2,289 matches
-
sa făcea parte din ramura catolică a familiei regale prusace de Hohenzollern. Ferdinand și-a petrecut copilăria și adolescența la reședința familiei din Sigmaringen, Germania. În 1885 a terminat cursurile Școlii de ofițeri din Kassel, fiind numit cu gradul de sublocotenent în cadrul Regimentului 1 Gardă de la Curtea Regală a Prusiei. Urmează apoi studii la Universitatea din Leipzig și la Școala Superioară de Științe Politice și Economice din Tübingen, pe care le-a absolvit în 1889. Începând cu 1889 a devenit Principe
Ferdinand I al României () [Corola-website/Science/296763_a_298092]
-
și-a petrecut copilăria la reședința familiei din Sigmaringen. Urmează studiile gimnaziale și liceale la Dusseldorf, pe care le va absolvi în 1885. După terminarea liceului a devenit elev al Școlii Militare din Kassel, absolvită în 1897 cu gradul de sublocotenent. Urmează pentru trei semestre, până la începutul anului 1889 când este nevoit să se mute în România, cursurile Universității din Leipzig și ale Școlii Superioare de Științe Politice și Economice din Tübingen. Fiul preferat al mamei sale, „"Ferdinand era un tânăr
Ferdinand I al României () [Corola-website/Science/296763_a_298092]
-
1895 și noiembrie 1896 După tatăl său (în 1880) și fratele său mai mare, Wilhelm (în 1886) a renunțat la drepturile sale succesorale la tronul României. la 14 noiembrie 1886, principele Ferdinand este încadrat în Armata României, cu gradul de sublocotenent în Regimentul 3 Linie. Prin renunțarea fratelui său mai mare Ferdinand a devenit, fără să își dorească, moștenitor al unchiului său, regele Carol I al României. "„Wilhelm, fratele mai mare al lui Ferdinand, a încercat să trăiască în Balcani vreme
Ferdinand I al României () [Corola-website/Science/296763_a_298092]
-
aceste acte.”" Potrivit Constituției, Ferdinand nu era nevoit să treacă la ortodoxism, însă se prevedea ca urmașii săi să fie botezați în religia ortodoxă. Principele Ferdinand a sosit în România, în data de 19 aprilie 1889, îmbrăcat în uniforma de sublocotenent a Regimentului 3 Linie, fiind întâmpinat la Gara de Nord de oficialitățile statului, în frunte cu regale Carol și regina Elisabeta. La 23 aprilie 1889, la propunerea ministrului de război, Ferdinand este înaintat „la alegere”, la gradul de locotenent, în cadrul aceluiași regiment
Ferdinand I al României () [Corola-website/Science/296763_a_298092]
-
că era mamă a cinci copii. De-a lungul timpului, Gheorghe Enoiu și subordonații săi au aplicat asupra celor anchetați cele mai variate și mai brutale tipuri de tortură. Unul din cei anchetați de Enoiu a fost Aurel State, fost sublocotenent în Armata Regală Română. Acesta fusese făcut prizonier de sovietici la Sevastopol, în 1944. În detenție îl cunoaște pe ofițerul George Fonea, care-și pierduse vederea în luptă, alături de care este închis la Oranki, lângă Nijni Novgorod, și în alte
Gheorghe Enoiu () [Corola-website/Science/319021_a_320350]
-
au fost numiți în funcția de comandant de jandarmi districtuali următorii: pentru districtul Suceava - locotenent Cubat Rudolf, pentru districtul Rădăuți - căpitan Nichitovici Darimidon, pentru districtul Gura - Humorului - locotenent Ududec Ștefan, pentru districtul Câmpulung - locotenent Hudema Nistor, pentru districtul Vatra - Dornei - sublocotenent Polonic Constantin, pentru districtul Siret - locotenentul Nicoară Octavian, pentru districtul Cernăuți - locotenent Băleanu Alexandru, pentru districtul Flondoreni - locotenent Petruc Toader, pentru districtul Vășcăuți - locotenentul Grosu Victor, pentru districtul Seletin - sublocotenentul Cazimir Garschi, pentru districtul Vijnița - locotenentul Aurite Traian, pentru districtul
Jandarmeria Română () [Corola-website/Science/306599_a_307928]
-
pentru districtul Câmpulung - locotenent Hudema Nistor, pentru districtul Vatra - Dornei - sublocotenent Polonic Constantin, pentru districtul Siret - locotenentul Nicoară Octavian, pentru districtul Cernăuți - locotenent Băleanu Alexandru, pentru districtul Flondoreni - locotenent Petruc Toader, pentru districtul Vășcăuți - locotenentul Grosu Victor, pentru districtul Seletin - sublocotenentul Cazimir Garschi, pentru districtul Vijnița - locotenentul Aurite Traian, pentru districtul Coțmani (Cozmeni) - locotenentul Socoleanu Alexandru și pentru districtul Zastavna - sublocotenentul Bujdei Gheorghe. Tot acum s-a stabilit și denumirea Jandarmeriei din districte și reședințele acestora: la Cernăuți - Comandamentul Jandarmi Districtual
Jandarmeria Română () [Corola-website/Science/306599_a_307928]
-
districtul Cernăuți - locotenent Băleanu Alexandru, pentru districtul Flondoreni - locotenent Petruc Toader, pentru districtul Vășcăuți - locotenentul Grosu Victor, pentru districtul Seletin - sublocotenentul Cazimir Garschi, pentru districtul Vijnița - locotenentul Aurite Traian, pentru districtul Coțmani (Cozmeni) - locotenentul Socoleanu Alexandru și pentru districtul Zastavna - sublocotenentul Bujdei Gheorghe. Tot acum s-a stabilit și denumirea Jandarmeriei din districte și reședințele acestora: la Cernăuți - Comandamentul Jandarmi Districtual nr.1;la Rădăuți - Comandamentul Jandarmi Districtual nr. 2; la Suceava - Comandamentul Jandarmi Districtual nr. 3; la Câmpulung - Comandamentul Jandarmi
Jandarmeria Română () [Corola-website/Science/306599_a_307928]
-
În acest fel, au fost îndepărtați abuziv din instituție pe motiv de „incapacitate morală” 56 de ofițeri jandarmi, respectiv 1 colonel (Luca Alexandru, comandantul Inspectoratul Regional de Jandarmi Oradea), 6 locotenent-colonei, 37 de maiori, 9 căpitani, 2 locotenenți și 1 sublocotenent. În baza ordinului Ministerului Afacerilor de Interne nr. 352 din 20 ianuarie 1941, comandantul Jandarmeriei a ordonat unităților din subordine următoarele: „ocupați imediat, cu gărzi puternice, toate oficiile poștale, telegrafice și gările. În caz că se va încerca ocuparea lor de către alte
Jandarmeria Română () [Corola-website/Science/306599_a_307928]
-
paza depozitelor de materiale și de armament capturate de la sovietici, asanarea câmpurilor de luptă, strângerea și paza prizonierilor de război, prinderea sau nimicirea grupurilor de partizani lăsate de trupele sovietice în spatele frontului ș.a. Primul jandarm decorat în război a fost sublocotenentul Luchian Teodor (Regimentul de Jandarmi Pedeștri din București), la 30 iunie 1941, "pentru faptele de vitejie săvârșite sub focul artileriei inamice pe timpul forțării trecerii Prutului", fiind decorat cu Ordinul „Coroana României” în grad de cavaler și panglică de Virtute Militară
Jandarmeria Română () [Corola-website/Science/306599_a_307928]
-
coordonator pe teren), locotenent-colonelul Poitevin (pretorul Armatei a 3-a), locotenent-colonelul Lazăr (delegatul Inspectoratului General al Jandarmeriei în Basarabia), maiorul Teodorescu - Sachelarie (ofițer anchetator din partea Inspectoratului General al Jandarmeriei), locotenentul Roșca (comandantul Companiei 60 Poliție de la Atachi), locotenentul Gorovei și sublocotenentul Marino (ofițerii de legătură și executanți). „Curățirea terenului” a fost numele de cod folosit de regimul antonescian ca echivalent al sintagmei germane „soluția finală”. Ordinul de "curățirea terenului", de deportare și de exterminare a evreilor din Basarabia și Bucovina a
Jandarmeria Română () [Corola-website/Science/306599_a_307928]
-
Compania 37 Poliție (Inspectoratul de Jandarmi București) cu un ofițer, 2 subofițeri și 20 de jandarmi. În această acțiune compania de poliție are pierderi în oameni 2 morți și 2 răniți. În luptele cu partizanii, se disting în mod deosebit sublocotenentul Mateescu Florea, sergentul major Diaconu Gheorghe și fruntașul Zoe Ene, care au fost propuși de Divizia 126 Vânători germană la decorare, cu „Crucea de Fier”. În perioada 16-27 februarie 1943, Compania 82 Poliție (Inspectoratul de Jandarmi Galați) după numeroase acțiuni
Jandarmeria Română () [Corola-website/Science/306599_a_307928]
-
fost comandant al Legiunii a 2-a Internare cu reședința la Vapniarka; - căpitan Ursuțiu Simio; - căpitan Buradescu S., ofițer în Lagărul de la Vapniarka; - locotenent Naum Cristu; - locotenetul Florin Ghineraru, comandantul Legiunii de Jandarmi Bersad în Ucraina; - pretor Căpitan Hațieganu Ian; - sublocotenent Ghineraru Florian, fost comandant de sector jandarmi în județul Balta; - sublocotenentul Ciacir Dumitru, ofițer în Lagărele Vapniarka și Silvina; - plutonier Dumitrescu, comandantul Postului de jandarmi Olgopol; - sergent major Sârbu Mircea, fost jandarm la Postul de jandarmi Olgopol; - sergent Predoaica Ion
Jandarmeria Română () [Corola-website/Science/306599_a_307928]
-
Vapniarka; - căpitan Ursuțiu Simio; - căpitan Buradescu S., ofițer în Lagărul de la Vapniarka; - locotenent Naum Cristu; - locotenetul Florin Ghineraru, comandantul Legiunii de Jandarmi Bersad în Ucraina; - pretor Căpitan Hațieganu Ian; - sublocotenent Ghineraru Florian, fost comandant de sector jandarmi în județul Balta; - sublocotenentul Ciacir Dumitru, ofițer în Lagărele Vapniarka și Silvina; - plutonier Dumitrescu, comandantul Postului de jandarmi Olgopol; - sergent major Sârbu Mircea, fost jandarm la Postul de jandarmi Olgopol; - sergent Predoaica Ion; - caporal T.R. Sârbu Alexandru. Îndepărtarea din Jandarmerie a celor mai "criminale
Jandarmeria Română () [Corola-website/Science/306599_a_307928]
-
a primit, la Academia Militară Tereziană din Wiener Neustadt, acolo unde puteau fi întâlniți de obicei doar copii de origine mai înaltă. În 1851 a terminat Academia Militară (1851) și, fiind un elev eminent, a fost avansat la gradul de sublocotenent și repartizat la regimentul de infanterie nr. 51 “Karl Ferdinand”, garnizoana din Cluj. A fost primit la Cursul Militar Superior (Kriegschule) pe care-l termină în anul 1857 cu grad de locotenent, dovedind reale cunoștințe de strategie și tactică militară
Leonida Pop () [Corola-website/Science/323526_a_324855]
-
Limba Română și Istorie la Universitatea din București, unde a avut ca profesori pe Iorgu Iordan, Zoe Dumitrescu Bușulenga și Alexandru Graur. În anii 1938-1939 face stagiul militar la Școala de Ofițeri de Cavalerie de la Târgoviște, absolvită cu gradul de sublocotenent în rezervă. A luat parte la războiul din răsărit ca sublocotenent comandant de pluton, cu Regimentul 2 Roșiori, din 1941, de la cucerirea Odesei până la 2 februarie 1943, când cade prizonier în cercul de la Stalingrad. A cunoscut viața din lagărul de la
Horia Stamatin () [Corola-website/Science/310986_a_312315]
-
ca profesori pe Iorgu Iordan, Zoe Dumitrescu Bușulenga și Alexandru Graur. În anii 1938-1939 face stagiul militar la Școala de Ofițeri de Cavalerie de la Târgoviște, absolvită cu gradul de sublocotenent în rezervă. A luat parte la războiul din răsărit ca sublocotenent comandant de pluton, cu Regimentul 2 Roșiori, din 1941, de la cucerirea Odesei până la 2 februarie 1943, când cade prizonier în cercul de la Stalingrad. A cunoscut viața din lagărul de la Oranki (circa 400 km est de Moscova), unde au fost duși
Horia Stamatin () [Corola-website/Science/310986_a_312315]
-
Părean. S-a înscris apoi la Școala de Cadeți de Infanterie (Kadettenschule) al armatei comune austro-ungare din Sibiu (Armata Comună avea un sistem școlar paralel și independent de învățământul public). După terminarea școlii cu calificativul "eminent" a fost repartizat ca sublocotenent la regimentul k.u.k. de infanterie nr. 68 al corpului de armată nr. 4 din Budapesta, unde in 1900 a fost deja căpitan. În anul 1905 a fost numit maior și comandant al unui batalion al regimentului nr. 76
Ioan Boeriu () [Corola-website/Science/300113_a_301442]
-
băieți (Corneliu - născut în 1887 și Virgiliu - născut în 1890) și patru fete (Aurora, Elena, Cornelia și Viorica). În 1887 a demisionat din armata austro-ungară, a trecut granița în România și a fost încadrat în Armata Română cu gradul de sublocotenent. Avansează treptat pe scara ierarhică: căpitan (1893), maior (1899), locotenent-colonel (1908). În perioada 1908-1911, lt.col. Ioan Dragalina a fost comandant al Școlii Militare de Infanterie din București. La începerea Primului Război Mondial avea gradul de general de brigadă și comanda Comandamentul 3
Ioan Dragalina () [Corola-website/Science/306259_a_307588]
-
omenirii ce trăiește tragismul unui război absurd, văzut ca iminență a morții. Romanul se deschide cu o scenă la popotă, unde căpitanul și comandantul discută procesul unui soț achitat de omorârea unei soții vinovate de adulter. Aceștia sunt întrerupți de sublocotenentul Gheorghidiu, care îi acuză de vulgaritate și superficialitate înainte de a părăsi camera furtunos. Următoarele capitole îl introduc pe Ștefan Gheorghidiu, un student sărac la filosofie, căsătorit cu o studentă la română și franceză, Ela. Inițial, acesta se simte măgulit de
Ultima noapte de dragoste, întâia noapte de război () [Corola-website/Science/323117_a_324446]
-
drum află că domnul Grigoriade, presupusul amant al Elei, era și el în oraș, și că altă femeie, căutând să fie cu el în absența soțului ei, lăsase acasă o scrisoare asemănătoare cu cea găsită de el. În ciuda așteptărilor, batalionul sublocotenentului Gheorghidiu este mobilizat când țara intră în război. Batalionul lui luptă la Măgura, unde, din cauza incompetenței comandanților și a lipsei de coordonare, chiar Gheorghidiu este confundat, din neatenție, cu un militar inamic și luat prizonier de propriii camarazi. Pe măsură ce Ștefan
Ultima noapte de dragoste, întâia noapte de război () [Corola-website/Science/323117_a_324446]
-
Vaslui) a fost unul dintre mareșalii României, erou al Primului Război Mondial. a fost ofițer de carieră, provenit din arma geniu. Și-a făcut studiile de specialitate la școli militare de prestigiu din România și Franța, parcurgând ierarhic toată ierarhia militară, de la sublocotenent la până la general de corp de armată, cel mai înalt grad militar din Armata Regală Română. În anul 1930 i s-a acordat demnitatea onorifică de „Mareșal al României”, ca recunoaștere a meritelor sale pe timpul cât a comandat Armata de
Constantin Prezan () [Corola-website/Science/299807_a_301136]
-
doi de studii, Constantin Prezan a fost selectat pentru arma geniu, primind "grad"ul de „"elev guard"”, echivalent cu cel de sergent. A absolvit la 1 iulie 1880, fiind clasificat al 14‑lea din 35 de elevi. A fost avansat sublocotenent și repartizat comandant de pluton la Regimentul 7 Infanterie. Sublocotenentul Prezan a petrecut doar câteva luni în această unitate, deoarece, în conformitate cu prevederile Înaltului Decret nr. 2550 din 31 octombrie 1880, lua ființă prima unitate modernă de geniu, Batalionul 2 Geniu
Constantin Prezan () [Corola-website/Science/299807_a_301136]
-
geniu, primind "grad"ul de „"elev guard"”, echivalent cu cel de sergent. A absolvit la 1 iulie 1880, fiind clasificat al 14‑lea din 35 de elevi. A fost avansat sublocotenent și repartizat comandant de pluton la Regimentul 7 Infanterie. Sublocotenentul Prezan a petrecut doar câteva luni în această unitate, deoarece, în conformitate cu prevederile Înaltului Decret nr. 2550 din 31 octombrie 1880, lua ființă prima unitate modernă de geniu, Batalionul 2 Geniu, format din 6 companii (două de săpători-minari, una de pontonieri
Constantin Prezan () [Corola-website/Science/299807_a_301136]
-
elevii veniți din școala de infanterie și cavalerie, conform regulamentului special al acestei clase preparatoare, iar ceilalți doi ani din toți elevii clasei preparatoare cari, la examenele generale ale acelei clase, obținând media reglementară, au fost avansați la gradul de sublocotenent"”. De asemenea, decretul prevedea că în Școala Specială de Artilerie și Geniu urmau a fi admiși și „"sublocotenenți sau locotenenți aflați în regimentele de artilerie sau geniu cari ar dori să-și dezvolte cunoștințele armei lor, dacă vor satisface unui
Constantin Prezan () [Corola-website/Science/299807_a_301136]