2,191 matches
-
dă dovada că încă se pot găsi urme ale trecutului, care să poată lămuri istoria noastră. Dar Bulgaria, Sârbia, Macedonia (unde trăiesc și Cuțovlahii), prin cercetări la fața locului ne-ar putea da lămuriri și mai îmbielșugate. Mi-am dat samă personal că mii și mii de cuvinte din țările Iugoslaviei se află și în limba română, dovadă de lungă conviețuire, cândva. Socot că lucrările comisiei pentru clarificarea formării limbii și poporului român trebuie în primul rând să cerceteze în peninsula
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
alte băuturi de-acestea. Atuncea, mă întorn eu cătră ea, primește din partea mea bumașca asta de douăzeci-și-cinci de lei, și să-mi mai cânți un cântec dintre cele care-ți plac și dumnitale. Cânt! a râs ea. Am băgat de samă că avea dinți ca romanițele. Avea și ochi drăcoși. Am întors urechea, ca s-aud cântarea. Ce să vă spun? Parcă m-am suit deasupra muntelui, sub stele. Cânta, mă rog, precum paserea. Cercul de oameni care împresura pe povestitor
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
am mai întîlnit și în Psaltirea în versuri (1673) a lui Dosoftei. Unul din semnele de carte mă ajută să găsesc cu ușurință locul: „Că ruga de mișel (adică a celui umil) nu defaimă, / Ce-l priimește cu drag fără samă” (Ps. 21). E foarte posibil ca termenul să existe în texte și mai vechi decît acesta, ceea ce arată continuitatea respectivei „îndeletniciri” moștenite de la romani. * Deși e foarte mîndru de ele, „intrigile” lui Genoiu îmi amintesc, aproape întotdeauna, următoarea explicație din
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
Sale pe care le săvârșise. Dintr o parte Îl întâmpinau ciopoare de capre negre, zvelte și săltărețe, însoțite de cerbi încoronați ca niște adevărați regi. Din cale I Se îndepărtau lupi și mistreți stricători, neliniștiți de prezența sa, neștiind bag sama că și ei erau tot de El creați și trimiși pe aceste meleaguri ca să ocrotească pământul de necurățenii. Din înaltul cetinii îl priveau veverițe, care blânde și cuvioase ca niște mironosițe veneau către El să-I ceară binecuvântarea. Din zmeurișuri
Cârţişoara: monografie/ vol. I: Satul by Traian Cânduleţ, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/411_a_1126]
-
întâi ca să stea la sfat cu oamenii. Dar cum privea El în toate părțile, ne mai săturându-și ochiul Său Sfânt de toate cele frumuseți ale locului, Înaltpreamăritul ajunse în dreptul unei săritori la care se vede că nu luă băgă sama și făcu un pas mai puțin prevăzător, că deodată simți că lunecă, iar în încercarea Sa de a-Și recăpăta echilibrul, scăpă sacul din spate, care se dădu de-a rostogolul, se desfăcu la gură, pentru că în graba plecării la
Cârţişoara: monografie/ vol. I: Satul by Traian Cânduleţ, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/411_a_1126]
-
sa nr.10.624/iunie 1877, trimisă tuturor prefecturilor interesate: „(...) Pentru siguranța Armatelor ruse și române se simte necesitatea ca autoritățile Administrative și Polițienești să esercite o priveghere neadormită asupra indivizilor de naționalitate străină aflători În țară și mai cu samă acelor care nu au nici o ocupațiune”. Prefectul mai recomanda „...a se observa indivizii fără căpătâiu și a se aresta și preda Parchetului cându sar găsi prin locurile unde sunt așezate armatele”. Ca niciodată, chiar și autoritățile militare de ambele nații
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]
-
o întelegi? Una din două." Cred că Ada noastră e dezlegătorul din textul lui Paler. Hieroglifele au acum frunți senine fiindcă Actrița le-a domesticit și toate sensurile vieții și morții, norului și cucului cântând, stau aliniate frumos și dau samă de prăpăstiile neînțelesului. Departe de stihiile care-i macină pe cei care nu vor să vadă suflet și miez, Ada și-a așternut culcuș cald de cuvânt în sufletele noastre și din cînd în cînd își înfoaie tandră gîndurile peste
Uimiri ?i introspec?ii by Ada G?r?oman-Suhar () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83170_a_84495]
-
deasupra pus mâl de la fântâna Chelsiei. Am năcăjit o jumătate de vară. Și toamna m-am dus la școală în clasa a III-a desculț, că nu mă puteam încălța că încă mai curgea câte o rană! O amintire de samă din copilăria mea. Cred că nu aveam mai mult decât 2-3 ani, când într-o iarnă a venit la noi căpitanul tati, Ionescu și cu Doamna sa, cu o săniuță cu 2 cai negri și cu un soldat care-i
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1519_a_2817]
-
cumpărat Eugenia farfurii, că nu aveam. Toți erau voioși și bucuroși, numai eu stam încrestat de parcă nu știam ce-i aceia ! Am dansat și eu și totdeauna lângă mine se prindea în joc Țața Melania de la Varatic. O băgat de samă treaba asta Eugenia mea. Și luni dimineața ne-am încarcat în cele 2 sănii și am plecat spre Bogata, dar ne-am oprit la școală la Costică Tacu și Maria. Și când am plecat și de acolo, parcă văd cum
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1519_a_2817]
-
de nașii noștri scumpi și dragi: Maria și Neculai Stoleriu, cari erau învățători în Comuna Baea județul Suceava. Până a nu veni războiul din 1916-1918 am lucrat alături de înțeleptul și vrednicul învățător Neculai Stoleriu, luând parte la toate trebile de samă: înființarea Casei de sfat și cetire, cea dintâi din țara noastră; Obștea Tărnicuța, Societatea flăcăilor,etc. Eu eram însărcinat să scriu articolașe pe înțelesul țăranilor și să le duc la nașul N.Stoleriu. Și când dintr-o pricină oarecare nu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1519_a_2817]
-
Bucovina sau Maramureș. Această familie a avut trei feciori și o fată. Cel mai mare fecior l-a chemat Gheorghe și a fost preot și învățător în vestitul sat Rădășeni de la 1858 și până la 1893 când a dat școala pe samă învățătorului Vasile Gh. Ilii Ciocan de loc din satul Slătioara com. Râșca, jud. Suceava, care mai pe urmă s-a însurat și a luat în căsătorie pe Ilenuța, fiica lui Toader Grumăzescu din Rădășeni, gospodar f. chiabur. Preotul Gh. s-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1519_a_2817]
-
Torouțiu [79], dar au fost adunate de Gh. Cardaș de loc din com. Drăgușeni, jud. Suceava. Și tot Simion Mehedinți mi-a spus, că atunci când l-a primit pe ginerele său mare profesor de istorie la Academie, toți profesorii de samă au luat parte numai N. Iorga nu. Constantin Giurăscu [80] e ginerele lui S. Mehedinți și mare profesor de istorie. Cine a fost Costache Ștefănescu ? Înainte vreme moșia Baea a avut de proprietară pe Doamna Luxița Paladi. O doamnă f.
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1519_a_2817]
-
din satul Cujba, com. Surănești. Și dl. Petre Cucescu i-a recomandat un băiat cuminte, frate cu Ion a Dăscăliței din Baea, care mai pe urmă a purtat numele de Costachi Ștefănescu. Și de la pui a trecut să ia pe samă grânele ce intrau în hambare și coșare și mai pe urmă a ajuns administratorul Moșiei Cușba din com. Surănești. A fost de o mare cinste și rară vrednicie și boerul Gh. Racoviță l-a iubit ca pe ochii din cap
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1519_a_2817]
-
soția sa Maria, față de Costică Maxim și cu soția lui. Aiștia-s oamenii! Tatăl lui Costică Maxim arenda vii de la Stat și le lucra cu oamenii și îi eșea și lui un ban. Părinții lui Costică Maxim, au fost gospodari de samă. Pe tatăl soției lui Costică Maxim îl chema Eduard Kucinschi iar pe mamă, Emilia; au trăit în Piatra Neamț unde sunt înmormântați. Trebuie să fi fost părinții ei oameni foarte frumoși că și dna Elisabeta, soția lui Costică Maxim, a fost
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1519_a_2817]
-
sute de ani. Căci dacă la 1340 când a descălecat Dragoș Vodă în Baia și l-a găsit sat ori orășel și dacă Baia are peste 7-800 de ani și a fost prima capitală a Moldovei, după cum arată istorici de samă ca dl.Nicolae Iorga, apoi și satul nostru are o vechime de cel puțin 500 de ani căci nu-i decât o parte a vestitului și istoricului sat Baia. Căci multe locuri și poeni poartă numele unor locuitori din Baia
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1519_a_2817]
-
cojoace, Chișinău, 1985; Soare nou răsare, Chișinău, 1990. Repere bibliografice: A. Donos, Creația populară astăzi, „Cultura”, 1974, 21 decembrie; Gr. Bostan, Din tezaurul culturii populare, „Zorile Bucovinei”, 1975, 24 decembrie; E. Russev, Corelația folclor-cronografie, „Nistru”, 1978, 8; A. Hâncu, „O samă de cuvinte”, LA, 1978, 14 septembrie; E. Junghietu, S. Moraru, Noi volume din seria „Creația populară moldovenească”, „Nistru”, 1982, 9; Mircea Fotea, Simeon Florea Marian - folclorist și etnograf, București, 1987, 64-65; Datcu, Dicț. etnolog., I, 171-172. S.M.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286276_a_287605]
-
global problems. The business ethics contains the ensemble of norms, behavior principles and moral value judgments, concerning the organizations and the people who form these entities. These are the reasons why business ethic has a normative content, and at the same time, as an academic discipline ore philosophical theory, the business ethic has a descriptive content. In this respect, I analyze a few of the conceptual sketches with application in the business domain, and the relation between organizational culture moral values
by AURICA BRIŞCARU [Corola-publishinghouse/Science/951_a_2459]
-
practical depoliticisation of the scientific language and a more substantial involvment in a balanced development of 'the new world order'. I dedicated a special post to the science-technology relation and to their authentic engagement in world sustainability and in the same register, to the knowledge economy within the knowledge society. Chapter VI addresses the Governance processes, mainly corporate governance. The governance issue basically refers to regulating the conducts of those who direct the rules of the managerial game. Although it is
by AURICA BRIŞCARU [Corola-publishinghouse/Science/951_a_2459]
-
mai amplă ca de obicei, poartă pecetea originalității autorului: Ș-apoi fost-au poftiți la nuntă: Crăiasa furnicilor, Crăiasa albinelor și Crăiasa zânelor, minunea minunilor din ostrovul florilor! Și mai fost-au poftiți încă: crai, crăiese și mpărați, oameni în samă băgați, ș-un păcat de povestariu, fără bani în buzunaru. Veselie mare între toți era, chiar și sărăcimea ospăta și bea. Și a ținut veselia ani întregi, și acum mai ține încă; cine se duce acolo bă și mănâncă. Iar
Lumea lt;poveştilorgt; lui Creangă by Brînduşa-Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1634_a_2971]
-
sector (agriculture), as a Romanian specificity. Based on empirical analyses, it can be figured out that in last few years the occupational structure and the average incomes increased faster in Romania than in neighboring new EU member counties. In the same time, the inequalities in the monthly incomes between the employees form the different economic sectors had increased in the last years of the transition period from Romania. The empirical sources of the paper came for the official statistics produced by
[Corola-publishinghouse/Science/2157_a_3482]
-
and knowledge of human beings is power over human beings, and knowledge of distant places is power over distant places. Even if we resort to Michel Foucault's theory on the relationship subject knowledge discourse power, we can trace the same idea back to Francis Bacon, the philosopher who laid the theoretical foundation of empiricism in close connection to imperialism: "And so those twin objects, human knowledge and human Power, do really meet in one, and it is from ignorance of
by CARMEN ANDRAŞ [Corola-publishinghouse/Science/947_a_2455]
-
dreptul să vorbesc în numele Marii Britanii, prezentă aici prin primul-ministru, însă în numele tovarășilor mei de arme țin să spun că dacă Germania trebuie să fie prezentă în condiții de egalitate, voi părăsi locul și-mi voi frînge spada!" "I do the same" proferă ca un ecou vocea amiralului Beatty (căruia i-ar fi fost greu să-și frîngă spada, căci el nu purta, ca toți ofițerii de marină, decît o sabie scurtă de abordaj...). Această intervenție neobișnuită aduse o și mai mare
by DIMITRIE GHYKA [Corola-publishinghouse/Memoirs/1001_a_2509]
-
și a munténilorŭ mai multe cuvinte are în sine râmlenești, decât a italienilor», măcar că italianul tot pre un locŭ cu râmlénii. Ce acéia nu-i divă, că italianii târziu ș-au scornit limba din letinească. Și întru unile voroave peste samă își aduce cu a noastră” (p. 247 urm.). 3. Costin admite, înaintea celui de al doilea descălecat, un proces de transformare a latinei, asemănător celui care a făcut trecerea de la latină la italiană, proces pe care îl numește stricarea vorbirii
Istoria cuvântului românesc by Mihai Lozbă () [Corola-publishinghouse/Science/1262_a_2207]
-
forme compuse (un-gar) care exprimă „unitatea alcătuită, constituită”. b) Costin acceptă pentru Dacia hotarele care cuprind Moldova, Țara Muntenească, Ardealul cu Maramureșul și cu Țara Oltului, între Nistru, Marea Neagră, Dunăre, Panonia, Moravia și Podolia (p. 254), adăugând că „sântŭ o samă de istorici carii dau și Podolia și câmpul peste Nistru până la apa Buhului și peste Dunăre, Misiile amândoao și o parte de Iliriia să fie fostŭ de Dachia” (p. 255). Aceste contururi merg spre cele și mai largi care au
Istoria cuvântului românesc by Mihai Lozbă () [Corola-publishinghouse/Science/1262_a_2207]
-
ține un șir întreg de zicale” (1 aug. 1877, IX, 407). Ca o consecință a vechimii, Eminescu scoate în evidență polisemia cuvintelor, bogăția locuțiunilor pe care ele le formează. În această ordine de idei el ia în discuție cuvântul seamă (samă) (Ib.), pe care lingviștii și astăzi îl tratează ca fiind recent, de origine maghiară. Concluzia simbiozei traco-române este trasă de E. în felul următor: „Ramură mutată în pământ departe de trupina părințească, limba românească s-a nutrit în mediul ei
Istoria cuvântului românesc by Mihai Lozbă () [Corola-publishinghouse/Science/1262_a_2207]