1,344 matches
-
Eram copleșită cu atâția ochi pe mine. - Mulțumesc, a fost tot ce-am putut să spun. Vă mulțumesc, am spus, înclinându-mă înspre Menna și Shif-re și apoi către Hori și nevasta lui, Takharu. - Vă mulțumesc pentru generozitatea voastră. Sunt servitoarea voastră, drept recunoștință. M-am întors în colțul meu de lângă perete, mulțumită să mă uit la aceaastă familie în timp ce mâncau și se bucurau unii de alții. Când lumina a început să scadă, am închis ochii pentru o clipă și am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
a dus la atelierul maestrului său, prezentându-mă ca pe un posibil ucenic. Și așa am descoperit ce aveam să fac în viață. Ajuns aici cu povestea, bărbatul meu a oftat. - Tot acolo mi-am întâlnit și soția, care era servitoare în casa maestrului. Eram așa de tineri, a zis el încet și în tăcerea care a urmat am înțeles că o iubise din toată inima pe femeia tinereții lui. După o pauză lungă, a continuat: - Am avut doi fii. S-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
de propria mea singurătate. Așa că mi-am luat o nevastă. Fusesem perfect liniștită până în acel moment, dar declarația lui m-a făcut să mă ridic. - Da, da, a zis el rușinat. Sora mea mi-a găsit o fată de măritat, servitoare în casa unui pictor și am adus-o aici cu mine. A fost un dezastru. Eu eram prea bătrân pentru ea; ea era prea prostuță pentru mine. Oh, Den-ne, a zis, plin de căință. Eram atât de nepotriviți că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
facă o doamnă de viță regală, dar natura o făcuse zgomotoasă și curând a umplut văzduhul de țipete la fiecare crampă. Am cerut apă rece ca să răcorim fața mamei, paie curate și conuri de lotus ca să împrospătăm atmosfera și cinci servitoare care să se așeze în jurul stăpânei lor și s-o încurajeze. Câteodată e mai ușor pentru cei săraci, m-am gândit. Chiar și cele fără familie locuiesc în cartiere așa de înghesuite, încât țipetele unei mame în durerile facerii adună
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
m-am gândit. Chiar și cele fără familie locuiesc în cartiere așa de înghesuite, încât țipetele unei mame în durerile facerii adună alte femei care vin ca gâștele chemate de o conducătoare în zbor. Dar cele bogate sunt înconjurate de servitoare prea temătoare față de stăpâna lor ca să se poarte ca niște surori. As-naat n-a avut o naștere ușoară, dar nici n-a fost cel mai greu travaliu pe care l-am văzut. A împins ore în șir, ajutată de femeile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
acea zi. Imediat după apus, a produs un băiețel slab, dar sănătos, care a început să plângă după sân imediat ce l-am ținut drept. As-naat mi-a pupat mâinile, acoperindu-le cu lacrimi de bucurie și a trimis una din servitoare să-i spună lui Zafenat Paneh-ah că e tatăl unui băiat frumos. Eu am fost dusă într-o cameră liniștită și m-am cufundat într-un somn întunecat, fără vise. M-am trezit a doua zi dimineața plină de transpirație
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
și-ți spun. M-am ridicat în picioare, clătinându-mă, dar foarte hotărâtă. - Shery, am strigat, ascultă-mă acum, pentru că n-o să mă cert și nici n-o să repet. Trebuie să vorbesc cu stăpânul casei. Du-te și anunță-mă. Servitoarea a făcut o plecăciune adâncă, dar a spus, cu voce înceată: - Nu poți să te duci la Zafenat Paneh-ah așa cum arăți acum. Lasă-mă să-ți fac o baie și să-ți aranjez părul. Și cu o haină cum se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
mult ca să fie așa. Te va asculta, iar tu trebuie să te duci să-i spui. Mă uitam la fratele meu și vedeam un bărbat pe care nu-l cunoșteam. - O să fac așa cum spui, stăpâne, am spus, cu vocea unei servitoare supuse. Dar să nu-mi mai ceri nimic altceva. Lasă-mă să plec din acest loc, pentru că e ca un mormânt pentru mine. Să te văd înseamnă să cobor în trecut, acolo unde zace toată tristețea mea. Și acum, din cauza
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
a îndrăznit să protesteze. Mi s-a făcut milă. Am vrut să-i întind eu o țigară, pe urmă am renunțat. Ar fi urmat o scenă neplăcută, de care preferam să mă scutesc. Nu țineam să-l văd cerșind permisiunea servitoarei încă o dată. În câțiva ani se prăbușise într-un mod incredibil. Devenise o ruină, nu mai avea nimic din prestanța de odinioară. Îi căzuse și părul, gura i se strângea ca o pungă și slăbise. Nu m-a întrebat nimic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
când, pe coridorul de la intrare, Moașa o bruftuluia pe Laura, care o asculta tăcută, fără să schițeze nici un gest de împotrivire. Mi s-a urcat un val de sânge la creieri și am înfruntat-o pe Moașa ca pe o servitoare, făcând-o de două parale sub privirile îngrozite ale Laurei. Moașa s-a înroșit violent, rămânând cum rămăsesem eu în fața lui Vecu. Nu i se întâmplase așa ceva niciodată. Și măcar dacă scena s-ar fi petrecut undeva fără public. Dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
la sfârșitul lui 1884, pentru a-și vedea de sănătate, și se arătă gata să o escorteze și pe Alice până În Anglia. Henry le Întâmpină pe cheiul portului Liverpool Într-o zi cenușie și ploioasă de noiembrie, Însoțit de o servitoare angajată. Călătoria nu fusese câtuși de puțin agitată, dar Alice Își petrecuse cea mai mare parte a timpului culcată În cabină și doi marinari trebuiră să o coboare la țărm pe o targă. Șocat de imagine, Henry trăi presentimentul că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
pe care ți-am spus-o acum un an? Îl Întrebă Du Maurier. Cea cu fata și hipnotizatorul. — Cu fata și hipnotizatorul? Îmi e rușine să recunosc, Kiki, dar am uitat detaliile. Amintește-mi. Păi e despre o fată, o servitoare care are o voce neobișnuit de frumoasă, dar nici un pic de ureche muzicală - e afonă... Henry Își aminti vag povestirea, pe măsură ce Du Maurier i-o rezuma. Fata devenea o celebră chanteuze pe Continent, sub tutelajul unui mic muzician străin, un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
Elizabeth promisese să mă ajute cu Angi. Îi pregăti un mic dejun fastuos și bătui la ușa lui. Intră. Nici nu se trezi bine și surpriza pe care i-o făcui îl învioră rapid. Iubite, sunt supusa și scumpa ta servitoare, schițai o plecăciune. Iată cum trece timpul neobservat. Puse tava pe noptieră, mă prinse de mână și mi-o sărută. Atunci îi sării de gât și începui să plâng. Îmi șterse lacrimile una câte una și puse o sărutare pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
fastuos, totuși cu gust. Mobilată cu o canapea stil. O măsuță de muzeu. Două fotolii, în carapacea cărora vizitatorii fură invitați să se afunde. Doamna se postă în fața celor doi, preferând canapeaua. Șoferul o sfredeli, într-o doară, obraznic, pe servitoare. Își dădu drumul la guriță, să nu lase să se aștearnă tăcerea și să se depună praful peste antren. - Ați zărit, cumva, pe urmele de la niște predicții, de la fătuca asta, și niște bășicuțe, ce-ar putea fi semne de la vreun
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
ucenic ceramist. Tot ceea ce îl poate duce mintea să facă e să deseneze, prin șopron, pe fundul farfuriilor golite, prin closete, modele de vase. Cu mâinile sale pufoase, vag scandalizată, doamna Frefrony îi mută hainele, lipsite de șic, din camera servitoarei, într-unul dintre paturile de sus ale ghetoului lucrătorilor, la "șerpărie". - Mai gîndește-te, îi șoptește, impresionată, femeia. Mai gândește- te și destăinuiește-mi și mie dacă părinții dumitale au fost foarte fericiți că te au. Ușa de la menajeria cu ceramiști
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
ocolind, pe la mare înălțime, tăpșanele desfermecate ce se numeau, în prezent, Parcul Tineretului. Dar pe care, cu două sute de ani în urmă, fusese vărsat cel mai adevărat bâlci, după Moși, al Bucureștiului. Loc binecuvântat unde se chercheleau toptangii. Erau violate servitoarele. Se zdrobeau, de lutul mustind de scuipați, acrobații pe frânghie. Clienții ce aveau inimă în ei plăteau cîte-un galben pentru a fi sloboziți în niște încăperi strâmte, de uluci spoite, putîndu-se foarte bine nimeri a fi ori bordeluri, ori lepozerie
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
înmînaseră deja obiectele salvate. Scotocindu-se jenați prin mantalele de piele... Și așezând, 258 DANIEL BĂNULESCU Pinky îi deschise, încuie ușa în urma ei, pivotă ușor pentru a o lăsa să i-o ia înainte pe nou venita cu aspect de servitoare, dar, când dădu să se întoarcă în salon, se lovi o clipă de trupul ei, rămas blocat în rama celei de-a doua uși, într-un moment de contemplare a ceea ce i se desfășura înainte. De două ori mai înalt
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
Nu, purtase costumul ăla cu două săptămâni înainte. Atunci poate costumul de dominatoare? Nu, îl folosise numai o dată cu James, iar el, spre deosebire de ceilalți iubiți din trecut, nu fusese tocmai încântat. În care caz, rămânea costumul vechi și de încredere de servitoare franțuzoaică. După ce a îndesat restul hainelor și accesoriilor în sac, Julia și-a abandonat halatul pe podea și și-a tras pe ea o pereche de chiloței tanga negri. Apoi și-a prins corsetul cel negru și s-a strecurat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
nostru este să vă facem plăcere. Julia, complet dezbrăcată, cu excepția ciorapilor și a pantofilor cu toc, stătea călare pe el. Părul îi cădea pe umeri în valuri răvășite, dar teribil de sexy. —N-am mai văzut de mult costumul de servitoare franțuzoaică. Uitasem ce tare mă excită, a rânjit James jucându-se leneș cu unul dintre sfârcurile femeii. — Avem de ales între ăsta și costumul de asistentă și, dacă aduc aminte corect, doctore, n-au trecut decât două săptămâni de când m-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
cunosc deloc. Majoritatea femeilor ar fi încântată să-și permită luxul să stea acasă cu copiii, fără să aibă nici un fel de griji financiare. — Da? Ei, eu nu sunt ca majoritatea femeilor, i-a replicat Julia indicându-i costumul de servitoare, care zăcea șifonat pe podea. Nu poți să le ai pe toate. Nu? James a părut întristat de gândul ăsta. — Deci, ce vrei să spui? Că numai pentru că am o soție plină de imaginație sexuală, o soție foarte excitantă, ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
și un tricou. Nici măcar nu s-a obosit să-i dea vreun răspuns. Iar în ceea ce privește afirmația ta că eu nu mă gândesc decât la sex, nu-mi amintesc să te fi auzit plângându-te când eram îmbrăcată în costumul de servitoare și mi-o trăgeai pe la spate. James s-a întors cu o expresie dezgustată. — Chiar trebuia să fii așa de grosolană? — A, m-am prins! a pufnit Julia în zeflemea. În pat vrei să vorbesc obscen, dar altfel vrei să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
nemuritor, nemuritor precum sufletele, același în fiecare zi, nici îmbătrânind, nici întinerind, ci neschimbat. Prezentul este trecutul zilei de mâine, la fel de stabil și la fel de sigur, i-ar spune cufărul. Uite, scârțâitul, greutatea capacului ridicat, hăul căscat al timpului. Uite, lumânările, servitoare devotate ale zeului, ale zeului nemuritor, invizibil, atoateștiutor și singur dumnezeiesc, inaccesibil în lumină și ascuns ochilor noștri. O, tu care ești mereu același, ține-mă-n paza ta! Nu, nu, nu pot să-mi răpească asta. O, lumânările, cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
sunt mânios pe el pentru aceastăă această insultă adusă soției mele! închipuiește-și, prietene! Cât de jos am ajuns! Atunci închipuiește-ți și furia lui Liv când a luat-o, în locul ei pe femeia numită Prepelicarul. O alegere explicabilă. El voia o servitoare, nu o amantă. Axona cea îndrăgostită nebunește va fi o bună servitoare, zic eu. Ea îl crede un semizeu. în absența lui Grimus, furia lui Liv s-a descărcat asupra mea. Mi-a spus o mulțime de lucruri crude, pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
prietene! Cât de jos am ajuns! Atunci închipuiește-ți și furia lui Liv când a luat-o, în locul ei pe femeia numită Prepelicarul. O alegere explicabilă. El voia o servitoare, nu o amantă. Axona cea îndrăgostită nebunește va fi o bună servitoare, zic eu. Ea îl crede un semizeu. în absența lui Grimus, furia lui Liv s-a descărcat asupra mea. Mi-a spus o mulțime de lucruri crude, pe care nu le voi încredința acestei pagini. Mă disprețuiește pentru că nu sunt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
a trecut de tine, poate veni la mine. Sunt foarte emoționat. Poate că, la urma urmelor, aceasta este Dimensiunea mea Perfectă. Prepelicarul se opri și-și lăsă capul în jos. — Acum mergem? întrebă ea. Pe Vultur-în-Zbor vederea Prepelicarului umil, o servitoare arțăgoasă, nemulțumită, însă complet supusă, l-a șocat și l-a necăjit. Aceasta nu era sora lui, cea care-i făcuse rost de mâncare, îl crescuse și-l apărase. Era doar umbra Prepelicarului pe care-o cunoscuse el. Ce-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]