121,510 matches
-
controlate de analiză. Produsul ei nu este însă elaborarea unei teorii, a unor enunțuri generale, valabile pentru o clasă de obiecte, ci descrierea unui obiect unic. Există o mulțime de obiecte care sunt individual importante pentru cunoaștere: universul în care trăim, soarele, specia umană printre celelalte specii biologice, România, Australia etc., printre celelalte țări. Patologia umană este în raport cu patologia speciilor biologice în general o disciplină cu obiect individual. La fel și anatomia și fiziologia umană. Apariția unor discipline științifice ale obiectelor
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
fizice și chimice nu prezintă, pentru om, un interes special. Ele sunt interesante doar în calitatea lor mai generală de clase mari de obiecte. Printre planete însă, Pământul prezintă un interes cu totul deosebit. Printre comunitățile umane, cea în care trăiește fiecare dintre noi este în mod special interesantă. Cunoașterea amănunțită a unui obiect individual este însă departe de a se realiza simplu, fără dificultăți. Ea cere efort și timp, metode sistematice și complexe. În ciuda aparențelor, descrierea unui obiect individual suficient
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
sau mai îndepărtat, după cum, la rândul său, el nu cauzează viitorul. Timpul nu are un sens cauzativ. Și, prin aceasta, în timp nu se petrece nimic demn de a fi consemnat. Timpul este doar un loc în care comunitatea își trăiește în forme stabile viața. Evenimentul este înalt predictibil, tipologizat în însăși structura prezentă. Ce s-a petrecut acum 10 ani? Simplu. Ceea ce s-a petrecut și astăzi și ceea ce se va petrece și peste 10 ani. Din această cauză, colectivitatea
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
după cum se mai exprimă Jaspers, prin „plonjare în psihic”. Rezultatele acestei metode, calitativ infinit mai fine decât cele ale explicației, nu pot fi însă direct verificabile prin experiență. Totuși, ele ni se impun cu evidență. Este ceea ce autorul numește „evidență trăită”. În fața unei înțelegeri reușite, avem sentimentul, deși difuz, dar cert, al adevărului ei. Max Weber încearcă introducerea în sociologie a comprehensiunii. Ca sociolog cu o orientare științifică pozitivă, el nu mai poate opune comprehensiunea explicației, ci caută să le împletească
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
Brutus, ce l-a făcut pe el să-l înjunghie pe Cezar?”. Cauza evenimentului constă deci în ideea din capul persoanei prin intermediul căreia a avut loc evenimentul (Collingwood, 1956). Într-un spirit mai pozitivist britanic, Collingwood mută însă accentul de la trăit la „idee”, la rațional. Pentru el, înțelegerea nu înseamnă „retrăirea”, ci „reacțiunea”, adică reconstituirea gândului actorului istoric. În mod explicit, el pornește de la ideea că starea de spirit, trăirea subiectivă, este dificil de reconstituit. Ea rămâne individuală și greu de
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
subiectul de cunoscut. La baza metodei comprehensive stă presupoziția unei naturi umane universale care reacționează în linii generale identic în situații identice. Îl pot înțelege pe Cezar pentru că, imaginându-mă în condițiile particulare ale acestuia, retrăiesc ceea ce și el a trăit în acele condiții. În științele sociale și umane actuale există însă o serie de argumente care ne fac să avem mari rezerve în legătură cu o asemenea identitate a naturii umane. Există o mare variație a structurilor de personalitate, care fac ca
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
Există o mare variație a structurilor de personalitate, care fac ca experiențele să fie relativ diferite: în condiții similare, oamenii reacționează diferit. a) În primul rând, există o largă variație individuală. Cum poate retrăi, de exemplu, un om normal ceea ce trăiește un schizofrenic? Cum poți înțelege o teamă patologică, când nu ai avut decât experiența temerii „normale”? Poate un laș să-l înțeleagă pe un curajos? Poate un altruist să înțeleagă un egoist? Există aici o problemă de principiu. Presupunem că
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
mult mai ridicate de reușită tocmai datorită matricei culturale comune a experienței subiective. Dificultățile mari provin din înțelegerea transculturală. Gelozia poate fi înțeleasă de o persoană aparținând culturii noastre, dar cu greu ar putea fi înțeleasă de o alta ce trăiește într-un cadru cultural în care un asemenea sentiment lipsește cu desăvârșire. Nu putem înțelege ce se petrece în mintea unui șaman căzut în transă sau în cea a vrăjitorului tribului Bororo, luptându-se cu spiritele răuvoitoare. Rezultatele obținute prin
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
profil etnic, dacă nu este asimilată etnic, va tinde mereu să manifeste tendințe centrifuge. Desfășurarea procesului: există mai multe căi, în funcție de complexul de evenimente care reprezintă condițiile de desfășurare generale. Să facem câteva presupoziții. Presupunem că populația română ar fi trăit într-o zonă geografică relativ izolată. Populațiile vecine nu ar fi influențat semnificativ procesele sociale și economice interne. Procesul de centralizare politico-administrativă ar fi probabil destul de rapid și ar merge pe anumite căi. Presupunem acum condițiile reale în care a
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
puternică implicație ideologică. Voi reda pentru exemplificare doar caracterizarea usturătoare a lui Julian Steward (1973) a orientării evoluționiste din această perioadă: „Omul a evoluat de la condiția simplă de sălbatic amoral la starea civilizată a cărei ultimă realizare este englezul victorian, trăind într-o societate industrială și o democrație politică, crezând în imperiu și aparținând bisericii anglicane”. Acest evoluționism a trecut la începutul secolului nostru, în științele sociale, printr-o criză puternică. Atât în antropologia socială și culturală occidentală, cât și în
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
tehnică, legată de ideea de progres social: cum se poate răspunde la obiecția referitoare la relativitatea valorilor umane? În mod special, Marx a subliniat caracterul concretistoric al „naturii umane”, variația orientărilor valorice ale omului în funcție de condițiile sociale obiective în care trăiește. Ceea ce considera ca fiind bun, drept, preferabil grecul antic nu coincide complet cu preferințele și judecățile omului modern. Ceea ce este bun în perspectiva proletariatului nu este câtuși de puțin astfel în viziunea burghezului. În marxism există două răspunsuri distincte, dar
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
completează reciproc la această obiecție. În primul rând, în ciuda unor interpretări extremiste destul de frecvente la un moment dat, Marx nu a optat pentru un punct de vedere complet relativist în ceea ce privește natura umană. Există multă variație în funcție de configurația socială în care trăiesc oamenii. Există însă și o serie de necesități umane universale. Și nu este vorba numai despre necesitățile fundamentale strict biologice, deși și acestea sunt foarte importante, ci și de o serie de necesități ale omului în calitatea sa de ființă
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
pur subiectiv. Știința și filosofia contemporane au abandonat complet o asemenea presupoziție. Lumea nu mai poate fi gândită ca fiind deterministă într-un asemenea sens strict. Stările viitoare ale lumii nu decurg cu necesitate implacabilă din stările actuale. Desigur, nu trăim nici într-o lume complet nedeterministă, aleatorie, în care din starea actuală poate decurge, în mod egal, orice stare viitoare. Lumea este guvernată de un determinism probabilist: evenimentele viitoare pot fi prezise, dar nu cu o certitudine absolută, ci în
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
socială fundamentală. „Trebuie, să începem - afirma Marx - prin a constata cea dintâi premisă a oricărei existențe omenești, deci și a oricărei istorii, și anume că pentru a fi în stare «să facă istorie» oamenii trebuie să aibă posibilitatea de a trăi. Pentru a trăi este însă nevoie înainte de toate de mâncare și de băutură, de locuință, de îmbrăcăminte și de o seamă de alte lucruri. Primul act istoric este așadar producerea mijloacelor necesare pentru satisfacerea acestor nevoi, producerea vieții materiale înseși
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
să începem - afirma Marx - prin a constata cea dintâi premisă a oricărei existențe omenești, deci și a oricărei istorii, și anume că pentru a fi în stare «să facă istorie» oamenii trebuie să aibă posibilitatea de a trăi. Pentru a trăi este însă nevoie înainte de toate de mâncare și de băutură, de locuință, de îmbrăcăminte și de o seamă de alte lucruri. Primul act istoric este așadar producerea mijloacelor necesare pentru satisfacerea acestor nevoi, producerea vieții materiale înseși” (Marx și Engels
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
constituit marginile posibilului. El nu a creat o societate abstractă, universală și, din acest punct de vedere, bună sau rea, în mod absolut, ideală sau mai puțin ideală, ci o societate care reprezenta o posibilitate în condițiile concrete în care trăia colectivitatea la un moment dat Engels formula această idee în scrisoarea sa către Bloch din 1890: „Istoria ne-o făurim noi înșine, dar o făurim, în primul rând, în cadrul unor premise și condiții bine determinate. Printre acestea, cele economice sunt
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
J. R., A Treative Taxation, citat după Corduneanu C., op.cit., p. 161 26 omenească, iar dreptul de impunere este un "produs necesar dezvoltării istorice a popoarelor". Acest drept concretizat prin instituirea impozitelor se justifică prin prisma faptului că toate popoarele trăiesc organizate În "viața" de stat și toate statele, pentru garantarea existenței lor, au nevoie de exercitarea dreptului de impunere. Scopul exercitării acestui drept este de a constitui fonduri bănești necesare menținerii organizării de stat. În fine, o abordare din perspectiva
Impozitele şi rolul lor în societatea modernă by Corneliu Durdureanu () [Corola-publishinghouse/Science/1216_a_2218]
-
antichității și a evului mediu. Prin prisma teoriei organice, statul s-a născut din Însăși natura omenească, iar dreptul de impunere este obiectiv-necesar În procesul dezvoltării istorice. În aceste condiții, dreptul de a institui impozite apare justificat deoarece toate popoarele trăiesc organizate În „viața” de stat și toate statele, pentru garantarea existenței lor, au nevoie de exercitarea dreptului de impunere. Scopul exercitării acestui drept este de a constitui fonduri bănești necesare organizării de stat; or „scopul fiind absolut necesar se impune
Impozitele şi rolul lor în societatea modernă by Corneliu Durdureanu () [Corola-publishinghouse/Science/1216_a_2218]
-
-și calculeze mărimea obligațiilor fiscale; asigură un tratament fiscal egal tuturor contribuabililor, indiferent de evoluția mărimii veniturilor, asupra acestora se va aplica aceeași cotă de impozit spre a determina mărimea sarcinii fiscale; Încurajează creșterea eforturilor de a munci spre a trăi mai bine și contribuie la diminuarea evaziunii fiscale, la diminuarea economiei subterane și, implicit, la sporirea veniturilor publice; crește randamentul impozitelor, ca urmare a reducerii cheltuielilor prilejuite de stabilirea și Încasarea acestora. Referindu-se la alternativa „cote progresive sau cote
Impozitele şi rolul lor în societatea modernă by Corneliu Durdureanu () [Corola-publishinghouse/Science/1216_a_2218]
-
claselor din învățământul primar (clasa pregătitoare, clasele I-IV) ai Liceului Teoretic "Miron Costin" Pașcani, sub îndrumarea învățătorilor, desfășoară în cursul acestui an școlar, activități educative în cadrul a trei proiecte educaționale: 1. „Din lumina sfântă -un dar " - concurs interjudețean 2. "Trăim împreună - să ne cunoaștem mai bine"proiect județean în parteneriat cu comunitatea de ruși-lipoveni Brătești 3. "Am și drepturi și îndatoriri" - concurs județean Elevii au obținut numeroase premii la prima etapă a acestor concursuri desfășurată în luna decembrie 2012 sub
Sfera by Sorohan Marlena () [Corola-publishinghouse/Science/91764_a_93570]
-
culminează, în octombrie 1914, cu folosirea de către Anghel a unui revolver, pentru a-și speria soția, care, din ricoșeul glonțului, este ușor rănită. Realizând consecințele gestului său necugetat, Anghel se va împușca în piept. Rănit grav, a refuzat să mai trăiască, neacceptând îngrijirile medicale. Ostracizată încă o dată, N. se va retrage în locurile natale, continuând totuși să publice intermitent în „Flacăra” și în „Cronica”, unde iscălește un fragment din romanul confesiv Floarea Soarelui. Acesta va fi publicat după primul război mondial
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288412_a_289741]
-
medicale. Ostracizată încă o dată, N. se va retrage în locurile natale, continuând totuși să publice intermitent în „Flacăra” și în „Cronica”, unde iscălește un fragment din romanul confesiv Floarea Soarelui. Acesta va fi publicat după primul război mondial, în care trăiește o nouă tragedie - moartea fiicei sale, provocată de un bombardament al avionelor germane -, sub titlul Helianta. Două vieți stinse. Mărturisiri (1921). Mai tipărește acum și poemul dramatic Legenda (1922). Recăsătorită cu Ioan Gh. Savin, profesor la Facultatea de Teologie din
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288412_a_289741]
-
militară formată dintr-un val de pământ susținută de material lemnos; Tapae = localitate din sud-vestul Daciei, unde au avut loc bătălii mari Între daci și romani. . DIN VIAȚA DACILOR după Alexandru Vlahuță Demult, cu câteva mii de ani Înaintea noastră, trăia prin locurile acestea un neam de oameni viteji, mândri și netemători de moarte: erau dacii, strămoșii noștri. Stăpâni pe un pământ frumos, bogat și darnic, anume parcă făcut pentru un asemenea popor, dacii ajung, În mai puțin de un veac
Istoria românilor prin legende şi povestiri istorice by Maria Buciumaş, Neculai Buciumaş () [Corola-publishinghouse/Science/1126_a_1952]
-
capăt R(ZBOAIELE LUI TRAIAN CU DECEBAL după Mihail Sadoveanu A fost demult, În vremea veche, o Împărăție mare și puternică. Oamenii care au ridicat pe lume aceea putere se chemau romani. Scaunul Împărăției era la Roma. Acolo, la Roma, trăiau Împărații. De acolo porneau poruncile lor, către marginile Împărăției, la oștile Îmbrăcate cu zale și coifuri. Iată Însă că s a găsit un neam care s-a apărat cu armele Împotriva lor. Acel neam trăia În Dacia, adică În locurile
Istoria românilor prin legende şi povestiri istorice by Maria Buciumaş, Neculai Buciumaş () [Corola-publishinghouse/Science/1126_a_1952]
-
la Roma. Acolo, la Roma, trăiau Împărații. De acolo porneau poruncile lor, către marginile Împărăției, la oștile Îmbrăcate cu zale și coifuri. Iată Însă că s a găsit un neam care s-a apărat cu armele Împotriva lor. Acel neam trăia În Dacia, adică În locurile unde trăim noi acum. Oamenii aceștia erau dârji, iuți și foarte războinici. Oștenii Împăraților de la Roma multă vreme n-au avut ce le face. Dar a venit În scaunul Împărăției Traian. În această vreme, Imperiul
Istoria românilor prin legende şi povestiri istorice by Maria Buciumaş, Neculai Buciumaş () [Corola-publishinghouse/Science/1126_a_1952]