13,367 matches
-
mai ales că erau pronunțate într-un fel anume, puțin silabisit. Căci M.M. era deopotrivă sâsâită, peltică, gângăvită și, pe alocuri, bâlbâită, alternând pe rând aceste dispoziții cu fiecare întrebare. De aceeași experiență s-au bucurat și alți jurnaliști sau turiști sosiți pe continent special să colinde pădurile Tanzaniei pentru a întâlni maimuța poliglotă. Căci, fiecare dintre ei a avut revelația comunicării cu maimuțoiul în propria sa limbă maternă, oricare o fi fost ea, limbă germanică, romanică, orientală, până la cele mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
fiind cunoscut că virtuțile lui din starea de veghe nu ar fi diferite de cele ale unui om normal. Îmi place efervescența acestui orășel mai scrie ea format dintr-o piațetă minusculă, unde încap zilnic zeci de autocare înțesate de turiști, deopotrivă cu bolnavi sau nebolnavi răsfățați de bolile lor închipuite sau efemere sau pur și simplu atrași de lumina de aur arsă, ce conturează colinele din Ouro Prieto, de aerul irizat de pulberea închisă a aurului răspândit peste tot în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
luminii și al coloritului pe care aceasta îl înfățișează în nuanțe infinite, continuitatea unui naos cu decorații sclipitoare unde se vestește devenirea neîndoielnică a ființei pornind de la izvorul său tainic. Ascunse de schelării care îi fac să creadă pe puținii turiști că au nimerit în toiul unor lucrări de restaurare, imense dâre albicioase de stuc și ciment își întind tentaculele monstruoase, semănând dezolarea și oroarea acolo unde până mai ieri străluceau tonalitățile sclipitoare ale fragmentelor de sticlă șlefuită și pietrelor colorate
by MICHEL HENRY [Corola-publishinghouse/Imaginative/1006_a_2514]
-
m-am îndreptat către ușă. — Mă întorc, i-am promis. — Ai face bine să te întorci, a strigat ea după mine. * * * Era o zi de iunie neobișnuit de răcoroasă, dar, în vreme ce mergeam repede pe Fifth Avenue, făcându-mi loc printre turiști, eu tot simțeam un firișor de sudoare alunecându-mi de-a lungul părții stângi a trupului. Nu numai că interviul ăsta reprezenta o șansă de a-mi accelera traseul carierei, dar, în mod ciudat, era legat și de viața mea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
-și café au lait-ul. Mâncam la Deux Magots, din arondismentul șapte, o cafenea unde Sartre și George Sand obișnuiau să mănânce croisante, atunci când făceau o pauză de filozofie. Cafeneau asta era puțin cam prețioasă și cu prețuri cam piperate, dar turistul din mine o adora. — A fost cel mai bun masaj care mi s-a făcut vreodată, i-am spus lui Randall, încă puțin visătoare în urma acelei experiențe. În dimineața aia fusesem trezită, cu blândețe, de o cameristă, care mă condusese
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
pe toți de pe străzi și de prin localuri ca ăsta în doi timpi și trei mișcări. — Ești naiv, îi răspunde Roja, dacă ăștia n-ar trafica valută, unde și-ar mai schimba leii în verzișori securiștii și politicienii noștri? — Despre turiștii străini care sînt escrocați în plină zi la drumul mare, nici nu mai are rost să vorbim, argumentează Curistul. — Așa este, zice și Părințelul, dracu’ știe cum de au așa un nas să le ia urma, să-și dea seama
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
eu bine. Asistent, mai precis. Dați-mi voie să mă prezint: Petru Șendrean. Anastasie Zegrea, farmacist pensionar. Nu locuiți În oraș. Nu. Dar nici nu sunteți străin de el. Nu aveți, vreau să zic, curiozitatea avidă sau blazarea mimată a turiștilor, nici graba celor Între două trenuri. Mă Înspăimântați, domnule profesor. Când ați avut timp să mă citiți? Sunt lucruri care sar În ochi, domnule Zegrea. În care ochi, dacă nu vă e cu supărare? Amestecul de ironie și reticență din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
Oradinum, și cu un obicei anume de a te privi În ochi chiar și când Îți adresa Întrebări În doi peri. Odată cu el a fost concediat și Răzvan Tobă pentru că adusese În autocarul rămas gol după dezertarea În masă a turiștilor, parcat regulamentar la punct fix, la doi pași de Opéra Garnier În Rue La Fayette, o negresă din Place Pigalle, l,85m Înălțime, din care numai picioarele măsurau 1,70 m. Strigătele ei precum și spasmele repetate ale autocarului cu aer
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
trist acel cântec care povestea foarte simplu povestea unei despărțiri. Doctorul Rancea Învățase rusește din pasiune pentru Cehov. Într-o excursie la Moscova, care avea În program și un spectacol la Balșoi Teatrî, a apucat să vadă Arbatul, În vreme ce mulți turiști din grupul lui erau ocupați cu micul comerț, avantajos și pentru români și pentru ruși: cine nu-și dorea un Vef sau o pereche de adidași la schimb? Atunci l-a Întâlnit pe Iuri. Originar din Leningrad, cu mamă cântăreață
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
așa. Din tot autocarul ăla cu trei șoferi ca niște piloți de Boeinguri, cu aer condiționat și scaune rabatabile plus televizor color, s-a Întors doar ghidul și un șofer. Ceilalți s-au risipit prin Europa, care-ncotro. Și nici un turist nu era amator de lebede. Teodosie și Ștefania s-au ținut bine tot drumul. Ne-au scris, ne-au telefonat. Știm Parisul de parcă am sta acolo. Românul Învață repede și Înțelege mai bine decât orice lucrurile pe care nu le
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
din vremea studenției. Cât a durat excursia, au trăit, În vreo cinci hoteluri. În fiecare hotel au fost amenințați cu evacuarea, Întrucât oricâte stele avea hotelul, ea se auzea strigând ceva În trei limbi, plus engleza, ceea ce a atras protestele turiștilor furioși că li se strică echilibrul conjugal, prin acele țipete pe care nu le putea acoperi nici măcar Oda bucuriei a lui Beethoven, cântată de Filarmonica din Viena, sub bagheta lui von Karajan, de care toată lumea a auzit, inclusiv recepționista de la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
Colon, unde-și făceau veacul traficanții de penicilină. Los fraieros se grăbeau spre East TJ, la cluburile Blue Fox și Chicago - fără îndoială, ca să prindă spectacolul de matineu, în care o femeie o lua la buci de la un măgar. Mașinile turiștilor erau deja aliniate în fața dughenelor care le schimbau tapițeria la preț redus, iar jandarmii mexicani, la volanul Chevy-urilor de dinainte de război, patrulau ca vulturii în uniformele lor negre, care semănau binișor cu cele ale naziștilor. Am bătut străzile, în căutarea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
pari în stare să conduci. • • • Fritzie conducea, iar eu scrutam străzile. El mă pisa la cap cu cazul Short și gradul de locotenent pe care i-l va aduce acesta. Eu îi urmăream pe cerșetorii care nu-i slăbeau pe turiști, pe curvele care cântau la flautul cu gușă pe scaunul pasagerului, pe tinerii în costume zoot, ce băteau străzile, în căutare de bețivi pe care să-i jefuiască. După patru ore de umblat aiurea, străzile deveniră prea aglomerate ca să mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
oameni ce păreau în același timp și speriați, și fericiți, de parcă n-ar fi știut ce urma să le aducă trecerea hotarului. Dar trebuie să fi fost ceva mai bine decât să înghiți praf mexican și să cerșești mărunțiș de la turiști. Pe înserat, când m-am apropiat de Ensenada, coloana s-a transformat într-un șuvoi migrator. Un lung șir indian ocupa latura de nord a șoselei. Erau oameni cu catrafusele înfășurate în pături și aruncate pe umeri. Fiecare al cincilea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
la poalele lui Ensenada, scăldată într-o pată de neon care, încetul cu încetul, înghițea toate luminițele ce străluceau în întuneric. Am coborât, am intrat în oraș și l-am catalogat rapid drept o variantă estivală a Tijuanei, destinată însă turiștilor mai înstăriți. Americanii se purtau frumos, pe străzi nu vedeai copii ieșiți la cerșit și nici animatori insistenți nu-și făceau numărul în fața numeroaselor spelunci. Potopul de emigranți pornea din câmpia plină de ciulini și trecea prin Ensenada, de unde ajungea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
pe una din ele. Noi n-avem nume fixe, ciripi ea. — Cum n-aveți? făcu Dromiket. De ce n-aveți? — Ca să nu ne individualizăm, să fim toate egale. Numele ni se schimbă periodic, prin rotație. Suntem, la Centrul de Primire pentru turiști, 120 de femeiuști. Pe lângă faptul că semănăm între noi, ni se schimbă săptămânal numele. — Totuși nu înțeleg, zise Dromiket 4. De ce? Păi să zicem că dumitale eu îți provoc acum o anumită afecțiune. Data viitoare când vei veni pe stația
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
vei vrea să mă întâlnești tot pe mine. — Normal! întări Dromiket 4. — Păi vezi? Nu e corect, răspunse femeiușcă. Căutându-mă tot pe mine, îi furi pâinea de la gură unei colege de-a mea desemnată în ziua respectivă să însoțească turiștii. Eu aș da randament mai mare, iar colega mea randament mai mic. S-ar crea disensiune. Pe când așa, dăm toate același randament. — Bine, bine - zise Dromiket 4 -, dar acum cum te cheamă? — Azi nu mă cheamă nicicum, că am ieșit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
cu lanț îi amintea de copilărie, de satul din Teleorman cu fântâna din centru, unde era tot așa, o cană cu lanț căreia el, spirit inventiv de mic, îi dăduse la fund niște găurele aproape de neobservat, în așa fel încât turiștilor care mergeau spre București sau Alexandria (Alexandria din Teleorman) și se opreau însetați la fântână, să le curgă apa pe haine când duceau cana la buze. Fusese atunci o epocă frumoasă, cu mulți oameni care nu-și dădeau seama că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
descindeai În cine știe ce oraș istoric Însorit, o călătorie care, la Începutul secolului, ar fi durat săptămâni cu caleașca sau diligența. Dezavantajul acestor cuceriri În domeniul transportului era, desigur, că prea multă lume profita de ele, ceea ce dăduse naștere pestei de turiști englezi și americani care infestau toate locurile interesante și pitorești din Europa, dar el spera să poată evita hoardele mai mari mergând În Italia În iunie și iulie, privite În mod tradițional ca prea calde pentru confortul anglo-saxonilor. Chiar Înainte de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
mei vor fi cunoscători ai literaturii franceze la fel de buni ca tine, James - și, din superstiție, bătu În lemnul mesei. Asta dacă am norocul să am vreun cititor. Vacanța italiană fu reușită. Siena era Încântătoare, Încă „nedescoperită“ de la fel de mulți turiști ca Roma sau Florența, În timp ce Veneția aglomerată, străbătută de vaporetti, mai oferea adăpost, comori și priveliști incomparabile vizitatorului cu gust, mai ales dacă avusese norocul de a locui Într-un palazzo pe Canal Grande, cu o gondolă Întotdeauna la Îndemână
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
În poziția pe care o văzuse la o figurină sculptată de pe un mormânt dintr-o catedrală veche. Pe mormântul lui Fenimore nu erau statui, doar o cruce simplă. Îl vizitase, În fine, În mai, alungat din Veneția când mulțimile de turiști deveniseră insuportabile. Până la urmă fusese o experiență cu efect calmant și Îi părea rău că amânase atât de mult pelerinajul. Îi plăcuse Întotdeauna cimitirul protestant, umbrit de chiparoși, cu mormintele modeste contrastând cu marea piramidă păgână a lui Caius Cestius
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
aici pe perioada verii fusese una bună, venită În ultimul moment. Se hotărâse să nu se ducă În Italia, căci nu avea nici o dorință să stârnească amintirea dureroasă a lui Fenimore sau să se lase agresat de hoardele vulgare de turiști și, În orice caz, i-ar fi venit greu să justifice cheltuielile impuse de o astfel de călătorie În actuala situație financiară. De aceea, Întârziase la Londra În mai și iunie, distras de obișnuitul calendar aglomerat al sezonului monden și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
de drept și accepta să se mărite cu el, aranjând În același timp și viitorul matrimonial al fiicei filistinului. Intriga benignă Îi cerea, la un moment dat, să se prefacă a fi un ghid care arată casa unui grup de turiști rămași cu gurile căscate, moment comic pe care Își Închipuia că Ellen Terry avea să Îl interpreteze sclipitor. Una peste alta, era foarte mulțumit de progresele rapide pe care le Înregistra piesa. După-amiezele erau pentru corespondență, lectură și lecții de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
probabil tocmai siguranța banală a acestui loc Îi atrăgea. Își stabiliseră cartierul general Într-un mic hotel privat de pe faleza Înaltă din capătul vestic al orașului, cunoscut sub numele de Leas, unde se construise masiv, cu intenția de a atrage turiști. Erau aici o promenadă lată și imens de lungă, o potecă În zigzag care cobora până pe plaja de pietriș, aflată la treizeci de metri mai jos, un chioșc fermecător, metalic, pentru orchestră și o terasă de unde se vedeau brațul lung
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
-i recepționerului, Alison a luat cheia pe care i-o lăsase Luca și a urcat în camera cu vedere spre piscina din spatele hotelului. Era o zi senină, cu un cer albastru, ca de porțelan. Șezlongurile erau ocupate în totalitate de turiști - unii căpătaseră deja un bronz auriu, alții erau așa de palizi, încât arătau de parcă erau vineți. Diseară, la bar, pe mulți o să-i doară nasurile și umerii de la soare, s-a gândit femeia surâzând, în timp ce-și despacheta geanta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]