12,407 matches
-
toată certitudinea cu mii de ani În urmă și pe care proverbul o exprimă după cum urmează: mai fericit e cel ce dă, decât cel ce ia. Dacă medităm la sensul acestor cuvinte, care sunt expresia unei extrem de Îndelungate experiențe a omenirii, recunoaștem că aici este vorba de o inclinație, anume inclinația de a da, de a sprijini, de a veni În ajutor, care aduce cu sine echilibrul, o armonie a vieții psihice care seamănă cu un dar al zeilor pentru cel
BULETIN DE PSIHIATRIE INTEGRATIVĂ 2003, an IX, volumul VIII, numărul 1 (15) by Bivol O., Magda Luchian () [Corola-publishinghouse/Science/574_a_1474]
-
de radicalitatea tânărului austriac, care declarase într-un spirit strict weiningerian că lui nimic nu i se pare acceptabil în viață în afara producerii unei mari opere sau a delectării cu cele pe care le datorăm celor mai geniale minți ale omenirii. Wittgenstein respingea orice concesie care ar fi putut să aducă atingere acelui ideal de perfecțiune creatoare ale cărui ingrediente principale erau claritatea cristalină și simplitatea austeră. Cercetarea fundamentelor logicii îi apărea drept un domeniu de supremă puritate, comparabil, din acest
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
examenului critic al rațiunii, încercări în care el vedea tot atâtea surse ale exclusivismului, intoleranței și fanatismului. La sfârșitul voluminoasei sale istorii a filozofiei, Russell observa că față de acel „vălmășag de fanatisme învrăjbite între ele“, care domină istoria intelectuală a omenirii, una dintre puținele forțe care îi apropie pe oameni este ceea ce numește „veracitatea științifică“, „deprinderea de a ne sprijini credințele pe observații și inferențe atât de impersonale și atât de lipsite de înclinații locale și temperamentale cât este omenește cu
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
am not a Christiană , pp. 69 și 72. 44 Într-o dezbatere radiodifuzată cu părintele F. C. Copleston, din 1948, Russell spunea cu referire la răspândirea pe care o au moravurile barbare: „Fie Dumnezeu vorbește doar unui foarte mic procent al omenirii - care se întâmplă să vă includă și pe dumneavoastră -, fie el afirmă în mod deliberat lucruri ce nu sunt adevărate atunci când vorbește conștiinței sălbaticilor.“ (B. Russell, Why I am not a Christiană, pp. 154-155.) 45 B. Russell, „Our Sexual Etics
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
său a rămas informația că în un anumit film în urma unei vrăji s a rezolvat problema. Mesajul cel care nu se spune dar iese din context. Unul dintre aceste mesaje este că civilizațiile extratereste sunt civilizații distructive ce vor rău omenirii și trebuie cineva să se înarmeze pentru a putea lupta cu acei monștri. În acest caz este și scutul anti civilizatii produs de către unele din cele mai înapoiate state din punct de vedere spiritual. Cred că dacă evoluția tehnică nu
A fi creştin by Rotaru Constantin [Corola-publishinghouse/Science/498_a_778]
-
vivendi. Cred, că nici propria familie, care s-a mărit în momentul de față prin căsătoria Elenei cu junele Ionescu, nu cunoaște în întregime dedesubturile lui Traian Băsescu, modul său de a gândi. Ca și personajul de tristă amintire pentru omenire ajuns Führer în ianuarie 1933 și Popeye Marinarul nostru, care conduce nava grandioasă numită România, are nevoie de ocultiști, de consultări cu persoane care posedă calități paranormale. În cele mai multe cazuri, dacă nu în toate, cei care consultă asemenea persoane sunt
AMERIC?INII, HUNIUNEA EUROPEAN? ?I POPEYE MARINARUL by Nicolae Mavrodin () [Corola-publishinghouse/Science/84039_a_85364]
-
Putem spune că cei care nu au telefon, televizor sau computer sunt dezavantajați social; ei nu sunt în legătură cu societatea ca întreg. Această afirmație aduce în discuție ce anume gândim despre sănătatea societății noastre în lumea comunicării de masă pe care omenirea a creat-o. Așa cum am mai spus, astăzi sistemele de comunicare de masă au devenit din ce în ce mai disponibile pentru din ce în ce mai mulți oameni. Le folosim și ne bucurăm de ele. Însă, ca indivizi, nu avem prea mult control asupra lor. Cel mult
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1074_a_2582]
-
socială. REFLECȚII ȘI MAXIME Așa cum vorbești, tot așa ți se va răspunde. HOMER Vorba lungă dovedește o gândire puțin înțeleaptă THALES Cine nu știe să tacă, acela n-a învățat nici să vorbească. ARISTOTEL Tezaurul cel mai de preț al omenirii este vorbirea chibzuită. HESIOD Să nu spui puține lucruri în vorbe multe, ci multe în vorbe puține. PITAGORA Cuvintele violente, chiar dacă sunt întru totul juste, rănesc. SOFOCLE Adesea, pentru a convinge, cuvântul are mai multă putere decât banul. DEMOCRIT Un
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1074_a_2582]
-
multor minți. A. G. BELL Cât de puternice sunt cuvintele drepte. BIBLIA Spuneți staff-ului să scrie lucrurile simplu, în așa fel încât să-l poată înțelege și bunicile lor. UN GENERAL AMERICAN Cuvintele sunt cele mai puternice droguri folosite de omenire. R. KIPLING Scopul real al cărților este să pună mintea să gândească. C. MORLEY Scrierea la persoana a treia deseori ne permite să ne ascundem în spatele organizației. H. SCHWARTZ Jargonul permite să ne camuflăm sărăcia intelectuală cu extravaganța verbală. D.
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1074_a_2582]
-
Italia. Dalla preistoria ai giorni nostri, Corbaccio, 2006. MIQUEL, Pierre, Histoire de la France. De Vercingétorix à Charles de Gaulle, Marabout Histoire, 1989. NÄGLER, Thomas, Așezarea sașilor în Transilvania, ediția a II-a, Ed. Kriterion, București, 1992. NEGULESCU, P. P., Destinul omenirii, Nemira, București, 1994. NYE, Joseph S. Jr., Descifrarea conflictelor internaționale. Teorie și istorie, Ed. Antet, 2005 OGG, D. (professeur à l'Université d'Oxford), L'Europe du XVIIesiècle, Payot, Paris, 106, Boulevard St.-Germain, 1932. OPPENHEIM, Walter, Europa și despoții
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
vezi și P. Milza, S. Berstein, op. cit., p.66. 474 M. N. Popa, op. cit., pp. 162-163 475 Jean Jaurès (1859-1914) afirma: "A pregăti dezarmarea Europei este sarcina cea mai nobilă și cea mai imediată care se pune în fața lumii civilizate. Omenirea este urmărită de un blestem dacă, pentru a-și dovedi curajul, este osândită să ucidă veșnic. Poate că, până la urmă, oamenii își vor da seama că pentru a avea pace, Europei nu-i lipsește decât un lucru: să creadă în
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
milioane de oameni au fost uciși și 22 milioane răniți. Pentru pierderile din spatele frontului, exista o teamă inexplicabilă față de o cifră ce ar fi depășit orice închipuire: s-a admis cifra de circa 50 milioane pierderi umane. P.P. Negulescu, Destinul omenirii, Nemira, București, 1994, p. 25. 511 Z. Zamfir, op. cit., pp. 26-27. P. Milza, S. Berstein, op. cit., pp. 94-95. 512 M. N. Popa, op. cit., p. 445. 513 Gh. Bichicean, op. cit., p. 131. 514 Jean-Marie Le Breton, Europa centrală și orientală între
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
a unei culturi; lucrul în sine însă al dezvoltării intelectuale consiste ea în arte, consiste în știință, se naște și crește neatîrnat de politică și politicieni. Ar fi grozav a admite că activitatea cea mai pură și mai nobilă a omenirii are aceleași ținte și se servește de aceleași mijloace fără scrupul, de care se servesc și politicienii. Stabilim deci că, dacă autorul rus e într-adevăr om politic, el răspunde asemenea numai unui om politic, nu poetului, care atare se
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
și se servește de aceleași mijloace fără scrupul, de care se servesc și politicienii. Stabilim deci că, dacă autorul rus e într-adevăr om politic, el răspunde asemenea numai unui om politic, nu poetului, care atare se bucură pe scara omenirii de un rang înnăscut atît de mare încît pe lîngă dînsul mulți dintre principii reali sînt numai niște bieți comedianți și tragicomedia mizeriei, înjosirii și meschinătății omenești, al căror corelat în politic este răpirea prin putere și amăgirea prin cuvînt
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
Dezmoșteniți sînt acei ce nu mai cred în nimic, dezmoșteniți sînt acei cetățeni ai universului întreg, ce, neavînd patrie, își aleg pe cea mai ieftenă din tot universul, cei cari neavînd popor, își aleg pe cel mai lesne de avut omenirea (Astăzi se deschide Adunarea..., "Timpul", 16 septembrie 1878). Bun îndemn și atenționare au aici multiculturaliștii, globaliștii și bursierii de toată mîna, pentru care mai presus de toate este a fi cetățean al universului... Pactul secret Molotov-Ribbentrop, dintre Germania și Rusia
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
Codrin Liviu Cuțitaru. Marea întrebare pe care își propune să o cerceteze și la care să formuleze un posibil răspuns este: dă, oare, epoca actuală "postmodernă" vreo șansă continuității, stabilității și identității, sau este cumva prologul unei stări în care omenirea devine infinit și etern plastică, predispusă la schimbări și reinventări neîncetate? Argumentația va fi întemeiată pe un excurs teoretic general în care sînt cuprinse în interconexiune filosoficul, politicul și religiosul cu manierele specifice de răspuns la ingerințele postmodernității. Concluzia anticipată
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
o grobalizare, așa cum sînt ele statutate de George Ritzer în Globalizarea nimicului (lucrare pe care am comentat-o în "Convorbiri literare", numerele 5, 6/ 2011). Asistăm, la nivel planetar, la un accentuat dezechilibru între dezvoltarea materială și evoluția spirituală a omenirii; context ce impune necesitatea concentrării eforturilor noastre: "În restabilirea normalității proporțiilor. Aceste eforturi nu trebuie să fie negative, ci afirmative și pro-active. Ele trebuie sa arate nu retragere din lume și izolare, ci o angajare fermă în ceea ce privește lumea și disfuncționalitățile
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
urmări binele propriu, în felul tău propriu, atîta timp cît nu încerci să lipsești pe alții de binele lor sau să-i împiedici să și-l dobîndească. Fiecare este adevăratul paznic al propriei sănătăți, fie ea trupească, mintală sau sufletească. Omenirea are mai mult de cîștigat lăsînd pe fiecare să trăiască așa cum crede el că e mai bine, decît silind pe fiecare să trăiască așa cum li se pare celorlalți că ar fi bine". Și în alt loc, din aceeași lucrare, consemnează
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
hybris al rațiunii". De aceea, raționalismul secular ar trebui să accepte un control de corecție, o strunire din partea valorilor religioase. Rațiunea trebuie să accepte avertismentele asupra limitelor sale și să se arate gata să asculte de marile tradiții religioase ale omenirii", arată Ratzinger. În același timp e adevărat că, în această clipă, creștinismul nu se bucură (încă?) de capacitatea de a stabili un set de principii acceptate cu ușurință pe plan universal. Ratzinger recunoaște că e de dorit să existe în
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
individualismului, libertății și egalității. Or, ca să mai adăugăm un exemplu fundamental, înlocuirea timpului circular, recurent, cu conceptul liniar inerent istoriei originii, căderii și răscumpărării omului a fost un moment absolut critic în procesul istoric de autocunoaștere prin care a trecut omenirea. Cealaltă trăsătură structurală a civilizației vestice care a propulsat-o spre succesul global a fost capacitatea ei unică de auto-contrazicere, de autocritică - cu alte cuvinte, modul ei special de a-și exercita conștiința de sine. Acest lucru a permis dezvoltarea
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
În practică, odată relativizate, înjosite și considerate "constructe sociale" arbitrare de rînd, valorile reale se găsesc în situația de a fi lesne aruncate la gunoi. Însuși miezul năzuințelor romantice, și anume adînca preocupare pentru resursele simbolice, emoționale și subiective ale omenirii, pare să fie neglijat și gata să dispară sub presiunea multiculturalismului. Deosebit de dăunător pare să fie și un alt aspect al multiculturalismului, așa cum e el practicat astăzi în cercurile intelectuale și politice americane. Mă refer la obiceiul de a impune
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
lipsi, ca de atîtea altele: " Dacă nu-și poate face casă șade-n bordei, dacă nu poate frige carnea o mănîncă crudă, în fine dacă nu se poate îmbrăca umblă și-n hainele lui moș Adam. Toată mișcarea economică a omenirii consistă în crearea de trebuințe noi și numai excesul acestor trebuințe e un viciu" (Cum sub ochii părtinirii..., "Timpul", 17 ianuarie 1880). Este de natura evidenței că societatea globalizată în care trăim astăzi cultivă pînă la exces consumul a indiferent
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
pe indivizii curenți de gîndire proprie, de inventivitate morală. Persiflînd programele bunăstării în dauna lucrurilor sfinte, apelează la limbajul caragialian în descrierea junei generații și a misiei ei, anume, să realizeze progresul măreț: tot omului să-i fie bine și omenirea să prospere. Curat Caragiale! Un adevăr care astăzi face legea, îl afirmă Paul Zarifopol la începutul secolului trecut: omul modern este avar de libertatea lui și face totul spre a și-o perpetua, încît, spre exemplu, în dragoste, legarea de
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
întemeia capătă, în aceste condiții, remarcă eseistul, un sens foarte larg: competența poeziei se întinde de la gramatică la structura statului divin". În Secțiunea a doua - Despre elemente, din Știința nouă, propoziția XLVI-a, aliniatul 200, Giambattista Vico nota: "... la temelia omenirii păgîne a existat poezia, aceasta, și nu altceva, fiind izvorul tuturor artelor, primii poeți au fost poeți în mod natural". Se vede că nu altfel s-a întemeiat poezia și în spațiul românesc. Eugen Simion cercetează aproape toți poeții din
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
însemna, în sensul ei originar, exact acest lucru, cultivarea (în înțelesul cel mai "grădinăresc" cu putință) a patrimoniului artistic, mitologic, poetic și filosofic al Greciei. Imperiul Roman a lăsat Europei cel mai formidabil mecanism de cucerire și civilizare din istoria omenirii. Această capacitate, mecanică aproape, de a se extinde, de a aduce cu sine administrația în ținuturile barbare, de a construi orașe și viaducte, temple și terme și, mai ales, de a impune Legea, reprezintă, neîndoielnic și fără nicio urmă de
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]