121,510 matches
-
pot aprecia 5,9 Rezultate negative la anul 3,8 Satisfacția față de viața curentă Satisfăcut 2,1 Autoevaluarea venitului familial Reușim să avem tot ce ne trebuie, fără să ne restrîngem de la ceva 2,9 Nu ne ajunge pentru a trăi 2,2 Comportamentul electoral Participă 2,4 Orientarea politică Dreapta 2,0 Stânga 2,1 Stânga 3,2 Tabel A8 1996-03 optimism personal pesimism circumstanțial optimism dispozițional stabil pesimism difuz optimism circumstanțial pesimism personal Vârstă Sub 24 ani 3,9
by Horaţiu Rusu [Corola-publishinghouse/Science/1049_a_2557]
-
căror performanță de rol diferă Diferențele între venituri trebuie să fie mai mici sau mai mari pentru a încuraja efortul individual Tradiție Securitate Conformitate Autonomie Stimulare Putere Hedonism Benevolență Autorealizare Universalism să respecte obiceiurile transmise în familie sau religioase; să trăiască în zone liniștite, sigure; să evite orice ar putea fi periculos; să se poarte mereu frumos; să evite să facă ceva despre care ceilalți ar putea spune că e greșit; să găsească idei noi, să fie creativ; să facă lucrurile
by Horaţiu Rusu [Corola-publishinghouse/Science/1049_a_2557]
-
Schwartz Subiecții au fost rugați să răspundă la următorul set de întrebări: În ce măsură dumneavoastră semănați cu o persoană pentru care este important / sunt importante ... Indicatorul folosit în text / analize tradiția; să respecte obiceiurile transmise în familie sau religioase. tradiție să trăiască în zone liniștite, sigure; să evite orice ar putea fi periculos. securitate să se poarte mereu frumos; să evite să facă ceva despre care ceilalți ar putea spune că e greșit. conformitate să găsească idei noi, să fie creativ; să
by Horaţiu Rusu [Corola-publishinghouse/Science/1049_a_2557]
-
lui Carol I, prințul întemeietor, e scoasă din beciuri cu lilieci și așezată pe soclul ei, în soare (pentru vecie?), cine e ăsta?, ei mișună, adulmecă, întreabă, calcă, cine mai e și ăsta? hooo! nu! aici, nu! fii civilizat, domnule! trăiască regele! ce te-a apucat? încă nu! întreabă, mișună, ce-a fost aici? întîi Ferdinand? nu, întîi Carol! aha! ce vrei, ignoranță, a trecut jumătate de secol, nu? mișună, calcă, dar Mihai? fiul cui? fantomele chicotesc, fantoma 1: cine-s
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
fund de mansardă, sub ochiul unei lucarne, umilul pictor de totdeauna pictează o simplă natură moartă. Natură moartă cu pește, așa se va numi lucrarea lui. Și habar n-are dacă o s-o expună vreodată. Și habar n-are că trăiește-n Balcani. 5 iunie Românii nu au geniu monumental. N-au tins nicicînd să înalțe forme care să sfideze cerul. Nici nu au avut cum să aibă geniu monumental în acest ținut aflat în calea tuturor vînturilor părăduitoare. Au îndreptat
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
început de secol, ci și în spirit, în felul de a judeca artistic lumea. Pornind cu studii inginerești la Dresda, nu fără urme în profilul viitorului pictor al rigorilor, tînărul curios mergea la Paris, Meccă a celor care voiau să trăiască deplin. Tot printr-o Cantacuzină, sora bunicului dinspre mamă, grande dame într-o lume marcată de opulență și rafinament, junele bărbos și pletos, încă un oriental înfășurat în halate largi, răsfirate pe divan ornamentat, cunoaște pe maeștrii momentului (1900): Chassériau
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
de clienții regimului, vor resuscita potențele artei. Doar mișcarea benevolă și răbdătoare, propice novatorilor de vocație, are șanse. Viitorul imediat al artei românești se află doar în ivirea personalităților puternice apte să reziste ispitelor programatice. 11 februarie În vremea cînd trăia bizarul pictor Aruștei, aeroportul din Iași era păzit mai ceva decît balșoiul Vnukovo. Într-o disdedimineață, cînd putana de noapte își strînsese deja fustele incestuoase și fugise în hăurile de la Repedea, Aruștei s-a apropiat de aeroport, s-a uitat
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
e cumva ușa casei lui... Ilie Pintilie. Aferim! 7 iulie Cînd stăpînii nu-s acasă, slugile se-mbracă cu hainele boierești și se fandosesc înde ele sau în oglinzile odăilor. Complexul slugii, extins, ne dă imaginea unei Românii care a trăit, în ultima jumătate de secol, cel mai dezonorant răstimp istoric. Tagma comuniștilor, ajunsă la putere prin tancurile ocupantului și obrăznicindu-se progresiv, a vrut să dea replică celor la care slugăriseră și care fuseseră condamnați după legi de proveniență asiatică
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
eventual, ce eventual!, obligatoriu trebuia să se termine cu angajamentul celui pîrlit în pucioasa mărășeștilor, așa și reeducatul Pil își formulă, catehetic, brusca revenire la dreapta credință: Pictura trebuie să fie expresia cea mai înaltă a dorințelor mediului în care trăiești... este foarte adevărat și sînt pentru asta și am să lucrez pentru asta. Buuun. Ce mai putem zice noi după 30 de ani de la consumarea... faptului educativ? Că sîntem, cum altfel? alături de acel tînăr pictor de promițător talent care, căutîndu-și
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
Iașii, măi! De Sfinții Arhangheli Mihail și Gavril, ne-am ridicat în picioare, cu paharele-n mînă, prin perdeaua de tul cădeau fulgii nerăbdătoarei ierni, s-a ridicat și sărbătoritul, marele poet, și cînd să ciocnim, el, sărbătoritul, a început: Trăiască Regele, în pace și onor... Cu ce forță liberă au răspuns vocile noastre rîvnitului unison! Cînd am tăcut, la alt etaj, același imn sfînt. Ecoul nostru doar? Nu. Se cînta și acolo. Și dincolo. Și dincolo. Anii șaptezeci. 25 noiembrie
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
baston și canotieră. Metaforă a unei Românii care fuge-ndărăt, tot mai departe de noi. În scuarul din fața Teatrului Național, Sadoveanu, făcut de Irimescu, e, firește, supraponderal. Amîndoi moldoveni, unul taciturn, cu gabaritul propriei opere, celălalt, suplu și molcom-verbios, au trăit prosper în toate timpurile. Bustul lui Sadoveanu e masiv-abundent, orice amănunt vestimentar capătă dimensiuni baladești. Lavaliera e o perche enormă de testicule de zimbru, pe care stă Ceahlăul capului. Mai are-acum cineva, ceva, ca-n '90, cu papionul lui Ion
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
Insula Șerpilor ar excita doar tentațiile noastre humorist-toponimice! Din păcate, diversiunea diplomatic alelor ruso-române se aliniază liniei lungi și tragice care ne-a siluit istoria, iar acum, într-un moment fast, ne sîcîie să ne urmăm vocația europeană dintotdeauna. Vai, trăim încă într-un spațiu în care căciula rusească, urecheată, face încă moda. Aruncați-vă privirea, în aceste zile de iarnă, pe stradă, și veți constata ponderea căciulii rusești. Chestiune de modă trecătoare, veți spune. De-ar fi așa! 1996 Cîte
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
centru, litoul bine ferchezuit al zîmbărețului președinte de Republică. I se văd amîndouă urechile. Dar cerneala tipografică e-aceeași. Ce afront adus, în continuare, după decenii de mascaradă propagandistică, nobilului oraș. Prin această imagine de verificată insolență răsăriteană! Copil, am trăit în cultul unei imagini încîntătoare. Prin noblețe, prin discreție: cea a regelui-copil, cea a regelui-adolescent, în uniforma ostașului crud, peste care urma să vină tăvălugul istoriei. Frumusețea necontrafăcută a începutului este acum, în anii senectuții, efigie veșnică. Efigie dur și
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
țării, chip îngîndurat, dar și lucid vizionar, e mîngîiat de cele două lampioane cu lumină caldă, băncile de sub el sînt gata oricînd să-i primească pe cei ce vor să se reculeagă întru vrednică istorie. Ne-a fost dat să trăim o minune. Sîntem privilegiați. Colț de atelier, dedicat (altar și memento) pictorului de rasă H.H. Catargi, căruia puteam, aveam acest privilegiu, să-i calc pragul atelierului din Pangrati, în anii șaptezeci: o eboșă de pe Valea Prahovei, în care se vede
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
în față masa cu "materiale", alături, șevaletul ros de ani. Togo! Mă repet perpetuu stenic. I-am bătut odată în ușă. L-am auzit: Gheorrrghiu, nu veni la mine, du-te la Pallady! Cu r-ul graseiat al celui ce trăise mult în Franța. Am făcut stînga-mprejur și m-am îndreptat spre marea retrospectivă Pallady, de la Palat. Togo. Pe la mijlocul lui decembrie '89, ambasada română din Paris era sub stare de asediu. Zi și noapte, obloanele (obloanele albe ale Parisului!) erau lăsate
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
importantă se consumă și în marile centre ale provinciei. Cel puțin, noua serie editorială "Poeții orașului București" are franchețe nedisimulată. Dar, vai, resentimentul meu de-acum ce e, la rîndu-i, decît puseu provincial? Ce înseamnă (chiar dacă ești născut aici) să trăiești, o viață, în Franța! Pînă unde poate merge eleganța exprimării! Eugène Ionesco i se adresa lui Ceaușescu (în scris): "prin măsurile D-voastră, indispuneți un întreg popor". Cîtă eleganță eufemistică în acest "indispuneți", nu? Motanul Copilu, exemplar arătos, cap de
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
că... nu va lipsi nici mîine de la Actualități. Sentimentul că sîntem o gubernie care trebuie să știe, în tot ceasul, de ce mai suferă Baris, e neliniștitor. Ca să nu spun că totu-i de prost gust (ca deontologie radiofonică). Țarul bulgarilor, trăind în străinătate, e pe locul unu în topul populației de la sudul Dunării. Ar fi jenant, pentru orgoliul nostru, să ne-o ia înainte. Monarhic vorbind. Tinerii mei colegi de breaslă! Cîțiva, excepționali. Dar... Dar... Nu fac îndeajuns ce ar trebui
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
cazuri stă sub semnul admirației totale, nefiind vorba, nicicum, de conotații măcar vag peiorative; al treilea caz, privindu-mă, autoadmirația ar părea, evident, deplasată.) Așadar: Craiu și Boușcă, vîrfuri ale picturii ieșene, personaje extrem de originale, ani și ani, cît au trăit, ne-au pasionat cu mirifica lor producție, putînd fi regăsiți, acum, în Muzeul cu piese emblematice. Ei bine, nimic din cele două opere nu poate (nici măcar vag) sugera că zămislitorii lor ar fi fost marcați de vagi derapări de la psihismul
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
în stare să procure subiecte și, mai cu seamă, șirete subterfugii în hărțuiala cu cenzura. Nu mai pot scrie fără cenzură, nu pot și nu pot, fiindcă nu mai avem cenzură. Cum o să scrie fără cenzură un om care a trăit numai sub cenzură?" Credeți, cumva, că această mărturisire aparține unui contemporan de-al nostru? Nu. Lui Heine... Care însă din acești soliști ai corului tînguielii ar dori întoarcerea la odiosul regim? Nici unul. Și-atunci? Timpul, numai timpul rezolvă, o să rezolve
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
ar fi exultat fotogenic. Regele Mihai nu. Pentru că în monarhul, deja personaj al istoriei, stă întrupat omul, adolescentul care a înfruntat ocupantul acum jumătate de secol, ocupant ce, ajutat de slugile autohtone, l-a alungat mișelește, adolescentul, apoi omul matur trăind între străini atîta amar de ani, dar neîncetînd, o clipă, să se gîndească la pămîntul natal, omul matur, apoi bătrînul frumos și impunător. Acest om, coborînd scara avionului și întîlnind mulțimea care-l ovaționa, a derulat fulgerător filmul vieții lui
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
de-acolo, pentru că li se spune laburiști, or fi avînd de-a face cu niscaiva seceri și ciocane. Pe unul din mamuții albaștri de la C.U.G. stă scris și-acum cu alb, nici mai mult nici mai puțin decît: "Trăiască Partidul Comunist Român". O căldare cu văcsea și-o bidinea ar fi suficiente pentru trezirea din visul atît de dulce, visat pînă mai ieri de marele mastodont de sub Cetățuia. Dar de ce, vorba aia, să mă bag. S-ar putea ca
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
buzelor, ochilor. Comunicat care pe noi ne aduce cu picioarele pe pămînt. Dar pe un pămînt, de data aceasta, mai sigur ca oricînd. Sublimul accesibil. Te desprinzi din dezordinea străzii, treci doar un prag și-ntîlnești capodopera. Ce avantaj e să trăiești în orașul primei pinacoteci a țării, Muzeul de Artă! Azi, ce? Un tablou de Pallady. Care? Oricare. Ochii-mi cad pe crudul peisaj cu atît de căutatul de pictori munte St. Victoire. Lucrare timpurie, cînd alexandrinismul nu cotropise încă, magistral
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
pînă la capăt povața finuță a poveștii, atunci putem conchide că homosexualitatea a pierdut cu 1-0 în fața amorului lăsat de Cel de Sus pe pămînt. Dacă însă televiziunea (de stat) a contat pe aruncarea de praf în ochi, adică: vedeți? trăim într-un stat democratic, în care, mă rog, și homosexualitatea are... drepturi și îndatoriri, iar televiziunea (de stat) se aliniază, și ea, normelor internaționale în materie, deci dacă t.v. a contat pe naivitatea noastră, a eșuat. Pentru că filmul, de
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
a prins bine, putîndu-se concentra asupra proiectului său vital, cel care-i conferise, la început, prestigiu. Ce face acum? Lucrează și se simte împăcat cu cele bune și firești ale lumii. E, pur și simplu, fericit în lumea în care trăiește. Mai poate fi în stare de compromisuri? Frumoasa și seducătoarea femeie tînără din film, văzînd că întîmpină rezistență din partea bărbatului de a-l sustrage clanului pervers, și simțind că începe să se îndrăgostească de el, devine conciliantă, raționînd cu voce
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
serviciu coroanei. În Sala Voievozilor de la Palatul Culturii, o proiecție de film: vizita Regelui Mihai la Iași din 3-5 mai 1997. Dar... dar... în imensa sală, dezafectată prin desfacerea unei expoziții, un grup sumar de simpatizanți monarhici, oameni care au trăit în Regatul României, lasă o impresie greu de definit. Ba, mi se pare că descopăr și cîțiva ochișori cameleonici de inși care au slujit cu rîvnă pe la Școala de partid și pe la clădirea odioasă din Copou. Toată onoarea pentru ființele
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]