121,510 matches
-
unor activități de instruire-educare, de formare continuă pentru a se adapta dinamicii profesiunilor, solicitărilor diverse și în permanentă schimbare ale vieții. Așadar, învățarea este permanentă, continuă, este coexistentă cu însăși viața omului, ca individ, grup sau societate. Omul învață cât trăiește, iar organismul său funcționează normal. Orice om învață din experiența (și cu ajutorul) altora și din propria experiență, din situații reale, trăite, dar și din situații imaginare, ipotetice. Învățăm în mod spontan, neintenționat, incidental, dar și într-un mod organizat și
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
viziunea autorilor acestui raport, învățarea înseamnă o atitudine atât față de cunoaștere, cât și față de viață, care pune accent pe inițiativa omului. Termenul învățare cuprinde achiziționarea și practicarea unor noi metodologii, noi priceperi, noi atitudini și noi valori necesare pentru a trăi într-o lume în continuă schimbare. Învățarea este procesul de pregătire pentru a face față unor situații noi. Ea se poate produce conștient sau, deseori, inconștient, de obicei din experiența unor situații reale de viață, cu toate că situațiile simulate sau imaginate
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
nu mai are ce (și de ce) să învețe. Formatorii adulților trebuie să știe acest lucru și să organizeze procesul învățării astfel încât să preîntâmpine asemenea stări și trăiri ale cursanților adulți. Cu toate că se știe că „se poate învăța din orice experiență trăită” (fie ea și una negativă, neplăcută), totuși, învățarea este susținută motivațional, în primul rând, de experiențele anterioare semnificative ale adultului, trăite de acesta pozitiv și încheiate cu succes. Confortul psihologic menit să susțină implicarea adultului în procesul învățării actuale este
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
să preîntâmpine asemenea stări și trăiri ale cursanților adulți. Cu toate că se știe că „se poate învăța din orice experiență trăită” (fie ea și una negativă, neplăcută), totuși, învățarea este susținută motivațional, în primul rând, de experiențele anterioare semnificative ale adultului, trăite de acesta pozitiv și încheiate cu succes. Confortul psihologic menit să susțină implicarea adultului în procesul învățării actuale este foarte important. Adulții nu doresc să participe la programe de formare, dacă experiențele lor de învățare anterioare „s-au încheiat cu
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
pe cunoaștere” și că accesul la cunoștințe și informații de ultimă oră reprezintă cheiaasigurării și menținerii competitivității, factor esențial al progresului. În acest context, învățarea permanentă este calea și mijlocul esențial al dezvoltării sociale și umane; b) „europenii de astăzi trăiesc într-o lume complexă din punct de vedere social și politic”. În acest context, indivizii doresc să-și planifice propria viață, să se implice activ în viața societății (comunității), să învețe să accepte diversitatea culturală, etnică, lingvistică etc., să manifeste
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
utile în viața de zi cu zi. 4. Învățarea ca înțelegere a unor conținuturi A învăța înseamnă a descoperi sensul celor citite sau ascultate, a conștientiza valoarea și utilitatea cunoștințelor dobândite, așa cum sunt ele apreciate de membrii comunității în care trăiești. 5. Învățarea ca interpretare personală a cunoștințelor A învăța înseamnă a construi și a atribui semnificații personale cunoștințelor dobândite, a te raporta reflexiv, critic, constructiv la acestea prin implicare personală reală, a te transforma, a te îmbogăți spiritual. Cele cinci
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
de reflecția asupra experienței de învățare trăite (Graetz, 2006). Pappas (apud Hiemstra, 1991) includea într-o definiție foarte cuprinzătoare a mediului psihologic patru elemente-cheie, respectiv comportamentul spațial, caracteristicile fizice (lumina, aranjamentul mobilierului, zgomotul, decorul etc.), rolul tradiției și experiențele afective trăite de cursant (cum anticipează și cum răspunde acesta la cadrul/contextul în care se realizează activitățile de învățare). Alți autori însă restrâng sfera mediului psihologic/a climatului emoțional, incluzând aici atmosfera suportivă, prietenească, informală, deschisă și stimulatoare, stabilită chiar de
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
grup, comunicarea și interacțiunile sociale fiind esențiale atât în cunoaștere, cât și în înțelegere. De asemenea, comportamentul grupului „obligă” persoana să-și descopere propriul rol în interiorul acestuia. Fiind parte a echipei, lucrând cu ceilalți în atingerea obiectivelor de învățare, adultul trăiește și sentimentul apartenenței la grup, la „comunitate”, ceea ce conduce la stimularea motivației de a învăța (Minton, 2000). Ennis și colaboratorii săi (apud Merriam, Caffarella, 1991) au realizat o analiză a componentelor climatului social ce influențează calitatea experiențelor de învățare, urmărind
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
de profunde rezonanțe metafizice pentru că înseamnă relansarea, pe noi temeiuri, a dialogului nostru cu natura, dar și fertilizarea procesului de eliberare a femeii, precum și o nouă deschidere spirituală. Unii autori susțin că persoanele căsătorite sunt mai sănătoase decât cele care trăiesc singure, iar durata spitalizării e mai scurtă (căci soțul valid poate prelua servituțile asistenței medicale pentru partenerul său bolnav). La vârsta tinereții, prima în topul cauzelor de deces se plasează cu obstinație accidentele rutiere, urmate de maladiile neoplazice, cele cardiace
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
modificări în constelația familială, odată cu plecarea copiilor etc. Din perspectiva jungiană, adultul matur, chiar dacă a reușit să-și populeze „contextul” existențial conform dorințelor și, în consecință, este realizat profesional, familial și social, totuși, el își conștientizează „deriva” spirituală în care trăiește, întrucât și-a rezervat prea puțin timp spre a-și grădinări „textul” ființei. Mai optimiști, Long și Porter (apud Birch, 2000), vorbesc și despre existența unor adulți care trăiesc acest anotimp al vieții cu un sentiment de autentică plenitudine și
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
familial și social, totuși, el își conștientizează „deriva” spirituală în care trăiește, întrucât și-a rezervat prea puțin timp spre a-și grădinări „textul” ființei. Mai optimiști, Long și Porter (apud Birch, 2000), vorbesc și despre existența unor adulți care trăiesc acest anotimp al vieții cu un sentiment de autentică plenitudine și bucurie, descoperind cu „papilele” larg deschise posibilele delicii ale acestei vârste. Solidari cu poziția lui Durkin (1995), considerăm că adultul de vârstă medie traversează sau nu o perioadă critică
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
redundanță desemnează, așa cum apare el în teoria comunicării, excesul de informație în raport cu un cuantum de suficiență aferent unui mesaj. Normală și firească, între anumite limite (ca informație în plus), redundanța (care, de altfel, apare și-n lumea naturală în care trăim, ca un surplus precantiv, structural-funcțional - de exemplu, în sistemele vii, dar și în cele artificiale) este intim asociată înseși limbii și limbajului uman, fiind favorizată chiar de structuralismul lingvistic și favorizând, la rândul ei, învățarea și utilizarea comunicării interumane. Abaterea
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
toate întrebările noastre, dar, cu siguranță, neajunsurile pot fi depășite prin restructurări și adaptări la situațiile concrete în care sunt utilizate. 5.4. Parteneriate și comunicarea în rețeatc "5.4. Parteneriate și comunicarea în rețea" Diana Szasz Societatea în care trăim este supusă multor schimbări. Acestea se datorează și individului care „modelează” mediul în care trăiește, conform propriilor nevoi. Astfel, are loc o fuziune între nevoile acestuia și provocările societății, pe de o parte, și între provocările la care este supus
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
situațiile concrete în care sunt utilizate. 5.4. Parteneriate și comunicarea în rețeatc "5.4. Parteneriate și comunicarea în rețea" Diana Szasz Societatea în care trăim este supusă multor schimbări. Acestea se datorează și individului care „modelează” mediul în care trăiește, conform propriilor nevoi. Astfel, are loc o fuziune între nevoile acestuia și provocările societății, pe de o parte, și între provocările la care este supus în „cursa” pentru adaptare la mediul înconjurător, pe de altă parte. Societatea însăși își bazează
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
calitate înaltă a procesului de învățare și existența unui sistem de management al calității. Totodată, este nevoie de o evaluare longitudinală a efectelor implementării managementului calității în instituțiile de educație a adulților. Este deja cunoscut faptul că lumea în care trăim impune cu necesitate învățarea continuă, că societatea are nevoie de indivizi care să dispună de cunoștințe și capacități care pot fi permanent adaptate și completate. Cei care lucrează în educația adulților (manageri, referenți, lectori etc.) recunosc faptul că aceste scopuri
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
Glass, Higgins și McGregor, 2002). Experiențele oferite prin învățarea la locul de muncă favorizează îmbogățirea cunoașterii, dezvoltarea deprinderilor, a atitudinilor și comportamentelor ocupaționale, precum și asumarea unor decizii privind cariera, bazate pe contactul direct cu realitatea profesională. Realizând conexiunea între experiențele trăite la clasă și așteptările și realitățile de la locul de muncă, învățarea bazată pe activitate contribuie și la dezvoltarea deprinderilor ocupaționale ale persoanei, reflectate în capacitatea acesteia de a-și găsi un loc de muncă, de a-l păstra și de
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
a formării continue; - de a se adapta unei mobilități ocupaționale crescute; - de a avea spirit întreprinzător și inițiativă personală; - de a comunica eficient cu alții, preîntâmpinând eventuale neînțelegeri și conflicte; - de a învăța să-și planifice diversele evenimente ale vieții, trăind sentimente de satisfacție; - de a face față unor solicitări variate, inclusiv de a depăși situațiile dificile, de criză. Confortul familial și personal al adulțilortc "Confortul familial și personal al adulților" Adulții sunt persoane responsabile, care au obligații sociale și familiale
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
obiect al activității deconsiliere psihopedagogică a adulților. De rezolvarea satisfăcătoare a acestor probleme depind eficiența activității adultului, confortul psihologic al acestuia, integrarea socioprofesională a fiecărei persoane. Contrar mentalității potrivit căreia persoanele adulte știu cum să-și organizeze și să-și trăiască viața, întâlnim destui adulți care au nevoie de ajutor și îndrumare specializate, pe care serviciul de consiliere psihopedagogică sunt îndreptățite și datoare să le furnizeze. Consilierea adulților este o dimensiune a educației comprehensive, desfășurate pe tot parcursul vieții individului uman
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
115 Șerban MARINESCU: Rafinat și vulcanic... 121 Ștefan OPREA: Alexa Visarion, întâlnire cu filmul 122 Mircea FLORIAN: Un proaspăt jurnal în oglinda retrovizoare 128 Marina ROMAN: Artistul, cel ce se zidește în operă 131 Vasile MORAR: Curajul de a zidi trăind responsabil și demn 140 Manuela CERNAT: Războiul artistului cu ignarii culturnici 149 Octavian SAIU: Noblețea întâlnirilor 152 Dorel VIȘAN: Cuvintele nerostite... 155 Sebastian-Vlad POPA: Unicitatea 159 OGLINDA ...............................................167 Ion COCORA: Un regizor incomod cu sine și cu alții 169 DIALOGUL
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
îndulcește gura pentru un nou pahar de ceai". După cum ușor se poate constata, un dar al regizorului este acela de-a contura un spectacol, în cîteva rînduri. Cuvintele au aici o încărcătură imagistică extraordinară! Au spațialitate! "Eroii nu știu să trăiască. Și undeva, în Africa, e o arșiță cumplită. Toaca bate și orele trec, toaca bate și orele vin. Această lume își conturează, surprinzător de firesc, sfîrșitul". Scrii cinci cuvinte și faci cu ele un spectacol clar, concis, tulburător. Nu este
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
spațiul cehovian. Pe care, uneori, nu-l descoperi în zeci de cărți și sute de spectacole... În cazul lui Shakespeare, de tânăr căuta raportul subtil între cap și coroană. "Richard II descoperă meditația în spațiul de timp dinaintea sfîrșitului. El trăiește prăbușirea rostului și își poate imagina lumea ca o închisoare, doar privind prin golul coroanei (plastică, emblematică imagine!n.n.). Oare capul Regelui umplea acest gol sau vidul simbolic al coroanei chema capul regal, spre supunere?" "Regii mor numai noaptea" crede
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
avea o tensiune maximă, în care fiecare gest sau ton nepotrivit putea rupe vraja. Iar personajul meu cu două-trei replici mărunte era tot timpul pe scenă, lucru mult mai greu decât atunci când ai multe lucruri de făcut, pentru că trebuie să trăiești acolo, să exiști, real, fără să atragi atenția, fără să deranjezi povestea. În caietul lui de regie, însă, erau câteva vorbe și despre mine. M-am supus cu bucurie, n-a avut prea multă treabă cu mine, dar când s-
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
Alehem, un citat sub care cred că a stat toată tinerețea noastră, a generației '70). Desigur, ne-am mai întâlnit după plecarea mea din țară, după revenirea mea, destul de frecventă, în România, pe parcursurile venirilor lui în țara în care trăiesc. De câte ori apărea însă în cadru, în amintirea mea revenea imaginea adolescentului cu doi copii de mână. Și seara premierei, când m-a ridicat pur și simplu de pe scaunul din sală, m-a scos din Bucureștiul în care trăiam, m-a
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
în care trăiesc. De câte ori apărea însă în cadru, în amintirea mea revenea imaginea adolescentului cu doi copii de mână. Și seara premierei, când m-a ridicat pur și simplu de pe scaunul din sală, m-a scos din Bucureștiul în care trăiam, m-a luat din țara care era a mea, din mentalitatea în care fusesem crescută, din nălucirile mele culturale. Și a ridicat pentru mine un colț de perdea către o altă lume, cea cu care mai apoi mi-a fost
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
este îndeobște rostit sau scris în ordinea alfabetică de la A la V. De asemenea, conform buneleor maniere, numele său ar trebui rostit invers de la V la A. In acest caz, nu îmi rămâne decât să constat că un alfabet întreg trăiește între cele două litere cu dus și întors, lucru ce confirmă că, în fapt, Alexa Visarion este mult mai bogat spiritual, mai matur și mai filosof decât lasă să se vadă. Iată un nume și un destin ce se însoțesc
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]