12,821 matches
-
aprilie 1831 Divanul comunica isprăvniciei de Fălciu că, pentru lucrările de la drumul Focșani-Sculeni, se vor recruta „numai birnici, și acei ce purta numiri de scutelnici or breslași nicicum”. Ispravnicilor li s-a ordonat să strângă pe toți meșterii de prin ținuturi și să-i trimită la lucru cu uneltele lor. De asemenea, năzâria a fost obligată să dea câte 80 de țigani lingurari și ursari pe lună, cu plată de 30 parale pe zi „pentru hrana lor”, deși ursarii erau scutiți
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
-o refuzul boierilor de a da lemnul necesar pentru construcțiile de poduri, din pădurile lor, fără plată. Din această cauză s-au desființat podurile de pe traseele secundare, iar materialele au fost utilizate pentru construcții de poduri pe căile principale. Isprăvnicia ținutului Suceava comunica, la 1 mai 1828, că nu poate întreprinde nimic din ceea ce i s-a cerut pentru că proprietarii moșiilor „nici cu un chip nu vroesc a le da lemne trebuitoare fără plată”. Divanul Împlinitor a fost nevoit să constate
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
cerut pentru că proprietarii moșiilor „nici cu un chip nu vroesc a le da lemne trebuitoare fără plată”. Divanul Împlinitor a fost nevoit să constate că opoziția boierilor s-a generalizat în „întreaga țară” și să emită o circulară către toate ținuturile, prin care obliga din nou proprietarii să dea lemnul necesar. Boierii nu numai că refuzau să contribuie la lucrările de îmbunătățire a căilor de comunicație, dar mai și cereau despăgubiri de brudină. Rosetti Roznovanu, proprietarul podului de la Sculeni, într-o
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
ezecuției oștenești”. În felul acesta toată greutatea obligațiilor apăsa pe restul populației. Deoarece ea era deja extenuată de havalele sau beilicuri, a răspuns acestor noi obligații printr-o opoziție dârză. Locuitorii târgurilor amenințau cu împrăștierea, meșterii fugeau din ținut în ținut, țăranii fugeau de la lucru, nu se supuneau chemărilor, băteau pe zapcii și se răzvrăteau. Răscoalele țărănești din 1831 și epidemiile au întrerupt lucrările de drumuri. Ele au fost amânate până după 20 mai 1831. În astfel de împrejurări dificile au
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
la Furceni pe Siret, unul la Onești pe Trotuș, la care s-au folosit 113 oca fier, lucrat de meșteri plătiți cu 20 parale de „oca fier lucrat”. În 1830 se refac podurile de piatră de la Uncești și Telega din ținutul Vaslui, iar la Lipcani se mai fac încă 3 poduri umblătoare. Tot atunci s-au reparat podurile de pe Dunăre de la Văleni, Hârșova etc. După cum se vede, puține poduri au fost lucrate și cu fier. De aceea apele râurilor, crescute primăvara
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
întrunit într-o ședință specială a acceptat cererea. Instrucțiunile, conform cărora urmau să se desfășoare lucrările, prevedeau atașarea pe lângă ispravnici a unui număr suficient de ajutoare, funcționari de stat și specialiști. Împreună cu ei, ispravnicul trebuia să străbată drumul de pe teritoriul ținutului său și să însărcineze, pe loc, funcționari răspunzători cu lucrările ce urmau să se execute pe o anumită porțiune a drumului, stabilită în raport cu numărul funcționarilor trimiși de Vistierie. După ce ispravnicul cu grupul de funcționari și specialiști străbăteau drumul care urma
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
fi putut stabili măsura în care râurile noastre erau navigabile sau puteau fi făcute navigabile. Un singur răspuns a fost găsit, al isprăvniciei Iași, din 13 decembrie 1832; parcă făcut anume să sfideze chestionarul, autorul lui semnala că pe teritoriul ținutului Iași nu trec plute cu cherestele. Cheresteaua care se duce la Sculeni se transportă cu carele locuitorilor. Atât. Rezultatele administrației ruse au fost expuse de însuși generalul Pavel Kiselev. În rândul lor trebuie trecute și îmbunătățirile aduse comunicațiilor din Moldova
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
noastre în epoca regulamentară. Cercetări neizbutite au fost întreprinse în toamna anului 1832, de către administrația rusă, fiind reluate de către moldoveni trei ani mai târziu. Din răspunsurile isprăvniciilor la chestionarul Sfatului ocârmuitor din noiembrie 1835 reiese că, pe râurile de pe teritoriul ținutului Bacău, caicele nu puteau pluti. Pe teritoriul ținutului Tecuci, aceste ambarcațiuni puteau circula pe Siret, de la vărsare până la Călieni. Pe teritoriul ținutului Covurlui, caicele puteau transporta pe toată lungimea Siretului. Stărostia Putnei a confirmat și ea că Siretul era navigabil
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
întreprinse în toamna anului 1832, de către administrația rusă, fiind reluate de către moldoveni trei ani mai târziu. Din răspunsurile isprăvniciilor la chestionarul Sfatului ocârmuitor din noiembrie 1835 reiese că, pe râurile de pe teritoriul ținutului Bacău, caicele nu puteau pluti. Pe teritoriul ținutului Tecuci, aceste ambarcațiuni puteau circula pe Siret, de la vărsare până la Călieni. Pe teritoriul ținutului Covurlui, caicele puteau transporta pe toată lungimea Siretului. Stărostia Putnei a confirmat și ea că Siretul era navigabil pentru caice până la Călieni. Acest gen de ambarcațiune
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
mai târziu. Din răspunsurile isprăvniciilor la chestionarul Sfatului ocârmuitor din noiembrie 1835 reiese că, pe râurile de pe teritoriul ținutului Bacău, caicele nu puteau pluti. Pe teritoriul ținutului Tecuci, aceste ambarcațiuni puteau circula pe Siret, de la vărsare până la Călieni. Pe teritoriul ținutului Covurlui, caicele puteau transporta pe toată lungimea Siretului. Stărostia Putnei a confirmat și ea că Siretul era navigabil pentru caice până la Călieni. Acest gen de ambarcațiune putea naviga pe acea distanță cu o greutate de 5.000-6.000 oca „și
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
răspuns negativ la întrebarea privitoare la navigabilitatea Siretului și, respectiv, a Prutului. Reiese din aceste informații că Siretul era navigabil pentru caice de la vărsare până la Călieni. Răspunsurile relative la navigabilitatea Prutului au fost următoarele: isprăvnicia Fălciu arăta că pe teritoriul ținutului, Prutul era navigabil până la Leova pentru ambarcațiuni cu 1.000-1.500 oca. Isprăvnicia Iași a răspuns că pe teritoriul ei Prutul era navigabil, de asemenea pentru caice, din dreptul satului Bădăranii până la Țuțora și Petrușeni. Pe teritoriul ținuturilor Botoșani și
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
pe teritoriul ținutului, Prutul era navigabil până la Leova pentru ambarcațiuni cu 1.000-1.500 oca. Isprăvnicia Iași a răspuns că pe teritoriul ei Prutul era navigabil, de asemenea pentru caice, din dreptul satului Bădăranii până la Țuțora și Petrușeni. Pe teritoriul ținuturilor Botoșani și Dorohoi, Prutul nu putea susține caice. La 30 aprilie 1836, Sfatul administrativ conchidea că Prutul poate susține caice „pe unele locuri în părțile de jos și de sus, iar nu pretutindeni, din pricina vadurilor, a măliturilor și a cotiturilor
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
aprilie 1836, Sfatul administrativ conchidea că Prutul poate susține caice „pe unele locuri în părțile de jos și de sus, iar nu pretutindeni, din pricina vadurilor, a măliturilor și a cotiturilor ce se afla de la Vădeni în sus până la satul Bădărani ținutul Iași”. Din cele de mai sus rezultă, după cum au remarcat și alți cercetători, că „Prutul a fost folosit pentru mici vase care se urcau până la Ștefănești și reveneau la Galați încărcate cu cereale”, că acest râu era navigabil pentru ambarcațiuni
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
chibzuită, lovindu-l într-o plagiie mare, l-au spart și l-au descărcat acolo spre a se drege”. La 1 noiembrie 1840, comisiei i-a fost atașat ing. Fuks. Până la 18 noiembrie 1840, fuseseră măsurate malurile Siretului pe teritoriul ținuturilor Roman și Bacău, după care comisia s-a îmbarcat la Pașcani în șăici ,,și pornind pe Siret în gios au întrebuințat două zile și giumătate ca să poată agiunge păr la sat Scheia din pricina cotirii Siretului și a multor răchișuri ci
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
etc. Munca de pregătire și de control era executată de către ingineri, în majoritatea lor străini. Restul lucrărilor era lăsat pe seama revizorilor autohtoni, care conduceau efectiv munca. Din cauza lipsei de experiență și a neglijenței acestora, au rezultat pagube însemnate. Bunăoară, isprăvnicia ținutului Roman raporta că stâlpii dintre Săbăoani și Roman s-au aplecat pe partea din afară a șoselei și că sârma atinge copacii. „Așăzarea acestor stâlpi s-au urmat de revizorul paharnic Ioan Brașoveanu, după povățuirile ce au avut de la Dumnealui
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
lei pe lună). În 1856 au fost desființate aceste funcții, iar îndatoririle lor au fost trecute asupra epistaților de drumuri, care, la salariul lor, au primit un adaos de 100 lei pe lună. Au fost exceptate liniile telegrafice de pe teritoriile ținuturilor Tutova și Covurlui, „unde nu sunt asămine epistați de cantoniști, nefiind șosăli”, pentru care au fost angajați doi epistați, cu câte 200 lei pe lună. Asemenea măsuri au fost dictate de motive financiare. Același sistem a fost aplicat și cantoniștilor
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
Sfatului Administrativ, pământ pentru hrană și au fost scutiți de bir, mai bine zis birul lor a fost plătit de către direcția centrală a telegrafiei. Între această instituție și cantoniști s-au încheiat contracte. Din numărul de șapte contracte relative la ținutul Neamț, păstrate la Arhivele Statului din Iași, două contracte au fost încheiate cu doi țărani birnici, un contract cu un însurățel, un contract cu un țigan dezrobit, două contracte cu doi ruptași și unul cu un patentar. Aceștia și-au
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
Ce resurse oferea solul și subsolul Moldovei acelor întreprinzători ? Firește, pe primul loc se situa producția agricolă, fructele, plantele industriale, viticultura etc. La mijlocul secolului al XIX-lea, o mare răspândire a căpătat creșterea viermilor de mătase, mai cu seamă în ținuturile Putna, Tecuci, Covurlui, Tutova, Vaslui și Fălciu. Un loc important în economie îl ocupau produsele animaliere, laptele, brânzeturile, pieile, lâna etc. Numeroasele ateliere sau micile instalații industriale de prelucrare nu consumau decât într-o măsură cu totul neînsemnată din bogăția
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
de pildă, referindu-se la producția și prelucrarea lânei, a notat la 16 decembrie 1855 că la munte, unde sunt oi bârsane, se confecționa „postav gros”. În mănăstiri, „care au oi roșii, se produce postavul natural roșu sau șaiac, în ținuturile de gios se produce aba sau postavul de lână de capră. La Huși, unde sânt oi țigăi și unde se află boiangerii, se produce postav de o calitate mai fină, numit sumăieș și care se boiește cu deosebite culori...”. Numai
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
a făcut, dată fiind slaba dezvoltare a forțelor de producție, „numai în unele regiuni privilegiate, unde zăcămintele nu sânt prea adânci și unde infiltrațiunile de apă lipsesc în general”. Extragerea petrolului se efectua în zona marginală a fleisului moldovenesc, în ținutul Bacău și îndeosebi în regiunea Lucăcești-Zemeș, unde existau sate întregi ai căror locuitori practicau, ca îndeletnicire principală, exploatarea și transportul păcurii. Depistarea și estimarea rezervelor de petrol a fost un proces lung, la care și-au dat contribuția experiența și
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
și înlocuirea cărbunelui cu petrol la motoarele cu combustie internă. Primul moment se situează în perioada de care ne ocupăm. Delimitarea lui se poate face cu ușurință, urmărind creșterea producției de petrol. În Moldova, la 1832 s-au extras în ținutul Bacău aproximativ 2841,26 hl petrol. În 1848 numai în ocolul Tazlăul de Sus (Bacău) s-au extras 14.761,89 hl petrol, iar în anii 1861-1866 au fost extrase în medie anuală numai de la Moinești 77.926 vedre (100
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
de mașini agricole, ele n-au putut să-și continue existența ca ateliere de reparații în orașe, departe de proprietățile funciare, unde se aflau uneltele care aveau nevoie de reparații. Firește că o mașină de treier, care se defecta în ținutul Botoșani sau Tecuci, de pildă, nu putea fi transportată tocmai la Iași pentru a fi readusă în bună stare. Experiența a dovedit că atelierele de reparat unelte agricole s-au putut menține și dezvolta în mediul sătesc, pe moșii, în
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
de negoț”, care, în unele ocoale, se numără cu sutele. Deși în statistica din 1860-62 nu este menționată nici o instalație industrială de producere a berii la sate, în alte surse de informație dimpotrivă sunt semnalate câteva: la 1848 - una în ținutul Suceava; - la 1849 - una la Pâncești (Roman), una la Brăiești (Dorohoi); în 1851 - una în ocolul Târgului (Tecuci), două în satul (sic!) Fălticeni; în 1861 - două la Florești (Vaslui) și cinci în ținutul Neamț. Utilizarea în industrie și în iluminare
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
sunt semnalate câteva: la 1848 - una în ținutul Suceava; - la 1849 - una la Pâncești (Roman), una la Brăiești (Dorohoi); în 1851 - una în ocolul Târgului (Tecuci), două în satul (sic!) Fălticeni; în 1861 - două la Florești (Vaslui) și cinci în ținutul Neamț. Utilizarea în industrie și în iluminare într-o măsură mai largă a uleiului de cânepă a determinat creșterea suprafețelor însămânțate cu cânepă. În consecință, și extragerea uleiului de cânepă s-a făcut pe o scară mai întinsă. În 1848
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
în industrie și în iluminare într-o măsură mai largă a uleiului de cânepă a determinat creșterea suprafețelor însămânțate cu cânepă. În consecință, și extragerea uleiului de cânepă s-a făcut pe o scară mai întinsă. În 1848, numai în ținutul Suceava funcționau 20 de oloinițe. În regiunea de munte, mai ales, existau numeroase cășării și brânzării, a căror producție era destinată exclusiv pieții. În 1860-1862 funcționau numai în ținutul Sucevii 24 de cășării, la care lucrau 131 de oameni, dintre
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]