1,335 matches
-
un mare succes în special în Egipt. Cărți corespunzătoare instruiau un public compus din cititori creduli despre semnificația și importanța celor văzute în vis, iar explicațiile cele mai stranii găseau dintr-aceia care să le dea crezare. Încrederea în înțelepciunea oracolelor din vremurile antice a supraviețuit până în perioada elenistă, când s-a putut constata o coborâre de la un nivel originar mult mai elevat spre forme populare de târg. Dacă a scăzut considerația față oracolul delfic al lui Apollo ori cel al
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
să le dea crezare. Încrederea în înțelepciunea oracolelor din vremurile antice a supraviețuit până în perioada elenistă, când s-a putut constata o coborâre de la un nivel originar mult mai elevat spre forme populare de târg. Dacă a scăzut considerația față oracolul delfic al lui Apollo ori cel al egipteanului Amon, au câștigat încredere alții: Apollo la Milet și Glykon la Abunoteichos în nordul Asiei Mici, care distribuiau anual vreo 60.000 de răspunsuri, sau oracolul Fortunei din Praeneste, în câmpia romană
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
târg. Dacă a scăzut considerația față oracolul delfic al lui Apollo ori cel al egipteanului Amon, au câștigat încredere alții: Apollo la Milet și Glykon la Abunoteichos în nordul Asiei Mici, care distribuiau anual vreo 60.000 de răspunsuri, sau oracolul Fortunei din Praeneste, în câmpia romană, spre care se îndreptau romanii în pelerinaj. În sărbătorile populare se regăseau îndeobște și ghicitorii care stăteau cu oglinzile și cocoșii lor sacri la dispoziția mulțimii de orice categorie socială, care ar fi vrut
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
pelerinaj. În sărbătorile populare se regăseau îndeobște și ghicitorii care stăteau cu oglinzile și cocoșii lor sacri la dispoziția mulțimii de orice categorie socială, care ar fi vrut să-i consulte. O formă mult mai rafinată de profeție asupra naturii oracolului era oferită de sentințele Cărților Sibiline, ale căror colecții erau larg răspândite. În sfârșit, trebuie menționată credința în miracole, foarte puternică în perioada elenistică, îndeosebi în religia populară, chiar dacă nu i-a lipsit și adeziunile din partea claselor superioare și culte
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
stăpânești „mări și țări”, dacă pierzi respectul față de tine sau dacă nu poți să domnești peste sufletul tău (nu poți să-ți stăpânești patimile trupului, lăsându-le să prindă tot mai mult rădăcini)? Μ Curiozitatea vie a omului modern față de oracole (prevestiri, prorociri) provine din Înclinația Încă puternică a gândirii acestuia de a mitologiza, de a-și oculta chiar existența (de a vedea În ea ceva măreț, dar și ceva miraculos, ascuns). Μ Psihologic vorbind, un proces judiciar, chiar dacă impune până la
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
printre antimoderni nu poate decît să reconfirme: anti-modernii sînt, de fapt, toți intelectualii (francezi), În măsura În care nu s-au dezis de statutul pe care societatea franceză a putut să li-l confere, incomod dar glorios, estetic și nu politic: acela de oracol pe care-l ascultă toată lumea, fără ca niciodată Însă cei vizați să răspundă prin fapte. Ce dovadă mai bună În sprijinul acestei teze decît Însăși publicarea acestei cărți de către un istoric literar? Tocmai aici zace miza acestui volum, altminteri cuminte, de
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
din studiul unor texte din Antichitate. Cursul filozofului francez Începe cu analiza dictonului delfic gnothi seauton (cunoaște-te pe tine Însuți). Îndemnul nu are deloc sensul cunoscut În zilele noastre, filozofic și moral. El voia să spună doar atît: pentru că oracolul nu-ți poarte răspunde decît la o singură Întrebare, cunoaște-te pe tine Însuți ca să poți alege Întrebarea de al cărei răspuns ai cea mai mare nevoie. Nu e vorba despre o prescripție morală, ci despre una practică. După cum Foucault
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
vaste ale sunetului: "Dumnezeul sunetului", "despre o fisură a vocalelor" sunt fragmente care ne trimit la reliefarea condiției poetului și a poeziei. Poetul caută cuvintele "mume", cuvintele "sacre", în contrast cu sunetele moarte din care nu se mai poate crea marea frază ("Oracolul mut"). Cuvintele devin toate menite să reziste în fața timpului ("Structură"). În ciclul "Voluptatea limitelor", principiul clasic al perfecțiunii înțelese ca fapt precis conturat și împlinit e trăit intens: "Ah! Unde-i timpul cald când orice gest/ era îmbrățișare sau ofensă
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
E. S. P. L. A., 1966; "Umbra femeii", Editura Tineretului, 1968; "Iarba verde, acasă", E. S. P. L. A., 1968.; "Centaur îndrăgostit", E. S. P. L. A.,1968; Grădina în formă de vis", Cartea Românească, 1970; "Cântând dintr-un arbore", editura Junimea, 1971; "Oracol deschis", Editura Eminescu, 1975; "Banchetul", Editura Dacia, 1973; "Cântarea cântărilor", Cartea Românească, 1973; "Oră de vulturi", Editura Eminescu, 1974; "Heraldica iubirii", 1975. Radu Cârneci a publicat o mare cantitate de versuri, fără să ne convingă că este poet. Reflectă și
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
O mlaștină filistină, care la strigătul poetului rămâne și insensibilă, îi va genera un sentiment de melancolie, de aceea numai dragostea îl ajută să reziste prin "măhălălile lui noiembrie". "Țara lui π" este o carte scrisă fără emoție. Poeme ca "Oracol", "Silex", "Ritm" nu spun nimic. Poetul cântă reîntoarceri, trăiește amintiri, îl prezintă pe Pan cum invocă ancore uitate pe țărm și cheamă depărtări. Un univers în care bătrânii nu au ținere de minte, în care lamentarea este un pumn de
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
timpul. Dansăm peste clopote mute,/ în pacea din miezul furtunii,/ dansăm peste inima noastră/ Sub lacrima rece a lunii". "Secțiunea de aur" (1973) cuprinde versuri mai cizelate și mai exterioare: "Mâna păianjenului rece/ un fir de noapte mă petrece;/ mâna oracolului tristă/ mă sfarmă ca pe o ametistă,/ mâna cu degete de fum/ destramă un tâlc ce-i trist acum." Imaginile dantelate în jurul unui singur motiv ne trimit la Desnos. Panteismul, metamorfozările, metempsihozele stau sub impresia vagului și a stărilor muzicale
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
mai recente, ca să nu zic la modă. Pentru poeți sincronizarea e vitală. Recunosc: nu m-am gîndit decît tîrziu la faptul că mama lui Bacovia, Zoe Vasiliu, avea un nume literar. De mai multe Zoe pomenește I. H. Rădulescu în „Oracol la un tînăr“ (Opere, 2, p. 316): „Ci de-i vedea p-acolo Adele ori Constanțe,/Amelii ori Elize, ori Zoe, ori Speranțe,/Marii, Ecaterine, să nu te-atingi de ele./ Jos în genunchi atuncea, că sînt muzele mele”. Zoe
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
fără să elimine intersubiectivitatea. Mai mult de atât nu se poate face în materie de predicție economică. Evenimentul așteptat să se întâmple, raționalizat cu predicție prin calcul este cel al corecției exceselor sistemului. Inventarul exceselor, și pozitive, și negative, este Oracolul de la Delphi pentru Economie: răspunsul este conținut în inventarul exceselor. Când intențiile nu mai coincid cu consecințele, pot să declar că suntem într-o poziție din inventarul exceselor, în sens de criză, ca îndepărtare în sus sau în jos de
ECONOMIA DE DICȚIONAR - Exerciții de îndemânare epistemicã by Marin Dinu () [Corola-publishinghouse/Science/224_a_281]
-
oarecare, ci una cu un statut aparte, care conferea actului în sine un caracter extrem de serios. Platon credea că rolul divinației în viața comunității este covârșitor. De pildă, instituțiile religioase se întemeiază pe revelații. Ele pot fi comunicate fie prin oracole, fie prin apariții supranaturale. La rândul său, Aristotel definea divinația ca fiind o filosofie a contemplării, o știință a viziunii spirituale. Mai mult, divinația devine, grație stagiritului, un act de recunoaștere a zeului, a prezenței sale în lume și în
by Cristina Gavriluţă [Corola-publishinghouse/Science/1065_a_2573]
-
existenței unui contract mutual între om și zeu. Mai rezervat, Tucidide credea că, în principal, criza socială și politica sunt cauzele care conduc la creșterea superstiției în rândul oamenilor. Când lucrurile merg prost, masele recurg la speranțe deșarte date prin oracole și preziceri"32. Din această perspectivă, practicarea divinației, în orice împrejurare, n-ar fi decât expresia unei societăți care suferă din punct de vedere material și moral. Acest punct de vedere nu este însă împărtășit de Aristotel, filosof ce se
by Cristina Gavriluţă [Corola-publishinghouse/Science/1065_a_2573]
-
viitorului, nu văd de ce aș nega existența divinației" (II,13). Există, așadar, o reciprocitate între zei și divinație. Prezența uneia o determină pe cealaltă. În cele două societăți reprezentative ale Antichității, lumea greacă și cea romană, frecventarea asiduă a nenumăratelor oracole, practicarea diverselor tehnici și metode divinatorii aveau să provoace și să întrețină dispute filosofico-teoretice pe marginea existenței fenomenului divinatoriu. Deseori erau invocate fapte concrete, iar unele exemple sunt extrem de grăitoare în acest sens. Cicero îl invocă în bine-cunoscuta sa lucrare
by Cristina Gavriluţă [Corola-publishinghouse/Science/1065_a_2573]
-
îl invocă în bine-cunoscuta sa lucrare Despre divinație pe Romulus, întemeietorul Romei. Acesta s-a servit de lituus, "simbol emblematic al puterii augurale, (...) pentru a trasa spațiile, când a fondat orașul". La fel, Cresos, ultimul rege al Lydiei, a consultat oracolul din Delfi înainte de războiul purtat cu Cyrus al II-lea, regele Persiei. El a primit următorul răspuns: Dacă vei trece fluviul Halys, o mare putere va fi înfrântă". Deznodământul a fost unul nefericit pentru Cresos, care a fost înfrânt, iar
by Cristina Gavriluţă [Corola-publishinghouse/Science/1065_a_2573]
-
ce lasă loc interpretărilor și speculațiilor, motiv pentru care o anumită prezicere poate fi socotită de unii un eșec, iar de către alții o veritabilă reușită. Aceasta nu i-a împiedicat însă pe antici să recurgă la diverse forme de divinație. "Oracolul din Delfi nu ar fi fost niciodată atât de frecventat și vestit, nici nu ar fi fost încărcat de ofrandele atâtor neamuri de regi, dacă fiecare generație nu s-ar fi convins de adevărul profețiilor sale"36. Indiferent de veridicitatea
by Cristina Gavriluţă [Corola-publishinghouse/Science/1065_a_2573]
-
le-au condus. În aceste condiții, arta divinatorie depășește cu mult cadrele unei cunoașteri teoretice. Lecturând Despre divinație ne putem da seama de amploarea acestui fenomen. Aici sunt inventariate o serie de momente de maxim interes pentru istoria lumii (consultarea oracolului delfic cu ocazia expedițiilor întreprinse de Alexandru cel Mare) dar și exemple comune. Printre nenumăratele prevestiri adunate de Hrisip, Cicero amintește despre visul unui anonim care ajunge la un interpret. Îi povestește că a visat un ou atârnând de chingile
by Cristina Gavriluţă [Corola-publishinghouse/Science/1065_a_2573]
-
neașteptat. b) Pe de altă parte, divinația este, repetăm, "cunoașterea gândului divin", indiferent dacă această cunoaștere este provocată sau nu. Profetul este cel care propovăduiește cuvântul lui Dumnezeu. Giulia Sfameni Gasparo include profeția în rândul practicilor divinatorii atunci când vorbește despre oracole și sibile în lumea antică 104. "Cu toate că revelația profetică nu se realizează decât în experimente individuale ce tind să izoleze beneficiarul acestora, ea implică adesea nevoia violentă de a răspândi tuturor mesajul divinității (mandat profetic)"105. Fără îndoială, experiența profetică
by Cristina Gavriluţă [Corola-publishinghouse/Science/1065_a_2573]
-
de pildă, valențele religioase ale vegetației. El este un "Axis Mundi", iar în diverse tradiții este o întruchipare a nemuririi (Asia, Vechiul Testament), a înțelepciunii și cunoașterii (Arborele cunoașterii veterotestamentar) sau a tinereții (India, Iran). Stejarul de la Dodona era socotit un oracol în sine. Mai amintim aici și laurul sau cătina lui Apollo. Chiar miresmele emanate de aceste plante ajutau Pythiile să facă previziuni. La fel se întâmplă și cu focul. Imaginea focului viu este pentru mentalul tradițional totuna cu puterea divinității
by Cristina Gavriluţă [Corola-publishinghouse/Science/1065_a_2573]
-
întâmplare, și unde se deschidea cetește și se leagă de cutare cuvânt care i se pare nimerit și-l potrivește spuind omului pricina boalei, sfârșitul ce-l așteaptă și câte sărindare să deie și la câți preoți: un fel de oracol! Obișnuit, căutatul în pravilă se face după slujba Sfântului Maslu"309. Indiciile importante în cazul divinației prin deschiderea cărții sunt: culoarea cu care apar literele scrise (roșu sau negru), dar și conținutul capitolelor la care se deschide cartea. Ion H.
by Cristina Gavriluţă [Corola-publishinghouse/Science/1065_a_2573]
-
revelației, mesajul poate fi unul clar și concis, după cum sunt și situații când suportă interpretări. În cel de-al doilea caz accentul cade, în principal, pe interpretare. 109 Campaniile lui Alexandru cel Mare, de pildă, erau precedate de consultarea unor oracole. Deciziile astfel luate influențau atât individul, cât și soarta celorlalți. Un alt caz, mai apropiat de noi și pe care-l vom trata într-o secțiune separată, este cel al astrologului Elizabeth Teissier. Ea a afirmat în diverse situații că
by Cristina Gavriluţă [Corola-publishinghouse/Science/1065_a_2573]
-
îmbogățită prin referința la alianța specială cu casa lui David. Textul Is 55,3b este destul de dificil de interpretat; unii comentatori îl atribuie lui Trito-Isaia și îl datează între anii 520-516 î.C., considerând că ar fi vorba de un oracol care anunță reinstaurarea dinastiei lui David și extinderea autorității sale asupra tuturor popoarelor, luând proporții escatologice. Ideea este respinsă, pe bună dreptate, de alți comentatori: departe de a face aluzie la o restaurare monarhică (de altfel imposibil de realizat după
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
pe la anul 220 spune despre naaseeni că preoții și conducătorii acestora pretindeau a cunoaște toate adîncurile înțelepciunii și de aceea și-au spus gnostici. Ei și-au adunat aceste înțelepciuni din Inițierile grecilor și negrecilor dar și din Mistere și Oracole. Purtătorul de antereu iudeo-creștin, clocotind de venin împotriva acestora se chitește și își zice în sine: ,,să vedem cum, prin strîngerea laolaltă a Misterelor tainice ale tuturor neamurilor despre care nu trebuie să se vorbească...” se va pune capăt ereziilor
ADEV?RURI ASCUNSE by CONSTANTIN OLARIU [Corola-publishinghouse/Science/83086_a_84411]