11,916 matches
-
În Bulgaria, la fel ca În Iugoslavia vecină, autocrația de partid În derivă a canalizat furia dezlănțuită a prejudecăților etnice asupra unei victime neajutorate din țară. În 1984, autoritățile au anunțat că turcii din Bulgaria nu erau câtuși de puțin „turci”, ci bulgari convertiți cu forța, cărora li se va reda adevărata identitate. Ritualurile musulmane (cum ar fi circumcizia) au fost restricționate și scoase În afara legii, utilizarea limbii turce În transmisiuni de radio și televiziune, presă și educație a fost interzisă
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
Jivkov. În 1989, comuniștii bulgari erau mai izolați decât oricând și nu păreau câtuși de puțin tulburați de evoluția evenimentelor din Iugoslavia, unde partidul era În dificultate. Lucrurile au fost precipitate de exodul În Turcia a 300.000 de etnici turci În vara anului 1989, o nouă catastrofă de imagine pentru regim - dar, de data aceasta, și una economică, Întrucât țara a Început să se confrunte cu un deficit de forță de muncă necalificată 30. Pe 26 octombrie, când poliția a
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
de facțiunile comuniste disidente, În interes propriu. Cu toate acestea, schimbările erau reale. Bulgaria a evitat o catastrofă În genul celei care a lovit ulterior Iugoslavia: pe 29 decembrie 1989, pe fondul unor furioase proteste cu caracter naționalist, musulmanii și turcii au primit drepturi depline, egale cu ale celorlalți cetățeni. În 1991, Mișcarea pentru Drepturi și Libertate, un partid predominant turc, avea deja suficientă susținere electorală pentru a influența formarea unei majorități În parlamentul țării. De ce s-a prăbușit subit comunismul
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
În nord, erau predominant catolice și făcuseră parte din Imperiul Austro-Ungar (În care a fost inclusă și Bosnia, dar mai puțin timp). Partea de sud a țării (Serbia, Macedonia, Muntenegru și Bosnia) s-a aflat timp de secole sub stăpânirea turcilor otomani, de unde numărul mare de musulmani pe lângă sârbii majoritar ortodocși. Dar aceste diferențe istorice (deși autentice și accentuate de al doilea război mondial) s-au atenuat În deceniile următoare. Transformarea economică a pus În contact, În orașe ca Vukovar sau
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
lor tradiționale Încă intacte. Al treilea nivel era format din firme mici - prăvălii, agenții de voiaj, croitorii, ateliere de reparații electronice - cu proprietari și angajați proveniți cel mai adesea din comunități de emigranți sau descendenți ai acestora (arabi În Franța, turci sau kurzi În Germania, sud-asiatici În Marea Britanie). La acestea trebuie adăugată economia „gri” din sudul Europei, apreciabilă ca pondere și bazată, de obicei, pe legături de familie. În Italia, unde totul, de la pantofi la textile și piese de schimb, era
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
Săracii, ca Întreaga Europă la acest sfârșit de secol, erau de o izbitoare diversitate etnică -„multiculturali”, cum sunt descriși de obicei, ca o recunoaștere a faptului că mulți olandezi, germani sau britanici de culoare sunt copiii sau nepoții imigranților marocani, turci sau pakistanezi. Orașe ca Rotterdam sau Leicester erau atât de multilingve și multicolore, Încât un localnic Întors acasă după o absență de două decenii ar fi fost uluit. În 1998, copiii albi deveniseră o minoritate În gimnaziile din cartierele sărace
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
afirmațiile lor se exclud reciproc: e imposibil să aibă toți dreptate. Același lucru se poate spune despre istoriile rivale ale României și Ungariei sau despre revendicarea sârbilor și a croaților: fiecare pretinde că granița sa sudică (cu sârbii, respectiv cu turcii) constituie linia vitală de defensivă de la marginea Europei civilizate. Această confuzie arată că marginile Europei sunt de veacuri suficient de importante pentru ca părțile interesate să ridice vehement pretenții concurente de apartenență la Europa. A fi „În” Europa echivalează cu un
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
a căuta de lucru: fără habar de limbi străine, priviți cu suspiciune și ostilitate de localnici și, În orice caz, hotărâți să se Întoarcă acasă cu câștigul economisit cu grijă. Nu era un fenomen european: zugravii slovaci - ca și mecanicii turci sau, Înaintea lor, vânzătorii ambulanți din Senegal - nu cinau la restaurant În Bruxelles și nu Își făceau vacanța În Italia sau cumpărăturile la Londra. Cu toate acestea, stilul lor de viață era și el, acum, o constantă europeană. A doua
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
bine Europa, nu-i de mirare că țările ce doreau cel mai aprig să fie „cunoscute” la Începutul secolului XXI erau alte două foste state imperiale. Rusia și Turcia jucaseră cândva, ca și Germania, un rol imperial În Europa. Numeroși turci și ruși au avut soarta tristă a comunităților de etnici germani din Europa: moștenitori dislocați ai unei puteri autocratice, reduși acum la rolul de minorități vulnerabile și antipatizate Într-un stat-națiune străin; rămășițe lăsate În urmă de refluxul imperial. La
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
manifestând În același timp o suspiciune profundă față de orice critică sau interferență din străinătate. Istoria și geografia au pricopsit Europa cu o vecină greu de mulțumit, greu de ignorat. Același lucru se poate spune despre Turcia. Aproape 700 de ani, turcii otomani au reprezentat pentru Europa alteritatea absolută (după ce acest rol le revenise timp de jumătate de mileniu arabilor). Timp de veacuri, Europa a Început unde se termina Imperiul Otoman (de aici depresia lui Cioran când Își amintea cât timp a
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
turcească) a devenit problema cea mai arzătoare a diplomaților europeni. Înfrângerea Turciei În primul război mondial, căderea otomanilor și apariția statului modern și ostentativ laic al lui Kemal Atatürk au eliminat chestiunea orientală de pe agenda europeană. Guvernați acum de la Ankara, turcii aveau destule necazuri proprii și, cu toate că retragerea lor din Balcani și din Orientul Mijlociu arab a adus un hățiș de complicații și conflicte cu consecințe dramatice pe termen lung pentru Europa și pentru Întreaga lume, turcii Înșiși nu mai erau acum
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
europeană. Guvernați acum de la Ankara, turcii aveau destule necazuri proprii și, cu toate că retragerea lor din Balcani și din Orientul Mijlociu arab a adus un hățiș de complicații și conflicte cu consecințe dramatice pe termen lung pentru Europa și pentru Întreaga lume, turcii Înșiși nu mai erau acum implicați. Fără poziția ei strategică (de-a curmezișul rutei de acces a Uniunii Sovietice la Mediterană), Turcia ar fi dispărut cu totul din conștiința occidentală. În schimb, Ankara a devenit, pe durata Războiului Rece, o
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
stat membru, Turcia ar fi fost al doilea ca mărime În UE după Germania, dar și unul dintre cele mai sărace - prăpastia dintre extremitatea vestică prosperă și Întinderile estice sărace era imensă și, dacă ar fi avut ocazia, milioane de turci ar fi plecat probabil spre Occident, În căutarea unui salariu decent. Implicațiile acestui fapt pentru politicile naționale de imigrație, ca și pentru bugetul UE, nu puteau fi ignorate. Dar adevăratele impedimente erau altele 14. Dacă Turcia ar fi fost admisă
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
a fost cândva Europa creștină. Nu spusese Václav Havel, Într-un discurs pronunțat la Strasbourg În 1994, că „Uniunea Europeană are la bază un ansamblu larg de valori, cu origini În Antichitate și În creștinism”? Indiferent ce erau ei În rest, turcii nu erau deloc creștini. Paradoxal, tocmai din acest motiv - pentru că nu se puteau considera creștini (sau „iudeo-creștini”) -, turcii care visau la Europa accentuau chiar mai mult decât alți europeni dimensiunea laică, tolerantă și liberală a identității europene 15. În plus
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
Uniunea Europeană are la bază un ansamblu larg de valori, cu origini În Antichitate și În creștinism”? Indiferent ce erau ei În rest, turcii nu erau deloc creștini. Paradoxal, tocmai din acest motiv - pentru că nu se puteau considera creștini (sau „iudeo-creștini”) -, turcii care visau la Europa accentuau chiar mai mult decât alți europeni dimensiunea laică, tolerantă și liberală a identității europene 15. În plus, ei invocau stăruitor normele și valorile europene pentru a contracara tendințele reacționare din viața publică turcă - obiectiv pe
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
de mult. Deși În 2003 parlamentul turc a abrogat În sfârșit, la insistențele Europei, vechile prevederi ce restricționau exprimarea politică și viața culturală kurdă, lungul vals al ezitărilor executat de guverne și oficialii de la Bruxelles Începea să atârne greu. Criticii turci ai aderării la UE remarcau insistent umilința unui fost imperiu care se milogea acum la porțile Europei, cerșind sprijin pentru aderare de la fostele supuse. Pe deasupra, amplificarea constantă a sentimentului religios În Turcia a determinat nu numai o victorie electorală a
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
a Europei. Probabilitatea ca negocierile să decurgă armonios s-a diminuat și mai mult - Günther Verheugen, comisarul european pentru extindere, a admis că nu anticipa aderarea Turciei „Înainte de 2015”. Până atunci, costurile viitoarei respingeri sau al amânărilor repetate - pentru mândria turcilor și pentru stabilitatea politică la marginea vulnerabilă a Europei - continuau să crească. Problema orientală era din nou pe tapet. Istoria apăsa greu pe umerii Europei la Începutul secolului XXI, dar, ciudat, mai deloc pe umerii europenilor. Problema nu era atât
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
antipatiilor. Un sondaj francez din ianuarie 2004 a constatat că 10% dintre cei chestionați admiteau că le displac evreii, dar mult mai mulți - 23% - că le displac „nord-africanii”. Atacurile din motive rasiale vizau mult mai frecvent arabii (sau, În funcție de țară, turcii, indienii, pakistanezii, senegalezii și alte minorități vizibile) decât evreii. În anumite orașe, ele erau la ordinea zilei. Supărător la noul antisemitism era faptul că, dacă victimele erau din nou evreii, făptași erau arabii (sau musulmanii). Singura excepție părea să fie
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
statelor-națiune din Europa? Aveau ele un viitor? Nu se punea problema Întoarcerii la statul-națiune autonom, de sine stătător, Împărțind cu statul vecin doar o graniță comună. Polonezii, italienii, slovenii, danezii (și chiar britanicii) erau acum europeni. La fel milioanele de turci, arabi, indieni, bengalezi, senegalezi etc. Din punct de vedere economic, fiecare locuitor aflat Într-o țară membră UE (sau aspirantă) era irevocabil european. Uniunea Europeană era cea mai mare piață internă și cel mai mare furnizor de servicii din lume, iar
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
datoria să ne rugăm precum marii voievozi înaintea bătăliilor și să luptăm. Mircea cel Bătrân, Ștefan cel Mare și Sfânt, Mihai Viteazul, Horea, Cloșca și Crișan, moții lui Avram Iancu nu au vrut să mai îndure asupririle și cruzimea dușmanilor (turci, tătari sau maghiari). Astăzi ne resemnăm și așteptăm degeaba... Istoria noastră nu mai are continuitate. Ignorăm tot ce au îndurat și clădit înaintașii noștri și rătăcim cu mintea ca și Avram Iancu. Acesta, izbit de răspunsul împăratului, vede ca la
Vesnic osânditi by Petru C. Baciu () [Corola-publishinghouse/Science/816_a_1648]
-
fii ai săi în mâinile vânătorilor romani, se străpunse cu sabia sa, lăsând învingătorilor un cadavru...”. ȚĂRÂNA de la CĂLUGĂRENI S-a turnat apoi țărâna de la Călugăreni, unde Mihai Viteazul s-a repezit el însuși călare pe un cal alb în mijlocul turcilor cu barda în mână, zdrobindu-le oastea și punându-i pe fugă. Aici, la Călugăreni, a fost cea mai mare biruință a lui Mihai asupra turcilor. (scrisoare) „M-am dus cu trenul până la Mihai Bravu și de acolo, cu o
Vesnic osânditi by Petru C. Baciu () [Corola-publishinghouse/Science/816_a_1648]
-
unde Mihai Viteazul s-a repezit el însuși călare pe un cal alb în mijlocul turcilor cu barda în mână, zdrobindu-le oastea și punându-i pe fugă. Aici, la Călugăreni, a fost cea mai mare biruință a lui Mihai asupra turcilor. (scrisoare) „M-am dus cu trenul până la Mihai Bravu și de acolo, cu o căruță, vreo 13 km prin păduri; am avut un sprijin foarte mare în preotul Laurențiu de la Călugăreni care m-a condus până la locul la „Dâmb” cum
Vesnic osânditi by Petru C. Baciu () [Corola-publishinghouse/Science/816_a_1648]
-
acolo am luat țărâna.” 8 oct.1927 Ștefan Anastasescu-student București, str. Șerban Vodă 43 ȚĂRÂNA de la PODUL ÎNALT (scrisoare) „Am luat această țărână de lângă comuna Căutălănești (Podul Înalt), jud. Vaslui, locul unde a fost bătălia lui Ștefan cel Mare cu turcii.” Plutonier Rotaru, Reg. 26 , Infanterie Ce scria istoria: „Ștefan avea o armată mare, cum n-a mai strâns sub steag românesc, până la Regele Carol, 40.000 de moldoveni, mai toți țărani. Armata turcească de 120.000. Locul luptelor a fost
Vesnic osânditi by Petru C. Baciu () [Corola-publishinghouse/Science/816_a_1648]
-
ar fi fost 6 ianuarie 1475. Ștefan nu o precizează, ci o scrie, lângă Bobotează.” Aici a fost cea mai mare biruință a lui Ștefan cel Mare... Totuși n-a fost luptă prin surprindere, nici câștigată fără pierderi mari, când turcii s-au întors contra lui Ștefan care a pierdut mulți moldoveni. Ba, într-un moment, lupta părea pierdută fără intervenția lui Ștefan, care a sărit însuși în mijlocul turcilor și le-a sfărâmat aripile prin minunata putere a lui Dumnezeu. În
Vesnic osânditi by Petru C. Baciu () [Corola-publishinghouse/Science/816_a_1648]
-
n-a fost luptă prin surprindere, nici câștigată fără pierderi mari, când turcii s-au întors contra lui Ștefan care a pierdut mulți moldoveni. Ba, într-un moment, lupta părea pierdută fără intervenția lui Ștefan, care a sărit însuși în mijlocul turcilor și le-a sfărâmat aripile prin minunata putere a lui Dumnezeu. În ziua de 25 ianuarie, scrie Ștefan tuturor prinților că a fost atacat de 120.000 de turci, ajutați de Basarab, dar pe la Bobotează, «i-am biruit și i
Vesnic osânditi by Petru C. Baciu () [Corola-publishinghouse/Science/816_a_1648]