3,581 matches
-
care ne aflăm; nu este om care să nu se întrebe când o să se sfârșească această operă interminabilă de schimbări care divizează din ce în ce mai mult societatea noastră în tabere ostile. Nu ne adresăm aci la oameni cari găsesc un motiv de optimism în satisfacerea apetitului lor și ambițiunilor lor personale. Această clasă de oameni nu este făcută nici să simță, nici să înțeleagă condițiunile superioare de existență și de trai pentru o societate și nici este în stare a da cel mai
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
au coprins și încasările escepționale ale anilor 1878 - 1879. A veni dar și a evalua acest venit la 10 mil. ni se pare puțin prudent. Rămășițele, cu cât se încasează mai mult cu atât ele diminuează și, deși nu împărtășim optimismul d-lui ministru de finanțe, care, în expunerea sa de motive pentru bugetul anului 1880, lasă a spera că într-un viitor mai mult sau mai puțin apropiat rămășițele vor dispărea cu totul, totuși credem că, deși rămășițe vor fi
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
noi adevărata situație bugetară pe anul viitor și să nu ni se impute că suntem pesimiști. În materie de finanțe preferim pesimismul ministrului de finanțe, care a evaluat veniturile anului 1877 la 81 de milioane și încasat 110 milioane, decât optimismul din 1878 prevăzând un excedent de aproape 30 de milioane, excedent care s-au tradus peste un an în un deficit de aproape 50 de milioane, după cum am arătat mai sus. Terminând acest repede studiu asupra bugetului prezentat Camerii pe
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
ei să fie primite cu deferență, ba chiar s-ar putea zice că tocmai statele cele mai puțin dispuse pentru politica la care sânt invitate să se asocieze s-au grăbit a-și ascunde sentimentul lor adevărat sub aparențele curteniei. Optimismul ce se pare că se amestecă în scopul cabinetului englez nu se manifestează mai puțin și în felul cu care miniștrii au vorbit despre guvernul otoman. Ei nu ascund deloc că vor să exerciteze o presiune asupra acelui guvern, ceea ce
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
nu poate avea față cu d. Brătianu decât două atitudini: sau îl controlează, și atunci ne dă garanția unei înțelegeri realiste a lucrurilor, sau crede că d. Brătianu își va renega sistemul și oamenii și atunci... atunci e de un optimism pe lângă care acel al lui Leibnitz e pură jucărie! [ 23 iulie 1880] ["EVENIMENTUL CEL MARE... "] Evenimentul cel mare al zilei - cei șapte frați pe un cojoc cum zice o vorbă țărănească, sau reconstruirea, pentru a cîtea oară, a cabinetului Brătianu
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
curenturi predomnesc în politica generală a Europei și încotro trebuie să ne înclinăm. Responsabilitatea cată să rămâie a miniștrilor, și dacă am combătut vreodată în miniștrii noștri de externe ceva n-a fost pe atât ideile pe cât temperamentul. Temperamentele aventuroase, optimismul politic, oarba încredere în făgăduințe măgulitoare și deșerte, procederile fără zapis și chezășie, iată ceea ce am combătut și vom combate și de aci înainte. De trădare de țară n-am crede capabili decât pe patrioții lucrativi de mâna a treia
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
ministrului nostru de externe alte asigurări decât "că întreținem cu toate puterile relațiunile cele mai cordiale", apoi, ca tautologie, cu câteva șiruri mai jos: "relațiunile noastre esterioare sânt cele mai bune". A apărut mai zilele trecute o carte care ilustrează optimismul acestui mesaj. Ea se intitulează O pagină din istoria contimporană de dr. Istrati. Acea carte dovedește scăderea repede a elementului românesc din țară, iar mesajul vorbește de dezvoltarea națională. Cartea dovedește degenerarea rasei însăși; mesajul arată progresele ce le-a
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
Elena, nimfe, fauni) însoțește aceste scenarii, transpuse într-o poezie elaborată în respectul formei. Rigoarea prozodică spre care poetul aspiră îl face să opteze pentru sonet sau alte forme fixe. Temperament stenic, J. este un poet al afirmațiilor constructive, al optimismului solar. SCRIERI: Oglinzi sonore (volum colectiv), Timișoara, 1945; Certitudini, București, 1958; Frumuseți simple, București, 1962; Nostalgii solare, București, 1965; Divagații și simetrii, București, 1969; Transparențe, București, 1972; Peregrinări terestre, Timișoara, 1975; Surâsul Meduzei, Timișoara, 1979; Forma clară a inimii, București
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287670_a_288999]
-
dintre operă și mediu Gherea l-a conceput prea mult ca un raport de cauzalitate - conținutul operei ca un efect al mediului.” Ține să introducă un corectiv, și acesta e factorul individual, temperamentul, cu „predispozițiile înnăscute, predispozițiile la pesimism sau optimism, la reacționarism sau revoluționarism, la egoism sau la altruism generos” (Note și impresii, 1920). Condiția estetică a artei i se pare de la sine înțeleasă, lucru omis, nu o dată, de adversarii lui atunci când îl contestă: „Când studiezi idealul unui scriitor, asta
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287494_a_288823]
-
după ce am văzut la Marché aux Puces toată literatura SF a anilor '80, la care râvneam atât de mult în vremurile acelea, vândută la prețuri de nimic). Moartea simbolică a literaturii SF semnifică oare și moartea unei anume forme de optimism tehnologic, puțin naiv, a Speranței omenirii că ceva bun se va întâmpla în viitor? Profesorul Georges Nivat mi-a spus de curând că a avut o discuție lungă cu Olivier Mongin, redactor-șef al revistei Esprit, mare amator de SF
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
chiar că te pierzi complet. În afară de faptul că nu te mai poți înțelege cu el după ce bea vinul care rămâne pe fundul sticlelor de pe mese, că fură din măruntele monezi ce constituie bacșișul nostru, al tuturor, este chiar simpatic prin optimismul lui molipsitor și pofta de lui de viață, ceea ce lipsește cu desăvârșire clienților cu fețe plictisite din restaurant. Referent de specialitate la Ministerul Educației Naționale, București 9 septembrie 1999 Back to Romania. Întoarcerea în țară m-a făcut să mă
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
și mulțumiți că au cunoscut o altă lume decât cea cu care erau deja obișnuiți. Sunt în lume normal, într-un schimb universitar normal, întoarcerea acasă li se pare și ea normală. Atunci când îi asculți, ai o impresie tonică de optimism, de existență asumată plenar și firesc. Nimic din vaietul perpetuu al studentului român de aici sau de aiurea, navigând între cereri de burse, căutare de portițe administrative pentru obținerea rapidă de rezidență sau de permis de ședere. Nici din disperarea
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
mai poate circula din cauza vântului și a zăpezii. Prima dintre ele: o estropiată, suspendată într-un echilibru precar la capătul a două cârje vopsite în alb, dar îmbrăcată extrem de colorat, vesel, tunsă simpatic etc. În ciuda diformităților sale evidente, exprima mult optimism, bucurie de a fi și dragoste de viață. Cea de a doua, o tânără de religie musulmană. Îmbrăcată extrem de modern, stilul streetwear, tricou maron-cafeniu al armatei americane, fustă pantalon de aceeași culoare, bijuterii moderne și pline de viață. Cu un
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
domn Ștefănescu, dar atunci când românii ajung să se pronunțe asupra soartei limbii franceze în fostele colonii ale Franței, nu poți să nu te întrebi dacă francofonia de la noi a fost mai puternică decât am crezut sau până unde poate merge optimismul, combinat cu dorința de reușită a imigrantului. Departamentul de lingvistică al Universității din Geneva este și el plin de români care calcă pe urmele lui Ferdinand de Saussure... Inutil să mai spun că inscripțiile din toaletele publice ale universităților din
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
avangardă, Însă niciodată de membrii clasei muncitoare Înșiși. În același timp, Lenin vorbește elocvent despre o nouă societate, În care politica va fi dispărut și În care administrarea lucrurilor va putea fi Încredințată absolut oricui. Modelele pe care se baza optimismul lui Lenin erau tocmai minunatele mașini create de om din acea perioadă: organizațiile industriale și marile administrații. După părerea sa, dezvoltarea capitalismului a produs o tehnostructură non-politică ce funcționează de bună voie În paralel: „Cultura capitalistă a creat marea producție
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
Greva de masă, partidul și sindicatele” (1906) și lucrarea publicată postum „Revoluția Rusă” (scrisă În 1918 și publicată În 1921, după rebeliunea de la Kronstadt). Diferența principală dintre Luxemburg și Lenin constă În Încrederea ei În creativitatea autonomă a clasei muncitoare. Optimismul care se degajă din „Greva de masă, partidul și sindicatele” se datorează În parte faptului că lucrarea a fost scrisă, spre deosebire de Ce e de făcut?, după lecția de militantism muncitoresc dată de Revoluție În 1905. Luxemburg era surprinsă mai ales
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
agriculturii americane au determinat o Încredere excesivă În modelul american. Câțiva sceptici, precum Rachel Carson, Începeau să Îl pună sub semnul Întrebării, dar ei erau depășiți numeric de vizionarii care prevesteau un viitor strălucit și fără limite. Tipic pentru acest optimism este un articol scris de James B. Billard și intitulat „More Food for Our Multiplying Millions: The Revolution in American Agriculture” șMai multă hrană pentru o populație de milioane aflată În creștere: revoluția agriculturii americaneț, care a apărut În 1970
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
ca În Chestiunea Agrară a lui Lenin monocultura privilegiată de formele tradiționale de producție agricolă condamnate de agricultura de pe plantații modelul de „producție și profit” ca simplificare radicală În procesul de ruralizare din Tanzania codificarea vizuală a vieții rurale de către optimismul internațional cu privire la vezi, de asemenea, Colectivizare; Tanzania, ruralizarea și satele ujamaa În agricultura tradițională: variații timpuri ale cultivarelor experimentare În atenția acordată de țărani caracteristicilor terenului inovația În logica dezvoltării cultivarelor În agricultura științifică Îngrășămintele chimice În epidemiile randamentul generalizat
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
este un filosof, dacă nu chiar Filosoful și, precum se întâmplă în cazul unei personalități de prim ordin, el îi "influențează" invers, remodelează modelele (ontologice) propuse de ei, eminescianizându-i spectaculos. Mai poate fi vorba, prin urmare, de un pesimism și optimism, la el, de naționalism și conservatorism sau chiar reacționarism precum pretind noii detractori ai poetului? Bineînțeles că nu, vechile clișee eminescologice spărgându-se ca sticla sintetică atinsă în punctul ei vulnerabil. E și adevărul energic pe care-l impune cartea
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
o fi arătând lumea privită din ne-lume? (p. 170). Apariția, în 1988, a Doctrinei substanței a lui Camil Petrescu reprezintă în opinia criticului un eveniment esențial pentru cultura românească. Redescoperim deci "pe omul care a văzut idei, de un optimism îngrijorat, însetat de absolut și făcând dovada unei mari conștiințe a veacului" (p. 192). Ritos-aforistic, Theodor Codreanu dedică lui Constantin Noica o frază ce poate revolta tagma dogmatică a literaților: "Constantin Noica este unul dintre cei mai mari scriitori români
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
deja Lamparia, dacă a murit. O sete infinită de cuprindere intelectuală a culturii universale, ca la înaintași de calibrul Eminescu, Hasdeu, Eliade, nu lecuiește, desigur, de pesimism. Doar că trebuie să înțelegem bine ce este cu acesta: ""Pesimismul" geniului e optimism...", afirmă Lamparia, după ce ne-a mai spus că geniul e omul normal prin excelență. Pe tărâmul realizărilor toate sunt substanțiale degradări, inclusiv cărțile care țâșnesc ca o lavă. Înseamnă că numai "ce e searbăd și efemer durează"? Nu cumva searbăd-efemerul
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
unor subiecte așezate de critica literară pe categorii de mult stabilite. Orice opinie e bine venită în acest spațiu în care se produc multe și orice producție are caracter temporal. Nici un criteriu nu-și găsește aici prea multă stabilitate și optimism pentru a rezista unui val mereu înnoitor, dar șovăielnic. "Viața românească", nr. 6-7, iunie-iulie 2003 Ionel NECULA O carte de debut... amânat După mărturia sa explicativă, cartea Fragmentele lui Lamparia (Editura "Scrisul românesc", Craiova, 2002) ar fi trebuit să apară
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
faptul că apele Prutului nu mai au limpezimea ochilor lui Dumnezeu, pentru ca în oglinda lor să se poată privi și să se recunoască frații. Cum el nu are "pesimismul" lui Bacovia, cel la care apele-oglinzi nu se limpezesc niciodată, are optimismul recunoașterii fraterne" (op. cit., p. 209). În doar câteva linii ordonatoare în acest capitol criticul român ne convinge că avem a face cu trei etape în ceea ce privește ascensiunea tribunului, luptătorului Grigore Vieru: prima este aceea a rezistenței prin poezie, reductibilă la protejarea
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
ființa omenească după 1989 în România. "Omul postmodern a părăsit atât de mult calea adevărului, încât rătăcirile lui devin demente, paralizat fiind în distracții, în pornografie și în violență malefică" (op. cit., p. 34), susține, dar nu cu amărăciune, ci cu optimism, hai să-i spunem, luminic, gânditorul român de la Huși. Am insistat atât de mult anume pe această parte a cercetării domnului Codreanu, de altfel fundamentată ireproșabil din punct de vedere moral și academic, pentru a pune mai precis și întrebarea
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
fi suportate sau când vreun sentiment de dragoste neîmpărtășit complică până la tragic existența. S-a invocat această situație pentru că undeva este notată ("Moartea e singura care te poate scoate din impasul vieții", 623), chiar dacă trebuie privită dintr-o perspectivă probabilă. Optimismul nu l-a părăsit niciodată pe Theodor Codreanu. Dacă lumea din jurul autorului e una care se complace într-o stare de ambiguitate, crâșma jucând un rol important în viața indivizilor, autorul se retrage în sine și în lumea cărților găsește
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]