4,072 matches
-
Îmi vină așa de repede cheful să-ți scriu. Mă gândesc că m-am izbit prea din scurt de melancoliile mele plângăcioase și de singurătate. Și spunându-ți, dar mai ales scriindu-ți despre slăbiciunile mele de june chinuit de romantisme feciorelnice, Îți voi da prilej, atunci când ne vom Îmbăta prima oară după revedere, să râzi de mine și să-ți așterni o spoială de satisfacție cretină pe fața ta de maimuțoi Îmbătrânit În rele sterile. Așadar, ca să nu mă pierd
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
475-493. • N. Iorga, Relații culturale greco-române, în „Revista istorică“, V, nr. 4-5, 1919, p. 80. • Georges Tolias, La Médaille et la Rouille. L’image de la Grèce Moderne dans la Presse Littéraire Parisienne (1794-1815), Paris, 1997, p. 17. • Paul Cornea, Originile romantismului românesc. Spiritul public, mișcarea ideilor și literatura între 1780-1840, București, Editura Minerva, 1972, p. 63. • Cornelia Papacostea-Danielopolu, Le philhellénisme culturel des roumains (1818-1830), în Symposium. L’époque phanariote, Thessaloniki, Institute for Balkan Studies, 1975, p. 41-48. Eufrosin Poteca declara în
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
valorile celuilalt 108. Avem de-a face cu fenomenul autovictimizării, în care subiectul își atribuie voluntar condiția unui damnat: găsește în ea o justificare, o sursă a respectului față de propria persoană, „câștigurile secundare“, micile profituri ale stigmatizatului 109. Simplificând lucrurile, romantismul era o trăire acută a prezentului, dar exprimată artistic 110. Obiectul urii și al batjocurii nu putea fi decât filistinul, ipostază tipică a ipocriziei burgheze 111. Exemplul cel mai bun îl constituia Germania, unde critica mentalității filistine - cu toate îngâmfările
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
eșecul de pe lumea aceasta o garanție negativă dar sigură a unei recunoașteri postume 118. Disprețul afișat față de succes coexista cu efortul de a transforma eșecul în refuz deliberat, convingerea superiorității personale menținându-se împotriva tuturor dezmințirilor de zi cu zi119. Romantismul inaugura astfel epoca în care arta înfrumuseța biografia: narcisismul, plăcerea de a mistifica, gustul scandalului și mai cu seamă voința explicită de a pune orice angajament estetic în slujba ideologiei 120. Estetismul afirma că totul e artă, dar, în realitate
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
deprecia, prin aceasta, tradițiile aristocratice generoase este un loc comun în literatura beletristică, precum și în cugetarea politică și sociologică a secolului al XIX-lea. Burghezia este stigmatizată pentru păcatele ei, atât dinspre dreapta conservatoare, cât și dinspre stânga revoluționară. Iar romantismul a punctat decisiv în această cruciadă, aureolând revolta spiritelor sensibile împotriva societății prozaice și pragmatice până la cinism instaurată de burghezie. Burghezia produce inegalitate, în vreme ce susține discursul fariseic asupra egalității 9. • Ibidem, p. 72. • Ibidem, p. 73. • Ibidem, p. 76. • Fr.
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
neferecată sau Bătaia-i ruptă din rai. În momentul crucial al vieții, când se hotărăște întemeierea familiei ar trebui ca tinerii să-și aleagă partenerul ascultând nu numai de glasul inimii ci și de al rațiunii, pentru că ceea ce în perioada romantismului premarital pare a fi dragoste nemăsurată și eternă, se dovedește a fi în multe cazuri, un abur orbitor, care se risipește în scurtă vreme după căsătorie. Când familia se construiește numai după rațiuni economice există pericolul ca unul dintre parteneri
Lumina Educaţiei by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Science/1635_a_3037]
-
îmbogățirea meditației lirice românești de până la Mihai Eminescu, printre precursorii căruia poate fi socotit. Cultura filosofică sistematică și firea meditativă se întrevăd în versurile lui I., care se detașează de poeții minori ai epocii prin abordarea unei tematici descinse din romantismul german, din schopenhauerianism și filosofia indică. A mai publicat satire, epigrame și ode în „România literară”, „Buciumul”, „Dâmbovița” și „Revista română”. Este unul dintre prezumtivii autori ai romanului Don Juanii din București, (publicat fără semnătură în foiletonul gazetei „Independința”, 1861-1862
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287585_a_288914]
-
spirit leonardesc, cu trimiteri la mitul Mioriței sau al Meșterului Manole: „Cu mlădieri sonore - care flaut/ Își caută-n verde-galben partitura?/ În strune de vioară trec măsura/În apele albastrului ce caut...”. Interioritatea se reflectă într-un spațiu plin de romantism, nu de puține ori melancolic și confesiv: „Deopotrivă plină de mistere -/Meteoriții roșii în panere.../ În slavă crește steaua de mătase:/ Rotundul măr al serilor frumoase”. În Hanul cuvintelor (1999), un „eseu versificat despre balcanismul literaturii române”, V. închipuie, în
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290622_a_291951]
-
sufletești, Câteva observații asupra psihologiei simbolului, Filosofia seriozității) și Ioan D. Gherea (Analiza psihologică a cauzalității). Paginile consacrate esteticii, istoriei culturale și literaturii sunt semnate de Tudor Vianu (Eternitatea și vremelnicia artei, Psihanaliza și teoria artei), Petre Andrei (Considerațiuni asupra romantismului), Nicolae Bagdasar (Asupra culturii europene). În mai multe numere Andrei Oțetea se ocupă de problemele Renașterii, iar Cezar Papacostea studiază Antichitatea, făcând și trimitere la literatura română (Filosofia antică în opera lui Eminescu). Șt. Zeletin e preocupat de comparatism: Romantismul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288158_a_289487]
-
romantismului), Nicolae Bagdasar (Asupra culturii europene). În mai multe numere Andrei Oțetea se ocupă de problemele Renașterii, iar Cezar Papacostea studiază Antichitatea, făcând și trimitere la literatura română (Filosofia antică în opera lui Eminescu). Șt. Zeletin e preocupat de comparatism: Romantismul german și cultura critică română, iar În jurul teoriei genurilor literare se numește cercetarea lui Octav Botez. Nu absentează nici domeniul lingvistic, ilustrat prin studiul Fonetică istorică, fonetică generală și fonetică experimentală, semnat de Al. Rosetti. Recenziile și notele sunt repartizate
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288158_a_289487]
-
cu opera rostandiană, de autorul lui Cyrano de Bergerac apropiindu-l caracterul compozit al creației poetice cuprinse în Diafane și Turnul de fildeș (1929); sonetele sale cultivă motive specifice clasicismului, îmbinări ostentativ galante de sorginte preromantică, reverii în spații proprii romantismului, sonorități dense, contururi delicate și rezolvări estetizante frecventate de parnasieni, imagistică intensă, definitorie pentru simboliști. Prin dominanta rațională, care elimină efuziunile, exuberanțele și improvizația, C. rămâne el însuși un emul al lui Heredia sau al lui Rostand. Această dominantă, flancată
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286315_a_287644]
-
a unei ciudate antinomii. Nu invocase el „postulatele contradictorii” ale lui Baudelaire?! Un astfel de postulat e însuși faptul că, prin excesul înregistrării formelor, Cioran substituie sau amână neantul, a cărui mărturie corpul este. Oricum, cu o atitudine care neagă romantismul său structural, nici un fel de dispreț față de corp și de materie la Cioran. Pentru el, nu materia e căzută. Mai mult, cum e o dovadă a neantului, materia (a se citi corpul) este chiar o dovadă a lui Dumnezeu. În
[Corola-publishinghouse/Science/1920_a_3245]
-
1890-1904). În cei trei ani de apariție, deși F.R. se anunța drept „săptămânal”, nu au ieșit de sub tipar mai mult de douăzeci de numere, la mari intervale de timp. Revista nu are o direcție literară sau politică, redactorul oscilând între romantismul exaltat, chiar anarhic, și simpatia pentru narodnicismul rus și pentru mișcarea de eliberare națională din imperiul țarist. Diatribele îndreptate împotriva asupririi naționale alternează cu versuri de dragoste sau basme populare. Se republică Pohod na Sybir de V. Alecsandri și versuri
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287047_a_288376]
-
de Engleză, Facultatea de Limbi și Literaturi Străine, Universitatea din București. A obținut un doctorat summa cum laude în filologie (2003) și o abilitare în același domeniu (2013). La editura Institutul European a publicat Friedrich Hölderlin, Hyperion Un fragment (1998); Romantismul german și englez (2004); William Blake, Vala (2006); William Blake, Milton (2006); John Clare, Poeme (2007); Dicționar englezromân al Bibliei autorizate: Geneza (2008); Pendulul istoriei, vol. I (2011). A coordonat Universul lui Edgar Allan Poe (2011). A publicat Simplexity, the
[Corola-publishinghouse/Science/84941_a_85726]
-
a ajunge cu orice preț la mult rîvnita nemurire literară?... Poetul-băiat din Bristol Recunoscut în secolul al XX-lea ca autor esențial al așa numitei renașteri "gotice" și medievale din literatura britanică a secolului al XVIII-lea și pionier al romantismului, Thomas Chatterton (20 nov. 1752; Bristol, Gloucestershire - 24 aug. 1770; Londra) rămîne în mare parte o enigmă în spațiul literelor englezești, cel mai tînăr poet britanic care a lăsat o moștenire artistică fără îndoială comparabilă cu cele lăsate de cei
[Corola-publishinghouse/Science/84941_a_85726]
-
e posibil să nu poată fi niciodată pe deplin lămurită - fapt ce întărește enigma din jurul vieții și operei lui Chatterton. În plus, trebuie să remarcăm că Istoria poeziei engleze (1774-1781) de Warton rămîne un document important ce reflectă trecerea spre romantism prin faptul că în acest volum se observă o intensă concentrare asupra interesului contemporan privind primitivismul (Drabble 1995: 1056), exact ceea ce l-a obsedat pînă la magie și misticism pe Chatterton. Am putea în acest sens să îi înțelegem pe
[Corola-publishinghouse/Science/84941_a_85726]
-
pentru a ajunge la mîntuire. În această ordine de idei, imaginea "poetului într-o mansardă minusculă, întins fără vlagă în pat stînd pe spate: tînăr și frumos, un cadavru desăvîrșit" a fost apreciată ca fiind "cea mai durabilă imagine a romantismului", aceea a "poetului angelic" suferind pentru geniul său, înfometat, lovit de sărăcie, nebun, cu gînduri de sinucidere, iar în cele din urmă mort. De aici pesemne și un romantic "întunecat" precum E. A. Poe și-a găsit inspirația pentru ideea sa
[Corola-publishinghouse/Science/84941_a_85726]
-
rezistă și triumfă în cele din urmă în fața tiraniei. Brian Goldberg a conchis că Chatterton a devenit "emblema suferințelor literaturii" (apud Friend 2003: 125) - fapt extrem de relevant pentru o reconsiderare și o retrospectivă mai amplă vizînd semnificația lui Chatterton în cadrul romantismului englez ca vast fenomen integrat. Cum just observă Maunder (2010: 64), deși în secolul al XX-lea au existat voci critice care l-au comparat pe Chatterton mai degrabă cu Jonathan Swift, Alexander Pope și Charles Churchill, așadar el fiind
[Corola-publishinghouse/Science/84941_a_85726]
-
Anotimpurile schimbătoare durerea mea n-o schimbă"; "stînca stearpă"; "bărăganul brun-întunecat lovit"; "noapte sumbră". [*life's poor lamp more faint and fainter - metaforă de la care este posibil ca M. H. Abrams să fi derivat ideea sa privind modul lămpii al romantismului (în contrast cu modul oglinzii, al neoclasicismului).] [**our little particle of time: ideea "particulei de timp" (și de spațiu) a fost reluată de Blake în Vala: Eno, o fiică a lui Beulah, ia o "Clipă" (a Moment of Time) și "o dilată
[Corola-publishinghouse/Science/84941_a_85726]
-
croak: imagini avînd afinități cu opera lui Poe; vezi poemul său obsesiv, The Raven / Corbul (1845).] [**haunted groves: locurile bîntuite (de ființe supranaturale sau de spiritele celor morți) au devenit un element definitoriu în romanul gotic englez, dar și în romantismul "întunecat" (dark romanticism) al lui Poe.] Iată cîteva exemple suplimentare din ediția în engleză modernizată publicată de Walter Skeat în 1883 (în volumul al doilea din Opere, care conține exclusiv Poemele lui Rowley): Bristowe tragedie; or, The death of Syr
[Corola-publishinghouse/Science/84941_a_85726]
-
a history of the Broadway musical theater. New York: W.W. Norton. Stewart S (2008) Romantic meter and form. The Cambridge companion to British romantic poetry, pp 53-75. Chandler J, McLane MN, ed. Cambridge, New York: Cambridge University Press. Stroe MA (2004) Romantismul german și englez: Știința arhetipurilor, ipoteza interfinitudinii și numărul de aur. Iași: Institutul European. Stroe MA (2007) John Clare și canonul romantic: metafizica naturii și poetica logosului mitic. John Clare, Poeme, pp 5-104. Note, pp 300-332. Iași: Institutul European. Stroe
[Corola-publishinghouse/Science/84941_a_85726]
-
dictat de temperatura specială a prozei lui S. și, împreună cu alte elemente de tehnică literară, precum desele intervenții apreciative, simularea convorbirii cu cititorul, exclamații, interogații, invocarea permisiunii de a întrerupe narațiunea în vederea unei descrieri, produce un stil de un pronunțat romantism, impropriu creației obiective, dar adecvat tensiunii discursului narativ din Desculț. Cu tot realismul dur al scenariului, S. nu e un narator obiectiv, ca Liviu Rebreanu, ci un poet, asemenea lui Mihail Sadoveanu. El nu transfigurează o realitate, ci edifică una
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289869_a_291198]
-
dement, care panoramează „Submarinele de aur/ Plutind prin creierul unui nebun”. Pentru proza lui I. caracteristic este „romanul” Nemaipomenitele pățanii ale lui Milorad de Bouteille (1970). Se recontextualizează aici, de la o distanță ironică și autoironică, biografiile și genealogiile întâlnite în romantism. Prelucrarea „izvoarelor” e realizată cu o ingenuitate prefăcută, de tip Borges: sursele fanteziste sunt consemnate, colate, luate în serios, corectate în părțile prea de tot incredibile, interpretate detectivistic în funcție de enciclopedia unor cunoștințe inventate. Sunt introduse și pastișate diverse subcoduri literare
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287647_a_288976]
-
nu mai puțin fermecătoarea amintire a vrăjilor făcute de Rădița ca fată, ca să se mărite. Dar, cu excepția acestui episod de dragoste a bătrânului Moromete, e de remarcat că în toată opera lui Marin Preda, împlinirea iubirii are loc în cadrul căsătoriei. Romantismul și prestigiul adulterului și al iubirilor ilicite care furnizează de două secole literatura, disprețuind „platitudinea vieții domestice”, nu încape decât sporadic în viziunea despre lume a lui Preda, în primul rând nu în lumea Moromeților, dar nici în rest, pentru că
[Corola-publishinghouse/Science/2234_a_3559]
-
ale unor Ann Radcliffe sau Horace Walpole. Poate că la ea a contribuit și faptul că edificiile medievale poartă pe ele patina neagră a secolelor. Reprezentarea eidetică a Evului Mediu a fost falsificată de viziunea nocturnă sub care îl exalta romantismul. Dar toată civilizația medievală și toate manifestările ei sunt dimpotrivă concepute pentru lumina diurnă. Nici vitraliile, nici miniaturile, nici frescele, nici arhitectura nu pot fi funcțional destinate decât orelor de plină zi. Să ne reprezentăm ceea ce ne propune titlul unei
[Corola-publishinghouse/Science/2234_a_3559]