13,975 matches
-
Bibliografie 147 Serviciul Social - o școală de educație socială 149 Serviciul Social: sinteză românească între cunoaștere și acțiune 151 Echipele studențești - un experiment social-pedagogic 157 Școlile de „șefi de echipă” 163 Valoarea social-pedagogică a Serviciului Social 166 Bibliografie 167 Mișcarea cooperatistă și efectele sale social-pedagogice 169 Nașterea ideii de cooperație 174 Un precursor român: T. Diamant 178 Cooperația română și ideea de educație socială 182 Un derivat benefic: cooperația școlară 187 Bibliografie 191 Universitatea Populară de la Ungureni - un experiment social-pedagogic 193
[Corola-publishinghouse/Science/1948_a_3273]
-
1939c, „Școala de conducători de cămine a echipei”, în Cartea echipelor, Editura Fundația Culturală Regală, București. Stahl, H.H., 1981, Amintiri și gânduri din vechea școală a „monografiilor sociologice”, Editura Minerva, București. *** 1934, Căminul Cultural, an I, nr. 1, noiembrie. Mișcarea cooperatistă și efectele sale social-pedagogicetc " Mișcarea cooperatistă și efectele sale social‑pedagogice" Oamenii au trăit și trăiesc pretutindeni în colectivități, starea normală de conviețuire este cea „colectivă” sau „grupală”, de la unități sau formații restrânse până la unele foarte întinse. Înainte de a se
[Corola-publishinghouse/Science/1948_a_3273]
-
a echipei”, în Cartea echipelor, Editura Fundația Culturală Regală, București. Stahl, H.H., 1981, Amintiri și gânduri din vechea școală a „monografiilor sociologice”, Editura Minerva, București. *** 1934, Căminul Cultural, an I, nr. 1, noiembrie. Mișcarea cooperatistă și efectele sale social-pedagogicetc " Mișcarea cooperatistă și efectele sale social‑pedagogice" Oamenii au trăit și trăiesc pretutindeni în colectivități, starea normală de conviețuire este cea „colectivă” sau „grupală”, de la unități sau formații restrânse până la unele foarte întinse. Înainte de a se asocia voluntar sau electiv, oamenii se
[Corola-publishinghouse/Science/1948_a_3273]
-
în Alpii elvețieni și francezi, ca și în Anglia, funcționează încă din Evul Mediu grupări țărănești în vederea prelucrării laptelui. Iar breslele, organizații de apărare a intereselor profesionale în orașele medievale, îndeplineau aceleași funcții economice și sociale. Unii dintre reprezentanții doctrinelor cooperatiste din perioada interbelică au văzut o continuitate, o prelungire a formelor de asociație vechi în lumea nouă a capitalului. Alții, printre care G. Mladenatz, au negat această continuitate. Concluzia sa: „cooperativele moderne” (ne aflăm în 1931!) nu sunt o continuitate
[Corola-publishinghouse/Science/1948_a_3273]
-
Zeletin, 1925, p. 4). Cooperația ar fi deci o replică, un răspuns al maselor proletare la dorința necurmată de câștig a capitalistului. Ea propune „un nou ideal social”, o nouă organizare. Zeletin neagă „cooperației române” din timpul său caracterul pur cooperatist; formele care ființau atunci la noi sunt simple „asociații capitaliste” (așa sunt băncile populare) cu scop de câștig, o formă de a „ocoli capitalismul” cu mijloacele asociației cooperative, și nu o formă de luptă. În concepția lui Zeletin, crede un
[Corola-publishinghouse/Science/1948_a_3273]
-
adevărat ar fi trebuit să aibă următoarele faze de evoluție: de la cooperativele de consum la cele de producție și apoi la cele de credit, desființându-se astfel, rând pe rând, capitalul comercial, industrial și bancar. Cu toate neajunsurile lui, fenomenul cooperatist „a însemnat o schimbare nu numai în viața economică a țărănimii, ci și în psihologia ei”, iar „cooperația a fost un factor de progres” (ibidem, p. 140). Era, desigur, o iluzie credința că s-ar putea clădi un „stat cooperativ
[Corola-publishinghouse/Science/1948_a_3273]
-
ibidem, p. 246) „Asociația domestică” (de producători-consumatori) a lui Charles Fourier este considerată precursoarea cooperației moderne. Descompusă, viața în falanster ar putea fi comparată cu cooperația de producție, cu cea de consum, cu cooperativele de construire a locuințelor, cu restaurantul cooperatist etc., falansterul fiind „o cooperație integrală” (Ghiulea, 1927, p. 19). Fourier este cel mai important „precursor” al cooperației. Unii dintre elevii săi au făcut însă ca ideile sale să fie larg răspândite, să prindă viață. Doi dintre aceștia au creat
[Corola-publishinghouse/Science/1948_a_3273]
-
realitate. A reușit să insufle multor bărbați de seamă ai țării sale idei generoase și patriotice” (Mladenatz, 1958, p. 61). O figură cu adevărat luminoasă! Cooperația română și ideea de educație socialătc "Cooperația română și ideea de educație socială" Mișcarea cooperatistă a avut o deosebită amploare. Am consultat o parte din literatură și am fost surprins de numărul mare al lucrărilor teoretice și de îndrumare practică în domeniul cooperatismului. Nu numai atât, se editau câteva reviste „cu conținut cooperatist” (cum erau
[Corola-publishinghouse/Science/1948_a_3273]
-
socială" Mișcarea cooperatistă a avut o deosebită amploare. Am consultat o parte din literatură și am fost surprins de numărul mare al lucrărilor teoretice și de îndrumare practică în domeniul cooperatismului. Nu numai atât, se editau câteva reviste „cu conținut cooperatist” (cum erau ele recomandate), s-a înființat chiar un Institut Național al Cooperației și catedre universitare, având ca preocupare această tematică. Nu ne propunem aici să analizăm mișcarea cooperatistă din țara noastră, ea va face probabil obiectul preocupării economiștilor. Dorim
[Corola-publishinghouse/Science/1948_a_3273]
-
domeniul cooperatismului. Nu numai atât, se editau câteva reviste „cu conținut cooperatist” (cum erau ele recomandate), s-a înființat chiar un Institut Național al Cooperației și catedre universitare, având ca preocupare această tematică. Nu ne propunem aici să analizăm mișcarea cooperatistă din țara noastră, ea va face probabil obiectul preocupării economiștilor. Dorim numai să decupăm câteva idei care ar putea fi „recuperate” pentru lucrarea de față, având deci preocuparea sublinierii intenției de educație socială prin acțiune cooperatistă. Unul dintre cei mai
[Corola-publishinghouse/Science/1948_a_3273]
-
aici să analizăm mișcarea cooperatistă din țara noastră, ea va face probabil obiectul preocupării economiștilor. Dorim numai să decupăm câteva idei care ar putea fi „recuperate” pentru lucrarea de față, având deci preocuparea sublinierii intenției de educație socială prin acțiune cooperatistă. Unul dintre cei mai autorizați autori ai domeniului, G. Mladenatz (1934), definind scopul cooperatismul, scria că „generalizarea acestor asociații este de natură să realizeze o ordine economică și socială care să se sprijine nu pe luptă, ci pe înțelegere, nu
[Corola-publishinghouse/Science/1948_a_3273]
-
anii interbelici, de pe pozițiile unuia care credea că „clasele stăpânitoare de astăzi vor lăsa locul altora”, că „lumea merge spre democrație desăvârșită, spre o nouă organizare socială, în care clasele muncitoare să aibă cuvântul întâiu”, gândea și el că mișcarea cooperatistă nu trebuie să fie lăsată să se transforme în una capitalistă. Soluția pentru „înlăturarea și combaterea acestui pericol” era „educația cooperatistă a maselor” (Ghiulea, 1927, p. 7). Pentru afirmarea ideilor cooperatiste, el susținea înființarea unui oficiu de propagandă care să
[Corola-publishinghouse/Science/1948_a_3273]
-
desăvârșită, spre o nouă organizare socială, în care clasele muncitoare să aibă cuvântul întâiu”, gândea și el că mișcarea cooperatistă nu trebuie să fie lăsată să se transforme în una capitalistă. Soluția pentru „înlăturarea și combaterea acestui pericol” era „educația cooperatistă a maselor” (Ghiulea, 1927, p. 7). Pentru afirmarea ideilor cooperatiste, el susținea înființarea unui oficiu de propagandă care să editeze lucrări de exegeză și de popularizare, să „lămurească doctrina cooperatistă și să discute probleme pe care le are de ea
[Corola-publishinghouse/Science/1948_a_3273]
-
să aibă cuvântul întâiu”, gândea și el că mișcarea cooperatistă nu trebuie să fie lăsată să se transforme în una capitalistă. Soluția pentru „înlăturarea și combaterea acestui pericol” era „educația cooperatistă a maselor” (Ghiulea, 1927, p. 7). Pentru afirmarea ideilor cooperatiste, el susținea înființarea unui oficiu de propagandă care să editeze lucrări de exegeză și de popularizare, să „lămurească doctrina cooperatistă și să discute probleme pe care le are de ea de rezolvat în țara românească”. El mai cerea „școli cooperatiste
[Corola-publishinghouse/Science/1948_a_3273]
-
capitalistă. Soluția pentru „înlăturarea și combaterea acestui pericol” era „educația cooperatistă a maselor” (Ghiulea, 1927, p. 7). Pentru afirmarea ideilor cooperatiste, el susținea înființarea unui oficiu de propagandă care să editeze lucrări de exegeză și de popularizare, să „lămurească doctrina cooperatistă și să discute probleme pe care le are de ea de rezolvat în țara românească”. El mai cerea „școli cooperatiste, institute și societăți pentru progresul ideii cooperației, legături cooperatiste internaționale”. Toată această activitate, credea N. Ghiulea, nu poate fi lăsată
[Corola-publishinghouse/Science/1948_a_3273]
-
cooperatiste, el susținea înființarea unui oficiu de propagandă care să editeze lucrări de exegeză și de popularizare, să „lămurească doctrina cooperatistă și să discute probleme pe care le are de ea de rezolvat în țara românească”. El mai cerea „școli cooperatiste, institute și societăți pentru progresul ideii cooperației, legături cooperatiste internaționale”. Toată această activitate, credea N. Ghiulea, nu poate fi lăsată pe seama statului, „din cauza concepției capitalist-burgheze care stăpânește ordinea noastră social-economică”. Sarcina propagandei cooperatiste trebuie atunci încredințată cooperatorilor înșiși, ca și
[Corola-publishinghouse/Science/1948_a_3273]
-
să editeze lucrări de exegeză și de popularizare, să „lămurească doctrina cooperatistă și să discute probleme pe care le are de ea de rezolvat în țara românească”. El mai cerea „școli cooperatiste, institute și societăți pentru progresul ideii cooperației, legături cooperatiste internaționale”. Toată această activitate, credea N. Ghiulea, nu poate fi lăsată pe seama statului, „din cauza concepției capitalist-burgheze care stăpânește ordinea noastră social-economică”. Sarcina propagandei cooperatiste trebuie atunci încredințată cooperatorilor înșiși, ca și asociațiilor culturale, „deoarece cooperația este un puternic instrument cultural
[Corola-publishinghouse/Science/1948_a_3273]
-
în țara românească”. El mai cerea „școli cooperatiste, institute și societăți pentru progresul ideii cooperației, legături cooperatiste internaționale”. Toată această activitate, credea N. Ghiulea, nu poate fi lăsată pe seama statului, „din cauza concepției capitalist-burgheze care stăpânește ordinea noastră social-economică”. Sarcina propagandei cooperatiste trebuie atunci încredințată cooperatorilor înșiși, ca și asociațiilor culturale, „deoarece cooperația este un puternic instrument cultural și social de educație. Educația cooperatistă, credea economistul clujean, este una din cele mai bune și mai complete educații sociale, înrâurirea ei asupra maselor
[Corola-publishinghouse/Science/1948_a_3273]
-
N. Ghiulea, nu poate fi lăsată pe seama statului, „din cauza concepției capitalist-burgheze care stăpânește ordinea noastră social-economică”. Sarcina propagandei cooperatiste trebuie atunci încredințată cooperatorilor înșiși, ca și asociațiilor culturale, „deoarece cooperația este un puternic instrument cultural și social de educație. Educația cooperatistă, credea economistul clujean, este una din cele mai bune și mai complete educații sociale, înrâurirea ei asupra maselor este una din cele mai fericite și mai repezi” (Ghiulea, 1927, p. 8). Fraza următoare ar putea figura în orice lucrare de
[Corola-publishinghouse/Science/1948_a_3273]
-
în primul rând, și mai apoi dorința unei bune stări generale, sunt astăzi elementele cele mai prețioase pe care se poate întemeia o cultură solidă și o civilizație capabilă de progres”. Care sunt „ideile sociale” pe care se sprijină „doctrina cooperatistă” și în ce măsură aceste idei răspund nevoii de educație socială a maselor? „Ideea primordială a cooperației, scrie N. Ghiulea, este asociația.” (ibidem, p. 43 și urm.) Acest principiu social al asociației este „în mare cinste în concepția de viață a muncitorilor
[Corola-publishinghouse/Science/1948_a_3273]
-
deopotrivă, toate formele de cooperare, ei reprezentând perioada de „trecere de la vechiul socialism asociaționist la gândirea cooperativă contemporană” (Mladenatz, 1938, p. 95). Mai târziu, alți doctrinari au constatat însă că problema țărănească nu se poate ameliora fără o bună organizare cooperatistă 3. Această clasă avea cu deosebire nevoie de „îndrumare”, de „luminare”, de o asistență competentă pentru a putea depăși impasul economic, ca și handicapul cultural. Asociația cooperativă modernă a luat naștere deci „din nevoi reale și adânc simțite de păturile
[Corola-publishinghouse/Science/1948_a_3273]
-
de organizator și îndrumător al vieții economice și socio-culturale a maselor, a reprezentat „cea mai importantă manifestațiune colectivă pe teren economico-social a țărănimii, a meșteșugărimii, a muncitorilor manuali și intelectuali” (Mladenatz, 1942, p. 13). A răspândit convingeri, a sădit „virtuți cooperatiste”, a educat „cooperatori adevărați”, oameni „activi” și „conștienți de îndatoririle și drepturile lor”. Un rol deosebit l-a jucat cooperația în educația săteanului. Obștile agricole de arendare, cumpărare și împroprietărire, băncile populare au trezit conștiințe, au născut ideea dezvoltării prin
[Corola-publishinghouse/Science/1948_a_3273]
-
adevărați”, oameni „activi” și „conștienți de îndatoririle și drepturile lor”. Un rol deosebit l-a jucat cooperația în educația săteanului. Obștile agricole de arendare, cumpărare și împroprietărire, băncile populare au trezit conștiințe, au născut ideea dezvoltării prin forțele proprii. „Acțiunea cooperatistă educativă” a pregătit „plugărimea în vederea marei reforme agrare de expropriere și împroprietărire de după 1918. A fost - crede un cunoscător al cooperației rurale - epoca eroică a cooperativei române” (Cardaș, 1942, p. 18). Obștile sătești au fost, scrie un alt animator al
[Corola-publishinghouse/Science/1948_a_3273]
-
activ, inteligent și conștient”. Pornind de la această opțiune, Haret a aplicat pentru prima oară principiile școlii active, care nu a însemnat atunci decât principiul cooperativ al „ajutorului propriu”. Referindu-se la rolul lui Haret în susținerea acestui curent al educației cooperatiste, Stanciu Stoian scrie: „Pentru cooperație, faptul că ea a fost ieșită din gând și faptă dăscălească și faptul că ea a putut fi luată sub prețioasa protecție a unui om de școală, a fost o mare binefacere. Ea nu s-
[Corola-publishinghouse/Science/1948_a_3273]
-
astfel, să întemeieze numai unități economice cu caracter de întovărășire a celor nevoiași; ea s-a străduit, din contră, să-i formeze pe aceștia sufletește, să facă din ei oameni în stare să se ridice până la semnificația etică a fenomenului cooperatist. Astfel, cooperația a devenit ea însăși un fel de școală și încă o școală bazată pe realitățile cele mai vii ale vieții noastre sătești” (Stoian, 1942, p. 246). Ce rol a jucat „educația cooperativă” în școala noastră, în perioada interbelică
[Corola-publishinghouse/Science/1948_a_3273]