121,510 matches
-
mizerie. Și doar Eminescu n-a fost singurul care a plătit astfel aceiași «vină» de a refuza să-și vândă talentul și cinstea posesorilor sacului cu bani. Marele Bălcescu s-a stins istovit În țări străine. Creangă, Caragiale, Vlahuță - au trăit și au murit În lipsuri. Traian Demetrescu și Ion Păun Pincio au fost secerați de oftică. Mai recent, talente care ar putea să mai fie astăzi prezente În efortul literaturii noastre, au fost strivite de aceiași orânduire. Ne gândim la
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
arată limpede că numai clasa muncitoare poate și are interesul să prețuiască la justa lor valoare creațiile trecutului. Pentru că numai situându-ne pe poziția proletariatului revoluționar, judecând În funcție de concepția acestuia, separând ceea ce e bun și valoros de ceea ce și-a trăit traiul, dezvăluind lupta dintre vechi și nou ca rezultat al contradicțiilor istorice de clasă, noi dezvăluim Însuși conținutul neștirbit, valabil, caratul strălucitor al acestor opere”. * Un „Îndreptar pus la Îndemâna acelora care ar dori să adâncească opera poetului sub unghiul unor
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
În faptul că autorul, vorbind despre frământările lui Ion Lăscan nu se mărginește la el, ci se ocupă de Întreaga uzină, reușind să ne dea o imagine fidelă a vieții din această unitate socialistă, unde lucrează un colectiv Întreg, care trăiește odată cu Lăscan avântul Întrecerii. (Ă). Deoarece autorul nu-l izolează pe Ion Lăscan de mediul În care lucrează, izbânda lui personală ia proporțiile unei izbânzi colective. În felul acesta, din punct de vedere educativ, nuvela acționează asupra cititorului În mai
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
alte femei În societatea burgheză ea a fost deprinsă să ducă o viață inferioară, lipsită de gândire, stăpânită de instincte. În fine, o ultimă și Îndărătnică rămășiță a lumii vechi o Împiedică să pășească Înainte spre lumină: «omul cu care trăia», care «era nepăsător» și «vorbea cu dispreț despre ceea ce Încerca ea să-i spună». Crescută În asemenea condiții, purtând Întipărită În ea influențele negative ale mentalității mici burgheze, În Ana Roșculeț vor răbufni atitudini nesănătoase chiar și atunci când va fi
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
Înainte, În ce măsură lucrurile corespund realității. Ne aflăm la câteva săptămâni după naționalizare, adică În vara lui 1948, Într-o Întreprindere trecută acum În mâinile clasei muncitoare. De zece ani Ana Roșculeț muncește cot la cot cu tovarășele și tovarășii săi, trăind viața comună a fabricii, Îndurând mizeria ocupației hitleriste, mizeria războiului nedrept pe care burghezia română Îl duce pe spinarea ei și a celor de-o seamă cu ea. Mai mult Încă, În acest război ea Își pierde soțul și urmele
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
descrierea lor, opera literară se transformă Într-un purtător al putreziciunii burgheze. (Ă). Seria de vicii fundamentale ale romanului culminează În prezentarea denaturată a tipurilor de comuniști. Jacquot, Lisandra și Vasile ar fi trebuit să apară În primul plan, să trăiască puternic, să domine acțiunea, stârpind În Mirona toate buruienile prin acțiuni susținute și nu prin discursuri. Studiind mai adânc concepția marxist-leninistă și metoda realismului socialist, punând În centrul preocupărilor ei atitudinea partinică, luarea de poziție, nu decorativ, ci aceea care
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
să ne arate caracterul drept al Marelui Război pentru Apărarea Patriei Socialiste, care s-a contopit cu lupta pentru eliberarea popoarelor de sub călcâiul fascist. (Ă). Așadar, lipsurile observate (neputința eroilor pozitivi de a fi adevărați revoluționari ai societății În care trăiesc, construcția defectuoasă a subiectului etc.) și explicate prin neurmărirea consecventă a creșterii În luptă a forțelor proletariatului Împotriva burgheziei, se referă nu numai la lupta pe plan național, dar și mondial. Nu se vede creșterea În lume a forțelor morale
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
să fie cronicarul unor fapte excepționale, că trebuie să le reconstituie În toată complexitatea lor. (Ă). Credem că primul lucru pe care era dator Al. Jar să-l transmită urmașilor celor care au căzut la Grivița, ca ei să poată trăi și munci eliberați de exploatare, este o ură nemărginită pentru cei care făceau din viața oamenilor muncii acea succesiune de mizerii și dureri, de apăsare și de batjocură, pentru cei care visează Încă astăzi să-l readucă la Grivița pe
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
fiecare fărâmitură de pâine smulsă de la gura unui copil, din fiecare pat de armă izbit Între coaste. Ideea de Sfârșit al jalbelor este tocmai o etapă din zăgazurile pe care le rupe ura de clasă - și În funcție de vigoarea cu care trăiește În evenimentele cărții, trebuie să judecăm valoarea agitatoric-politic a cărții și deci implicit valoarea ei literară. (Ă). În cartea lui Al. Jar massa este eroul principal, dar structura și comportarea ei e departe de a corespunde realității și tocmai În
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
judecăm valoarea agitatoric-politic a cărții și deci implicit valoarea ei literară. (Ă). În cartea lui Al. Jar massa este eroul principal, dar structura și comportarea ei e departe de a corespunde realității și tocmai În analiza imaginii massei, așa cum a trăit ea În mintea romancierului, vom descoperi grave lipsuri ale romanului. Într-adevăr, În baza acestei serii de lipsuri Însemnate ale romanului stă o Îngustare periculoasă a conținutului luptei clasei muncitoare. Massa este considerată, În marea ei majoritate, o mulțime redusă
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
colectivul de muncitori apare În desfășurarea acțiunilor ca o masă amorfă. (Ă). Cred că aceeași lipsă e Întărită și de lipsa de relief a eroilor pozitivi. Pavel Ilie, directorul Întreprinderii, Dumitru Matei, Ilie Misică și ceilalți activiști de partid nu trăiesc suficient de intens În fața ochilor noștri. (Ă). Dacă romanul (Ă) are lipsuri, acestea se datoresc (Ă) felului În care autorul a cercetat viața pe care a redat-o. (Ă). În raportul prezentat la plenara scriitorilor din Uniunea Sovietică, A. Fadeev
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
pumni să-mi dezmorțesc degetele Înghețate pe pix În friguroase săli de lectură. Dar cu voia Domnului - pe care neîncetat rog să-mi păsuiască timpul și să vegheze asupra dreptei mele cumpăniri a acestor vremuri atât de Întristătoare, când nu trăiau indivizi ci mase, când nu existau căi ci calea - deci cu voia Lui, să ne Întoarcem la vocile vremii și să le ascultăm. „Tema cărții lui Ion Călugăru, Oțel și pâine este, hotărât, una din cele mai interesante și Însemnate
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
calmul date de Încrederea În forțele clasei muncitoare. (Ă). Dar toate acestea sunt relatate mai mult din afară, vlăguite parcă de pulsația vieții. Și În centrul lipsurilor stau tocmai rămășițele mic burgheze, această șovăială care-l Împiedică pe autor să trăiască - zbuciumul din sufletul lui Pavel Ilie (Ă). Frazele lui Pavel Ilie (Ă) suferă tocmai de această neînțelegere din partea autorului a intenselor sentimente, a Încordării care-l cuprinde pe director când uzina e amenințată să sară În aer. Există aici o
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
ne arată În Temelia și realizarea visului: Începutul vieții noi În gospodăria colectivă. Într-adevăr, În Temelia, visul pe care cu atâta freamăt Îl visau eroii Nopților din Iunie prinde ființă. (Ă). Satul Mălini pe care ni-l Înfățișează romancierul trăiește Înfrigurarea, frământările ce preced Întemeierea unei gospodării colective. (Ă). Această Înfrigurare se desprinde din paginile - foarte multe - Închinate ședinței furtunoase cu care Începe cartea, când trimisul C.C. Iordache, rostind cuvântul partidului, le arată țăranilor muncitori - singura cale. (Ă). Din romanul
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
Vin Bașovenii, calități cu totul deosebite de povestitor. (Ă). Puterea de pătrundere cu care descrie Istrati viața satului moldovenesc din Grâu Înfrățit dovedește că scriitorul a așezat la baza cărții sale o bogată și prelungă experiență de viață. El a trăit printre eroii săi, i-a cunoscut Îndeaproape. (Ă). Constituie Însă buna cunoaștere a vieții - a oamenilor, a obiceiurilor și limbii specifice unui anumit mediu social - o condiție suficientă pentru zugrăvirea artistică a acelui mediu? Fără Îndoială că nu. (Ă). Învățătura
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
energiile creatoare de care dă dovadă În acțiunile sale, de conștiința socialistă care-l caracterizează. George Dan trebuia să redea sentimentele acestui om, să le reflecte În ceea ce au ele mai specific, alegând formele particulare sub care se manifestă și trăiesc ele (Ă). Tov. Stalin arăta că «lucrul cel mai minunat În Întrecere este că ea produce o răsturnare radicală În concepțiile oamenilor asupra muncii, deoarece ea transformă munca din jug greu cum era considerată Înainte, Într-o chestiune de onoare
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
ziua de mâine În care exploatarea va fi complet desființată: «Lazăr cântă-n glas de strună calea nouă, viața bună: soare-n suflet, și-n ogoare arăminii truditoare, celor harnici fericire și chiaburilor pieire». Asupra proceselor sufletești pe care le trăiește omul nou s-au oprit câțiva dintre poeții noștri. Printre cele mai reușite poeme de acest fel vom nota Tovarășul Matei a primit Ordinul Muncii publicat de Veronica Porumbacu Într-unul din numerele din 1949 ale Vieții românești și Balada
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
Mihai Beniuc La Gori cât și În poemul lui Dan Deșliu Daruri pentru Stalin (Ă) ca și În poemul Mariei Banuș, patriotismul cel mai Înalt se Împletește cu expresia cea mai Înaltă a internaționalismului proletar (Ă). În poezia noastră actuală trăiesc faptele oamenilor muncii. În cinstea lui Barta care a ajuns În plină vară să dea cărbune În contul lui ianuarie, a scris A. E. Baconsky Balada despre Barta Iosif și ortacii săi: «La Lupeni Întrecerea sporește Normele se clatină și
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
Îndeplinească orice creator pentru copii. (Ă). În trecut, literatura pentru copii era destinată să pregătească viitori roboți ai claselor exploatatoare, să obișnuiască pe cititorii ei cu gândul Împărțirii veșnice a lumii În bogați și săraci, dând chiar impresia că săracii trăiesc numai datorită celor avuți. (Ă). A mai păstra Însă și astăzi această concepție este cu totul greșit și condamnabil. «Soarta omului» despre care vorbea Belinski devine În țara noastră atât de minunată, Încât pentru orice scriitor nu poate să nu
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
familiile muncitorești din care fac parte copiii sădesc În sufletul lor dragostea pentru clasa muncitoare, dragostea pentru victoriile acesteia. (Ă). Dragi tovarăși, aș vrea să spun că forța educativă a acestor povestiri vine din capacitatea lor de a face să trăiască fie și parțial Încă, o lume mai luminoasă, mai bună, de mii de ori mai frumoasă decât cea În care noi cei vârstnici am copilărit. (Ă). Aș voi să spun acum și unde cred că se află principala lipsă a
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
că se află principala lipsă a cărții. Copiii din volumul Gicăi Iuteș sunt buni, plini de abnegație și silință. Ei cresc Într-o lume nouă care se dezvoltă În mijlocul nostru. Dar nu trebuie să uităm că laolaltă cu această lume trăiesc și resturile celei vechi. (Ă). Copiii noștri nu sunt Încă În afara influențelor burgheze. Ori, citind cartea Gicăi Iuteș, ai impresia că, În realitate, această bătălie a Încetat sau se duce undeva departe, de acolo ajungând până la noi doar un ecou
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
semnificației istorice a trădării burgheziei și a coaliției burghezo-moșierești, a putut fi explicat pe de o parte mersul ascendent al operei unor scriitori - precursori ai revoluției sau contemporani cu aceasta - caracterul protestatar sau sfâșierile, contradicțiile unei alte serii de scriitori trăind În timpul revoluției după revoluție. Înțelegerea operei lui Bălcescu, Kogălniceanu, Alexandrescu, Cârlova, sau Boliac, nu se putea face independent de acesta. Dar nici sensul progresist al celei mai mari părți din opera lui Eminescu, nici conținutul criticii lui Caragiale, nici caracterul
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
publicate cu prilejul aniversării centenarului lui Mihai Eminescu, s-au transformat Într-o simplă Înșirare apologetică de teme, ocolind explicarea științifică a operei scriitorului, a evoluției sale ideologice, În directă dependență de raporturile de clasă din societatea În care a trăit. (Ă). Spiritul de partid al istoriei literare se manifestă și În hotărârea cu care sunt demascate și combătute aserțiunile și clișeele istoriei literare burgheze, așa cum de pildă face Petru Dumitriu În prefața la Opere alese de Ion Creangă, unde cu
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
Contemporanul, nr. 171, 13 ian. 4. În Flacăra nr. 2 (105), 14 ian. Mărturii de ieri și de azi despre Eminescu (editorial); Geo Șerban. - Poeziile lui Eminescu În zeci de mii de exemplare; Al. Popovici. - În orașul În care au trăit Eminescu și Creangă; P. Andronescu-Caraioan. - Meșteșugul literar al lui Eminescu; 5. Din articolele publicate În România liberă: În nr. 1650, 8 ian.: Mihail Cosma. - Eminescu, cercetător al culturii ruse • G. Mărgărit. - Oamenii și locurile copilăriei lui Eminescu • L. Sărățeanu. - Viața
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
partid În perioada de pregătire a Întemeierii gospodăriei agricole colective În răstimpul care a dus la redactarea cererii adresate de țăranii muncitori. (Ă). A fost remarcat faptul că În nuvelele de până acum ale lui Petru Dumitriu În timp ce eroii negativi trăiau intens, fiind puternic conturați de scriitor cei pozitivi apăreau mai stinși nediferențiați, Învăluiți În ceață. În Nopțile din Iunie nuvelistul a știut să depășească deficiența semnalată de critica noastră și să dea viață unor eroi pozitivi tipici pentru categoria socială
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]