1,337 matches
-
cercetat portofelul. Era burdușit cu bani americani și mai era pe acolo o legitimație în plastic, o autorizație de detectiv particular, eliberată pe numele Milton Dolphine, cu adresa biroului pe Copa De Oro, numărul 986, în San Diego. Am aruncat portofelul pe pat și am mai redus din presiunea pistolului. Dolphine se răsuci. — Banii ăia nu-s nimic în comparație cu ce avea Blanchard. Treci de partea mea și totul va merge ca pe roate. I-am tras un șut în țurloaie de-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
liber, în pizda mă-sii, deși era vinovat! Martha își tamponă ochii, văzu că sunt uscați și îmi puse o mână pe braț. — A doua zi a venit o femeie și a luat banii. Asta-i tot. Am scos din portofel fotografia lui Kay și i-am arătat-o. Martha confirmă: — Da, asta-i femeia. M-am ridicat în picioare. Eram singur pentru prima oară de când se formase trioul nostru. — Te rog, nu mai da în familia mea! spuse Martha. Te
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
în camera noastră și lucrăm. Însă fără nici o înregistrare. Singura dovadă fiind ce scriem și o poză împreună. Am stat practic izolați. Mi-a luat celularul, tot. Și când adormi pe fotoliu (îmi lăsă mie patul) îi căutai prin buzunar: portofelul. Vroiam acum să-i iau un bilet pe care erau scrise probabil mai multe destinații. Ce faci? Din reflex dau să fug, însă mă prinde, îmi ia biletul și mă apucă de gât. N-am citit nimic. Zău? Îmi pare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
în poze, face o zburdălnicie și laba mă-tii alunecă razant pe lângă sacoșa doamnei colonel, care se întorcea de la piață. Numai că, de data asta, degetul mă-tii nu mai tâlhărește, al naibii, și nici nu se mai lipește de portofel... - Nu s-ar putea ca totuși să alunece, dar să se și lipească?! După furăciune, autobuzul s-o facă varză pe colonăreasă, iar măicuța să rămâie și liberată și cu portofel?! - Principalul e aici că dacă-ți atinge, o singură
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
al naibii, și nici nu se mai lipește de portofel... - Nu s-ar putea ca totuși să alunece, dar să se și lipească?! După furăciune, autobuzul s-o facă varză pe colonăreasă, iar măicuța să rămâie și liberată și cu portofel?! - Principalul e aici că dacă-ți atinge, o singură dată, pozele, regele ăsta ți le și învie. De poți să te chiombești o viață la ele, ca la televizor... Altui rege îi e dat să cânte atât de frumos, de
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
din "Local familial". Toată lumea e adunată. Bunicii mei din flori, mătușile. Mie îmi aduce mama cei mai bine făcuți mititei, aduce liliac în halbe la "Local familial", unde toată familia 85 CEI ȘAPTE REGI AI ORAȘULUI BUCUREȘTI cu cârligul pe portofel). Talmudiștii aia, zic, poartă înfășurată, în jurul degetelor, cîte-o sârmă... - Ăsta dezavua sârma... Nu se prea dădea în vânt după ea... Pe inelarul său se răsfățau, cizelate, 5,09 grame de argint curat. Răzuite, pare-se, de pe spatele oglinzii pe
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
unor scrisorele istețe, cuvântând despre fair-play și chemîndu-i la hărnicie pe polițiști? Sufletele lui Sutică și Țirfea respectă pactul tacit de a nu fura, de la un singur om, o sumă mai mare de una mie de lei. Când dispare vreun portofel, ocnele se comportă mai ceva ca niște academicieni, actele sânt trimise cu trăsura acasă, dimpreună cu scuze, cărți de vizită, angajamente și trandafiri. Face adevărate furori obiceiul ca multor dintre cele mai tulburătoare dudui ale Bucureștilor, nu numai să nu
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
îl deslușeai cam așa: Nu avusesem nimic de făcut și m-am dus să sorb învățături dintr-o bere. La care mai stătusem în gazdă acum vreo două săptămâni... Și unde-mi lăsasem (fără prea mare plăcere) buletinul, cheile și portofelul. Din dorința de a da aparițiilor mele în public ușurința cu care se mișca Fred Astair... Fiindcă mă întrerupsesem și nu mai puteam să plec din această propoziție, simt nevoia să vă spun, de pe acum... că visurile mele de viitor
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
regret. —Mulțumesc pentru masă. Fiona a luat nota de plată și s-a uitat la ea. Petrecuse o zi întreagă departe de Jessica, nu reușise să rezolve aproape nimic cu Jake și avea cu 50 de lire mai puțin în portofel. —Cu plăcere, a oftat ea. Vremuri greletc "Vremuri grele" Alison și-a făcut de lucru prin bucătărie: a pus apă la fiert în ceainic, deși nu avea nevoie de așa ceva, a șters masa care era deja curată și a aranjat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
antreuri cu foie gras, urmate de friptură Wellington și sufleuri de ciocolată, servite cu sos de vanilie. Ăsta era genul de gală de caritate care-i plăcea cel mai tare Juliei. Rochie fascinantă, mâncare grozavă și mâna băgată adânc în portofelul lui James, pentru indiferent ce cauză se susținea în seara respectivă. Femeia își dădea însă seama că banii cheltuiți pe vinuri rafinate și flori splendide ar fi fost mult mai de folos dac-ar fi mers direct către cauza caritabilă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
hainele dinainte de a fi gravidă. Plus că trebuie să fie mai ieftin decât la sălile de gimnastică unde nu aș avea niciodată timp să mă duc. — Singura gimnastică pe care o faci tu, Kate, este să ridici În fiecare zi portofelul doldora de cărți de membru la toate cluburile alea de sănătate, spune Richard. Nedrept. Nedrept și adevărat. Conform evaluărilor conservatoare, Înotatul la cel mai recent club de sănătate, Înghesuit Între prânzul la Conundrum și o discuție de afaceri În Blackfriars
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
a dat Paulei la spălat i-au intrat la apă. Crede că Paula are prea multă putere În casa noastră. Are dreptate. Dar Rich nu-și face atâtea probleme În legătură cu creșterea copiilor noștri ca mine: bărbații simt chestia asta la portofel, femeile o simt În pântece. Telefoanele au ajuns să funcționeze fără fir, dar mamele fără cordonul ombilical, niciodată. Eu o privesc pe Paula ca pe femeia care petrece cu copiii mei toate orele când eu nu sunt lângă ei: o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
banane și cafea, ediție limitată (oribile la gust, dar mai sunt doar trei) Apă de toaletă În miniatură Coco Chanel (pulverizator stricat) Cartea Little Miss Busy pe care Emily mi-a băgat-o pe gât ca lectură de călătorie Între portofel și un teanc de șervețele Pampers uscate, găsesc cartea de vizită a lui Jack Abelhammer cu numărul lui de-acasă și cu un mesaj mâzgălit pe spate: „Oricând!“ La vederea scrisului lui, am senzația că niște gheare Îmi scurmă fundul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
cu Emily și Ben, câteva zile și nopți, sunt șocată de cât de vii sunt. Nu sunt fetița și băiețelul care zâmbesc timid În poza pe care tocmai i-am arătat-o lui Momo, cea pe care o țin În portofel. Au nevoie de mine așa cum au nevoie de apă sau lumină: cu o simplitate devastatoare. Nu are nici o legătură cu teoriile despre ce ar trebui să facă femeile cu viețile lor: teorii scrise În cărți de femei care nu au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
2? Pe drum spre ieșire, strig la Rich, care nu se vede nicăieri, rugându-l să aducă pe cineva să se uite la mașina de spălat vase. Îi dau Paulei o listă cu chestii de cumpărat, plus toți banii din portofel și am grijă să-i spun „te rog“ de patru ori. Apoi, exact când ajung la ușă, Emily se face grămadă la baza scărilor, plângând. Din capătul ăsta al holului, seamănă mai puțin cu o furie Înaripată decât cu o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
spus odată cumnata mea, „dar ar trebui să vedeți cum arată plintele din casa ei!“) Vreți să știți dacă i-am spus atunci pe loc Juanitei ce gândeam? Nu tocmai. I-am dat toți banii pe care-i aveam În portofel, i-am promis să-i mai trimit prin poștă și i-am spus că o voi recomanda unor prieteni din Highgate care Își căutau menajeră. Să nu uit Căutat OMUL DE LA DERATIZARE! Angajat menajeră nouă! Înlocuit Roo OBLIGATORIU. Discutat și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
printre victime? — Tot ce se poate. Aici funcționează o logică foarte ciudată. Presupunerea mea e că Frank era la curent. — Poți să-l Întrebi azi. Schimbă-te să mergem la masă. Rămase lîngă ușă, așteptîndu-mă să-mi iau pașaportul și portofelul din sertarul biroului și să număr douăzeci de bancnote de cîte o mie de pesetas. — Astea pentru ce-s? Nu-mi spune că David Hennessy te pune să plătești masa? — Încă nu m-a pus. Astea-s pentru uns vreun
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
perforate, clești de acumulatori și imobilizatoare electrice. Într-o mică valiză erau cîteva spray-uri cu vopsea, două camere video portabile și o grămadă de casete video noi-nouțe. Un șarpe segmentat În sașeuri pline cu cocaină era Înfășurat În jurul unui portofel plin cu capsule și pilule Învelite În celofan, pachete de seringi hipodermice și prezervative striate. Lui Crawford nu-i luă mult să pună spray-urile la treabă. De-abia deranjîndu-se să iasă din mașină, ținea cîte o cutie În fiecare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
Într-o zi, un bassidji care îi oprise din drum le ceru actele la toți trei. Șoferul, cu cioturile lui îmbrăcate în zdrențe de piele cicatrizată, se execută cel dintâi. Se întinse spre torpedou și de-acolo își scoase un portofel scorojit. Cu o clipă înainte ca milițianul să li se vâre prin geamul deschis, Ghazal nu făcu decât să se cuibărească sub clavicula iubitului ei și să-nchidă ochii. Era o îndrăzneală vecină cu moartea, iar Sebas îi auzi inima
Omar cel orb by Daniela Zeca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/607_a_1328]
-
crede! E crudă, miroase a lapte. - Ce lapte, huiduma dracului, nu vezi ce-i iese din gură? Ningea mărunt și nu era frig. Ăl bătrân se săturase de atâta ședere. Poterele îi mai slăbiseră și ieșiseră să umfle câte un portofel prin tramvaie. Se împărțiseră, să nu-i vadă lumea grămadă, să-i miroasă comisarii. Sandu-Mînă-mică plecase cu ucenicul pe Grivita, să-l învețe cum se blătuiește o moară fără bătaie de cap. Paraschiv, tăune, nu știa să umble cu lama
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
răsucit, s-a dus la oamenii lui de aveau în primire balul, i-a socotit, a strâns banii de la tombolă, că se vânduseră toate numerele și se împărțiseră câștigurile, i-a împăturit după ce-i numărase și i-a așezat în portofelul lui de piele scumpă, a dat o raită pe la bufet, s-a uitat la chelneri, să nu învîrtească vreo șmecherie, a ridicat și de-acolo o sumă și s-a întors la masă. Parcă dracul îl învățase să facă așa
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
lui, să-i simtă carnea caldă și sfârcurile. - Te are cu cununie? o întrebă. -Cine? - Dumnealui. Ibovnica rîse: -Nu. Meseriașul se fâstâci. - Adică-i ești țiitoare? - Îhî, îl îngînă ea. Bărbatul prinse curaj. Era lac de apă. Didina îi simți portofelul burdușit cu hârtii, banii meseriașilor. - Și ce-nvîrtești dumneata? îl luă pe departe. - Sânt negustor. N-ai auzit încă de Petrică Cîrcu? -N-am auzit. 203 - Păi eu am casele alea mari, cu etaj, din Calea Victoriei, unde se țin niște magazine... - Ce
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
Sandu și Nicu Piele i-au și încălecat pe negustori. Gheorghe cu ucenicul s-au dat lângă ușă. Măr i-a făcut Stăpânul pe meșteri. - Na-vă! Să vă mai uitați la nevestele altora! striga. Didina atunci îl ușurase de portofel pe președinte. Săriseră și nevestele să-și scape bărbații și strigau cu frică. În înghesuială, codoșul s-a apropiat și le-a pus piedică de-au măturat parchetul. Lați i-au lăsat. Se mai amestecară niște chelneri și alți negustori
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
bani grubă pe el. Se vedea că e venit din provincie, după cumpărături. Codoșul a ginit unde ținea tașca și s-au luat după el. Se dichisiseră, că așa trebuia la ocazii d-astea. Paraschiv a pregătit la repezeală alt portofel, -la umplut cu jurnale îndoite și i -la dat lui Gheorghe. Negustorul, ce să știe, mergea liniștit înaintea lor. A luat-o Paraschiv la picior și -la întrecut. Mergea, mergea. În spate, ăl bătrân se uita cu nepăsare în galantare
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
și trăgea în piept aerul rece al zilei de iarnă. Manglitorii nu-l slăbeau. Unul înainte, altul pe urma lui. La un colț, o dată s-a oprit Paraschiv, s-a pipăit bine la piept și a început să strige: - Aoleu, portofelul! > Clientul venea agale, nepăsător. Când a ajuns în dreptulzulitorului, acesta -la oprit: - N-ai găsit matale un portofel? - Ce portofel? s-a uluit negustorul. - Așa, unul de piele galbenă. Se mira străinul cu gura căscată. - Zău dac-am văzut ceva
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]