121,510 matches
-
fostul hotel pecerist, trecut peste noapte în administrație ecleziastă, a putut să ne surprindă întrucîtva retina atît de opacizată de dictatura anilor, spectacolul părîndu-ni-se oarecum neconvingător, doar ca efect al unei defulări. Din momentul însă în care am realizat că trăim în continuare pe același pămînt, pe teritoriul vechiului regat al României, în care credința în Dumnezeu și Rege era garanția unei trăinicii de veacuri, atunci densitatea aceasta cuviincioasă de tineri cu aer neobișnuit ne-a devenit normală și, iată, probabil
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
înzecit, băncile, CEC-ul sînt luate cu asalt de deponenți și achizitori de titluri de stat.. Înseamnă asta mizerie?" Și concluzia noastră: păi, dacă Arghezi vorbea ca azi, azi vorbim ca mîine... Așa ne-a fost dat nouă, rumânilor: să trăim cum trăim aici, pe-un picior de plai, să dăinuim aici, de 2000 de ani... și să ne văicărim. E un dat. Mă și minunez cum un lucid Alexandru George găsește motiv de mirare în similitudinea frăsuielilor noastre de la începutul
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
CEC-ul sînt luate cu asalt de deponenți și achizitori de titluri de stat.. Înseamnă asta mizerie?" Și concluzia noastră: păi, dacă Arghezi vorbea ca azi, azi vorbim ca mîine... Așa ne-a fost dat nouă, rumânilor: să trăim cum trăim aici, pe-un picior de plai, să dăinuim aici, de 2000 de ani... și să ne văicărim. E un dat. Mă și minunez cum un lucid Alexandru George găsește motiv de mirare în similitudinea frăsuielilor noastre de la începutul secolului cu
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
colo, lîngă parapet, un rătăcit, un eșuat de pe vechea corabie a nebunilor: da, îl știu, ca și-altdat', paharul plin e cel cu vodcă, cel pe jumătate, cu apă: pentru păcălirea curioșilor. Soarbe și trage din țigara fără filtru, soarbe, soarbe... Trăim într-o lume a văicărelilor. Ziarele și televiziunile întrețin permanentă frăsuială agresă, mizeria și deriziunea fac deliciul condeierilor de toată mîna. Dacă reușești să te sustragi măcar și pentru o clipă acestei infestări programate, lumea, chiar și lumea noastră ți
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
exprimare!). Era o Bienală de-a noastră, la Dalles, și vă închipuiți ce forțe fuseseră puse în mișcare ca să asigure un vernisaj (neapărat magnific) la care avea să fie prezent liderul comunist, proaspăt aureolat cu scena balconului. Ora vernisajului. Mai trăiau încă și mai expuneau mari artiști antebelici. Alături de ei, trepădușii realismului socialist, echipele de activiști și de securiști de la toate nivelurile, public, presă, televiziune. Pe imensele panouri imensele indigestii propagandistice. Dar și rezistentele pînze ale demnității. Reflector! Marele pitic, la
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
indigestii propagandistice. Dar și rezistentele pînze ale demnității. Reflector! Marele pitic, la patru ace, suita, suita și... și... cine ar fi putut face silnicul ghidaj prin sala faimoasă decît... decît... Ion Frunzetti, cărăuș versat dinspre o Românie autentică, în care trăise acompaniindu-i pe Noica, Cioran, Eliade, Comarnescu, spre o Românie contrafăcută. N-avea încotro: era șeful Secției de Critică a Uniunii. Nomenclatură. Îi urmăream zelul grav jovial cu care-și conducea ignarul invitat, neputîndu-l omite, în făptura aceluiași, pe calamburistul
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
rînduri pline de silă, în timp ce, dincolo de fereastră, continuă să explodeze petarde. Deși termenul impus folosirii lor a expirat. Aș fi putut "sări", ca și în alți ani, peste această "nevinovată" defulare colectivă (un fleac! ar zice unii), dar ce-am trăit noi ieșenii în zilele premergătoare sărbătorilor și mai ales de Revelion depășește obișnuita noastră toleranță și se așază într-o stare de-acum îngrijorătoare: o întreagă generație crudă, care vine din urmă, se află, în prezent, sub semnul primitivismului și
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
de aceste sărbători, ceva rău prevestitor și-a făcut apariția în și așa imprevizibila societate în care ne mișcăm, trebuie să vedem că, în mic, isteria petardelor reface (deocamdată doar așa) imensa poftă de agresivitate a unei mase din ce în ce mai incontrolabilă, trăind la limita subdezvoltării. Ce-i de înțeles, deci? Unde trebuie căutată explicația? Cu o oră înaintea Revelionului, pe fondul bombardamentului general la care era supus orașul, am deschis fereastra, să văd ce-i cu urletele ce veneau de-afară. Am
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
unul era chiar Napoleonul său cu bicorn), iar cei aflați atunci la cîrma lumii erau... ce erau?... niște nebuni. Pînă să ajungem la zahanaua Bucium, tăcerile noastre vag-jenate nu însemnau altceva decît situarea defel factice în formula Stelică. O secundă, trăiam cu toții în capul lui Stelică. Doar al doilea, al treilea pahar ne reașeza în ordinea (înșelătoare?) dăinuind din vecii. Și asigurîndu-ne împăcarea (lașă?) cu datul primordial. Butadei lui Eluard, "frații care văd" (despre pictori), i-am putea alătura (despre aceiași
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
și se interesează de-o lucrare, de alta. Pînă aici, totul e frumos. Discuțiile cu virtualii solicitanți se derulează extrem de plăcut și de interesant, probabil pentru amîndouă făpturile dialogale, pînă în clipa în care se pune, în sfîrșit, problema prețului... Trăim, încă, după cincizeci de ani de comunism pustiitor și după zece de înfiripare a unei societăți care își dorește iar prosperitatea, trăim încă oarecum în sărăcie. Polului sărac, se înțelege, numai de pictură nu-i arde. Celui prosper îi arde
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
de interesant, probabil pentru amîndouă făpturile dialogale, pînă în clipa în care se pune, în sfîrșit, problema prețului... Trăim, încă, după cincizeci de ani de comunism pustiitor și după zece de înfiripare a unei societăți care își dorește iar prosperitatea, trăim încă oarecum în sărăcie. Polului sărac, se înțelege, numai de pictură nu-i arde. Celui prosper îi arde, dar... dar... cum să spun, într-un al patrulea, al cincilea, al șaselea rînd. Și asta după acaparantele și devoratoarele proiecte. Dacă
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
de milenii implacabila soartă. Resemnare? Nu. Să ne împăcăm cu gîndul că nu ne naștem egali. Că avem ce merităm. Revoluțiile puse în mișcare de indivizii tarați ai ultimului secol par să intre definitiv în amintirea neguroasă a planetei. Oricum, trăiască diferența! Ne-am închipuit că rufoșii ce năpădiseră străzile după 1989 erau doar o defulare (de altfel și erau) după căderea comunismului, atît de grijuliu să-și ascundă, pudibond, furunculele, o defulare ținînd cît o modă: moda cerșitului la vedere
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
Două pilule: una de Orient Apropiat, alta de Occident... îndepărtat. Le avem și aici, la Iași. În coasta Medicinei, scăpată de buldozere, a rămas în picioare o bucată de străduță din acel tîrg ancestral al, să zicem, Teodorenilor, în care trăiau, de cîteva bune secole, îndeolaltă, români și evrei. Sfeșnicul cu lumînări, văzut prin îngustele ferestre, era emblematic. Ei bine, dughenuțele acelea, emanînd mirodenii, iată-le reînviind din propria cenușă și arătînd ca în nu știu care mică arteră comercială orientală. Bistrourile de-
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
pe vecie predestinate. Binelui/ Răului. Dacă reducem continentele astea grandioase la scara plaiului nostru, atunci o viitură, ca cea recentă, din Ardeal, ar trebui să ni se pară o palidă copie fotografică. Să ni se pară, dar nu e. Pentru că, trăind în dimensiunile geografice și de viață predestinate nouă, răvășirea scoarței locuite de noi ia proporții continentale. Nimănui nemaitrecîndu-i prin minte nici celei de pe urmă a românului să-și mai și alinte vrăjmășia cu vreun nume de Cosînzeană. S-ar putea
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
ele palate dintr-un pigmentat coșmar, altele doar cochete maghernițe, toate însă conviețuind, imemorial, cu apa, într-o osmoză inimaginabilă în altă parte a globului? Cine? Pentru că, se știe, orașul demografic e foarte bătrîn. Tineretul micii comunități, numită azi Veneția, trăiește departe de părinți, în orașele vecine, cu dinamică modernă. Stau de două săptămîni aici și n-am văzut deschizîndu-se o fereastră, n-am văzut un cap în pervazul în care, încîntător, palpită în culori fragile mai ales rozul glastra. Întreținută
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
ciocnit cu pesimistul poet și i-am șoptit la rîndu-mi: nu te pripi, pînă la toamnă încă e; pegra are, și ea, tresăriri neașteptate. Tîrziu, în zori, spre Copou, am tăiat-o amîndoi prin Florilor și am fredonat stenic nepieritorul "Trăiască Regele!" Nu cumva îl auzirăm cîndva pe dl. ing. Cunescu, republican pur-sînge, ironizînd ideea monarhică? Mirare că partidul onorat acum, la domiciliu, de domnia sa, fuzionează cu partidul proletarilor cu ochi albaștri? Nu, nici o mirare: oricum, printre inițialele firmei d-sale
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
poarta Peleșului, ursul Max, negru precum coteiul de la Cumpătu, dar de vreo cincizeci de ori mai voluminos, servește de... decor. Pentru fotograful care-și îndeamnă trecătorii cu schime de tot felul. În timp ce ursulache (în vîrstă de numai doi ani; cică trăiește vreo 30-40), tolănit pe spate, se joacă leneș cu propriu-i lanț, gemînd, precum cuțache de la Cumpătu, de plăcere. Îmi scot carnetul, să-i fac o schiță. Se ridică, se scutură, vine pînă sub nasul meu și-mi dă una
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
atelierului. Și căutînd vorbă. Pitorescul cîrcotaș are verb dialectal-parșiv, de o plasticitate concurîndu-i binișor arta cealaltă, din atelier. Nu uită niciodată să-și pigmenteze micile perorații cu tușe politice. Inexplicabil, într-un fel, de stînga, la un om care a trăit de mult în Regatul României, o stîngă colorată național-comunist, în cunoscuta formulă cu care operează și-acum, ca în "epoca de aur", formațiunile neocomuniste aspirînd iar la putere. Și cum halca la zi aruncată prostimii e cea din care, oricum
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
de ordine? Extazul? Inegalabila voce. Dezarmant de originală și această carte a lui Ernst Jünger, acum în librării: Droguri și extaz (de unde și parafraza din incipitul nostru). Scrisă de matusalemul literelor germane pe la optzeci de ani! După care a mai trăit încă douăzeci, pînă de curînd, murind la 102. De revenit oricînd la cel care "a băut vin, a fumat, s-a drogat sub permanentul control al conștiinței". Mintea lucidă și curioasă a secolului. Acum, doar două flashuri jüngeriene despre... culoare
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
acolo unde rămîne și unde își conturează, dramatic, unicitatea. Gauguin, răzvrătitul pe condiția sa prosperă, pe care o părăsește în 1883 și-și începe hălăduirea: Bretania, Panama și Martinica, insulele Dominique din arhipelagul Marchizelor și, finalmente, Tahiti. Aici, unde își trăiește "barbaria" după care tînjise. De fapt: "Am mers mult îndărăt, dincolo de caii Partenonului, pînă la căluțul copilăriei, bunul meu căluț de lemn". Pentru ce să bați pămîntul! Pentru regăsirea căluțului de lemn! Metafora hoinarului însă numește exact "reîntinerirea". O dată, a
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
America: știe ea prea bine ce să facă și cînd pe fotoliul lui Lincoln se suie Budulea Taichii. Să ne îngrijoreze, cu adevărat, furia restaurării activismului comunist într-o Românie care, în fibra ei bună, nu mai credea s-o trăiască. Și asta, după zece ani de exercițiu democratic (e adevărat, impus doar de forțele ce după '90 reușeau să ofere, la comunismul remanent, o alternativă). Tupeul e marca distinctivă a operațiunii. De la împănarea teritorului cu celule de partid (cu denumire
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
dar și teribil de caraghioasă în ochii lor. Din moment ce altele, ehe, sînt prioritățile momentului. Ce rictus alb are rozul premier cînd, casant, declară că nu istoria pasionează în momentul de față spiritualitatea partidului său, ci, zicem noi, un carpe diem! (trăiește-ți clipa!), ca deviză forte. În fața căreia, speriatul Consiliu (după ce nu a reușit nu să provoace acțiuni penale dar măcar să determine instituirea unei legi a lustrației, avînd în vedere accesul foștilor profitori ai comunismului la putere) își face cunoscută (la
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
lui Baruțu este cel mai fericit dintre părinți și cel mai matern dintre tați". Dacă Baruțu nu i-a înșelat această fericire, în schimb actrița Mițura cochetează, la bătrînețe, cu un partid de kitsch agresiv, despre care poetul, dacă ar trăi, sigur n-ar găsi "cuvinte potrivite". Observam, cîndva, că hinterlandul cu turnulețe sclipicioase de la Ciurea tinde să se extindă și în Iași, orașul și așa scăpat de monitorizare urbanistică, tinzînd să capete, progresiv, un aer bizar de capitală central-africană. Dar
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
deflorarea unei Fine aromatic tabacco Small Cigars. Neștiind de culorile tari ale vechii boeme, simt oare junii de azi o frustrare? Nici vorbă. Boema lor e una a navigării interesat-dezinvolte pe talazurile agitate dar sclipitoare ale vieții libere în care trăiesc. Nouă, celor din hîrșita și supravegheata boemă de ieri, acești alți boemi, deși pîndiți de fadoare, ne par teribil de interesanți în ingenuitatea lor sobră și eficace. Două lumi. P.S. Dacă totuși vreunul din "boemii" cu mail de azi e
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
frăgezesc pe companionul meu: Crezi, cher ami, că după Revoluția Franceză, deci după căderea Vechiului Regim, soarelele de-acolo arătau mult altfel? Be sure! recunoaște amicul. 2 august După '90 sîntem sfătuiți să uităm. Să uităm trecutul recent și să trăim doar prezentul. Sfătuitorul, se înțelege, e moștenitorul direct al regimului pentru care memoria e bună doar dacă e profitabilă. Aflat efectiv la putere, sau pe durata unui infim interstițiu în opoziție, persuasivul personaj nu a făcut altceva decît să escamoteze
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]