beletristic din epoci diferite sau aparținînd altor genuri, reușește să se impună prin limpezime și acuratețe și vine, deși cu o oarecare întîrziere, să umple un gol de informare/documentare în literatura de specialitate. Vasile Dospinescu Introducere În Illusions perdues (p. 227 și 228, ed. Folio)1, d'Arthey îl povățuiește astfel pe Lucien
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
alpin; pîrlesc fața munților; aprind zăpezile; învăpăiază văzduhul; și apa fără valuri, scînteietoare de lumină și împreună cu cerul, a ajuns să fie nemărginită ca și acesta, ba mai curată chiar, mai subțire și mai străvezie, mai frumoasă. Liniștea ei uimește, limpezimea-i amăgește, frumusețea fără seamăn, vaporoasă, transparentă, pe care ea o repetă ca un ecou, pare să-i sporească adîncimile; iar la poalele acestor munți despărțiți de glob și parcă suspendați în văzduh descoperi, la picioarele dumitale, golul tăriilor și
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
suprapunere de valori. Aici descoperă N. Manolescu, nu fără temei, contradicția de bază a mentorului Junimii, care a voit să inaugureze fundamental, în timp ce era silit totuși a ține seama de achizițiile anterioare. Exemplar rămâne însă gestul său critic, de o limpezime și de o tărie necunoscute până la el. Sunt însușiri ale spiritului său, lesne decelabile și în primele manifestări de conștiință critică. Dotat excepțional pentru filosofie și admis din capul locului în cercurile germane de specialitate, Maiorescu putea ajunge curând o
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
francmasonilor creștini. Caracterul mistic al puterii, înmulțirea lojilor masonice. Administrația centrală a înțelepților. Afacerea Azeff. Francmasoneria este călăuza tuturor societăților secrete. Importanța succesului public. Colectivismul. Victimele. Condamnarea la moarte a francmasonilor. Prăbușirea prestigiului legilor și al autorității. Prealegerea. Scurtimea și limpezimea legilor domniei viitoare. Supunere față de autoritate. Măsuri contra abuzurilor de putere. Cruzimea pedepselor. Limita vârstei pentru judecători. Liberalismul judecătorilor și al puterii. Banul mondial. Absolutismul francmasoneriei. Drept de casație. Aspectul patriarhal al viitorului guvern. Zeificarea guvernului. Dreptul celui mai tare
„Protocoalele” Înţelepţilor Sionului by Unknown () [Corola-publishinghouse/Science/852_a_1577]
-
naturii, care a creat, din prima zi a creației, pe fiecare ființă deosebită de celelalte, tocmai pentru ca făptura să-și susțină individualitatea. Că noi am fost în stare să-i aducem la această nebună orbire, asta nu dovedește cu o limpezime izbitoare până în ce hal inteligența lor este puțin dezvoltată, pusă alături de a noastră? Această împrejurare este chezășia principală a succesului nostru. Cât de pătrunzători au fost vechii noștri înțelepți spunând că, spre a atinge un scop, nu trebuie să stai
„Protocoalele” Înţelepţilor Sionului by Unknown () [Corola-publishinghouse/Science/852_a_1577]
-
parte supusă legii concentrării elitare și o altă parte, mișcată de legea numerelor mari, situată în periferie. Justificări aproape că nu contează în materie de îndreptățiri: Economia nu are simț etic. Dar, din păcate, tocmai acest handicap tulbură pretenția de limpezime a cogniției raționalizate ce stă la baza Economiei. Mai totdeauna Economia se transformă în Politică dintr-o vocație lustruită luciferic pentru că i se refuză accesul la calea regală a fizicii. Pentru asta își pervertește nu doar mijloacele, dar și scopul
ECONOMIA DE DICȚIONAR - Exerciții de îndemânare epistemicã by Marin Dinu () [Corola-publishinghouse/Science/224_a_281]
-
au rezistat timpului, primind mereu noi și noi semnificații. Dintre semnificațiile cele mai întâlnite ale apei enumerăm câteva: apa este principiu generator, expresie a inteligenței, vehicul al revelației, imagine a inconștientului etc. Luciul apei poate reflecta imagini predictive, susurul și limpezimea ei pot comunica lucruri nebănuite 234. Ideea că apa ar putea exprima gândul și voința divină apare exprimată în diverse mitologii și reprezentări ale apei. Multe spații culturale atestă credința în demoni, spirite sau duhuri ale apei235. Acestea ar putea
by Cristina Gavriluţă [Corola-publishinghouse/Science/1065_a_2573]
-
succes, inclusiv rezecții pulmonare la nivelul unor hemoptizii intarisabile. Nu putem să nu remarcăm rezultatele postoperatorii foarte bune în ceea ce privește morbiditatea și mai ales mortalitatea care, la această categorie de bolnavi fragili, este acceptabilă: 7,9%. În final, autorii prezintă cu limpezime factorii care, în ciuda tratamentului tuberculostatic, duc la cronicizarera bolii. Astfel, sunt menționați și comentați cu pertinență factorii de ordin general, local, biologici și nu în ultimul rând cei de ordin social, economic și psihologic. Ideile expuse sunt clare, sintetice și
Chirurgia modernă a sindroamelor posttuberculoase. Tuberculoză și homeopatie by Alexandru-Mihail Boțianu, Petre Vlah-Horea Boțianu, Oana-Raluca Lucaciu () [Corola-publishinghouse/Science/91974_a_92469]
-
Pomădează flaști alcoolici în subsolul monoton. Când în curtea ta răsareși înalță crunt ilăul Cu severii ochi privindu-i țintă, gravul „Fangeron” (Arthur Rimbaud) în altele, cuvintele noi se îmbină armonios cu cele populare: „Te naști din plasma zării cu limpezimi de-albuș, Ne dai în semicicluri iubirea ta pe-o rază Mă entuzmiasmează sublimul tău urcuș. Căderea ta în hăuri adânc mă întristează.” (Odă soarelui) Neologismele la N. Labiș sunt luate din domenii variate și din punct de vedere gramatical
NICOLAE LABIȘ – RECURS LA MEMORIE DIMENSIUNI SPAŢIO-TEMPORALE ÎN POEZIA LUI NICOLAE LABIȘ by MIHAELA DUMITRIŢA CIOCOIU () [Corola-publishinghouse/Science/91867_a_107354]
-
regulă, actul urgenței. Progresul în chirurgie nu mai este acum asigurat exclusiv de îndemânare (manualitate ridicată la nivelul de artă) și nici de o simplă tehnică, oricât de riguroasă ar fi ea. Maeștrii noștri au trasat dimensiunile tradiționale ale chirurgiei: limpezime anatomică, viziune fiziologică, repeziciune în tehnică. Acum este însă era medicinei experimentale a înaltei tehnici de a provoca și stăpâni tendințele fiziopatologiei umane. Înaintașii noștri de ieri sau mai de demult au făcut să promoveze chirurgia realizând modeste laboratoare de
Asistența urgențelor chirurgcale din București by Mircea Beuran () [Corola-publishinghouse/Science/91916_a_92411]
-
cu anumite prejudecăți ce stăruie în istoria literară (de pildă, prejudecata diletantismului absolut al unor autori care, chiar dacă într-o manieră naivă, erau totuși preocupați de specificul poeziei, al literaturii). Din noianul inform al atâtor scrieri se conturează treptat, cu limpezime și cu logică stringentă, o construcție originală, ambiționând a se situa pe meridianele ideologiei literare. Dacă, însă, răgazurile pentru popasuri tematice, cu speculații precumpănitor estetice, sunt mai rare, argumentul care se impune, cu o profundă condiționare social-istorică, este acela al
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290640_a_291969]
-
sintaxa și semantica intrigii (Pavel), elementele macrostructurale ale narațiunii și articularea lor (van Dijk), sau constituenții atît ai povestirii cît și ai discursului, ca și relațiile lor reciproce. Asemenea gramatici urmăresc (adesea) amplitudinea (cuprinzînd toate narațiunile și delimitîndu-le de non-narațiuni), limpezimea (indicînd, cu un minimum de interpretare lăsată la voia partenerilor, cum se poate produce și/sau înțelege o narațiune utilizînd un set specific de reguli) și verosimilitatea empirică (acordîndu-se cu ceea ce se știe despre determinanții cognitivi și sociali). O gramatică
Dicţionar de naratologie by Gerald Prince [Corola-publishinghouse/Science/1400_a_2642]
-
este uneori încărcat cu energie negativă și răufăcătoare, idee clar redată prin faimosul deochi. Visul pune în discuție mai ales natura dorințelor și calitatea percepțiilor subiectului. În vis, strabismul are o semnificație negativă, sinonimă cu o lipsă de franchețe și limpezime. În viața subiectului există ceva tulbure, în propunerile ce i-au fost făcute sau în comportamentul unui terț. Purtarea ochelarilor exprimă o slăbiciune în perceperea lumii exterioare. Cel care visează are nevoie să fie ajutat sau asistat în înțelegerea realității
[Corola-publishinghouse/Science/2328_a_3653]