121,510 matches
-
cu natura, călătoria noastră către o nouă etapă a conștiinței se va naște moartă. Eurile noastre relaționale vor fi mai mult de natură tehnologică decât umană, prelungind mai vechea călătorie care fetișizează instinctul morții. Instinctul vieții poate fi reinviat numai trăind viața cu adevărat și trăind viața Înseamnă participare profundă cu viața celorlalți care ne Înconjoară. Așadar, atât timp cât alegem detașarea de lumea naturală și ne ocupăm aproape exclusiv În a distruge mediului Înconjurător, În a-l expropria și al-l consuma
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
o nouă etapă a conștiinței se va naște moartă. Eurile noastre relaționale vor fi mai mult de natură tehnologică decât umană, prelungind mai vechea călătorie care fetișizează instinctul morții. Instinctul vieții poate fi reinviat numai trăind viața cu adevărat și trăind viața Înseamnă participare profundă cu viața celorlalți care ne Înconjoară. Așadar, atât timp cât alegem detașarea de lumea naturală și ne ocupăm aproape exclusiv În a distruge mediului Înconjurător, În a-l expropria și al-l consuma sub forma indulgenței risipitoare și
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
Înconjurător, În a-l expropria și al-l consuma sub forma indulgenței risipitoare și sportului, viețile noastre rămân prinse În acea cultură a morții. Ni se proiectează propria moarte În fiecare act destructiv În care ne angajăm. Cum ne putem trăi viața dacă suntem continuu Înconjurați de moarte și preocupați de gândul morții? Alegând reparticiparea profundă cu natura, Îngrijind multiplele relații care nutresc viața, ne Înconjurăm cu un mediu care afirmă viața. Valoarea intrinsecă a vieții ne este revelată de fiecare
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
de moarte și preocupați de gândul morții? Alegând reparticiparea profundă cu natura, Îngrijind multiplele relații care nutresc viața, ne Înconjurăm cu un mediu care afirmă viața. Valoarea intrinsecă a vieții ne este revelată de fiecare experiență empatică pe care o trăim. Visul american și visul european Dacă toate acestea par un pic esoterice și Încețoșate, În lumea reală În care oamenii visează la și (actionează pentru) a crea, un soi de viață pe care vor să-l trăiască și să fie
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
pe care o trăim. Visul american și visul european Dacă toate acestea par un pic esoterice și Încețoșate, În lumea reală În care oamenii visează la și (actionează pentru) a crea, un soi de viață pe care vor să-l trăiască și să fie parte a acestei vieți, a alege Între instinctul morții și instinctul vieții are consecințe profunde și reale pentru individ, familia umană și planetă. Visul american este prins În mare măsură În instinctul morții. Căutăm autonomia cu orice
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
că reprezintă mai puțin de 5% din populația mondială. Consumăm rapid ce a mai rămas din zestrea Pământului, pentru a ne satisface poftele insațiabile. Ceea ce se află dincolo de acest comportament obsesiv, dacă nu chiar patologic, este dorința frenetică de a trăi și prospera omorând și consumând totul În jurul nostru. Istoricul culturilor Elias Canetti a observat odată, că „fiecare dintre noi este un rege Înconjurat de cadavre”31. Dacă noi, americanii, ne-am opri și am reflecta la numărul extraordinar de creaturi
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
credincioși să accepte o nouă obligație față de Pământ și toți locuitorii săi. Aș avertiza totuși că mai este un drum lung de parcurs de la interpretarea retorică a Facerii până la angajarea personală activă din partea a milioane de americani de a-și trăi viața Într-un fel care reflectă responsabilitatea noastră de a preveni răul rece și a acționa În numele biosferei. Este Încă prea devreme pentru a sugera că visul american ar putea suferi o adevărată metamorfoză și ar putea să dea naștere
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
și indivizibilității Terrei. Nu pun la Îndoială sinceritatea europenilor În această privință, cel puțin printre elite, cei educați și tânăra generație de clasa medie - purtătorii de drapel ai Europei unite. Europenii pe care Îi cunosc au un vis. Vor să trăiască Într-o lume În care toți sunt incluși și nimeni nu este lăsat În urmă. După cum arată un sondaj Pew, realizat În 2003, majorități solide În fiecare țara Europeană „cred că este mai important ca guvernul să asigure că nimeni
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
o lume În care toți sunt incluși și nimeni nu este lăsat În urmă. După cum arată un sondaj Pew, realizat În 2003, majorități solide În fiecare țara Europeană „cred că este mai important ca guvernul să asigure că nimeni nu trăiește În sărăcie, decât ca indivizii să fie liberi să-și urmărească scopurile fără intervenția guvernului”33. Numai În America, dintre toate țările bogate, o majoritate - 58% - dintre oameni spun că pentru ei este mai importantă libertatea persoanei de a-și
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
dintre oameni spun că pentru ei este mai importantă libertatea persoanei de a-și urmări țelurile fără intervenția guvernului, În timp ce numai 34% spun că este mai important pentru guvern „să aibă o abordare proactivă pentru a garanta că nimeni nu trăiește În sărăcie”34. La fel, referitor la ajutorul pentru săraci, În alte țări, un sondaj Gallup, realizat În 2002, raportează ca aproape 70% dintre europeni cred că trebuie canalizat mai mult ajutor financiar către țările mai sărace, În timp ce aproape jumătate
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
jumătate dintre americani cred că țările bogate dau deja prea mult35. Europenii vor de asemenea să fie integrați fără să piardă sentimentul lor de identitate culturală și de națională. Europenii găsesc libertatea În relații, nu În autonomie. Ei caută să trăiască o viață de calitate aici și acum, care pentru ei Înseamnă de asemenea să trăiască Într-o relație sustenabilă cu Pământul, pentru a proteja interesele generațiilor următoare. Opt din zece europeni spun că sunt fericiți cu viețile lor iar atunci când
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
să fie integrați fără să piardă sentimentul lor de identitate culturală și de națională. Europenii găsesc libertatea În relații, nu În autonomie. Ei caută să trăiască o viață de calitate aici și acum, care pentru ei Înseamnă de asemenea să trăiască Într-o relație sustenabilă cu Pământul, pentru a proteja interesele generațiilor următoare. Opt din zece europeni spun că sunt fericiți cu viețile lor iar atunci când sunt Întrebați ce cred că este cea mai importantă moștenire a secolului XX, 58% dintre
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
europeni spun „este necesar să ne schimbăm În mod fundamental modul de viață și dezvoltare dacă vrem să oprim deteriorarea mediului Înconjurător”36, făcându-i cei mai avizi suporteri ai dezvoltării durabile dintre toate popoarele lumii. Europenii muncesc pentru a trăi, mai degrabă decât trăiesc pentru a munci. Cu toate că slujbele sunt foarte importante În viețile lor, nu sunt totuși suficiente pentru a le defini existența. Europenii pun jocul profund, capitalul social și coeziunea socială Înaintea carierei. Întrebați care sunt prioritățile lor
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
să ne schimbăm În mod fundamental modul de viață și dezvoltare dacă vrem să oprim deteriorarea mediului Înconjurător”36, făcându-i cei mai avizi suporteri ai dezvoltării durabile dintre toate popoarele lumii. Europenii muncesc pentru a trăi, mai degrabă decât trăiesc pentru a munci. Cu toate că slujbele sunt foarte importante În viețile lor, nu sunt totuși suficiente pentru a le defini existența. Europenii pun jocul profund, capitalul social și coeziunea socială Înaintea carierei. Întrebați care sunt prioritățile lor, 95% dintre europeni spun
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
ultimul loc dintre opt valori luate În considerație de sondaj 37. Europenii se luptă pentru drepturile universale ale omului și pentru cele ale naturii și sunt dispuși să se supună unor coduri de constrângere În acest scop. Ei vor să trăiască Într-o lume a păcii și armoniei și, În majoritatea lor, sprijină o politică externă și o politică de mediu care să promoveze acest țel. Nu sunt Însă sigur cât de substanțial este visul european. Este angajamentul Europei pentru diversitate
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
mediu care să promoveze acest țel. Nu sunt Însă sigur cât de substanțial este visul european. Este angajamentul Europei pentru diversitate culturală și coexistența pașnică suficient de durabil pentru a rezista genului de atacuri teroriste pe care noi le-am trăit la 11 septembrie și spaniolii la 11 martie? Ar rămâne europenii credincioși principiilor includerii și dezvoltării durabile dacă economia mondială ar suferi o cădere serioasă și prelungită, poate chiar o depresiune globală? Ar avea europenii răbdare să continue cu o
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
Cu riscul de a deranja ambele maluri ale Atlanticului, poate că există anumite lecții pe care le putem Împărtăși. Noi, americanii, am putea fi mai Înclinați să ne asumăm o responsabilitate colectivă pentru celelalte ființe umane și pământul pe care trăim. Prietenii noștri europeni ar putea fi mai dornici să asume un sentiment al responsabilității personale În relațiile cu lumea Întreagă. Noi, americanii, am putea deveni mai circumspecți și mai temperați În ceea ce privește perspectivele noastre, În timp ce europenii ar putea deveni mai plini
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
plini de speranță și mai optimiști În ale lor. Împărtășind ce este mai bun În cele două visuri, ne-am putea crea o poziție mai bună pentru a realiza Împreună călătoria spre cea de-a treia etapă a conștiinței umane. Trăim vremuri agitate. O bună parte din lume este În Întuneric, lăsând multe ființe umane fără o direcție clară. Visul european este un far de lumină Într-o lume chinuită. Ne cheamă către o nouă eră a includerii, diversității, calității vieții
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
Ne cheamă către o nouă eră a includerii, diversității, calității vieții, jocului profund, sustenabilității, drepturilor universale ale omului, drepturilor naturii și păcii pe Pământ. Noi, americanii, spuneam că merită să mori pentru visul american. Pentru noul vis european merită să trăiești. NOTE Capitolul 1. Lunga agonie a visului american. 1. Decker, Jeffrey Louis, Made in America: Self-Styled Success from Horatio Alger to Oprah Winfrey, University of Minnesota Press, Minneapolis, 1997, p. 92. 2. Ibidem, pp. 154-155. 3. Ibidem. 4. Miller, Perry
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
relativ ridicat al diagnosticului și limbajului psihiatric adecvat al medicilor din diferitele comisii, stilul diferitelor documente medicale psihiatrice. Sub acest aspect, evoluția a atins un nivel ridicat odată cu venirea lui P. Zosin ca medic al ospiciului. În jurul anului 1900, ospiciul trăia ultimii ani. Apariția Spitalului Socola, cu condiții superioare, oferea bolnavilor psihici avantajul unui tratament optim. Foarte multe documente contabile, asupra cărora nu insistăm, demonstrează dificultățile materiale tot mai mari în care se găsea ospiciul. Cu toate acestea, activitatea doctorului Zosin
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]
-
acest caracter relativ "privat" al instituției neuropsihiatrice de la Golia. Însăși istoria oficială a acestui institut era mai puțin oficială decât a altor așezăminte similare. Sub îndrumarea unui general rus, Ustinov, mai apoi sub direcția oficială a lui Mihail Kogălniceanu, ospiciul trăia sau, mai corect ar fi să spunem "murea" în plin centrul Iașului, ascunzând situații neconvenabile. După apariția secularizării mănăstirești și după înființarea Spitalului Socola, Golia, ca ospiciu cu caracter predominant azilar, a încetat să funcționeze. O bogată arhivă fotografică, aparținând
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]
-
căror boală era ignorată, erau condamnați la temniță. Folosind aceeași sursă 77, ne vom edifica: "Grosurile, adică vechile închisori, cuprindeau, într-un spațiu mic, umed și întunecos, condamnați și preveniți, fără deosebire; de sănătatea lor nu se îngrijea nimeni și trăiau aproape totdeauna numai din ceea ce căpătau de pomană*. La acest regim, se adăuga, pe lângă bătaie, ca pedeapsă disciplinară, sistemul de a ține pe condamnat cu picioarele prinse în butuc, fie pentru pază, fie ca pedeapsă". Butucul, mijloc de tortură, asemănător
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]
-
Costin și fiul său Ioniță, care aveau moșii la Oprișeștii de Sus. Doctorul Alexandru Brăescu s-a născut ca primul din cei 12 copii ai lui Niculai Brăescu și al Saftei Brăescu, născută Ciochină. Din cei 12 copii, aveau să trăiască doar patru doctorul Alexandru Brăescu, Aglaia, căsătorită Popovici și bunica maternă a scriitorului Sergiu Adam, Dumitrache Brăescu bunicul doctoriței Ecaterina Brăescu Stanica și Tinca Oprișan, mama profesoarei Safta Tălmăceanu, pensionară în Blaj. Răzeși foarte vrednici și înstăriți, Brăeștii erau cu
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]
-
Oprișan, mama profesoarei Safta Tălmăceanu, pensionară în Blaj. Răzeși foarte vrednici și înstăriți, Brăeștii erau cu mulți ani în urmă știutori de carte. Bunicii paterni ai doctorului Alexandru Brăescu au fost postelnicul Simeon Brăescu și postelniceasa Balașa Brăescu, ce au trăit la sfârșitul secolului al XVIII-lea și începutul secolului al XIX-lea. Fratele lui, Neculai Brăescu, numit Neculache Brăescu, a fost multă vreme primar al Burdusacilor, iar unul dintre fiii acestuia și al Măriucăi Spiridon, numit Nicolae N. Brăescu (1888-1960
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]
-
dr. Tadeusz Pirozynski, elev al școlii lui Leon Ballif, la care s-a format în activitatea sa didactică și medicală, prin climatul însușit al tradiției școlii de psihiatrie și al valorilor de cercetare. Născut la Cernăuți, de origine poloneză, a trăit schimbările petrecute în viața societății din perioadele dinaintea, din timpul războiului și cele care au urmat, ca o mărturie sensibilă a vieții noastre, în numeroasele ei contrarietăți neavenite. A venit în România după anul 1939, când Polonia a fost ocupată
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]