121,510 matches
-
P. P., 617, apud Creția 1956: 117); în acest exemplu, complementul intern apare ca subiect al construcției pasive; (c) verbele intranzitive acceptă și posibilitatea apariției complementului intern exprimat prin substantiv nearticulat, însoțit de un atribut/modificator de tip calificativ 20: Trăiește viață cârpită cu ață (Zanne, P, II, 801, apud Creția 1956: 118) Să zicem noi că mare greșeală au greșit noauă vecinii (Coresi, C2, 47, apud Creția 1956: 118) Și se veseliră veselie îngerească (Ispirescu, L, 70, apud Creția 1956
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
scrierile religioase, unde poate fi interpretat ca un calc după greacă și după slavonă. La scriitorii moderni, apare ca influență populară, având un iz cronicăresc și biblic. În limba literară actuală au pătruns numai a visa un vis, a-și trăi traiul. Dintre structurile inventariate de Creția sunt relevante pentru problema distincției inacuzativ/inergativ cele de sub (b) și (c), deoarece exemplele de sub (a) conțin verbe tranzitive, care acceptă oricum complementul direct, iar cele de sub (d) conțin complemente prepoziționale, care nu intră
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
numai cu verbe pe care le-am considerat inergative − (a), la care se adaugă exemplele cu verbele a visa, a odihni, a greși de la Creția − sau inacuzative − (b), la care se adaugă exemplele cu verbele a adormi, a viia, a trăi de la Creția −: (a) Cântați lui cântec nou (Psaltirea Hurmuzaki, [1500−1520]: 113) Cântați cântecu nou (Psaltirea Hurmuzaki, [1500−1520]: 168) Cântați Domnului cântec nou (Psaltirea Hurmuzaki, [1500−1520]: 211) Pre menre a vrut gice mari cuvente (Psaltirea Hurmuzaki, [1500−1520
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
e marcat stilistic; ● verbele inergative atelice sunt incompatibile cu sufixul de infinitiv, care e telic; sunt însă compatibile cu cel de supin, care e atelic; majoritatea verbelor inergative au numai formă de supin, iar câteva au două forme: vorbit/vorbire, trăit/trăire; sufixul de supin este mai permisiv, cel de infinitiv este mai constrângător. Concluzia autoarei este că alegerea sufixului este determinată de semantica verbului (aspect), dar și de considerente stilistice. Stan (2003: 70−71) arată că nu toate clasele de
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
la întrebarea Cine este el/ea/acesta/aceasta?; (c) propoziții de specificare (Le meilleur ami d'Hamlet est Horatio 'Cel mai bun prieten al lui Hamlet este Horațiu', L'important est de bien vivre ' Lucrul cel mai important este să trăiești bine'), al căror subiect este o expresie nominală definită ce funcționează ca o etichetă pentru o listă de termeni și al căror nume predicativ este un termen din această listă; acest tip de propoziții constituie răspunsuri potrivite pentru întrebarea Cine
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
În ipostaza predicativă a fi are următoarele sensuri: (1) Și de sânt, și de am viață, dar lumea ce-mi folosește? (Conachi) − "a exista, a avea ființă"; (2) N-am sărit peste garduri niciodată, de când sunt (Creangă) − de când sunt "de când trăiesc, totdeauna, (în legătură cu o negație) niciodată"; (3) Aici tot e cum e, da să vezi în altă parte: Să-ți iei lumea în cap (D. Rosetti) − e ce/cum e, dar... "treacă-meargă"11; (4) - Cine-i acolo? - Eu? - Cine, eu? - Eu
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
spune-mi, flăcăule, din ce parte de loc ești? (Ispirescu) − (când adverbul arată originea) "a se naște, a se trage, a purcede, a deriva, a proveni"; (6) Copilașul nostru nu mai este (Creangă) - (în legătură cu o locuțiune temporală; despre ființe) "a trăi, a viețui, a o duce"; (7) Alt stăpân în locul meu nu mai face brânză cu Harap-Alb, cât îi lumea și pământul (Creangă) - (despre lucruri, situații, acțiuni etc.) "a dura, a dăinui, a ține"; (8) Puțin mai este și ai să
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
azi; (30) Mai avem un kilometru până ajungem; (31) Împăratul nici n-avea vreme să se minuneze (Ispirescu) - a avea vreme/timp "a afla timp pentru a face ceva"; (32) Moare, că n-are zile (Mândrescu) − a avea zile "a trăi"; (33) În acele vremi a avut loc întâmplarea (Reteganul) - a avea loc "a se întâmpla, a se petrece". a. (Figurat) Complementul e un abstract (a avea gând să, a avea grijă, a (nu) avea greșeală, a (nu) avea habar): (34
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
a fi, o propoziție redusă: această soluție de analiză este acceptabilă pentru unele structuri în care a avea funcționează similar cu a fi (El o avea dragă, Are oi la munte), pentru aparițiile ca verb modal (Doar n-am a trăi cât lumea!) și chiar ca auxiliar de viitor sau de perfect compus (Un pas am să mai fac, Am scris o carte), dar nu și pentru structurile posesive sau partitive (Ai o furcă de aur, Masa are patru picioare), în
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
2 nonsingular urmează tiparul acuzativ. La plural, pronumele de persoanele 1 și 2 au sistem tripartit. Pronumele de persoana 3 și numele urmează tiparul ergativ. WARRWA Limbă vest-australiană din familia nyulnyulan. În 2006, avea un singur vorbitor fluent. În 1994, trăiau 2 vorbitori. Limbă ergativă morfologic, cu trei mărci de caz ergativ, aflate în distribuție complementară (-ma vs -na, -nma), iar ultimele două, în variație liberă. Omiterea mărcii ergative determină defocalizarea agentului (așteptat, cu grad mic de agentivitate). Orice nume poate
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
A RĂSĂRI Soarele răsare la est part. răsărit, -ă nom. răsăritul, răsărirea A STA Ion stă acasă part. stat, -ă; stătut, -ă nom. statul, starea A STAȚIONA Vehiculul staționează pe trecerea de pietoni part. staționat, -ă nom. staționarea, staționatul A TRĂI Ion trăiește la țară part. trăit, -ă nom. trăirea, trăitul (c) MIȘCARE DIRECȚIONATĂ NEREFLEXIVE A AJUNGE Ion a ajuns la București, Steaua a ajuns în semifinale part. ajuns, -ă nom. ajungerea, ajunsul A ALUNECA Ion a alunecat pe o coajă
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
Soarele răsare la est part. răsărit, -ă nom. răsăritul, răsărirea A STA Ion stă acasă part. stat, -ă; stătut, -ă nom. statul, starea A STAȚIONA Vehiculul staționează pe trecerea de pietoni part. staționat, -ă nom. staționarea, staționatul A TRĂI Ion trăiește la țară part. trăit, -ă nom. trăirea, trăitul (c) MIȘCARE DIRECȚIONATĂ NEREFLEXIVE A AJUNGE Ion a ajuns la București, Steaua a ajuns în semifinale part. ajuns, -ă nom. ajungerea, ajunsul A ALUNECA Ion a alunecat pe o coajă de banană
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
part. răsărit, -ă nom. răsăritul, răsărirea A STA Ion stă acasă part. stat, -ă; stătut, -ă nom. statul, starea A STAȚIONA Vehiculul staționează pe trecerea de pietoni part. staționat, -ă nom. staționarea, staționatul A TRĂI Ion trăiește la țară part. trăit, -ă nom. trăirea, trăitul (c) MIȘCARE DIRECȚIONATĂ NEREFLEXIVE A AJUNGE Ion a ajuns la București, Steaua a ajuns în semifinale part. ajuns, -ă nom. ajungerea, ajunsul A ALUNECA Ion a alunecat pe o coajă de banană Agentiv: Patinatorul alunecă pe
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
coborî are atât variantă tranzitivă, cât și inacuzativă, iar structura cu un complement intern este legată de varianta tranzitivă. 20 Creția (118−119) observă că grupul format din substantivul nearticulat și atributul acestuia poate fi înlocuit printr-un circumstanțial (om trăi viață dulce [= bine, plăcut]). Raportul dintre substantiv și atribut este mai concret și mai ușor de ilustrat, mai expresiv decât raportul dintre verb și circumstanțial (o cale lungă vs a merge mult). 21 Creția (1956: 116) observă că numai verbele
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
de vedere formal, diferența între cele două muzici pare să stea în gradul diferit de armonie pe care ele îl reflectă. „Observă cât de puternic este cântecul nou! Cei care nu aveau niciun contact cu adevărata și autentica viață, acum trăiesc numai ascultând cântecul nou. Acest cântec este cel care a compus întreaga creație într-o ordine melodioasă și a pus de acord elementele discordante, întreg universul fiind în armonie cu el”. Clement Alexandrinul și alți părinți ai bisericii atribuie muzicii
Repere istorice în muzica sacră şi documente magisteriale by Cristian Dumea () [Corola-publishinghouse/Science/101006_a_102298]
-
spune că Papa Grigore a fost cel care a ridicat schola romana la rangul de instituție. Acesta a dotat-o cu proprietăți și două locuințe, dintre care una era așezată lângă San Pietro iar cealaltă lângă Patriarchium Lateranense. Membrii scholei trăiau viața în comun, asemenea călugărilor, având drept finalitate asigurarea serviciului muzical religios în urbe. În scurt timp, schola romana a atins un înalt grad de prosperitate și de importanță. Este suficient să menționăm că o bună parte dintre papii secolelor
Repere istorice în muzica sacră şi documente magisteriale by Cristian Dumea () [Corola-publishinghouse/Science/101006_a_102298]
-
procese evolutive și cumulative multiple care au avut loc de-a lungul mai multor secole. În plus, cântul liturgiei romane a cunoscut o dezvoltare: de la formele simple, la cele mai complexe. A atribui, așadar, întreg repertoriul perioadei în care a trăit renumitul papă, este un fals istoric, deoarece nu recunoaște, fie faza primei dezvoltări de dinaintea lui, fie modificările și adăugirile care au avut loc mai târziu. Din punct de vedere științifico-metodologic, ne pare corectă afirmația gregorianistului A. Turco: „Dacă Sf. Grigore
Repere istorice în muzica sacră şi documente magisteriale by Cristian Dumea () [Corola-publishinghouse/Science/101006_a_102298]
-
opera anonimilor sau o „activitate colaterală, un otium față de serviciul zilnic practicat de preoți, capelani sau călugări; acum devine o activitate principală și atractivă, chiar dacă muzicienii continuă să fie preoți sau călugări, în mod normal cu origini sociale modeste, care trăiesc din resurse ecleziastice. Fiind plătit pentru a produce și preda muzica, artistul-compozitor nu mai este strâns legat de un anumit ambient, ci trece de la unul la celălalt, fie pentru că este atras de oferta unor avantaje economice mai mari, fie pentru că
Repere istorice în muzica sacră şi documente magisteriale by Cristian Dumea () [Corola-publishinghouse/Science/101006_a_102298]
-
iar pentru posteritate a constituit unul dintre idealurile cele mai pure și mai armonioase ale cântecului sacru catolic. Această convingere își găsește ecoul într-o frază a muzicologului german Peter Wagner, care a afirmat că lucrările sacre ale lui Palestrina trăiesc „în afara timpului și a spațiului și sunt o revelație pur spirituală care propune conștiințelor imaginea esenței intime a religiei”. Așadar, opera palestriniană a fost recunoscută drept cea mai potrivită pentru cultul catolic, fiind imitată de numeroși compozitori care s-au
Repere istorice în muzica sacră şi documente magisteriale by Cristian Dumea () [Corola-publishinghouse/Science/101006_a_102298]
-
în care trebuie să ființeze. Estetica sentimentului religios al muzicienilor din perioada romantică se îndrepta într-o direcție opusă creștinismului tradițional: în locul Dumnezeului lui Isus Cristos se făcea referință la divinitatea Naturii sau a Infinitului; sentimentul religios era înțeles și trăit ca o realitate pur subiectivă, și nu celebrat în dimensiunea ei comunitară și în accepțiunea ortodoxiei creștine. Prin urmare, compozițiile muzicale de inspirație religioasă ale marilor autori din secolul al XIX-lea provin din concepția asupra artei înțeleasă ca o
Repere istorice în muzica sacră şi documente magisteriale by Cristian Dumea () [Corola-publishinghouse/Science/101006_a_102298]
-
grupe compacte pe malul stâng al Nistrului și dincoace de Bug până la Nistru”. România putea să ceară alipirea sutelor de mii de români aflați dincolo de Dunăre, între văile Timocului și ale Moravei, pe malul bulgăresc. Pe lângă aceste grupuri importante, „care trăiesc la marginea chiar a frontierelor astăzi cerute de România, aceasta ar trebui să enumere toate satele românești risipite pe câmpia ungurească”, în mai multe provincii ale Imperiului rus până în Siberia, pe românii din mijlocul Peninsulei Balcanice, în Macedonia, în Albania
Basarabia în acte diplomatice1711-1947 by Ion AGRIGOROAIEI () [Corola-publishinghouse/Science/100958_a_102250]
-
Siberia, pe românii din mijlocul Peninsulei Balcanice, în Macedonia, în Albania și Grecia. S-ar fi realizat astfel „un stat factice și risipit”, cu o „constituțiune geografică” izvor de conflicte fără de sfârșit cu statele vecine, cu care România „dorește să trăiască întotdeauna în încredere reciprocă, în respectul drepturilor și în bune relații de pace”. Ilustrul om politic român plasa statul român în noul context regional și european, îndemnând la adoptarea unei atitudini constructive: „Dar România nu cere intrarea în unitatea română
Basarabia în acte diplomatice1711-1947 by Ion AGRIGOROAIEI () [Corola-publishinghouse/Science/100958_a_102250]
-
Europei”. România nu-i poate părăsi pe românii din afara granițelor sale. „Ea trebuie să le aducă tot ajutorul pentru a le asigura existența, respectul libertății lor și o perfectă egalitate de tratament cu toți supușii statelor pe teritoriul cărora vor trăi, după cum ea însăși va asigura libertatea și egalitatea tuturor populațiilor eterogene stabilite pe propriul său teritoriu”. Constituția din martie 1923 consfințea drepturile și libertățile fundamentale ale cetățenilor. Toți românii, fără deosebire de origine etnică, de limbă sau de religie, erau
Basarabia în acte diplomatice1711-1947 by Ion AGRIGOROAIEI () [Corola-publishinghouse/Science/100958_a_102250]
-
sa, România”. Se stabilea că Basarabia își păstra autonomia provincială, cu un sfat ales pe baza votului universal, se precizau drepturile democratice recunoscute, modul de reprezentare a Basarabiei în parlamentul și guvernul statului român ș.a. Declarația se încheia cu cuvintele: „Trăiască unirea Basarabiei cu România de-a pururea și totdeauna !” Rezultatul votului, anunțat cu aclamații, a fost adus la cunoștința primului-ministru Al. Marghiloman, care a intrat în sală și a rostit o scurtă alocuțiune, precizând că, în numele poporului român și a
Basarabia în acte diplomatice1711-1947 by Ion AGRIGOROAIEI () [Corola-publishinghouse/Science/100958_a_102250]
-
Marghiloman, care a intrat în sală și a rostit o scurtă alocuțiune, precizând că, în numele poporului român și a Regelui, cu mândrie lua act de Declarația de Unire și, în numele guvernului român, declara că o primește. El încheia cu cuvintele: „Trăiască România, una și nedespărțită !”. După ședința istorică, arhimandritul Gurie a oficiat un Te Deum, urmat de o serie întreagă de serbări, banchete, felicitări; seara, Al. Marghiloman a oferit o masă membrilor Sfatului Țării și notabilităților orașului. Pe adresa Sfatului Țării
Basarabia în acte diplomatice1711-1947 by Ion AGRIGOROAIEI () [Corola-publishinghouse/Science/100958_a_102250]