9,812 matches
-
al iertării. Încolțit de tulburare, amorțit, încătușat de teama necunoscutului împingeam bicicleta spre marginea orașului, hrănit cu suspin și rugăciune. Doar eu sunt pe alei, printre clădiri căutând răspunsuri dincolo de zidurile condamnate la tăcere. Întorcându-mi privirea am început să tremur zâmbind. Citește mai mult Hotărât și neliniștit ca oploaie de primăvară,am pedalat pe bicicleta copilăriei, veche și ruginită,obosită de drum și de clipeîn orașul de taină și dor: Ruga.Mergeam încordat pe aleiîn zgomot de lacrimi trimisespre cer
GABRIEL DRAGNEA by http://confluente.ro/articole/gabriel_dragnea/canal [Corola-blog/BlogPost/380550_a_381879]
-
-mi privireaam început să tremurzâmbind. ... XXV. NOI, AMINTIRILE (COLOANA A CINCEA), de Gabriel Dragnea , publicat în Ediția nr. 668 din 29 octombrie 2012. Sub pietrele roase de timp, Rămășițe ale templelor Distruse de privirile Îngerilor decăzuți. A cincea coloană încă tremură Șubrezindu-și fundația În lacrimile oamenilor uitați De dor și de pasul către Un mâine pierdut În ceața deznădejdii. Amintirile se renasc în șoaptă În memoria aproape mută A zidurilor amorțite De liniște și de mucegai. Dar se aud strigătele
GABRIEL DRAGNEA by http://confluente.ro/articole/gabriel_dragnea/canal [Corola-blog/BlogPost/380550_a_381879]
-
Cristea Publicat în: Ediția nr. 1308 din 31 iulie 2014 Toate Articolele Autorului Mă întorc din mine..., uneori acasă Și țipă vremea-n rama de argint, O frunză galbenă e scuturată Și se revoltă zeii din Olimp. Pe clanța ușii tremură rugina, Și-n balamale cuvinte-au înghețat, Pe un perete cresc firesc liane Nu am găsit nimic din ce-am lăsat. Părinții mei sunt umbre mergătoare, Dar au în suflet flacără - lumini Și ochii lor e-un cer în sărbătoare
MĂ ÎNTORC de CAMELIA CRISTEA în ediţia nr. 1308 din 31 iulie 2014 by http://confluente.ro/camelia_cristea_1406812100.html [Corola-blog/BlogPost/349553_a_350882]
-
spună ceva sau să facă vreun gest. O auzea pe nepoată din ce în ce mai slab, pe măsură ce se îndepărta pe cărarea care ducea spre curtea păsărilor. Se întoarse spre toiagul rezemat de perete, se propti în el și se avântă în sus. Picioarele tremurară o clipă nesigure, apoi trupul uscățiv își regăsi echilibrul. Un pas urmă altuia, târșâit, dar din ce în ce mai îndârjit, pe măsură ce se apropia de cireșul falnic. - Bunu! Năsucul pistruiat al strănepotului, răsări dintre frunze brusc, gata să-l dea pe spate. Bau! - Bată
CIREŞE de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1642 din 30 iunie 2015 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1435632735.html [Corola-blog/BlogPost/352997_a_354326]
-
VISUL Autor: Floarea Cărbune Publicat în: Ediția nr. 284 din 11 octombrie 2011 Toate Articolele Autorului Era noapte si visam: se făcea că alergam pe urmele clipei fugare; eram într-un palat și tot suiam pe trepte solare încinse, ușor tremurau, arămii, treptele-atinse. Imponderabilă mă înălțam cât mai sus, cât mai departe, din cer mă chemau miriade de stele cu luciri de diamante. Referință Bibliografică: Visul / Floarea Cărbune : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 284, Anul I, 11 octombrie 2011. Drepturi
VISUL de FLOAREA CĂRBUNE în ediţia nr. 284 din 11 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Visul_0.html [Corola-blog/BlogPost/364470_a_365799]
-
și încercam să aflu cine este bărbatul din ușiță și ce caută acolo. Deodată am știut cine este și am spus: „Este necuratul!”. Apoi, imediat am deschis ochii. Eram îngrozită, nu numai emoționată. Îmi răsuna în urechi râsul acela batjocoritor. Tremuram toată și abia îmi puteam stăpâni inima. Ce am văzut în dreptul ușiței a fost înspăimântător. Figura și râsul lui, de asemenea mișcarea limbii ascuțite mă urmăreau și nu puteam să scap de ele. Era un coșmar. M-am gândit atunci
BLÂNDEŢEA ŞI RADIAŢIILE FEŢEI ŞI OCHILOR LUI IISUS HRISTOS de IOANA STUPARU în ediţia nr. 762 din 31 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/Ioana_stuparu_blandetea_ioana_stuparu_1359620534_ddrul.html [Corola-blog/BlogPost/348914_a_350243]
-
Solilocviul se încheie: Vittorio ia bricheta și cu ia aprinsă se apropie de margine. Apa ia foc. Se dă în lături îngrozit. Țipă. Se deplasează până la cortină. O smulge apoi se acoperă cu ia precum un giulgiu ascunde fața mortului. Tremură. Apoi se pornește pe un râs isteric, privind în sus): Arde...ARDE...Apa sfântă ARDE așa cum ard și eu pe dinăuntru. Slavă ție Doamne. Slavă ție! Slavă Ție! (Elohim, șarpele teurgic apare iar în fața tânărului nobil ) ELOHIM: Pare că tărâmul
SHĒNGCÚN de ALEXANDRU CRĂCIUN în ediţia nr. 1295 din 18 iulie 2014 by http://confluente.ro/Alexandru_craciun_1405701081.html [Corola-blog/BlogPost/349332_a_350661]
-
Îmbrățișarea bărbatului nu a luat-o pe nepregătite, pentru asta venise în bucătărie, pentru a-l simți aproape de ea, pentru a se abandona în brațele lui. Tot trupul îi fremăta, fluturii din stomac alergau bezmetic, pulsul inimii crescuse, buzele îi tremurau ușor, sânii se întăriseră, sfârcurile împingeau în sutienul, devenit dintr-o dată prea mic. Simțea tremurul bărbatului, dorința lui prea mult timp înfrânată, ar fi vrut, să-i cedeze acum, aici, pe masa din bucătărie, o ultimă urmă de decență a
DRACU* NU ESTE AȘA DE NEGRU XII de IONEL CÂRSTEA în ediţia nr. 2127 din 27 octombrie 2016 by http://confluente.ro/ionel_carstea_1477577173.html [Corola-blog/BlogPost/340497_a_341826]
-
pe mine chiar mă iert Și-ți las atât: iubirea, la pieptul tău s-o strângi, Dar pentru toate-acestea, iubito, să nu plângi. Mai bine ia și pune un plop pe-al meu mormânt, Să plângă el, când frunza îi tremură în vânt. Mai caută și-o floare și, după ce-ai găsit-o, Așeaz-o lângă cruce, dar să nu plângi, iubito ! Referință Bibliografică: TESTAMENT / Leonte Petre : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1664, Anul V, 22 iulie 2015. Drepturi de
TESTAMENT de LEONTE PETRE în ediţia nr. 1664 din 22 iulie 2015 by http://confluente.ro/leonte_petre_1437566164.html [Corola-blog/BlogPost/372611_a_373940]
-
și sacadat. Picioarele i se îndreptau rătăcite spre copilul neastâmpărat. Strigătul, ce stătea să-i izbucnească din gâtlej, o sugruma invizibil. - Întoarce-te!, murmură ea cu glas îndurerat. - Ba nu, vino tu!, îi aruncă băiatul peste umăr, țopăind în continuare. Tremurând din tot corpul, femeia își deplasă căruciorul până în fața primei trepte, oprindu-se apoi speriată. - Costel, te rog!, mai spuse ea implorându-l. Pe terasa mică, mozaicul frigea. Din cerdacul scorojit de vreme și de ploi, trupul ei arăta atâta
HAVUZUL de GHEORGHE NEAGU în ediţia nr. 2175 din 14 decembrie 2016 by http://confluente.ro/gheorghe_neagu_1481705875.html [Corola-blog/BlogPost/362733_a_364062]
-
Ea nu-i răspunse. Gemetele îi încetaseră, iar nemișcarea se instală sinistru peste trupul în agonie. - Mamă, ai reușit!, continuă să repete copilul îndreptându-și cu teamă brațele spre trupul nemișcat. Apoi glasul îi amuți. Cu mâinile ude și trupul tremurând, Costel își trase mama de umăr. Corpul i se întoarse încet. Avea gura larg deschisă. Din colțul buzelor i se prelingea un fir de sânge gros, întunecat. Ochii sticloși îi înțepeniseră pentru totdeauna iar fruntea strivită părea să-și fi
HAVUZUL de GHEORGHE NEAGU în ediţia nr. 2175 din 14 decembrie 2016 by http://confluente.ro/gheorghe_neagu_1481705875.html [Corola-blog/BlogPost/362733_a_364062]
-
o cârpă curată o înmuie în lapte și îi dădu motănelului să sugă un colț. Din când în când mai turna câte un pic de lapte pe cârpă până când micul animal se sătură, se făcu covrig și adormi. În somn, tremura parcă de frig și din când în când mieuna subțirel. Femeia îl înveli cu un pulovăr vechi și se culcă și dânsa. A doua zi de dimineață, Babana simți că cineva trage de pătura cu care era acoperită. În singurătatea
ISPAS, MOTAN GRAS... (POVESTIRE DE PE MARE) de GEORGE R. ROCA în ediţia nr. 754 din 23 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/George_r_roca_ispas_motan_gras_p_george_r_roca_1358936826.html [Corola-blog/BlogPost/342287_a_343616]
-
Am s-o fur ca să mă uiți. Coborî-voi și în suflet, Răscolit ți-l voi lăsa, Să îmi iau vorbele dulci Să le pun pe rana mea. Am să-ți fur și infinitul Să rămâi fără de mâine, Vreau să tremuri în târziul Nopților fără de mine. Am să-ți fur alintu-mi dulce, Gol și sec te voi lăsa Și-ți voi umple ochi pustiul C-un ecou din umbra mea. Și hapsână am să caut Să-mi iau vorbele trimise, Zisurile-mi
AM SĂ MĂ FUR DIN TINE de ANGELA MIHAI în ediţia nr. 2000 din 22 iunie 2016 by http://confluente.ro/angela_mihai_1466556648.html [Corola-blog/BlogPost/382136_a_383465]
-
SEMN DE CARTE Autor: Anne Marie Bejliu Publicat în: Ediția nr. 1027 din 23 octombrie 2013 Toate Articolele Autorului imagine: Vladimir Kush trimiți pe căile nerostirilor cuvinte fără acoperire de multe ori trezești demonul sau numai o fărâmă din el tremură sub acoperișul bunătății zvâcnește. acutele se simt sau nu... ești ca o explozie implozie de gânduri nematerializate. ridică-mi o clipă foaia de hârtie de pe părul încă nedesenat și vezi dacă în conturul meu lipsește ceva. am rămas cu impresia
SEMN DE CARTE de ANNE MARIE BEJLIU în ediţia nr. 1027 din 23 octombrie 2013 by http://confluente.ro/Semn_de_carte_anne_marie_bejliu_1382523833.html [Corola-blog/BlogPost/352509_a_353838]
-
-i bătea ca un clopot de cristal, în sufrageria plină de cărți, cerneluri, tablouri și flori în ghivece uriașe.În acest microcosmos ea își desăvârșea meditația din timpul zilei, în acest rai avea toate viziunile și presimțirile în nopți, aici tremura iernile de frig și agoniza tot restul anului.Abia acum, dupa douazecișicinci de ani știa că viața este un cancer al clipei de care nimeni nu avea scăpare, că cei cu sufletul de artist, plutitori în subconștient, se vor salva
ROMANUL,,FEMEIA ÎN SPATELE OGLINZII -FRAGMENT de MARIANA DIDU în ediţia nr. 1505 din 13 februarie 2015 by http://confluente.ro/mariana_didu_1423819707.html [Corola-blog/BlogPost/367562_a_368891]
-
mută, sub același soare, Cu pași istoviți cătând în delir, Iubesc viața grabnic trecătoare, Dar tot viață, Doamne, e-n cimitir... L’heure bleu Amurgul albastru îmi îneacă ochii, Cum o apă mare din matcă scăpată, În zare, ca spadele tremură plopii, Mă-nvăluie-o tăcere nemăsurată. Stau într-un lan de in argintat, Noaptea acuma poate să vină, Sufletul trist, un cal zbuciumat, Va fi iar blând, în ham de lumină. În zare bucurie deslușesc ... Citește mai mult Tot viațăDurerile, atunci, le-
CRISTINA CREȚU by http://confluente.ro/articole/cristina_cre%C8%9Bu/canal [Corola-blog/BlogPost/381540_a_382869]
-
stau mută, sub același soare,Cu pași istoviți cătând în delir,Iubesc viața grabnic trecătoare, Dar tot viață, Doamne, e-n cimitir...L’heure bleuAmurgul albastru îmi îneacă ochii,Cum o apă mare din matcă scăpată,În zare, ca spadele tremură plopii,Mă-nvăluie-o tăcere nemăsurată. Stau într-un lan de in argintat,Noaptea acuma poate să vină,Sufletul trist, un cal zbuciumat,Va fi iar blând, în ham de lumină.În zare bucurie deslușesc... VI. PĂDUREA VEȘNIC VERDE SĂ MĂ-MBIE
CRISTINA CREȚU by http://confluente.ro/articole/cristina_cre%C8%9Bu/canal [Corola-blog/BlogPost/381540_a_382869]
-
Nu știam încă ce vreau să fac și într-o zi un prieten mi-a spus că este un concert Ravi Shankar, un cântăreț indian din sitar (vechi instrument de coarde hindus, n.r.). Am fost la concert, am început să tremur, mișcată de muzica sa minunată și l-am rugat apoi pe prietenul meu: „Adă-mi o bucată de lemn! Vreau să-mi imprim sentimentele”. Mi-a adus cel mai ieftin lemn, am tăiat la dimensiunea potrivită, din care am făcut
Interviu cu parfum japonez: „Când am intrat în biserici, am început să plâng” by http://uzp.org.ro/interviu-cu-parfum-japonez-cand-am-intrat-in-biserici-am-inceput-sa-plang/ [Corola-blog/BlogPost/93885_a_95177]
-
nr. 1840 din 14 ianuarie 2016 Toate Articolele Autorului Necuprinsa mi-e zarea Când răsari printre stele Tu, luceafăr în noapte, Rătăcind printre ele. Te zăresc pe-nserat Când pe dealul în spumă Turme încă-l străbat Buciume încă mai sună. Tremurând peste ape Nuferi galbeni se-aprind Și în luntre, în joacă, Azi la pieptu-mi te strâng! Mă-nfior când Copoul Te adună-n cuvinte Pe sub tei strigă dorul Și-amintirile-s sfinte. Ți-aud pașii călcând Peste flori scuturate Printre plopi adiind Nasc
RĂTĂCIND PRINTRE STELE ( LUI EMINESCU) de MARIA BĂLĂCIANU în ediţia nr. 1840 din 14 ianuarie 2016 by http://confluente.ro/maria_balacianu_1452792861.html [Corola-blog/BlogPost/380426_a_381755]
-
mai avut exemplare decât din această a treia ediție.” “Mare i-a fost bucuria când a primit pachetul și, despre atenția pe care i-a acordat-o domnul Goga, ce să mai spun... Trebuie să vă imaginați cum foaia îi tremura în mâini, lacrimile îi străbăteau obrajii și cu greu înțelegeam ce-mi citește. Emoțiile l-au stăpânit toată după-amiaza” - mi-a scris, despre acest eveniment, mama lui Mihai. Pe cartea Ștefan, apărută la Cartea Cărții de Știință, Cluj-Napoca, 2011, subintitulată
FASCINAT DE LECTURĂ de CORINA LUCIA COSTEA în ediţia nr. 1555 din 04 aprilie 2015 by http://confluente.ro/corina_lucia_costea_1428138565.html [Corola-blog/BlogPost/362912_a_364241]
-
Ia să ascult și eu poezia! A cerut împăratul. Și după ce a ascultat-o, a spus: - Nu îmi place deloc această poezie! Cui a scris-o, să i se taie capul! Negru s-a albit la față și a spus tremurând: - Eu nu am scris poezia asta, Înălțimea Voastră ! Vă jur pe lumina ochilor mei! Alb a scris-o ! Alb a stat drept, și i-a spus Împăratului: - Așa este, Înălțimea voastră ! Eu am scris-o ! Și pentru ceea ce am scris
Editorial. POVESTEA UNEI POEZII FURATE. by http://revistaderecenzii.ro/editorial-povestea-unei-poezii-furate/ [Corola-blog/BlogPost/339565_a_340894]
-
făcut lumii întregi , și mie! Iar tu, Negrule, care ești un lăutar atât de mare, și de vestit, pe cât de frumos cânți, pe cât de mare îți este darul, pe atâta îți este și sufletul de hrăpăreț și de lacom! Negru tremura de frică să nu îi taie Împăratul capul. - Lăsați-l să meargă în pace! A spus Împăratul, oștenilor. Dar, de aici înainte, numele tău va fi Negru ca Minciuna! Se spune că de atunci, nimeni nu a mai îndrăznit să
Editorial. POVESTEA UNEI POEZII FURATE. by http://revistaderecenzii.ro/editorial-povestea-unei-poezii-furate/ [Corola-blog/BlogPost/339565_a_340894]
-
fi atins, dar mi-a fost frică să nu te dezintegrezi. m-ai fi atins, dar ți-a fost frică să nu mă topesc. ne-am privit doar cu ochi, o mie de cuvinte cu buze, o mie de săruturi. tremurând de dor și așteptare cu tâmplele zvâcnind de năvălnicia gândului și cu inimile surâzând în tandrețea momentului. Nu ne-am atins dar ne-am agățat disperați unul de celălalt, de frică să nu cădem de pe planetă. Referință Bibliografică: năvălnicie / Nuța
NĂVĂLNICIE de NUŢA ISTRATE GANGAN în ediţia nr. 508 din 22 mai 2012 by http://confluente.ro/Navalnicie_nuta_istrate_gangan_1337692986.html [Corola-blog/BlogPost/340663_a_341992]
-
a fi văzuți, se întrețineau în discuții diverse. Evitau amândoi de a aminti de Gloria, parcă simțindu-se vinovați de faptul că ea stă bolnavă singură în cameră, în timp ce ei se distrau în discotecă. Au ieșit la dans, însă Dalia tremura vizibil de emoție în brațele lui Ștefan. Acesta o întrebă contrariat: - De ce tremuri? Îți este frig pe o asemenea zăpușeală? - Nu, nu, nu mai face asemenea glume cu mine. Sunt foarte emoționată. - De ce? Doar am mai dansat amândoi. - Da, dar
ROMAN PREMIAT DE L.S.R. ÎN 2012 de STAN VIRGIL în ediţia nr. 2344 din 01 iunie 2017 by http://confluente.ro/stan_virgil_1496339780.html [Corola-blog/BlogPost/376807_a_378136]
-
de Gloria, parcă simțindu-se vinovați de faptul că ea stă bolnavă singură în cameră, în timp ce ei se distrau în discotecă. Au ieșit la dans, însă Dalia tremura vizibil de emoție în brațele lui Ștefan. Acesta o întrebă contrariat: - De ce tremuri? Îți este frig pe o asemenea zăpușeală? - Nu, nu, nu mai face asemenea glume cu mine. Sunt foarte emoționată. - De ce? Doar am mai dansat amândoi. - Da, dar... - Doar că era un ring de restaurant unde predominau cei vârstnici ca mine
ROMAN PREMIAT DE L.S.R. ÎN 2012 de STAN VIRGIL în ediţia nr. 2344 din 01 iunie 2017 by http://confluente.ro/stan_virgil_1496339780.html [Corola-blog/BlogPost/376807_a_378136]