1,997 matches
-
de monumente de arhitectură stabilită prin HCM 1860 din 1955, la poziția 31, fiind acum condamnată. Piața Unirii va căpăta la rândul ei o nouă configurație, prin eliminarea bisericii Sfântul Ion Piața. Biserica Sfânta Vineri-Herasca, una din bisericile cele mai venerate de către bucureșteni, dar și de pelerini din întreaga țară, va face loc unei largi artere de circulație. Va fi atacată și strada Mântuleasa, care în întregimea ei este considerată cel mai autentic exemplu de veche arhitectură bucureșteană. Vor continua demolările
Ultimul deceniu comunist: scrisori către Radio Europa Liberă by Gabriel Andreescu, Mihnea Berindei (eds) () [Corola-publishinghouse/Memoirs/619_a_1376]
-
adune bani pentru a răscumpăra sclavi. Era un fel de francmasonerie și este activă și acum... Stai puțin, mi-ai spus că are temple această societate secretă. Este cumva o sectă religioasă? Da, dualism religios, în fapt. Sînt catolici, dar venerează sfinții, idolii strămoșilor noștri. Africanii au avut întotdeauna nevoie să venereze divinitățile lor, la fel de mult cum o faceți dumneavoastră, catolicii. Ortodocșii... Nu-i tot una? Păi...cam nu... Care-i diferența? Păi, noi, cei de religie ortodoxă... pe cînd cei
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
și este activă și acum... Stai puțin, mi-ai spus că are temple această societate secretă. Este cumva o sectă religioasă? Da, dualism religios, în fapt. Sînt catolici, dar venerează sfinții, idolii strămoșilor noștri. Africanii au avut întotdeauna nevoie să venereze divinitățile lor, la fel de mult cum o faceți dumneavoastră, catolicii. Ortodocșii... Nu-i tot una? Păi...cam nu... Care-i diferența? Păi, noi, cei de religie ortodoxă... pe cînd cei de religie catolică... hîm, cum să-ți spun? Nu-i chiar
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
o copie după o piesă găsită la Cucuteni. Este un fel de pahar din corpul secționat al unei femei. Talia este subțire, dar formele de mai jos sînt generoase, exagerate mult de artist. Natalitatea, fecunditatea, perpetuarea omului în timp, sînt venerate, sacralizate în toate culturile vechi. Continentul Negru încă imortalizează în artă, îngro șînd cît se poate, ideea maternității. Ce este drept, femeile lor au altă conformație, rezervele de grăsime se depun pe posterior, formînd o veritabilă cocoașă. Statuetele stau alăturate
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
nord, poate din fugarii de la Hacilar și Cătai Hiiyiik. Complexul religios de la Teii Halaf nu diferă prea mult de culturile care ne-au reținut până în prezent. Morții erau îngropați însoțiți de ofrande, printre care figurine din lut. Taurul sălbatic era venerat ca epifanie a fertilității masculine. Imagini de tauri, bucranuri [motive ornamentale figurând capete de taur descărnate - nota trad.], capete de berbeci și securea dublă aveau, desigur, un rol cultual, în legătură cu zeul furtunii, atât de important în toate religiile Orientului Apropiat
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
Ea - își pierd treptat supremația în cult. Credincioșii se adresează mai degrabă lui Marduk sau divinităților astrale, Iștar și, mai ales, Șamaș. Cu timpul, acesta din urmă va deveni zeul universal prin excelență. Un imn proclamă că zeul solar este venerat pretutindeni, chiar și la străini; Șamaș apără dreptatea, el pedepsește pe răufăcător și răsplătește pe cel drept 27. Caracterul "numinos" al zeilor se accentuează: ei inspiră teama sacră, 23 Instituții noi (ca armata regulată și birocrația) sunt atestate pentru întâia
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
viclenie care nu e scutită de o anume ambiguitate. Baal este singurul zeu care, deși se numără printre fiii lui El (întrucât acesta era tatăl tuturor zeilor), este numit "fiul lui Dagon". Acest zeu, al cărui nume înseamnă "sămânță', era venerat în al treilea mileniu în regiunile Eufratului înalt și Mijlociu 26. Totuși, Dagon nu joacă nici un rol în textele mitologice ale Ugaritului, unde Baal este principalul protagonist. Numele comun baal ("Stăpân") a devenit numele său personal. El are, de asemenea
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
mitului ugaritic ține de faptul că Baal, tânăr zeu al furtunii și fecundității, și recent șef al panteonului, descinde în Infern și piere precum Tammuz și ceilalți zei ai vegetației. Nici un alt "Baal-Hadad" nu cunoaște un destin similar; nici Adad venerat în Mesopotamia, nici hurritul Teșub. (Dar, la o dată târzie, Marduk "dispărea" el însuși, anual, "închis într-un Munte".) Ghicim în acest descensus ad inferos voința de a-1 încărca pe Baal de prestigii multiple și complementare: învingător al "haosului" acvatic
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
cu baal chiar în familii reputate pentru credința lor iahvistă. Faimosul Ghedeon se numește și el Ierubbaal, "Baal luptă" (Judecători, 6: 32). Ceea ce presupune că cuvântul baal, " Domnul", era înțeles ca un epitet al lui Iahve, sau că Baal era venerat alături de Iahve 34. La început, Baal a trebuit să fie acceptat ca "zeu al spaimei", specialist, prin excelență, al fecundității. Abia mai târziu, cultul său a fost execrat și a devenit dovada exemplară a apostaziei. A fost adoptat în mare
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
însemne "Cerul" sau "ziua". Vocabula indicând personificarea sacralității uraniene a sfârșit prin a desemna un fenomen natural. Este vorba de un proces destul de frecvent în evoluția zeilor celești: ei pălesc în fața altor zeități și devin dii oțioși. Doar în măsura în care este venerat ca Zeu Suveran, reușește un zeu celest să-și păstreze prestigiul inițial 20. Totuși, poeții vedici își amintesc încă de "Cerul care știe totul" (Atharva Veda, I, 32,4) și îl invocă pe "Cerul Părinte", Dyauspitar (ibid., VI, 4, 3
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
numeroase împreunări cu alte zeițe, majoritatea de structură chtoniană (Dia, Europa, Seinele etc.). Aceste legături reflectă hierogamiile zeului furtunii cu divinitățile Pământului. Semnificația acestor multiple căsătorii și aventuri erotice este totodată religioasă și politică. Atingându-se de zeițele locale preelenice, venerate din vremi imemoriale, Zeus le înlocuiește și, făcând aceasta, el începe procesul de simbioză și de unificare care îi va da religiei grecești caracterul ei atât de specific. Triumful lui Zeus și al olympienilor nu s-a tradus prin dispariția
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
pp. 208 sq. 29 Cf. referințele în H. J. Rose, Handbook, p. 131, n. 59. Olympienii și eroii maternă era reprezentată plastic și într-un chip atât de grotesc încât cercetătorii ezită să recunoască acolo o divinitate grecească. Artemis era venerată de către femei ca Locheia, zeița nașterilor. Ea era, de asemenea, kuroârophos, "dădacă" și instructoare a tinerilor, în unele din ritualurile sale atestate în epoca istorică se poate descifra moștenirea ceremoniilor inițiatice feminine a societăților egcene din mileniul al II-lea
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
și cultele publice, fără să se opună instituțiilor religioase tradiționale ale cetății. Principala contribuție a Eleusisului era de ordin soteriologic și de aceea Misterele au fost repede însușite și patronate de către statul atenian. Demeter era cea mai populară dintre zeițele venerate în toate regiunile și coloniile grecești. Ea era și cea mai veche: morfologic, ea le continua pe Marile Zeițe din neolitic. Antichitatea mai cunoștea și alte Mistere ale lui Demeter, cele mai ilustre fiind cele din Andania și Lykosura. Să
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
pe cel păcătos, înainte chiar de pedeapsa hotărâtă de tine, înțeleptule? Căci după cum se știe, în aceasta constă prefacerea existenței" (Y., 48: 2). Transfigurarea existenței este lucrul așteptat de Zarathustra -: "Dă-mi acest semn: transformarea totală a existenței acesteia. Pentru ca venerându-te și lăudându-te să acced la bucuria cea mare!" (Y., 34: 6). "Fă-ne să-1 cunoaștem pe mântuitorul care va vindeca existența!", strigă el (F., 44: 16). El insistă: "Cu focul tău arzător și metalul topit, dă semn sufletelor
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
Zarathustra a jucat într-adevăr un rol în acest proces. Dar promovarea lui Ahurâ Măzdă într-un rang foarte înalt nu este opera sa. Considerat Zeu Suprem, sau pur și simplu Mare Zeu printre alți zei mari, Ahură Măzdă era venerat în țările iraniene înainte de Zarathustra. În inscripțiile regilor ahemenizi îl regăsim sub acest nume. De ani de zile, o controversă pasionată îi opune pe savanți pe tema zoroastrismului lui Darius și a urmașilor lor. Împotriva zoroastrismului Marilor Regi se invocă
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
prielnic, binefăcătorul, eternul, făcut din lumină" (Yasna, 37: 4). Vohu Manah, care-1 inspira pe Zarathustra în imnurile găthă, e împins pe un loc subordonat. Și mai suprinzător: se vorbește de "soțiile bune" ale lui Ahură (Ahurănî), care sunt Apele: "Le venerăm pe Ahurănî, Apele" (Yasna, 38: 3)43. Haoma capătă un loc important în cult: "îl adorăm pe gloriosul Haoma de aur, îî adorăm pe strălucitorul Haoma care face să prospere viața, îl venerăm pe Haoma de care fuge moartea" (Yasna
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
lui Ahură (Ahurănî), care sunt Apele: "Le venerăm pe Ahurănî, Apele" (Yasna, 38: 3)43. Haoma capătă un loc important în cult: "îl adorăm pe gloriosul Haoma de aur, îî adorăm pe strălucitorul Haoma care face să prospere viața, îl venerăm pe Haoma de care fuge moartea" (Yasna, 42: 5). Numeroși autori interpretau această exaltare a Haomei ca o dovadă a sincretismului, posterior morții lui Zarathustra, dintre mesajul Profetului și religia tradițională. Totuși, dacă e adevărat că Zarathustra accepta în fond
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
Vin, dedicat lui yazata Tistrya (personificarea stelei Sirius), Tistrya se plânge că n-a reușit să-1 învingă pe demonul Apaosa - care închidea Apele și amenința să ruineze întreaga Creațiune - pentru că oamenii îl ignorau în riturile lor. Atunci Ahură Mâzdă îl venerează pe Tistrya, oferindu-i un sacrificiu (yasna); drept urmare, acesta iese învingător din lupta împotriva acelui da&va și asigură belșugul pământului. Ahurâ Măzdă sacrifică și lui Anăhita și o roagă "să-i acorde această favoare: să-1 pot face pe piosul
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
omenirea și animalele ar fi dispărut și lumea materială ar fi căzut sub împărăția Minciunii (Yt., 13: 12). Zaehner 47 vede în aceste texte o contrazicere a doctrinei lui Zarathustra, și anume autoumilirea lui Ahură Măzdă, care nu numai că venerează ființe subordonate, dar le și cere ajutorul, într-adevăr, importanța decisivă acordată ajutorului Fravasilor reamintește un anumit tip de deus otiosus, când Creatorul pare să sufere de o "oboseală mentală", care-1 obligă să facă apel la anumite animale și chiar
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
adevăr, importanța decisivă acordată ajutorului Fravasilor reamintește un anumit tip de deus otiosus, când Creatorul pare să sufere de o "oboseală mentală", care-1 obligă să facă apel la anumite animale și chiar la adversarul său48. Dar faptul că Ahură Măzdă venerează (yaz-) cutare ori cutare zeu oferindu-i sacrificii (yasna) nu implică în mod necesar că se plasează pe o poziție de subordonare. Yast subliniază puterea creatoare a riturilor și a liturghiei, prezentându-1 pe Ahură Măzdă în funcția sa sacerdotală 49
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
Mediologul este un cîine. El își obligă orgoliul să privească în pămînt și să adulmece prin colțuri. Amant vulgar al vulgatei și al lui vulgum pecus. De stirpe joasă, de traducere bună. Asta fiindcă noi, odrasle curioase ale creștinismului, îi venerăm pe Sfîntul Ioan și pe Sfîntul Duh, pentru care îi sîntem îndatorați Sfîntului Ieronim, inventatorul Vulgatei cu majusculă, scrib meticulos și desțelenitor care a înlocuit textele în ebraică cu cele în latină, pe atunci limbă vulgară. Martori ai dispariției socialismului
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
parte și de alta a ramificațiilor bizantine, romane și protestante: Întruparea. "Și Cuvîntul S-a făcut trup", spune versetul 14 din capitolul I al Evangheliei după Ioan. Cu un mesaj de răspîndit, cu un mesia de adorat, cu mediatori de venerat, creștinismul are motive să intre în rezonanță cu mediologia. Dar acela care se va pronunța asupra tainei întrupării, prin definiție inaccesibilă rațiunii în calitatea sa de dogmă revelată (una din cele trei taine ale credinței, alături de Sfînta Treime și de
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
fără zeu personal), înainte de a se organiza în numele și întru sprijinirea concepțiilor raționale asupra lumii (cu sau fără valoare științifică). Credința a fost înaintea certitudinii, a dogmelor, a doctrinelor, iar ceea ce noi condamnăm acum sub numele de "ideologie" a fost venerat secole de-a rîndul drept "revelație". Tînărul Marx, care vedea în religie "rezumatul luptelor teoretice ale umanității", a punctat în Analele franco-germane (1844): "Critica religiei este condiția preliminară a oricărei critici". Păcat că pe drum a uitat de acest precept
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
au fost pictați cu fresce nu dovedește nimic. Dar fiindcă trupul fusese sanctificat, exista dovada că omul îl putea adora pe Dumnezeu venerîndu-i imaginile, care, în felul lor, fac cerul să se coboare pe pămînt. A adora nu înseamnă a venera. Confuzia între acești termeni reprezintă păcatul idolatriei. Iconoclastul respinge orice utilizare culturală a icoanelor, iconomahul admite un cult relativ al acestora, idolatrul îl deturnează pe om de la îndatoririle față de Dumnezeu. Aceste detalii nu sînt de prisos. Se poate ca acum
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
de americanul care, în pofida relațiilor tensionate dintre țara sa de baștină și Cuba, a ales să trăiască peste două decenii la Havana... În Cuba și acum la aproape jumătate de veac de la tragica sa dispariție, "Papa" este la el "acasă", venerat de localnici și vânat de sutele de mii de turiști din toată lumea, dornici să cunoască locurile pe unde a pășit cu mocasinii săi enormi și să respire aerul care l-a făcut atât de fericit. În 2003 fiind în misiune
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1571_a_2869]