12,821 matches
-
Iugoslaviei tabere destinate adăpostirii refugiaților și asigurării unei oarecari instruiri militare a acestora. Această asociere strînsă cu vecina de la nord implica inevitabil problema Macedoniei și chestiunea viitorului statut al sectorului ei egeean. Întrucît ambele implicau o posibilă cedare a unor ținuturi grecești, ele constituiau un obstacol serios în calea încercărilor KKE de a intra în grațiile populației. Pactul de la Varkiza din februarie 1945 nu a dus la instalarea unei situații stabile. Cu toate eforturile britanicilor, guvernul grec nu era suficient de
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
Zachariadis sprijinise poziția sovieticilor, acceptînd deci soluția bulgarilor în problema macedoneană. Se părea acum că o victorie a KKE putea foarte bine duce la o pierdere teritorială pentru Grecia. Legăturile comuniștilor cu guvernele țărilor vecine, care aveau toate pretenții asupra ținuturilor grecești, constituiseră întotdeauna un punct vulnerabil. Trebuie de asemenea să menționăm că macedonenii slavofoni, organizați în NOF (fost SNOF, adică Frontul Slavo-Macedonean de Eliberare Națională), alcătuiau o parte importantă a trupelor KKE. Numărul lor era apreciat ca fiind de 11
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
și Statele Unite au acceptat o soluție de compromis propusă de Franța prin care îi era atribuită Iugoslaviei cea mai mare parte a Istriei, dar care prevedea totodată instituirea unui "Teritoriu Liber al Triestului" compus din orașul propriu-zis și din cîteva ținuturi din jurul acestuia; acest teritoriu urma teoretic să aibă în cele din urmă un guvern internațional. El era împărțit în două zone (vezi harta 14). Cea de nord, din care făcea parte și Triestul, cunoscută sub numele de Zona A, se
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
controversă macedoneană avea să rămînă motivul major al tensiunii dintre statele balcanice, fundalul problemei, care a fost deja menționat în mai multe secțiunii ale relatării de față, este revăzut aici în amănunțime. Controversa macedoneană: "mărul discordiei" După cum am văzut, soarta ținuturilor macedonene fusese principala cauză de înverșunări și controverse între statele din Balcani încă din 1878. Chiar și guvernul României avansase revendicări pe baza populației vlahe. Prin Tratatul de la San Stefano din 1878, Bulgariei îi fusese atribuită cea mai mare parte
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
principala cauză de înverșunări și controverse între statele din Balcani încă din 1878. Chiar și guvernul României avansase revendicări pe baza populației vlahe. Prin Tratatul de la San Stefano din 1878, Bulgariei îi fusese atribuită cea mai mare parte a acestor ținuturi, precum și Tracia, un aranjament care corespundea cu ceea ce era considerat la vremea aceea drept caracterul național al regiunii. După împărțirea statului bulgar prin Tratatul de la Berlin, opinia publică bulgară a rămas convinsă că macedonenii erau în fond bulgari. Zona a
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
doar 10 % din suprafața ei totală, constituia o substituire lipsită de importanță față de obiectivele mai largi ale bulgarilor. În anii scurși între cele două războaie mondiale, Macedonia a rămas un centru al violențelor și controverselor. Belgradul a încercat să administreze ținuturile ei sub numele de "Serbia de Sud" și să-i trateze pe locuitorii ei drept sîrbi. Deși conflictele naționale nu au avut aici intensitatea celor dintre sîrbi și croați, ele au constituit realmente un element care avea să slăbească pe
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
se separa și a institui propriile lor guverne. Aceste probleme au continuat firește să fie dezbătute aprins în cadrul cercurilor de partid iugoslave. Ca și în organizația de partid grecească, membrilor acestora le era greu să fie entuziaști față de pierderea unor ținuturi ale statului lor. Cu toate acestea, în mai 1926, la cel de al treilea congres al partidului iugoslav, ținut la Viena, a fost adoptat punctul de vedere al Kominternului. Iugoslavia a fost declarată drept un stat multinațional în care Macedonia
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
și distrugerea din perioada anterioară. În plus, ca națiuni învinse, Bulgaria și România au fost nevoite să plătească despăgubiri și să întrețină armatele sovietice de ocupație. În acest timp, guvernul sovietic folosea resursele țărilor est-europene ca să-și refacă propriile lui ținuturi devastate. Cea mai mare povară era în general suportată de fostele state inamice, dar chiar și regimurile prietene au trebuit să plătească un preț. În afară de costul întreținerii pe timpul ocupației și de sumele primite ca despăgubiri, autoritățile sovietice duceau o politică
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
stăpînire pe teritorii întinse din Asia și Africa, aceste guverne exploataseră resursele forței de muncă din zonele acestea și obținuseră profituri enorme. Ele puteau deci satisface cererile muncitorilor lor, dar pe spinarea popoarelor înapoiate. Cu toate acestea, dat fiind că ținuturile coloniale aveau o întindere limitată, națiunile capitaliste urmau să intre inevitabil în conflict în privința împărțirii lor, din care avea să rezulte declanșarea unor războaie. Comentariile lui Stalin asupra originilor celui de-al doilea război mondial citate mai sus constituie un
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
mare parte a teritoriului ei de dinaintea războiului. Basarabia și nordul Bucovinei, anexate de Uniunea Sovietică în 1940, și sudul Dobrogei, returnat Bulgariei, însumau o cincime din vechiul teritoriu național și 15 % din populația anterioară. Deși România pierduse o serie de ținuturi în favoarea a două dintre vecinele ei, ea primise înapoi partea din Transilvania cedată Ungariei în 1940. Stăpîn din nou pe pămîntul Transilvaniei antebelice, guvernul român era din nou confruntat cu problema minorității maghiare. Această chestiune delicată avea să rămînă un
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
asemenea 17 % din populația Muntenegrului și 7 % din cea a Macedoniei, în fiecare din acestea trăind în grupuri compacte în apropiere de granița cu Kosovo. Există deci o bază pentru crearea unei republici iugoslave albaneze separate sau pentru unificarea acestor ținuturi cu Albania învecinată. Situația contrastantă a Iugoslaviei în comparație cu Albania ar putea totuși limita atracția față de o posibilă unire. Ca cetățean iugoslav, țăranul albanez își poate cultiva pămîntul și practica religia musulmană. Serioasele demonstrații iredentiste care au avut loc în aprilie
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
dinăuntru, Imperiul Otoman a devenit în secolul al optsprezecelea o organizație politică tot mai instabilă. Guvernul central nu reușea să-i respingă pe invadatorii străini și să-și mențină autoritatea în propriile lui domenii. Pe parcursul acestui secol o serie de ținuturi otomane au fost pierdute în favoarea cuceritorilor ruși și habsburgi. Mai tîrziu, în timpul Revoluției Franceze și al războaielor napoleoniene, forțele franceze, britanice, rusești și habsburgice au intrat în competiție pentru dobîndirea controlului asupra guvernului otoman sau a unor părți ale teritoriilor
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
care fie le-a înfruntat cu demnitate, fie le-a ignorat cu discretă și amară eleganță, ori le-a depășit cu modestia și pudoarea înțeleptului încrezător până la sublimare în forța rațiunii. Născut la 1 mai 1931, în Dondoșanii Sorocăi, din ținutul moldav de peste Prut, Leonid Boicu a avut parte de o copilărie și adolescență dramatice, consumate sub semnul gravelor primejdii, transformate curând în chinuri și suferințe, generate de cunoscutul și odiosul pact Ribbentrop-Molotov din 23 august 1939, extinse automat asupra tuturor
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
nevoie de pe piață. Creșterea producției de mărfuri și a nevoilor țărănimii au fost cauzele principale ale marii răspândiri a cărăușiei în acea epocă. În memoriul lui M. Sturdza, din 1823, asupra stării Moldovei se indicau la 8 din cele 17 ținuturi ale Moldovei, drept ocupație principală a locuitorilor, cărăușia. Era vorba de ținuturile Roman, Bacău, Putna, Tecuci, Covurlui, Tutova, Dorohoi și Botoșani. Cărăușii, în marea lor majoritate, erau țărani clăcași și urmarea firească a exercitării acestei îndeletniciri a fost conflictul cu
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
fost cauzele principale ale marii răspândiri a cărăușiei în acea epocă. În memoriul lui M. Sturdza, din 1823, asupra stării Moldovei se indicau la 8 din cele 17 ținuturi ale Moldovei, drept ocupație principală a locuitorilor, cărăușia. Era vorba de ținuturile Roman, Bacău, Putna, Tecuci, Covurlui, Tutova, Dorohoi și Botoșani. Cărăușii, în marea lor majoritate, erau țărani clăcași și urmarea firească a exercitării acestei îndeletniciri a fost conflictul cu boierul. Acesta din urmă era interesat, pe de o parte, ca țăranul
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
anul 1809, la 10.000 lei în 1812. În anul 1815 se produc unele schimbări și se fac unele precizări în regulamentul de funcționare a vătajiilor: vătăjia de harabagii este subordonată nazâriei podurilor, se înființează vătăjii în toate capitalele de ținut, havaietul pe care-l încasează vătavul de harabagii de la cărăuși este din 10 lei unul. Havaietul se ia „numai atunci când se încarcă marfa de pe la târguri”, iar „aiurea nu se ia”. Marfa putea fi tranportată „oriunde aiurea, sau măcar și peste
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
vară. Primăvara și vara boierescul și munca la pământul din folosința sa îl puneau în imposibilitate de a-și respecta întocmai contractul. Urmarea firească era intervenția organelor executive ale statului. Într-o astfel de situație se aflau, de pildă, locuitorii ținutului Dorohoi, în anul 1819, împotriva cărora domnitorul Mihail Suțu cerea ispravnicilor să ia măsuri drastice. Constrânși prin forță, țăranii plecau la ocnă, încărcau sarea, dar în drum spre schele se opreau adeseori pe la casele lor pentru a termina treburile. În
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
podețelor din Moldova. La 27 aprilie 1829, i s-a dat una incompletă; în sfârșit, o nouă intervenție a avut ca rezultat prezentarea ,,vidomostiei” din 5 mai 1829. Din vidomostie rezultă că în Moldova exista un mare număr de poduri: ținutul Suceava avea 322 poduri și podețe, Tecuci, 125 poduri, Neamțul, 4, Roman, 56 poduri și podețe, Herța, 18, Botoșani, 32, Cârligătura, 17, Hârlău, 76, Dorohoi, 20 poduri și 91 podețe și 45 batacuri. Interesant de observat că în această perioadă
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
4, Roman, 56 poduri și podețe, Herța, 18, Botoșani, 32, Cârligătura, 17, Hârlău, 76, Dorohoi, 20 poduri și 91 podețe și 45 batacuri. Interesant de observat că în această perioadă, până la 1829, numărul podurilor de piatră a crescut. Astfel, în ținutul Sucevii erau 5 podețe de piatră: în satul Plopeni, pe drumul spre Burdujeni, la intrarea în Burdujeni și la Poiana Pustie. În ținutul Hârlăului se aflau: un pod pe apa Cârjoaiei, în satul Cârjoaei, un pod pe pârâul Zlodenci și
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
Interesant de observat că în această perioadă, până la 1829, numărul podurilor de piatră a crescut. Astfel, în ținutul Sucevii erau 5 podețe de piatră: în satul Plopeni, pe drumul spre Burdujeni, la intrarea în Burdujeni și la Poiana Pustie. În ținutul Hârlăului se aflau: un pod pe apa Cârjoaiei, în satul Cârjoaei, un pod pe pârâul Zlodenci și unul pe pârâul Buhalnița. În ținutul Dorohoi era un pod de piatră pe apa Baștei [probabil, Bașeu] și unul pe drumul între Dorohoi
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
piatră: în satul Plopeni, pe drumul spre Burdujeni, la intrarea în Burdujeni și la Poiana Pustie. În ținutul Hârlăului se aflau: un pod pe apa Cârjoaiei, în satul Cârjoaei, un pod pe pârâul Zlodenci și unul pe pârâul Buhalnița. În ținutul Dorohoi era un pod de piatră pe apa Baștei [probabil, Bașeu] și unul pe drumul între Dorohoi și Rădăuți [Prut ?]. Nu putem alcătui un total al podurilor de lemn sau de piatră pe țară, deoarece nu toate ținuturile au trimis
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
Buhalnița. În ținutul Dorohoi era un pod de piatră pe apa Baștei [probabil, Bașeu] și unul pe drumul între Dorohoi și Rădăuți [Prut ?]. Nu putem alcătui un total al podurilor de lemn sau de piatră pe țară, deoarece nu toate ținuturile au trimis vidomostii, iar o parte din cele care au trimis nu au respectat întocmai instrucțiunile. Unele ținuturi au semnalat doar podurile mari (ținutul Neamț), altele nu au specificat dacă ele sunt făcute din lemn sau din piatră, altele nu
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
între Dorohoi și Rădăuți [Prut ?]. Nu putem alcătui un total al podurilor de lemn sau de piatră pe țară, deoarece nu toate ținuturile au trimis vidomostii, iar o parte din cele care au trimis nu au respectat întocmai instrucțiunile. Unele ținuturi au semnalat doar podurile mari (ținutul Neamț), altele nu au specificat dacă ele sunt făcute din lemn sau din piatră, altele nu au indicat starea lor etc. Este neîndoielnic însă că marea majoritate a podurilor erau de lemn. Cele de pe
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
putem alcătui un total al podurilor de lemn sau de piatră pe țară, deoarece nu toate ținuturile au trimis vidomostii, iar o parte din cele care au trimis nu au respectat întocmai instrucțiunile. Unele ținuturi au semnalat doar podurile mari (ținutul Neamț), altele nu au specificat dacă ele sunt făcute din lemn sau din piatră, altele nu au indicat starea lor etc. Este neîndoielnic însă că marea majoritate a podurilor erau de lemn. Cele de pe apele mari erau umblătoare, „pe seici
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
și al salahorilor. Pentru drumurile principale s-a hotărât să se facă poduri mari, a căror construcție să se dea în antrepriză. În vederea lucrărilor de „întocmire a drumurilor și podurilor” au fost numiți responsabili cu conducerea muncii oameni din „treptele ținuturilor”, căminari, bani, paharnici, cărora li s-a încredințat supravegherea lucrărilor pe anumite porțiuni de drumuri. Cu supravegherea lucrărilor mai importante au fost însărcinați funcționari ai Vistieriei și așa-zișii copii de casă. Mâna de lucru au furnizat-o satele de
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]