3,853 matches
-
câștigat multe avantaje prin alianța cu familia regală britanică. Cum Elisabeta avea peste 48 de ani la momentul căsătoriei, din mariaj nu au rezultat copii. La 20 ianuarie 1820, Frederick i-a succedat tatălui său ca landgraf de Hesse-Homburg. Mulțumită zestrei Elisabetei și venitului anual a putut redecora palatul din Homburg. După nouă ani de domnie, Landgraful a murit de complicații de la o rană de picior. A fost urmat de fratele său, Ludwig Wilhelm.
Frederic al VI-lea, Landgraf de Hesse-Homburg () [Corola-website/Science/335888_a_337217]
-
lui, Miguel s-a confruntat cu o acțiune în justiție de la un sindicat care l-au împrumutat cu bani cu câțiva ani înainte de căsătorie, când a fost în dificultăți financiare. După ce a promis să plătească sindicatului o cincime din orice zestre va primi, ca urmare a căsătoriei, el a încercat să plătească doar ceea ce a împrumutat inițial. Deși a plătit cea mai mare parte a creditorilor săi după nuntă, i s-a confiscat mobilierului și alte obiecte și le-au dus
Miguel Maria Maximiliano de Bragança () [Corola-website/Science/332757_a_334086]
-
refacă tot pe vechiul amplasament, cu sprijinul domnitorului Bogdan al III-lea (cel Orb), fiul lui Ștefan cel Mare. După cum afirmă Narcis Crețulescu în lucrarea sa, ""Bogdan o înzestrează cu obiecte de gospodărie, cu moșia Bogdănești, înconjurătoare mănăstirii... îi dă zestre alte pământuri domnești, luate din trupul pământurilor mănăstirii Neamț"". Încercarea de reconstruire a mănăstirii nu reușește, astfel că în anul 1542 domnitorul Petru Rareș a strămutat vechiul așezământ monahal mai la deal, întemeind Mănăstirea Râșca. Unele documente istorice mai amintesc
Mănăstirea Bogdănești () [Corola-website/Science/308484_a_309813]
-
pierderi, încheind cu țarul bulgar un tratat de pace prin care îl obliga pe Andronic al II-lea săi acorde țarului bulgar mîna nepoatei sale, Theodora, fiica lui Mihail al IX-lea și să-i cedeze Mesembria și Anchialos ca zestre (1307). Catalanii, după ce jefuiseră Thracia, se instalaseră în toamna anului 1307 în Cassandreia. De aici, ei își vor continua raziile sălbatice. Totodată, asaltul contra Thessalonicului (primăvara 1308) era respins. Prăsind teritoriul Bizanțului, prin 1308, briganzii s-au îndreptat spre Grecia centrală
Andronic al II-lea Paleologul () [Corola-website/Science/317256_a_318585]
-
Sud și Vietnam. Designul ikatului variază în funcție de satul de unde provine și de sexul purtătorului, iar unele stiluri sunt fabricate doar pentru anumite ocazii sau scopuri;de exemplu, un anumit tip de ikat de o calitate superioară,se confecționează special pentru zestrea pe care părinții miresei trebuie să o facă cadou părinților mirelui, (în Nusa Tenggara), iar în Sumba, până acum 90 de ani, textile ikat aveau voie să poarte doar mebrii unor familii din înaltă societate, unele modele se foloseau doar
Arta și cultura Indoneziei () [Corola-website/Science/299538_a_300867]
-
înscrie, tipologic, în categoria edificiilor ecleziastice de plan dreptunghiular. Clopotnița poziționată pe axul acoperișului, și-a făcut apariția abia în secolul al XIX-lea, prilej cu care s-a procedat și la o alungire a spațiului interior, corespunzătoare pronaosului actual. Zestrea picturală originară, de factură postbrâncovenească, a fost executată după mijlocul secolului al XVIII-lea, finanțatorii acesteia fiind enumerați, parțial, în pisania peretelui nordic al altarului. Registrul împărătesc al tâmplei, datat, pe baza inscripției unei icoane a „Maicii Domnului cu Pruncul
Biserica de lemn din Brâznic () [Corola-website/Science/316917_a_318246]
-
socio-cultural: destinul unei fete indiene este de a - și părăsi familia în momentul căsătoriei pentru a trăi în cea a soțului și de a contribui la economia căminului socrilor săi. Pe de altă parte, familia logodnicului trebuie să primească o zestre de la socrii, practică altădată rezervată doar castei brahmanilor dar care tinde să se extindă în ansambul populației și care dă uneori naștere unori abuzuri. Astfel, achitarea unei zestre poate să aducă după sine grave dificultăți financiare, ruina familiei miresei. Cazurile
Demografia Indiei () [Corola-website/Science/314387_a_315716]
-
socrilor săi. Pe de altă parte, familia logodnicului trebuie să primească o zestre de la socrii, practică altădată rezervată doar castei brahmanilor dar care tinde să se extindă în ansambul populației și care dă uneori naștere unori abuzuri. Astfel, achitarea unei zestre poate să aducă după sine grave dificultăți financiare, ruina familiei miresei. Cazurile de ucidere a tinerelor căsătorite din pricina familiei socrilor sunt deseori denunțate în presa indiană ca o consecință a lipsei zestrei. În 2006 se estima că un astfel de
Demografia Indiei () [Corola-website/Science/314387_a_315716]
-
dă uneori naștere unori abuzuri. Astfel, achitarea unei zestre poate să aducă după sine grave dificultăți financiare, ruina familiei miresei. Cazurile de ucidere a tinerelor căsătorite din pricina familiei socrilor sunt deseori denunțate în presa indiană ca o consecință a lipsei zestrei. În 2006 se estima că un astfel de caz era denunțat poliției la fiecare 77 de minute. Notă:"Total" exclude Mao-Maram, Paomata și subdiviziunile districtului Senepati statului Manipur. India conține majoritatea persoanelor cu religia Zoroastrian din lume, sikh, hinduși, jainiști
Demografia Indiei () [Corola-website/Science/314387_a_315716]
-
Familia deținea un rol important în viața economică, socială, religioasă și educativă a lumii antice, iar autoritatea tatălui era sacră.Căsătoriile se încheiau în baza unor contracte și erau însoțite de aducerea unui dar de căsătorie din partea mirelui și a zestrei din partea miresei. Un statut aparte avea primul născut care deseori devenea moștenitorul puterii tatălui. În Mesopotamia și în Egipt scribii erau privilegiați și considerați superiori celor care nu știau a scrie și a citi. Reprezentau un grup privilegiat și restrâns
Istoria lumii () [Corola-website/Science/314038_a_315367]
-
pomeană neuitată în veci. Iar cine se va ispiti a o vinde, sau a o străina de la acea biserică, au popă, au mirean, acela să fie proclet și afurisit și părtaș cu Iuda, Amin, 1684”. Se adaugă acestor tipărituri, din zestrea vechiului lăcaș și o icoană, cu reprezentarea Deisis, și suita apostolilor, dincolo de chenarul în frânghie, rămasă răzleață, prin autorii ei, edificatoare însă pentru mulțimea bunurilor dispărute ca și pentru ambianța artisitică, postbrâncovenească, în care a fost realizată. Autorii picturii au
Biserica de lemn din Pianu de Sus () [Corola-website/Science/315641_a_316970]
-
fost, la rândul lor, suspendate ulterior. A apărut des la televiziune, pentru emisiuni și interviuri, făcând cunoscută și apărând în fața țării întregi cauza Bisericii Ortodoxe de Stil Vechi din România. Profitând de situația de libertate religioasă, IPS Vlasie a îmbogățit zestrea lăsată moștenire de mitropoliții care au păstorit Biserica înaintea sa. Astfel, la Mănăstirea Slătioara s-a început construirea unei impunătoare catedrale, cu hramul "Duminica Pogorârii Sf. Duh”, care în prezent are turnurile terminate și se lucrează la acoperiș. Au fost
Vlasie Mogârzan () [Corola-website/Science/308687_a_310016]
-
în anul 2001 - împodobea întreaga suprafață interioară a pereților bisericii. Aflate în prezent într-o avansată stare de degradare, fragmentele păstrate permit totuși reconstituirea parțială a dispoziției iconografice, în cadrul căreia un loc important îl ocupă scenele unui amplu „Imn acatist”. Zestrea de frescă a lăcașului, încadrabilă în atmosfera artei constantinopolitane a epocii Paleologilor, a fost realizată cândva între anii 1377 și 1450. Destinația inițială a edificiului a suscitat vii controverse în rândul specialiștilor. Astfel, Vasile Drăguț a presupus că biserica servise
Biserica cnezilor Cândea din Suseni () [Corola-website/Science/326722_a_328051]
-
Sunt de menționat țesături (ștergare, traiste, costume tradiționale, scoarțe, lăicere), haine de blană (cojocel, pieptar, pieptar cu poale), obiecte din lemn (furcă de tors, blidare, tacâmuri), obiecte de ceramică neagră de Marginea și de ceramică smălțuită de Rădăuți, salbele de zestre, ornamente de mărgele, coarne pentru praf de pușcă etc. În prezent, muzeul are denumirea Muzeul Etnografic „Hanul Domnesc” din Suceava, aparținând și fiind administrat de Muzeul Bucovinei.
Hanul Domnesc din Suceava () [Corola-website/Science/321952_a_323281]
-
1493). Astfel, o mare parte din Țările de Jos (cunoscut sub numele de Cele Șaptesprezece provincii) a rămas în patrimoniul Habsburgic. Același tratat stipula căsătoria prințului moștenitor al Franței, Carol, cu fiica lui Maximilian, Margareta de Austria, care primea ca zestre provinciile Franche-Comté și Artois. Ales rege al romanilor la 16 februarie 1486 la Frankfurt-am-Main la inițiativa tatălui său și încoronat la 9 aprilie 1486 la Aachen, Maximilian a stat la conducerea Sfântului Imperiu Roman până la decesul tatălui său în 1493
Maximilian I al Sfântului Imperiu Roman () [Corola-website/Science/312146_a_313475]
-
murit în ianuarie 1494 și a fost succedat de fiul său, Alfonso al II-lea. În octombrie 1494, Ludovic Sforza, care a controlat timp îndelungat Ducatul de Milano, a obținut în cele din urmă titlul ducal după ce a oferit o zestre impresionantă pentru nepoata sa, care s-a căsătorit cu împăratul Maximilian I. El a fost imediat contestat de Alfonso al II-lea, care a avea o creanță asupra Milanului. Ludovic a decis să elimine această amenințare prin incitarea lui Carol
Războiul italian din 1494-1498 () [Corola-website/Science/329236_a_330565]
-
al lui Ludovic al IV-lea, duce de Bavaria Superioară, ajutându-l din 1314 în războiul pentru succesiunea Germaniei. Ca rezultat al căsătoriei lui Adolf din 1312 cu Agnes de Cleves, el a dobândit taxele vamale renane de la Duisberg ca zestre, iar acestea au fost confirmate ca fief imperial de către Ludovic, devenit împărat, în 1314. El a continuat neîncetatele dispute dintre casa de Berg și arhiepiscopii de Köln. În 1327/1328, el s-a alăturat lui Ludovic de Bavaria în călătoria
Adolf al IX-lea de Berg () [Corola-website/Science/328709_a_330038]
-
place Florica, dar Ana are pământ, așa că el îi face curte acesteia, spre disperarea lui Vasile Baciu, tatăl Anei, care se ceartă cu Ion și-l face de râsul satului, spunându-i „sărăntoc“. Alexandru Glanetașu, tatăl lui Ion, a risipit zestrea Zenobiei, care avusese avere când se măritase cu el. Vasile Baciu, om vrednic al satului, se însurase tot pentru avere cu mama Anei, dar fiind harnic sporise averea și se gândea să-i asigure fetei zestre atunci când se va mărita
Ion (roman) () [Corola-website/Science/299444_a_300773]
-
lui Ion, a risipit zestrea Zenobiei, care avusese avere când se măritase cu el. Vasile Baciu, om vrednic al satului, se însurase tot pentru avere cu mama Anei, dar fiind harnic sporise averea și se gândea să-i asigure fetei zestre atunci când se va mărita. Ion, flăcău harnic și mândru, dar sărac o necinstește pe Ana și îl obligă astfel pe Vasile Baciu să i-o dea de nevastă împreună cu o parte din pământuri. Obținând avere, Ion dobândește situație socială, demnitate
Ion (roman) () [Corola-website/Science/299444_a_300773]
-
să se dea în permanență o luptă aprigă pentru existență. Destinele personajelor sunt determinate de această mentalitate, de faptul că familiile nu se întemeiază pe sentimente, ci pe interese economice: „În societatea țărănească, femeia reprezintă două brațe de lucru, o zestre și o producătoare de copii. Odată criza erotică trecută, ea încetează de a mai însemna ceva pentru feminitate. Soarta Anei e mai rea, dar deosebită cu mult de a oricărei femei, nu“ (G. Călinescu). Bătută de tată și de soț
Ion (roman) () [Corola-website/Science/299444_a_300773]
-
și obiceiurile țăranilor, viața lor complicată și complexă din cauza ocupației Imperiului Austro-Ungar. Prima variantă a romanului „Ion“ a fost o schiță, scrisă de Rebreanu în 1908. Această schiță purta titlul „Rușinea“, iar subiectul ei a fost reluat în altă proză, „Zestrea“, în care Rebreanu conturează portretul lui Ion și schițează întâlnirea dintre flăcău și Ileana (Ana din roman). Opera lui Liviu Rebreanu reprezintă o lume într-o lume. Liviu Rebreanu este ctitorul romanului românesc modern, unul dintre cei mai valoroși romancieri
Ion (roman) () [Corola-website/Science/299444_a_300773]
-
un țăran în straie albe, care sărută pământul. A treia oară este vorba despre povestea unei fete seduse și abandonate, fiind însărcinată cu un fecior din sat. De asemenea, nucleul epic din romanul „Ion” este anticipat și în nuvele ca „Zestrea” și „Rușinea”. Așadar, romanul „Ion” este un roman obiectiv, realist, doric, de creație. Apare în anul 1920, fiind o capodoperă care înfățișează universul rural într-o manieră realistă, fără idilizarea tipică sămănătoriștilor și poporaniștilor. Capodopera lui Liviu Rebreanu este romanul
Ion (roman) () [Corola-website/Science/299444_a_300773]
-
că Ion se va căsători cu o fată bogată, Ana, deși nu o iubește, Florica se va căsători cu George pentru că are pământ, iar Laura, fiica învățătorului Herdelea îl va lua pe Pintea nu din dragoste, ci pentru că nu cere zestre. Personajul central al cărții, Ion al Glanetașului, este personaj reprezentativ pentru colectivitatea umană din care face parte prin mentalitatea clasei țărănești și a vremurilor căreia îi aparține. Într-o altă perspectivă, satul este ilustrat în relațiile cu regimul administrativ și
Ion (roman) () [Corola-website/Science/299444_a_300773]
-
și "state" sau organizații criminale. Acțiuni de violentă împotriva femeilor includ violul, violența în familie, hărțuirea sexuală, infanticidul feminin, avortul selectiv al feților de sex feminin, violența obstetrică precum și tradiții și obiceiuri dăunătoare femeilor precum crima de onoare, crima de zestre, mutilarea genitala la femei, răpirea miresei și căsătoria forțată. Anumite forme de violență sunt comise de către stat precum violuri din război, violența și sclavia sexuală din timpul războaielor, sterilizarea forțată, avortul forțat, violența comisă de poliție sau alte autorități, lapidarea
Violența împotriva femeilor () [Corola-website/Science/335093_a_336422]
-
onoarei, iertarea nu este posibilă. Femeile suspectate de asemenea fapte, nu se pot apăra iar membrii familiei nu au altă alternativă în fața societății decât să îndepărteze pata ce le-a atins onoarea prin atacul asupra femeii în cauză.” Obiceiul de zestre a miresei, care este comun în Asia de Sud, în special în India, este un element declanșator a multor forme de violență împotriva femeilor. Arderea miresei este o formă de violență împotriva femeilor, în care mireasa este ucisă la domiciliu de către soțul
Violența împotriva femeilor () [Corola-website/Science/335093_a_336422]