1,663 matches
-
au trecut, ca într-o dimineață să-i vedem pe nemți pe străzile Iașului. Se făcuse pacea de la Buftea. Era penultimul act al operei. Mulți refugiați începeau să se pregătească de plecare în teritoriul ocupat, în Muntenia. Eu lucram de zor pentru o expoziție la București, cu gândul de a pleca în străinătate. * În toamna anului 1919, pe la finele lui septembrie sunt în București cu pictorul Băeșu ca să deschidem expoziția, eu fără nici un ban în buzunar. Băeșu avea mai multă strânsură
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1449_a_2747]
-
BINE. Satură-te de necazuri odată! Și hai, vino cu mine Eu sunt “starea de bine” Pe care toți o vor Dar foarte puțini mă caută. Majoritatea stau în “fotoliul” lor Cu toate că acesta este incomod Și-și “rumegă” problemele de zor. Tu stai în acest fotoliu? Mă vrei, dar nu mă cauți!? Ai dat mâna cu mine? Cine ești tu, oare? Răspunde-ți singur, și să fii sincer Altfel vei sta mult și bine, crezi tu! În acel fotoliu, care a
Fii înţeleaptă! by Liliana Rotaru () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1159_a_1886]
-
în mintea fetiței: ...să știi că am să chem broscuța de la lift, să te muște. Care broscuță? În lift nu-i nici o broscuță. Că, am văzut eu, azi dimineață, niște mecanici - așa spunea tăticul că-i cheamă - care lucrau de zor ca liftul nostru să înceapă să meargă cât mai repede. Da’ ce? Crezi că ei au montat broscuța ca să vezi tu? Da’ de unde! Au pus-o în lift, ca să vină i să-i ciupească pe toți copiii răi și neascultători
Sorin şi Sorina : Povestiri by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/372_a_1293]
-
găini, pentru rațe și gâște, pentru purcei. Toți ai casei se mirau. Oare ce-o fi pățit câinele de bea atâta apă?! S-au gândit, chair, că n-ar strica să cheme veterinarul. Însă Sorin și Sorina, care chicoteau de zor și zâmbeau cu tâlc, i-au liniștit povestindu-le, de-a fir-a păr, tot ce se întâmplase. Auzind c-au îmbuibat câinele cu atâtea dulciuri, bunica le-a zis cu dojană-n glas: În loc să le mâncați voi, le-ați
Sorin şi Sorina : Povestiri by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/372_a_1293]
-
jgheabului, pe unde toarnă bunica mâncarea. Zis și făcut! Copiii au ajuns și ei lângă cotețul lui Ghiță. Așa, acum toarnă mâncarea încet, încet, să nu se verse nimic, căci purcelul e tare flămând. Poftă bună, Ghițulică! Purcelul înfulecă de zor și, după câte se pare, cu mare poftă. Iată, aproape un sfert din mâncare a dispărut din tuci. Dar, ce se întâmplă? Ghiță se clatină, încearcă să se miște, dar cade cât e de lung în țarcul din fața cotețului. Stă
Sorin şi Sorina : Povestiri by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/372_a_1293]
-
sta toți patru, mereu împreună, s-ar da pe derdeluș, ar merge la săniuș, ar face oameni de zăpadă, toată lumea să vină și să-i vadă. Iar când o să li se facă dor de bunici, vor porni către ei de zor. Așa că, într-o bună dimineață, tăticul Alinei și al lui Cristinel i-a luat în săniuță, cu el, pe Sorin și pe Sorina. Dar, pentru ca bunicii să nu se simtă singuri și părăsiți, cei patru nepoței vorbesc, din când în
Sorin şi Sorina : Povestiri by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/372_a_1293]
-
bunica sau să-l ajut, dar, nu știu de ce, n-am putut. Noroc că ați sosit voi, salvatorii, la timp. Casa fermecată „Nu știu ce se-ntâmplă, că ziua de azi nu e o zi ca toate celelalte. Toată lumea se pregătește de zor. S-au sculat cu toții cu noaptea-n cap. Trebuie să fie o mare sărbătoare, căci nimeni nu mai are astâmpăr”, gândește Sorin. Se dă jos din pat, deschide ușa dormitorului, ca să vadă și să audă și el ce i. Tu
Sorin şi Sorina : Povestiri by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/372_a_1293]
-
proști...ele ce viață vor duce dacă nu vor să Învețe să facă nimic? Se apropia aniversarea a un an de viață a lui Prâslea și Ionuț ca fratele lui cel mai mare Între cei cinci copii, se chinuia de zor băgat În umbra sălciilor să-i cioplească un căluț mic de lemn, să aibă și el o jucărie de ziua lui. Încă din zori ieșise În stradă și strigase: Dați drumul la gâște că plec cu cârdurile mai devreme, până
În vâltorile Dunării de Jos by Flora Mărgărit Stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1138_a_2049]
-
numai când L-oi vărsa se-nobilează? LAIS (lui BOMILKAR) Aștept, spune. BOMILKAR (dictează) ... "Eu declar... " CHALKIDIAS Și nici încuviințarea mea n-o cereți voi măcar... Astfel vrei cu dinadinsul să mă faci ție dator Împrotiva înclinării astei inimă să dai zor? BOMILKAR Prin înscrisul cel de față, dat de mine, eu declar Că m-oblig de bună voie a plăti lui Bomilkar... CHALKIDIAS Și cu toată-mprotivirea mea, tu te lipsești de toate? LAIS (lui BOMILKAR) Mai departe... BOMILKAR "Una sută de
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
deasupra hotelului, unde afinele erau coapte și zemoase. Amestecate cu frișcă formau deliciul mesei de prânz, luată pe terasă, unde se mai zăbovea o vreme sub copaci, la o cafea. Mama își fuma țigările egiptene, în timp ce noi, copiii, cercetam de zor șura din apropiere. În ea mai stăruia blândețea cu care „oaspeții engleji“ erau duși sus, după cum povestea proprietarul în dialectul lui cântat, pe care încercam să-l imităm. După cina luată în sufragerie, pe ai cărei pereți atârnau gravuri cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
să fie cusute între ele. Așteptam ca americanii să facă în sfârșit ceea ce, după părerea unor „de-alde noi“, ar fi trebuit să facă de mult: să ne ocupe, să termine definitiv cu dictaturile, iar fratele meu, care lucra de zor la avioanele lui, spuse că atunci ar fi putut s-o termine și cu el, pentru că era comunist și aparținea clasei muncitoare. Dar nici americanii n-au ocupat Ungaria, nici vechile puteri coloniale nu rezolvară nimic în Egipt - și, în ciuda
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
urlam la Alin Ciobanu să se ducă naibii în poartă, ăsta cu gura plină se căznea să coboare, i se prindeau nădragii în prun și, când Castravete a marcat în poarta goală, Alin abia escalada gardul și se scuza de zor că „i-am dat bicla lu’ ăsta a lu’ Baboi!“. Și n-aveai ce să-i reproșezi pentru că nu era el așa mare sculă la fotbal și nu se dăduse jos din pom cu mâna goală. Mai avea prin buzunare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1854_a_3179]
-
parantezele și am făcut-o cu o bucurie nebună. Dansam, cântam, zburam prin sală și informam lumea cam ce urmează, cine intră, mă rog, ce scria acolo, între parantezele textului, și lumea râdea, mă plăcea. În timp ce actorii ceilalți jucau de zor, eu mă uitam prin sală, cochetam cu cuconetul, am și avut ceva succese, de ce să mă ascund, mulțumesc, coane Mihai, pentru un tinerel căruia tocmai i se născuse primul copil era exact rolul de care aveam nevoie. Îndată după asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2164_a_3489]
-
generozitate. Și dacă nu aveam succes? Pentru moment, am preferat să uit de această posibilitate. 12 Aproape că se luminase de ziuă când am ajuns Înapoi acasă. Brigada care se ocupa de Îndepărtarea mâzgălelilor de pe ziduri era afară, muncind de zor pentru a face să dispară lozincile scrise de KPD În timpul nopții - „Frontul Roșu va Învinge“ și „Trăiască Thaelman și Torgler“ - Înainte ca orașul să se trezească la viață Într-o nouă zi. Nu adormisem de nici două ore, când zgomotul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
atunci când furi un clopot - crezând că nimeni nu o să te audă. Știi în ce te transformi? O fățarnică. Da, da, în asta te transformi. Ea încearcă să nu-l ia în seamă. Își îndeasă în gură găluștele și mestecă de zor. Încearcă să se convingă că el își varsă nemulțumirea pe ea și că nu o face cu intenție rea. Că nu are unde-și depozita mânia în altă parte. Că ea trebuie să-i fie alături. E timpul să-și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
noi. Soții Lin le urmează exemplul. Mao ridică mâna înspre Lin. Nu, te rog mai stai măcar încă o jumătate de oră. Nu am apucat încă să stăm de vorbă. În vreme ce soții Lin se așază la loc, Mao pălăvrăgește de zor. Întreabă de familia lui Lin și de sănătate și îi sugerează locuri de vacanță. Ascultă interesat și i-l recomandă lui Lin pe doctorul lui fitoterapeut. Apoi o îndreabă pe Ye de visul ei pentru fiul lor „Tigrul”. Ye este
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
a adăugat: „Asta-i telecomanda. Pe la ora asta se transmit multe emisiuni pentru copii, ca să nu le pierzi, trebuie să cunoști telecomanda.” Apoi s-a aprins o luminiță în aparat și, îndată după aceea, a apărut Bugs Bunny, ronțăind de zor un morcov. Bugs Bunny e un iepure obraznic, care se pricepe să păcălească oamenii. Dar dintr-o dată televizorul a sărit pe canalul șapte, Wonderwoman, iar de acolo mai departe pe opt, Spiderman. Pe canalul nouă a rămas mai mult, fiindcă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
când, într-o după-amiază, tata s-a întors acasă mai devreme decât avea obiceiul. Ploua, însă aerul era călduț. Eu stăteam în balcon pe un scaun și observam ce fac vecinii. Unii își atârnau rufele la uscat, alții meștereau de zor câte ceva. Tata a împins perdeaua într-o parte și a strigat: „Le-am primit!” Am știut imediat că e vorba de pașapoartele noastre, fiindcă de săptămâni întregi, la noi acasă, ele erau singurul subiect de discuție. La radio transmiteau muzică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
l-au luat pe rege și pe fiul lui prizonieri. Dar n-ai reținut cum Îl cheamă pe rege. Stai În fața colii albe de hârtie. E goală. Te uiți la sânii lui Bădilă și la gleznele ei. Ea scrie de zor. Sânii ei sunt frumoși. Deasupra tablei negre stau cei șapte. Prezidiul P.M.R. Te privesc când duios, când ironic. Cei mai duioși sunt Alexandru Bârlădeanu și Alexandru Drăghici. Pe amândoi Îi cheamă Sandu. Ei nu știu de ce te uiți la Bădilă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
ce vine noaptea și, după câte au fost cu testamentul doamnei Ilinca, vreau să le rânduiesc toate cu mâna mea. — Am ajuns la Mogoșoaia, măria ta. Auzi cum bat câinii? Cât despre zapisuri, bună treabă, le facem după Paști, fără zor. Tot atunci va trebui să punem ispravnici ca să înceapă întărirea bisericilor care stau să se surpe. Mi-a dat sfinția sa o hârtie cât un pomelnic. A doua zi, în Joia Mare, Marica rămase cu coliva la Mogoșoaia la biserica lor
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
o lămâie, prințului Constantin îi trecuse căscatul, doar vodă asculta, asculta netulburat și, când Ștefan își lăsă ochii în jos vinovat că nu mai avea ce spune, se ridică din jilț și trase concluziile cu bunăvoință: — Înțeleg că nu-i zor și că putem să ne pregătim pentru Sfânta Înviere a lui Hristos în pace, iar după aceea să luăm calea bălților Dunării ca să vedem ce e cu tâlharii care ațin drumurile... Cantacuzinii se ridicară câteșitrei și, după ce îl salutară ceremonios
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
o mai și sem nează, ridicol, ...” cocoșelul tău”!) ; iarăși nu cred că mai e important citatul din Nottara, despre modul În care nenea Iancu urmărea și conducea repetițiile textelor sale : după cum bine se știe, nu Întotdeauna dramaturgul este și regi zorul ideal al piesei ... Sigur că unele afirmații din altă teză, despre eroine cu ereditate Încărcată, pot sta, ca-n teatru, unde nimic nu este univoc, sub semnul Întrebării : spre exemplu, autoarea propune o seducătoare apoftegmă a lui Flaubert („ Artistul trebuie
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
de ore de la trezirea din anestezie, știe, după cum observați, că am refuzat să pun pe mine altceva în loc de blugi în zi de sărbătoare!) Femeia cu care se împarte rezerva, a cărei privire drăgăstoasă și devoratoare încerc s-o ocolesc de zor și căreia, din câte-mi amintesc, nu i-a cerut nimeni părerea, își ia asupra ei sarcina de a ne înștiința că Rabbi Warshaw este unul dintre cei mai venerați oameni din tot Newark-ul. Ve-ne-ra-tî. Patru silabe, întocmai cum ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
femeie, de preferință negresă, care să stea pe vine în pielea goală deasupra unei măsuțe de cafea cu tăblia de sticlă și să se cace, în timp ce marele magnat stătea întins pe spate, exact sub tăblie, și și-o lua de zor la frecat. Și în timp ce căcatul se întindea pe sticlă la cincisprezece centimetri de nasul iubitului ei, Maimuța, sărmana noastră Maimuță, trebuia să stea pe canapeaua de damasc roșu, îmbrăcată din cap până-n picioare, să soarbă coniac și să privească acest
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
din bazin, o gangrenă din șanțul cu dezinfectant, o ptomaină din hot dogs sau o elefantiază din săpun și prosoape, ai toate șansele să i-o pui unei puicuțe. Suntem în bucătărie, unde, în momentul sosirii noastre, Bubbles călca de zor rufe - doar în slip! Mandel și cu mine frunzărim niște numere mai vechi ale revistei Ring, în timp ce, în camera de zi, Smolka încearcă s-o cobzărească pe Bubbles să-i facă hatârul și să-i accepte și pe cei doi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]