121,510 matches
-
formelor de organizare socială, În special În cadrul organizațiilor de ocupare a timpului liber. La nivelul spațiului urban, acestea definesc ritmuri colective diferite, circumscrise fiecărei grupe de vârstă. „Anonimatul grădinilor publice nu a Înlocuit comunitățile locale din trecut, unde toate vârstele trăiau unele lângă altele, de la copii la bătrâni. Doar universul familial favorizează contactele și interacțiunile tuturor generațiiloră Doar acesta oferă cadrul cel mai adecvat de studiu al raporturilor dintre generații”, atât din punctul de vedere al vieții private, cât și din
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
identitate generațională”. Conștiința apartenenței la aceeași generație, subliniază Attias-Donfut, se construiește pe baza reperelor sociale și culturale care definesc grupurile de vârstă și care sunt circumscrise diverselor etape ale vieții: școală, timp liber, serviciu militar, asociații de veterani, etc. Timpul trăit În colectivitate, subliniază Georges Perec (1978), „caracteristicile sale, evenimentele mărunte creează un spațiu referențial comun, un fond de reminiscențe Împărțiteă Chiar și În absența evenimentelor marcate de marile crize sau de război, timpul social se desfășoară Întotdeauna prin intermediul modificărilor istorice
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
mai În vârstă (generația G1), majoritatea lor născuți Între 1910 și 1920, au cunoscut o viață activă (de muncă) Îndelungată, iar spectrul șomajului a fost prea puțin pregnant. Deși această generație nu a beneficiat de expansiunea Învățământului, membrii săi „au trăit evoluția situației salariatului și sfârșitul țăranilor” (Mendras,1967/1984). În prezent, generația G1 este alcătuită preponderent din femei văduve care dispun de pensii foarte mici. Se desprind de aici câteva concluzii: În primul rând, pe ansamblul generației G1, nivelul mediu
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
În cursul unui ciclu de viață ca urmare a acestei asimetrii. Copiii de Îndepărtează de părinți și investesc mai mult În propriii lor copii, care, devenind adulți, investesc, la rândul lor, În urmașii lor. În acest fel, generațiile ajung să trăiască În universuri ce se desprind de-a lungul timpului și ajung să se separe definitiv, devenind universuri paralele. Din perspectivă fenomenologică, „lumea din viața cotidiană” sau life world ( În sensul definit de Alfred Schutz În 1987) este iremediabil separată de la
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
modificări au fost explorate de către C. Attias-Donfut și colaboratorii săi prin intermediul a două serii de Întrebări: prima se referă la atitudinile relative cu privire la diviziunea muncii dorită Într-un cuplu; a doua se referă la repartiția reală a sarcinilor, așa cum este trăită de parteneri Într-un cuplu (sau, În cazul persoanelor despărțite, văduve sau divorțate, așa cum această experiență a fost deja trăită). Răspunsurile au fost sistematizate În două modele dihotomice: unul tradițional, celălalt modern. În cazul modelului tradițional, majoritatea sarcinilor Îi revin
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
atitudinile relative cu privire la diviziunea muncii dorită Într-un cuplu; a doua se referă la repartiția reală a sarcinilor, așa cum este trăită de parteneri Într-un cuplu (sau, În cazul persoanelor despărțite, văduve sau divorțate, așa cum această experiență a fost deja trăită). Răspunsurile au fost sistematizate În două modele dihotomice: unul tradițional, celălalt modern. În cazul modelului tradițional, majoritatea sarcinilor Îi revin femeii, bărbatul având doar datoria de „a câștiga bani pentru Întreținerea menajului”. Chiar și activitățile de organizare a timpului liber
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
distanța Între aspirația către egalitate În cuplu și concretizarea acesteia În viața reală este de 10 puncte pentru tinerele femei, de 15 puncte pentru mamele lor și de 8 puncte pentru bunicile lor. În ceea ce-i privește pe bărbați, aceștia trăiesc o situație de decalaj inversă, Între o viziune mai tradițională a diviziunii sexelor și o practică mai puțin diferențiată. Atitudinile contradictorii ale femeilor și bărbaților, persistența valorilor tradiționale la ambele sexe și o anumită inerție a practicilor conjugate explică, fără
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
formă financiară. Ancheta trigenerațională coordonată de către Attias-Donfut arată că acest tip de ajutor vine ca o formă de răspuns la pierderea autonomiei părinților bătrâni și că femeile generației vârstnice sunt principalele beneficiare ale atențiilor/Îngrijirilor copiilor lor, În special atunci când trăiesc singure (văduve sau divorțate). Rezultatele cercetării mai arată că Întrajutorarea familială crește În mod semnificativ atunci când intervin și ajutoarele profesionale, subvenționate de către puterea publică (Attias-Donfut, 2000, 668). Analizând situația Între Întrajutorarea familială și ajutoarele publice, atât J. Twigg (1993, 115-131
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
educațională și prin pârghiile social-economice specifice, statul Încearcă să-și reducă cheltuielile proprii ce Îmbracă forma ajutoarelor politice, incitând familiile să se substituie programelor guvernamentale. Recurgerea la Întrajutorarea familială, ca și la serviciile profesionale, variază În funcție de mediile sociale În care trăiesc familiile. Aceste medii favorizează fie recurgerea familiilor, În caz de nevoie, la piața forței de muncă, fie, din contră, prin „ostilitatea” lor, mediile sociale pot să determine persoanele aflate În nevoie să apeleze la ajutoare publice. Aceste ajutoare, organizate de către
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
strânsă cu părinții În vârstă Îi aparține acelui copil rămas celibatar, „ca și cum, neputând să achite o parte din datoria sa intergenerațională descendenților săi, el le dă tot ceea ce câștigă părinților săi” (Attias-Donfut, 2000, 671). Aproape două treimi din copii care trăiesc cu părinții mai În vârstă sunt celibatari. Din partea părinților, reciprocitatea se exprimă prin dăruirea locuinței copilului rămas la domiciliu, acesta fiind privilegiat În raport cu frații și/sau surorile lui. Din partea copilului rămas În casa părintească, reciprocitatea se exprimă prin Îngrijirea părinților
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
special străbunicii). Renaut (1998) demonstrează că, În tipologia formelor de Întrajutorare intragenerațională, există două situații dihotomice: pe de o parte, familii solidare, iar pe de altă parte, familii Între care schimburile sunt foarte reduse. În opinia sociologului francez, majoritatea familiilor trăiesc situații intermediare Între cele două extreme. Această diversitate reflectă, În același timp, atât stadiile diferite de evoluție ale ciclului familial, cât și varietatea culturilor familiale. Dar, oricare ar fi nivelul de solidaritate, există dificultăți mai mult sau mai puțin importante
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
pentru a le purta de grijă (copiilor - n.n.). Prin urmare, este adevărat că am beneficiat de o situație mai mult decât privilegiată, dar care mi-a creat probleme mai târziu, o dată ce copii au crescut, pentru că mama s-a obișnuit să trăiască prin ei și prin noi. La ora actuală, În fiecare duminică, dar absolut În fiecare duminică mama vine și cât este de În vârstă, cât a Îmbătrânit!ă Chiar astăzi vorbeam la telefon cu fiul meu, care-mi spunea „Tu
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
a constat că și neînțelegerile, și separările conjugale au tendința de a se transmite intergenerațional: copiii din familiile divorțate sau cei care au cunoscut neînțelegerile dintre părinți sunt mai susceptibili de a rupe toate legăturile conjugale decât cei ce au trăit Într-o familie unită. Acești copii, proveniți din familii cu probleme, sunt expuși de două ori mai mult decât ceilalți la a experimenta o viață de cuplu care să fie urmată de o despărțire (Théry, 1998). Datele oferite de ancheta
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
școlile În centre ale vieții comunitare, reprezentând astfel democrația În acțiune pentru rezolvarea problemelor locale. Comunitatea: o construcție a relațiilor sociale Când vorbim despre comunitate, cei mai mulți oameni se gândesc la un grup mai mare sau mai mic de indivizi care trăiesc În aceeași zonă geografică și Împărtășesc valori, idealuri și credințe comune despre lume. Din această perspectivă, comunitatea e definită adesea drept un grup de oameni care trăiesc În aceeași localitate și au valori comune. Totuși, pare că ceva lipsește din
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
se gândesc la un grup mai mare sau mai mic de indivizi care trăiesc În aceeași zonă geografică și Împărtășesc valori, idealuri și credințe comune despre lume. Din această perspectivă, comunitatea e definită adesea drept un grup de oameni care trăiesc În aceeași localitate și au valori comune. Totuși, pare că ceva lipsește din această definiție. O analiză sumară ne spune că lipsește sentimentul legăturii, al interrelației membrilor comunității care identifică indivizii ca parte a comunității. Atunci putem spune că puterea
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
aceste scopuri nu poate fi Îndeplinit fără oameni. Dacă o comunitate nu e un loc cu care membrii ei se identifică, tinerii vor crește și vor pleca. Pur și simplu, dacă tinerii nu Învață să recunoască locurile În care au trăit ca unice și că merită grija și efortul lor, dacă nu se pregătesc să participe la crearea oportunităților de locuri de muncă pe plan local, ei vor pleca sau vor dori să plece. Dacă generația următoare pleacă sau Își dorește
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
de fapt fac parte: lipsa organizării instituționale necesare funcționării parteneriatelor, cadre didactice care nu au pregătirea teoretică și practică corespunzătoare și, de aceea, predomină „festivități” și „ședințe cu părinții” ce sunt confundate cu activități parteneriale, situația socioeconomică precară În care trăiesc multe familii cu copii, subfinanțarea Învățământului Împreună cu toate consecințele ce derivă din acest lucru, spiritul civic și comunitar aflat Într-o fază incipientă de formare. Cercetarea a pus În evidență necesitatea promovării unei politici parteneriale bine fundamentate, care să implementeze
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
reperajul unor electivități ideologice (inclusiv la nivelul autorilor) etc. Despre valoarea acestui volum? Întrezărim cel puțin două registre de evidențiere a acesteia: a) o valoare imediată, apropiată, prin faptul că se consemnează o serie de Întâmplări chiar de către cei au trăit experiența comunistă (sau anticomunistă), cuprinzând mai multe niveluri de evocare și conceptualizare (de la povestirea unor fapte trăite sau văzute, asumarea subiectivă a trecutului și până la comprehensiunea detașată, calculată, explicația teoretico-cauzală etc.); această raportare, care stă sub semnul urgenței, are un
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
organică, ea se poate altera sau se poate Îmbogăți cu semnificații suplimentare. Autorul a susținut modelarea inconștientă a comportamentului cultural - cultura putând fi definită drept ,,configurații de modele, de acțiune și/sau de gândire” impunând individului o manieră de a trăi aceste modele, cărora le acordă anumite semnificații, dar și anumite limite. În orice mod de intercondiționare și la orice nivel al formelor evolutive nu putem fi de acord că se poate identifica cultura cu societatea, deși sunt unele concepții care
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
deosebit de pătrunzătoare : „Orașul este și un profesor perseverent În ucenicia socială, care vă spune unde sunteți născut, În oraș, dar și În societate, și care vă Învață manierele, gusturile, speranțele sau disperările ce vor da tonalitatea În ceea ce aveți de trăit”. Orașul, cartierul dau seama despre poziția socială, sistemul urban funcționează ca un sistem social ierarhic, distribuie etichete, este responsabil pentru procesele de agregare/segregare, reproduce și transmite poziții de dominare. Subiecții celor doi aparțin unor familii care au acumulat „averi
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
În capital simbolic și social. Cei doi autori mărturisesc și indispoziția lor, ca reprezentanți ai claselor mijlocii, de a nu fi putut avea acces la asemenea practici care fac distincția. Trebuie să evoc aici și sentimentele pe care le-am trăit personal În timpul lecturii acestei cărți, alternată cu reprize zilnice de baie TV, comparând „vipurile” ce se lăfăie pe ecranele românești cu personajele descrise În această carte. De la patronul de club de fotbal care se crede filosof practician până la lumea cu
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
de informații și a schimbărilor rapide, absolut necesară În vederea eliminării practicilor necinstite folosite de agenții de influențare. Nicoleta Mihăilescu Guillaume Grandazzi și Frédérick Lemarchand (coord.) Tăcere la Cernobîl. Viitorul contaminat, Paris, Autremant, 2004 (234 p.) „De la Hiroshima la: cum se trăiește În era atomică?” - o Întrebare fundamentală care se adresează Încă din primul paragraf din introducerea semnată de cei doi coordonatori ai acestei lucrări. Cele două tragedii asemănătoare au apărut, parcă, spre a „pune sub semnul Întrebării valorile noastre fundamentale asupra
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
simbolistica generației, plecând dinspre nivelul colectiv spre nivelul individual, evitând capcana de a confunda o generație cu mitul referitor la aceasta. În ceea ce privește memoria colectivă, ea trebuie diferențiată de memoria comună asupra unor perioade sau evenimente efectiv trăite. Memoria colectivă este trăită și Întreținută de ansamblul unui grup sau al unei societăți ce participă la elaborarea sa colectivă mai mult sau mai puțin mitică, În măsura În care ea se referă la evenimente trăite sau nu de către membrii săi. Definițiile sociale (discursuri și reprezentări sociale
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
un părinte (În viață) și un fiu (sau o fiică) adult. Au fost chestionați atât membrii generației ascendente, cât și cei ai generației descendente. A fost stabilit un eșantion național de familii În care existau cel puțin trei generații ce trăiau pe teritoriul francez metropolitan. În total, au fost anchetați 4 668 de membri din 1 958 de filiații (respectiv 1 958 de persoane aparținând generației intermediare și restul aparținând generațiilor adiacente: 1 217 părinți și 1 493 de copii adulți
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
la Sinodul de la Calcedon, definiție care a fost semnată de participanți între care și delegații papali. Repetarea învățăturii unui sinod de către un alt sinod nu se făcea mecanic ci în lumina adevărului descoperit de Duhul Sfânt, așa cum au crezut și trăit în Biserica Ecumenică. De la folosirea sa la Botez, Simbolul Niceo-Constantinopolitan a dobândit cu timpul o funcție și mai intim legată de viața de fiecare zi a credincioșilor prin introducerea sa în Liturghia euharistică. Atunci când circumstanțele au determinat introducerea unui simbol
O exegeză a Crezului ortodox by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/158_a_127]