1,730 matches
-
evapore, să se piardă. Degeaba, lanterna minții mele are bateria prea slabă. Sentiment bizar și neplăcut de înfrângere "intelectuală". Trei copii înarmați cu bețe aleargă frenetic după un câine, scoțând țipete barbare, undeva pe strada Mașina de pâine, pe lângă magazinul Obor. Îl înconjoară tiptil, tiptil, iar sărmanul animal se face mic, mic... Cel ce pare a fi șeful grupului, în timp ce se pregătea să dea prima lovitură, se oprește brusc și spune cu o voce iluminată: "Bă, ia stați așa, ăsta nu
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
în grabă și nespălați pe betonul din curtea unității. Suntem obligați să întindem inventarul nostru mizer pe foi de cort și să așteptăm vizita comandantului de unitate. Plouă mărunt, este frig, umed, curtea unității seamănă cu un talcioc din piața Obor. Comandantul tocmai chestionează un răcan de ce nu are "necesarul" de ață de cusut în rucsac, pentru că în timp de război, dacă ni se rup nasturii de la cămașă, trebuie să fim pregătiți să-i coasem chiar și sub focul inamic etc.
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
imense de usturoi, pe care au început să le curețe tacticos, între două fumuri de țigări Carpați. La final, unul dintre ei a scos dintr-un buzunar murdar de vaselină o scafă din lemn, din acele care se cumpără din Obor pentru pisat usturoiul. Scafa era albă și contrasta cu buzunarul negru de unsoare. După asemenea bucurii vizuale îmi spun că merită să trăiești în România. (Pasaj adăugat ulterior: ca toate crâșmele veritabile și "Rogojina" a avut o viață scurtă. Ea
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
simt nevoia să-mi afirm furios alteritatea: ascult în buclă muzica celor trei soleils (staruri) algerieni din Franța, Rachid Taha, Cheb Khaled, Faudel, dar și muzica lui Bregovic, plus un CD cu manele pe care l-am cumpărat din Piața Obor atunci când am fost acasă pentru coperta sa aproape dadaistă (Prinții manelelor se cheamă discul, și pe coperta I Adrian Copilul Minune este reprezentat în chip de cavaler medieval, cu sabia ridicată deasupra capului). Îmi încerc a doua zi norocul și
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
termină ca asistenți. Lidia, în ciuda faptului că vine dintr-o familie românească veche și foarte bogată și nu are probleme financiare, (tatăl este patronul unei mari firme de informatică) s-a măritat cu un helvet urât ca o gulie din Obor, ca ultimă soluție. Ce se întâmplă oare cu aceștia oameni? Cum de au reușit să ia decizia supremă, să spună eu de aici nu mai plec? Cât de mult îi invidiez! Sau poate este vorba doar de imensa capacitate de
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
o conțin arată ca niște exponate anatomo-patologice de la Muzeul de Medicină Legală. Ar mai rămâne peștele din ce în ce mai rar și mai scump, din cauza pescuitului intensiv. Activiștii români ai modernizării rapide și ai hypermarketului, cei ce argumentează cu propoziții gen "La Piața Obor e murdar și te fură", trebuie să vadă unde se ajunge prin desființarea piețelor; să fie obligați să mănânce trei săptămâni doar alimente cumpărate în supermagazinele canadiene. 18 octombrie 2004 Prima zi de toamnă cu adevărat rece în Québec; cu
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
cu poftă ca și ienicerii de acum 400 de ani ciorba servită în boluri metalice asemănătoare cu cele utilizate în armata română. Patronii turci sunt amabili, porțiile uriașe, nostalgia clienților, maximă. Magazine: Magazinele balkano-central-europene. Murături, castraveți, varză acră ca la Oborul bucureștean. Contribuția polono-ungură se manifestă prin șiraguri de cârnați afumați și șunci expuse savant, astfel încât să atragă magnetic privirile potențialilor clienți. Șliboviță, vodci diverse, bere "etnică", vinuri puzderie. Marca sârbească "Țarul Lazăr" (eticheta masivă, cu chipul-icoană al țarului martir pus
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
gările Capitalei, necesare pentru descărcarea rapidă a vagoanelor și eventualele deszăpeziri în gări, astfel: - 100 de evrei în Gara [N.M.] - 70 de evrei în Gara București Vest (D. Spirei) - 60 de evrei în Gara Filaret - 50 de evrei în Gara Obor - Aceste detașamente se pun la dispoziția gărilor de mai sus imediat și sunt permanente. Vor presta muncă potrivit orarului stabilit de organele C.F.R. respective (în total 9 ore de muncă pe zi). Fiecare detașament va fi comandat de către un ofițer
Munca obligatorie a evreilor din România (1940‑1944). Documente by Ana Bărbulescu, Alexandru Florian (ed.); Alexandru Climescu, Laura Degeratu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/800_a_1752]
-
să le vadă, numindu-mă „cap pătrat“ sau, în franceza ei, „meshant“, amenințându-mă că mă trimite la muncă de la paisprezece ani. „Îți iau certificat de la Consilul Școlii și n-ai decât să te duci ca polonezii la muncă la oborul de vite,“ îmi spunea. Alteori adopta un alt ton. „Nu e ca și cum n-ai avea minte, doar ești destul de inteligent. Dacă fiul lui Kreindl se poate face dentist, atunci tu ai să ajungi guvernatorul statului Illinois. Numai că ești prea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
și de altfel nici mai încolo nu am fost conștient de consecințele faptelor mele, iar bătrâna doamnă n-a reușit să-și croiască drum în imaginația mea cu avertismentele și prezicerile ei în legătură cu ce mi se pregătea - permise de muncă, oborul de vite, muncă de salahor, grămezi de pietre penitenciare, pâine și apă, ignoranță și degradare pe viață. Le invoca pe toate, cu din ce în ce mai multă ardoare, mai ales din clipa în care am început să ies în oraș cu Jimmy Klein
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
și tare cald, ne așezam în locul unde venea răcoare de la gaura de beton a cântarului. Biroul semăna cu bordeiul unui colonist din vestul sălbatic sau al unei case rău famate dintr-un orășel de pe acolo. Peste drum era și un obor de vite, cu animale prăfuite zbierând în vagoane, și vârându-și boturile roșii printre gratiile de lemn; roți de camion absorbite de smoala care se topește, cărbunele făcut bucăți și adunat în grămezi pângărite, frunzele de brusture veștejite pe lujerul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
pe ramurile mai înalte ale gândirii fără de ea, că trebuia să stai între pereții aceștia care îi imitau pe cei din lumea veche. Simțeam că erau idolatri și monumentali. În fond, când briza bătea spre sud și vest, venind dinspre oborul de vite cu praful de la plantele crescute în bălegar, prin iedera bogată, câteva dintre stadiile dintre creație brută și minte sublimă păreau a fi fost sărite, și mi se părea că mersul la facultate însemna să fac un ocol prea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
De multe ori asta însemna că găseam zece oameni locuind într-o singură cameră și toalete construite în gropi săpate în stradă, sau copii mușcați de șobolani. Asta nu pot spune că-mi plăcea prea mult. Miasmele care veneau de la oborul de vite îmi intrau în haine mai rău decât mirosul de câine de la atelierul lui Guillaume. Și chiar și pentru mine, care știam mahalaua ca pe buzunarul meu la fel cum un indian își cunoaște elefantul, aceste locuri erau terra
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
umed, de subsol, la fel ca și regatul plutonian al canalelor și gurilor de scurgere, și mortarul și gălețile cu smoală încinsă de pe acoperișuri, mușcatele, lăcrămioarele, trandafirii ce se cățărau pe case, ba chiar uneori devastarea înflăcărată a gunoaielor de la oborul de vite când bătea tare vântul. Eu îmi citeam cărțile și îi scriam aproape în fiecare zi Theei, prin Wells Fargo, dar nu mi se întorcea nici un răspuns. A venit o scrisoare care mi-a fost trimisă înapoi din Mexic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
năvălește în vizuina Iepurelui Alb și Pufos. Văgăuna aceluia se găsea nu departe de a sa, pitită la poalele unei movilițe încărcate de vegetație arborescentă pitică și de pungi de plasic bucșite cu resturi menajere, în zona mărginașă dinspre bariera Oborului de animale al orașului, pe o parcelă rămasă nedefrișată, dintr-un petic de pădure mai vechi, parcelă brăzdată de șanțuri și de mușuroaie, într-un loc îndeobște numit peiorativ, de către cetățenii care preferau oricum să-l ocolească, Parcul Câinelui. Cu
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
glorie, acum demolat integral, cu excepția tribunei principale, generatoare încă de secrete nostalgii, printre suporterii fideli a echipei municipale de fotbal, a găzarilor) și se îndreptau in corpore, supunându-se sugestiei angelice șoptite, dar hotărâte, spre fosta Tăbăcărie și spre Bariera Oborului, către malul pârâiașulul Dâmbu, de la periferia spațiului orășenesc civilizat și într-un sens de parcurs diametral opus, topografic, tronsonului de scăpare pe care Avocatul îl va fi stabilit cu ai săi, inițial. În avangardă, mergeau Îngerul de rang înalt, ambasadorul
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
Sile! Silică, tată, ia-o-ncet prin decor, băiatule, menajează-te, nu te forța! se bagă Vierme. Marș, Boss..., că-ți scap una! nu-și dezminte Big Sile apucăturile. Îl știu pe popa..., ăla veselu'..., de la Sf. Filimon..., bisericuța de la Obor..., din cartieru' Bereasca..., de pe lângă Dâmbu. Crăcănatu'...! Chitaristu'...! Am băut cu el..., de Paște..., și de Rusalii..., și de Schimbarea la Față... Cum mă-sa i-o fi zicând pe nume...? Ptiu...! Am uitat...! Ba nu, mint! Îl cheamă Constantin..., ca pe tăticu
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
Se aflau la mai puțin de o sută de metri, de ieșirea către structura podului dezafectat, parțial prăbușit și închis sine die circulației mașinilor, pod traversat de străvechiul Drum al Oilor, în amonte, pe deasupra undelor murdare ale Dâmbului, curgând dinspre Obor. Locul în sine, pârjolit și văduvit de orice fir de vegetație se numea, cu deplină îndreptățire, " Pute Rău ". Duhoarea pestilențială, respingătoare și maladivă ce se degaja permanent din apele reziduale neepurate (scurse prin rețeaua de canalizare, de la fostele Uzine "1
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
și se apropie din sens opus altă hărăbaie, el Își trage curul așa, mai spre dreapta, Înghesuind pasagerii ca, În caz că se ciocnește cu ăl din față, să fie cât de cât la fereală. Tata avea de gând să valorifice la obor o scroafă de vreo două sute de kile. Pe vremea comuniștilor toate alimentele mergeau la export, așa ca minusculul producător de la țară obținea prețuri uriașe pentru tot ce Însemna mâncare. Cu banii câștigați pe porc, tata ar fi vrut să plătească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
ar fi vrut să plătească jumătate din costul unei excursii În străinătate. A chemat câțiva oameni printre care și Oaie ăsta, au prins scroafa, au legat-o și au săltat-o În căruța unuia care mai căra câțiva godaci la obor. Fiindcă animalul nostru era prea mare și i-ar fi putut pricinui necazuri În cei treizeci de kilometri pe care Îi avea de făcut, căruțașul i-a proptit peste picioarele legate două câte două scândura pe care s-au așezat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
pe care, Însă, nu le vindea În sat - căci nu cumpăra nimeni de la el de când se aflase că făcea negoț cu untură de câine -, ci le trimitea cuiva care știa să obțină bani buni pe ele prin târgurile, bâlciurile și oboarele ce se țineau În jurul marelui oraș. În acea după-amiază, Cap de Șobolan trecuse pârleazul către Valea Puțului, mergea liniștit printre buruienile Înalte, cu o țigară aprinsă În gură, cu două cute adâncite Între sprâncene, semn că era muncit pe dinăuntru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
uitate de autorități, din Vitan și din Câmpul Veseliei la Gropile lui Ouatu - unde descoperă o umanitate la limita extincției patologice, în Cuțarida („republica gunoiului”), Grant, Crângași („ținutul lutului”), trecând prin cartiere cu o mai precisă identitate: Colentina, Floreasca, Dudești, Obor. Reporterul este atras mai ales de zona Griviței și a Gării de Nord, un nucleu incandescent, cu un „duh tăinuit” ce bântuie temperamente violente, un lumpen primar, balcanic (Patul nr. 6). El este, în special, reporterul vieții nocturne, vag cunoscute, a marelui
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285887_a_287216]
-
pe autor. Pe această linie, Eugen Simion amintește de o "temă a rădăcinilor care dor."88 Să mai adăugăm, la complexul etnic și social, pe acela al copilului orfan, asupra căruia ne-am mai pronunțat. Ca să ajungi din promiscuitatea mahalalei Oborului la articulațiile cele mai fine ale operelor lui Proust, Gide, Ibsen, Husserl și Bergson, fără sprijinul educației în familie, îți trebuie nu doar ambiție și inteligență, ci și spirit autodidact, o consecvență de invidiat! Nu în ultimul rând și o
[Corola-publishinghouse/Science/1457_a_2755]
-
Vasile Savonea - Arta naivă în România, Ed. Meridiane, București, 1980, pag. 60-62; Die Naïve Kunst Rumäniens - Herbert Wiesner, Ed. Ansid, Târgu-Mureș, 2002, pag. 74, 75, 210 „Fost tapițer, Constantin Florea și-a depănat existența în cartierul „de peste șină” (din preajma gării Obor). În entuziasmul tinereții, până la căsătorie, încercase să copieze și el câteva reproduceri după peisagiști olandezi. Dar în modestia lui n-a crezut niciodată că poate face artă. Magia acestui cuvânt era prea puternică pentru a îndrăzni. Abia după pensionare, ferindu
50 de ani de artă naivă în România : enciclopedie by Costel Iftinchi () [Corola-publishinghouse/Science/759_a_1584]
-
spre frontul din Balcani, străbate Serbia, timp de trei luni, cu peripeții pe care le va povesti în romanul Jocul cu moartea (1962). La București, după înapoierea în țară, este vânzător de ziare și de țigări, picolo la restaurantul gării Obor, lucrător într-o fabrică de săpun. Citește cu aviditate tot ce își poate procura. Începe să scrie literatură: versuri și un roman, Fiii Albionului, pierdut însă. Doi ani (1918-1920) se angajează ajutor de arhivar la Judecătoria de Ocol și la
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289869_a_291198]