121,510 matches
-
multe neamuri”. El prefăcea inimile sălbatice, învățând pe „barbari” să cânte lui Hristos imne de laudă și să trăiască în pace. „Într-un ținut necunoscut al lumii, barbarii învață prin tine să cânte cu inimă romană pe Hristos și să trăiască puri în pace senină”. Expresia „corde Romano” = „cu inimă romană” indică nu numai faptul că Sfântul Niceta predica în limba latină, dar și munca sa remarcabilă de latinizare printre „neamurile barbare”, care își petreceau viața în războaie, furturi și jafuri
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
ținuturile ripheice unde „Boreas leagă fluviile cu gheața”. Bessii cei duri, mai duri chiar decât gheața, războinici temerari, învățau să prețuiască munca și pacea. Păgânii vestiți prin omucideri și tâlhării care locuiau prin munți, deveniți monahi în urma predicii lui Niceta, trăiau acum ca fii ai păcii. Datorită misionarismului său, Sfântul Niceta a devenit învățător iscusit al celor neștiutori. Sfântul Paulin indică și regiunile și populațiile al căror „părinte” se poate numi episcopul Niceta de Remesiana, spunând: „Pe tine te numește părinte
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
Poemul XVII, Sfântul Paulin precizează că Niceta petrecea o viață de adevărat monah „fugind de lume către bolta cerească”, urcând pe treptele crucii. El era numit pe bună dreptate „biruitor al trupului”, deoarece se străduia prin necontenite exerciții spirituale să trăiască „în Hristos”, prin lumina unei credințe puternice. Datorită sfințeniei vieții și caracterului său integru, Paulin îl asocia pe Sfântul Niceta, în cea de-a doua vizită la Nola, cu Sfântul Felix, împărțind amândorora dedicația poemului aniversar pe care poetul îl
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
scris cartea De vigiliis și pe care le organiza cu mare succes, încât ele au determinat scoaterea din limba română a numelui latin al păsării cântărețe a nopții luscinia și înlocuit cu privighetoarea. Putem conchide, așadar, că Sfântul Niceta a trăit în a doua jumătate a secolului IV și primul sfert al secolului V, într-o regiune de legătură între lumea răsăriteană și lumea apuseană. Dacoroman de neam, el a folosit în opera sa misionară și literar-teologică, limba latină. Cele două
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
Sfântului Niceta de Remesiana Desfășurându-se atât în dreapta cât și în stânga Dunării, misionarismul Sfântului Niceta i-a cuprins deopotrivă pe toți credincioși „din toate neamurile” aflate de-a lungul limesului dunărean, contribuind astfel la unificarea lor spirituală. Sfântul Niceta „a trăit și a păstorit” într-o regiune de legătură între două lumi - greacă și latină - cu profiluri spirituale deosebite, dar pe cale de apropriere și unificare datorită condițiilor istorice create la cumpăna dintre veacurile IV și V. La această lucrare de unificare
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
clară a acestora. Pentru evitarea unor confuzii a acestor termeni, în dialogul ecumenist actual, este bine să urmărim ideea de ecumenicitate la Sfinții Părinți. Vom insista asupra secolelor IV-V, adică asupra perioadei de înflorire a patristicii, în care a trăit și Sfântul Niceta de Remesiana. I. Ideea de ecumenicitate la Sfinții Părinți din secolele IV-V a) Termenul ecumenic, ce vine din grecescul òιкоµένη, și care înseamnă, la origine, pământul locuit sau lumea, a fost folosit de timpuriu de către Părinții
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
iubire... Este conștiința vie și puternică a apartenenței frățești a tuturor mădularelor la Trupul tainic al Domnului: Biserica. Este comunitatea tainică și reală a tuturor prin Hristos, în Hristos și cu Hristos”. Ecumenicitatea - continuă același teolog - „se împlinește și se trăiește în împărtășirea comună a Sfintelor Taine, culminând cu comuniunea euharistică”. Aceasta presupune, pe de o parte, unitatea dogmatică - așa cum au învățat întotdeauna Sfinții Părinți -, iar pe de altă parte, „un efort comun, în deplină iubire și solidaritate frățească, pentru dobândirea
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
strânsă a Bisericii de pe pământ cu Biserica cerească, din veac și până în veac, expusă clar și concis în expresia „communio sanctorum”. Această învățătură dezvăluie perspectiva cu adevărat ecumenică a Bisericii. Creștinul nu este singur, nu se simte izolat, ci el trăiește în comuniune cu ceilalți creștini, fiind cu toții sfințiți de Duhul Sfânt și formând o singură Biserică. El trăiește cu Hristos „în care au fost împăcate toate câte sunt în cer și pe pământ” (Coloseni 1,20), împărtășindu-se din darurile
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
expresia „communio sanctorum”. Această învățătură dezvăluie perspectiva cu adevărat ecumenică a Bisericii. Creștinul nu este singur, nu se simte izolat, ci el trăiește în comuniune cu ceilalți creștini, fiind cu toții sfințiți de Duhul Sfânt și formând o singură Biserică. El trăiește cu Hristos „în care au fost împăcate toate câte sunt în cer și pe pământ” (Coloseni 1,20), împărtășindu-se din darurile Sfântului Duh, silindu-se să păstreze credința cea adevărată în mărturisirea căreia a fost sfințit; trăind încă de
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
Biserică. El trăiește cu Hristos „în care au fost împăcate toate câte sunt în cer și pe pământ” (Coloseni 1,20), împărtășindu-se din darurile Sfântului Duh, silindu-se să păstreze credința cea adevărată în mărturisirea căreia a fost sfințit; trăind încă de pe pământ fericirea de care se va împărtăși după moarte cu îngerii și puterile de sus, cu care formează o singură Biserică. Biserica Ortodoxă a păstrat această învățătură despre comuniunea sfinților cu sensul ei patristic. Această învățătură introdusă
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
Această învățătură introdusă în dialogul ecumenist contemporan, poate deschide noi căi de înfăptuire a unității creștine, unitate ce trebuie realizată în duhul credinței celei adevărate, așa cum ne-a încredințat-o Domnul Hristos, cum au predat-o Apostolii și cum au trăit-o Sfinții Părinți. Din expunerea învățăturii despre comuniunea sfinților se desprind câteva însușiri ale Bisericii și anume: Biserica este una, sfântă, sobornicească și apostolească. În viziunea nicetană, toți credincioșii formează o singură Biserică „fiindcă au fost sfințiți într-o singură
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
Fericitul Augustin. Catehet desăvârșit, Sfântul Niceta îi îndemna pe credincioșii săi să aibă o atitudine evlavioasă la rugăciune în biserică, precum și la privegherile de vineri seara și sâmbătă seara, să practice cântarea în comun, să lupte împotriva superstițiilor și să trăiască cu toții în dragostea și pacea creștină. 1. Ținuta și atitudinea evlavioasă a credincioșilor în Biserică Sfântul Niceta s-a simțit tot timpul legat de credincioșii săi. El era „în deplin acord cu simțirea intimă a poporului creștin, pentru care credința
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
se ocupă în mod special de viața sufletească a păstoriților săi. Îmbrățisind un nou mod de viață, după primirea Sfântului Botez, creștinii trebuiau să dovedească prin atitudinea lor că învățătura creștină i-a prefăcut cu adevărat în „oamani noi”, care trăiesc în Hristos, cu Hristos și prin Hristos, „Căruia I s-au încredințat cu toată puterea sufletului”. Deși această „înoire” pornește din interior începând cu „schimbarea totală a inimii”, credincioșii trebuie să aibă grijă și de tinuta lor exterioară. În această
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
și într-o singură inimă, psalmul mărturisirii”. Cântarea omofonă crează unitatea spirituală a credincioșilor. Când o voce distonează se strică armonia corului, iar inima credincioșilor este tulburată. Niceta îndeamnă pe fiecare credincios să-și încadreze voce în ansamblu, „cu umiliță”, trăind sentimentul că se află înaintea lui Dumnezeu. Cel ce nu poate să fie la fel cu ceilalți, mai bine este pentru el să tacă sau să cânte cu voce înceată, decât să tulbure pe toți cu voce țipătoare. În felul
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
pace a dorit-o din tot sufletul și pentru a cărei realizare s-a dăruit în întregime. Toate învățăturile sale referitoare la iubirea față de Dumnezeu și față de semeni porneau dintr-o experiență personală. El nu teoretizează această iubire, ci o trăiește autentic. Aceeași prietenie, manifestată față de Paulin de Nola, a dovedit-o și în legătură cu păstoriții săi, transformându-i prin puterea dragostei și a credinței în Hristos, din tâlhari în monahi. Niceta era convins că puterea credinței creștine „preface pe om din
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
manifeste deplin pe toate coordonatele ecumenicității sale dacă nu este pace. Hristos este pacea noastră, pentru că ne-a adunat pe toți cei dezbinați și ne-a împăcat cu Dumnezeu-Tatăl - spune Niceta. Această împăcare cu Dumnezeu, realizată de Iisus Hristos, trebuie trăită de către toți credincioșii. Sfântul Niceta subliniază semnul ecumenic al dragostei, care trebuie să se îndrepte către Dumnezeu, către semeni și către noi înșine. „Dacă mânia te chinuie și neînțelegerea cu semenii te tulbură, mergi la Hristos căci El este
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
semenii săi. Nimeni nu poate cânta imne lui Dumnezeu, dacă are sufletul învrăjbit și răvășit de ură. Prin cântarea omofonă se cimentează dragostea dintre creștinii adunați laolaltă. Dragostea și pacea stau la temelia sobornicității Bisericii. De aceea, Sfântul Niceta însuși trăiește în atmosfera păcii și a dragostei. El era iubit de credincioșii săi care îl rugau să-i învețe credința cea adevărată, dar și Sfântul Niceta, la rândul său, își iubea credincioșii, pe care îi numea adesea „frați”, „preaiubiți”, „frați preiubiți
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
la rândul său, își iubea credincioșii, pe care îi numea adesea „frați”, „preaiubiți”, „frați preiubiți” și cu care se ruga și priveghea cântând imne de slavă lui Dumnezeu. Sfântul Niceta de Remesiana întruchipa omul duhovnicesc. A fi duhovnic înseamnă a trăi în Duhul care unește pe toți credincioșii în comuniunea de credință, de nădejde și de dragoste a sfinților. Manifestarea dragostei față de Dumnezeu se realizează prin părtășia la comuniunea sfinților, alăturându-ți glasul inimii în imnul păcii și al dragostei pe
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
scris despre el și din opera sa nu se cunoaște precis anul nașterii ori al morții, dar nici țara de origine. Universalitatea limbii latine nu ne ajută prea mult în precizarea locului de naștere, având în vedere faptul că a trăit și în Apus. Limba greacă ar fi fost din acest punct de vedere de mai mult ajutor. În opera sa, el descrie frumusețea locurilor de baștină. Există doar două indicații legate de ținutul natal: expresia provincia noastră apărută doar o dată
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
Ca urmare a acestor profunde analize, majoritatea specialiștilor au adoptat rezultatul acestor studii ca pe un adevăr definitiv. Ghenadie al Marsiliei este luat ca sursă de bază pentru adeverirea originii scitice a lui Cassian mai ales pentru faptul că a trăit tot în Marsilia ca și Sfântul Ioan Cassian și a scris la treizeci și cinci de ani după moartea acestuia. Acest fapt denotă că a avut date precise de la prietenii și ucenicii, călugării și călugărițele care au continuat să-și
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
decât într-o provincie romană din Imperiu, iar Scythia era provincia romană. Prin faptul că în Scythia Minor atât latina cât și greaca erau vorbite în mod curent, se explică abilitatea lui Cassian de a folosi ambele limbi: cât a trăit în Betleem, Egipt și Constantinopol, circa 25 de ani, a folosit greaca zilnic, iar Sfânta Scriptură o cunoștea în limba greacă. Acest fapt este un argument suplimentar pentru originea sa în Scythia Minor, o provincie bilingvă. Un secol mai târziu
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
acest spațiu al Imperiului. O serie întreagă de specialiști români, precum Ioan G. Coman, Dr. Nestor Vornicescu, Ion I. Barnea, Nicolae Chițescu și alții, au analizat legătura Sfântului Ioan Cassian cu spiritualitatea specifică Daciei Pontice din epoca în care a trăit. Faptul că Sfântul Ioan Cassian s-a născut într-o familie avută de nobili localnici creștini de veche și strălucită origine romană a influențat evoluția sa atât ca om cât și ca scriitor. Sfântul Ioan Cassian a menționat în opera
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
determinat pe Ioan Cassian, pe sora sa și pe prietenul său ceva mai în vârstă, Gherman, să părăsească casa părintească. În Palestina s-au stabilit la o mănăstire din Betleem, aproape de peștera unde s-a născut Hristos și unde au trăit în asceză și nevoință duhovnicească mai bine de cinci ani. Venirea lor în Țara Sfântă a coincis cu perioada când viața monahală a cunoscut o deosebită înflorire, iar membrii diverselor comunități monahale dovedeau un profund interes de a vizita renumitele
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
în Egipt. Prima perioadă petrecută în Egipt. Cei doi prieteni au debarcat în portul Thenesus, pe la mijlocul anului 380 d. Hr., căutând mănăstirea lui Pinufius. Aici au întâlnit pe episcopul Archebius, fost eremit și care i-a introdus între pustnicii ce trăiau în mănăstirile de sare ale deltei Nilului. Cum Archebius se afla în Thenesus, temporar, pentru alegerea unui nou episcop, s-a oferit să-i ia cu el, pe Cassian și Gherman, spre Panephysis. În drum, ei au vizitat pe toți
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
sare ale deltei Nilului. Cum Archebius se afla în Thenesus, temporar, pentru alegerea unui nou episcop, s-a oferit să-i ia cu el, pe Cassian și Gherman, spre Panephysis. În drum, ei au vizitat pe toți marii anahoreți care trăiau în regiune. Aproape de Panephysis, Cassian și Gherman s-au reîntâlnit cu vechiul lor prieten, Avva Pinufius, starețul fugar, devenindu-le astfel gazdă. Călătoria lor a continuat la centrul monahal Diolcos, unde au avut posibilitatea să întâlnească un anahoret renumit în
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]