121,510 matches
-
dezvoltată. Fondul Națiunilor Unite pentru Copii (UNICEF) definește sărăcia astfel: oamenii săraci sunt aceia ale căror „resurse (materiale, culturale și sociale) sunt atât de limitate Încât Îi exclud de la un nivel de viață minim acceptabil În statele membre În care trăiesc”79. Uniunea Europeană definește sărăcia mai specific ca „acei ale căror venituri sunt mai puțin decât jumătate din venitul mediu pentru națiunea În care trăiesc”80. Conform acestor standarde, 22% dintre toți copiii din Statele Unite ale Americii trăiesc În sărăcie. Din
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
limitate Încât Îi exclud de la un nivel de viață minim acceptabil În statele membre În care trăiesc”79. Uniunea Europeană definește sărăcia mai specific ca „acei ale căror venituri sunt mai puțin decât jumătate din venitul mediu pentru națiunea În care trăiesc”80. Conform acestor standarde, 22% dintre toți copiii din Statele Unite ale Americii trăiesc În sărăcie. Din punct de vedere al sărăciei printre copiii Statele Unite ale Americii se află pe locul 22, ocupând penultima poziție printre națiunile industrializate. Numai Mexic este
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
membre În care trăiesc”79. Uniunea Europeană definește sărăcia mai specific ca „acei ale căror venituri sunt mai puțin decât jumătate din venitul mediu pentru națiunea În care trăiesc”80. Conform acestor standarde, 22% dintre toți copiii din Statele Unite ale Americii trăiesc În sărăcie. Din punct de vedere al sărăciei printre copiii Statele Unite ale Americii se află pe locul 22, ocupând penultima poziție printre națiunile industrializate. Numai Mexic este În urma Statelor Unite ale Americii. Toate cele cincisprezece națiuni europene puternic dezvoltate au mai puțini copii
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
sărăcie. Din punct de vedere al sărăciei printre copiii Statele Unite ale Americii se află pe locul 22, ocupând penultima poziție printre națiunile industrializate. Numai Mexic este În urma Statelor Unite ale Americii. Toate cele cincisprezece națiuni europene puternic dezvoltate au mai puțini copii care trăiesc În sărăcie decât Statele Unite ale Americii 81. Chiar dacă considerăm sărăcia absolută, folosind definiția americană a sărăciei, copii americani sunt mai săraci decât cei din nouă națiuni europene 82. În prezent, 11,7 milioane de copii americani sub vârsta de optsprezece
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
sărăcie decât Statele Unite ale Americii 81. Chiar dacă considerăm sărăcia absolută, folosind definiția americană a sărăciei, copii americani sunt mai săraci decât cei din nouă națiuni europene 82. În prezent, 11,7 milioane de copii americani sub vârsta de optsprezece ani trăiesc În sărăcie - așa cum aceasta este definită În America. Sunt mai mulți copii săraci În America astăzi decât acum treizeci de ani83. Traiul Într-un mediu sigur este de asemenea pecetea unei societăți bune. Noi am ajuns să credem că, cu
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
cu forțele Iluminismului. În timp ce majoritatea Europei a combinat eventual elementele teologiei Reformei Protestante cu cele ale ideologiei Iluminismului Într-o nouă sinteză Îmbrăcată În democrație socială, America nu a făcut asta. În schimb, generații succesive de americani au ales să trăiască simultan și În forma lor cea mai pură, atât Reforma Protestantă, cât și tradiția iluministă, devenind, În același timp, cei mai devotați protestanți de pe față pământului și cei mai angajați În Întreprinderi științifice, regimul proprietății private, capitalism de piață și
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
locuitori, În comparație cu numai 308 abonați la 1.000 de oameni În Statele Unite ale Americii, punând Europa cu mult Înaintea restului lumii În adoptarea timpurie a tehnologiei comunicațiilor fără fir1. După secole În care au fost Înconjurați de ziduri și au trăit cu o mentalitate de fortăreață, europenii au văzut dintr-odată o cale de evadare, să se elibereze. Telefonul celular a adus cu el un nou gen de libertate: mobilitate, desigur, dar diferită de cea care i-a făcut pe milioane
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
sunt mascate de clădirile Înconjurătoare. Intenția era ca ele să fie un magnet, care să atragă pe toată lumea către ele. Au fost puse intenționat În Însuși centrul comunităților lor - o puternică amintire care arăta că În vremurile trecute viața era trăită Într-un cocon de relații bine stabilite, iar Biserica era sufletul comunității. Nouă, americanilor, ne plac perspectivele, În special cele de la mare Înălțime. Dacă ne putem permite, preferăm să ne construim casa În vârful unui deal și la distanță de
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
strâns legate Între ele cu foarte puțin spațiu care să-i separe pe vecini. Parțial, aceasta se datorează densității enorme a populației și lipsei de teren. Dar, În general, antecedentele se Întind În timp până la o perioadă În care oamenii trăiau În orașe fortificate sau pe domenii feudale. În afara zidurilor orașelor și a domeniilor feudale era o lume plină de riscuri și de necunoscut. În anumite părți ale Europei de Nord și Centrale, până În epoca medievală târzie, păduri dese se Întindeau
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
modernă. Asta nu Înseamnă că omul medieval nu Înțelegea nevoia de a expropria natura pentru supraviețuirea lui. În Facerea, Dumnezeu Îi instruiește pe Adam și Eva să fie rodnici și să se multiplice și le dă În stăpânire tot ceea ce trăiește pe Pământ. Așa cum am văzut deja, În epoca medievală târzie, europenii și-au concentrat atenția pe o varietate de noi tehnologii pentru a obține o porțiune cât mai mare din bogăția naturii. Totuși, sistemul lor de referință spațio-temporal era Încă
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
unul Îl va urî și pe celălalt Îl va iubi, sau de unul se va lipi și pe celălalt Îl va disprețui; nu puteți sluji lui Dumnezeu și lui mamona”. Cămătăria era destul de rară În Evul Mediu timpuriu, majoritatea Europei trăia Încă Într-o economie de subzistență, care se baza pe troc ca formă principală de comerț și schimb. Pe măsură ce populația, orașele și comerțul au Început să se dezvolte În secolul al XII-lea, banii au devenit mai importanți În reglementarea
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
devenit simbolul mândriei orășenești. În 1481, locuitorii orașului Lyon au făcut o petiție către magistratul orașului pentru un orologiu, justificând astfel cheltuirea de fonduri, „mai mulți oameni vor veni la târguri, cetățenii vor fi multumiți, veseli și fericiți și vor trăi o viață mai ordonată”39. Primele orologii nu aveau cadrane. Ele numai făceau să sune un clopot la fiecare oră. Într-adevăr, cuvântul englezesc clock vine din cuvântul limbii olandeze timpurii clocke, care Însemna clopot. În secolul al XVI-lea
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
Luther. Calvin credea că fiecare persoană este chemată să-și Îmbunătățească În mod constant situația În viață crescând productivitatea și, prin urmare, ridicându-și statutul, dacă vor să servească gloria Domnului. În doctrina lui Calvin, fiecare individ era forțat să trăiască de la un moment la altul, reasigurându-se constant Împotriva dubiilor sale, făcând voința lui Dumnezeu. Chiar și o abatere de moment de la angajamentul la un ascetism total pe Pământ putea să submineze credința personală și Încrederea că acea persoană este una
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
este cea care i-a făcut pe americani nu numai primii și cei mai entuziaști convertiți la idea modernă de eficiență, dar și cei mai activi proponenți ai ei În secolul XX. Europenii se mira de multe ori de ce americanii trăiesc pentru a munci, În loc să muncească pentru a trăi. Răspunsul se găsește În legătura noastră metafizică profundă cu eficiență. A fi mai eficient Înseamnă a fi mai asemănător lui Dumnezeu. Să ne reamintim că Dumnezeu este cel mai eficient dintre toți
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
nu numai primii și cei mai entuziaști convertiți la idea modernă de eficiență, dar și cei mai activi proponenți ai ei În secolul XX. Europenii se mira de multe ori de ce americanii trăiesc pentru a munci, În loc să muncească pentru a trăi. Răspunsul se găsește În legătura noastră metafizică profundă cu eficiență. A fi mai eficient Înseamnă a fi mai asemănător lui Dumnezeu. Să ne reamintim că Dumnezeu este cel mai eficient dintre toți. El a hotărât crearea lumii fără să cheltuiască
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
filosofie, știința, comerț și politică. Ideea Eului era atât de revoluționară Încât, pentru mult timp, au existat insuficiente metafore chiar și numai pentru a-i explica Înțelesul. Până atunci, oamenii aveau un sens relativ al propriei individualități. Totuși viețile erau trăite, În bună parte, public și În comun. În epoca medievală, era ceva neobișnuit să vezi pe cineva plimbându-se singur Înafara zidurilor orașului sau pe un drum de țară. Istoricul Georges Duby ne spune că „În epoca medievală, hoinăritul solitar
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
Înafara zidurilor orașului sau pe un drum de țară. Istoricul Georges Duby ne spune că „În epoca medievală, hoinăritul solitar era un simptom al nebuniei. Nimeni nu ar fi riscat așa ceva dacă nu era deviant sau nebun”2. Viața era trăită În spații restrânse, lucru de Înțeles, deoarece dincolo de ziduri, de câmpuri și de pășuni erau păduri dese și impenetrabile, animale salbatice În căutare de pradă și briganzi. A trăi grupat era o strategie de supraviețuire, a cărei valoare fusese probată
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
riscat așa ceva dacă nu era deviant sau nebun”2. Viața era trăită În spații restrânse, lucru de Înțeles, deoarece dincolo de ziduri, de câmpuri și de pășuni erau păduri dese și impenetrabile, animale salbatice În căutare de pradă și briganzi. A trăi grupat era o strategie de supraviețuire, a cărei valoare fusese probată de multe ori. Odată cu secolul al XIX-lea, pădurile fuseseră În majoritate tăiate, sălbăticia fusese domesticită, iar bandiții - ținuți la distanță. Oamenii puteau să privească acum spre punctul cel
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
diferenția generațiile. Oamenii erau fie civilizați, fie animalici. Comportarea animalică era asociată cu o natura depravată. Comportamentul animalic era din ce În ce mai des descris ca leneș, lacom, amenințător și lipsit de suflet. Trebuie să ne reamintim că viața În epoca medievală era trăită Încă În mijlocul animalelor - domestice și sălbatice - și aproape de pământ. Majoritatea țăranilor fermieri trăiau În „case-lungi” tradiționale, care combinau spațiul de locuit cu grajdul. Fermierii și animalele lor intrau În casă prin același loc, iar În interior erau separați numai de
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
o natura depravată. Comportamentul animalic era din ce În ce mai des descris ca leneș, lacom, amenințător și lipsit de suflet. Trebuie să ne reamintim că viața În epoca medievală era trăită Încă În mijlocul animalelor - domestice și sălbatice - și aproape de pământ. Majoritatea țăranilor fermieri trăiau În „case-lungi” tradiționale, care combinau spațiul de locuit cu grajdul. Fermierii și animalele lor intrau În casă prin același loc, iar În interior erau separați numai de un perete 3. Dezvoltarea vieții urbane În secolul al XV-lea a așezat
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
propriu și al spațiului său privat În lume. Omul a devenit individ. Un proces similar de civilizare a avut loc În America În secolele al XVIII-lea și al XIX-lea pe frontiera de vest. Oamenii munților și alți singuratici trăind În sălbăticie, vagabonzi și cowboys, au fost remarcați și puși sub controlul predicatorilor, al reformatorilor sociali și al femeilor, Într-un efort de a le civiliza comportamentul și de a-i transforma În cetățeni integri și productivi, fiecare răspunzător pentru
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
Adeseori douăzeci sau mai mulți membrii ai unei familii se Înghesuiau Într-un bordei cu o singură cameră, care nu avea mai mult de douăzeci de metri pătrați. Trei generații puteau să se găsească În același pat. Oamenii puteau să trăiască o viață Întreagă fără a rămâne un moment singuri. În Europa prenapoleoniană, mai mult de trei sferturi din populație trăia În aceste condiții oribile 19. În secolul al XIX-lea, pentru cei bogați noțiunea de spațiu privat a Început totuși
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
avea mai mult de douăzeci de metri pătrați. Trei generații puteau să se găsească În același pat. Oamenii puteau să trăiască o viață Întreagă fără a rămâne un moment singuri. În Europa prenapoleoniană, mai mult de trei sferturi din populație trăia În aceste condiții oribile 19. În secolul al XIX-lea, pentru cei bogați noțiunea de spațiu privat a Început totuși să câștige teren. Conacele au fost Împărțite În spații private, fiecare cu o anumită funcție. Aveau acum o sală de
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
o convenție relativ nouă. În timpurile medievale, ideea de familie era mai puțin definită. Dacă legătura conjugală dădea un sens al afilierii, trebuie să ne amintim că familiile erau instituții extinse și includeau bunici, mătuși, unchi și veri, În general trăind Împreună sau În imediata apropiere. Chiar ideea de copilărie nu era Încă bine definită. Copiii erau văzuți ca niște mici adulți și erau apreciați pentru contribuția lor economică În gospodărie. Mulți erau trimiși În alte familii, ca ucenici, la vârsta
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
În viața de zi cu zi. Burghezia a creat propriul despotism privat asupra comportamentului personal. Au Învățat să fie independenți, să facă sacrificii, să fie calmi, să fie harnici și sârguincioși. La Început, aceste valori erau un fel de a trăi În acord cu credința lor. Eventual Însă conținutul religios s-a pierdut În Europa, dar valorile au rămas și au devenit un element esențial În dezvoltarea etosului capitalist. Niciodată până atunci În istorie oamenii nu și-au impus asemenea restricții
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]