13,218 matches
-
eu era foarte superficial. Știam de Mihail Sebastian XE "Sebastian, Mihail" , ascultasem Steaua fără nume la radio de o sută de ori, dar habar n-aveam că autorul este evreu. Nu numai piesa mă fascinase, dar era acolo și o melodie extraordinară. Și descopăr deci că Sebastian XE "Sebastian, Mihail" a fost prietenul lui Eliade XE "Eliade, Mircea" , totul se leagă într-un mod incredibil. Am citit, spuneam, cărțile și jurnalistica a tot felul de oameni despre care cel mult auzisem
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2006_a_3331]
-
Carrefour, printre cele mai iubite cadouri sunt căsuțele de păpuși cu toate obiectele miniaturizate. Aveam, de pe atunci, micile noastre iubiri secrete și muream de curiozitate să le aflăm și pe ale celorlalte. Astfel, apelam inteligent la „Flori, fete sau băieți, melodii sau cântăreți“ sau „Consecințe“ și urmăream cu atenție care dintre noi se înroșește la pronunțarea vreunui nume. Iubirile se dezvăluie la un chat pe net, unde răspunsurile se pot nuanța discret cu vreun smiley intimidat sau o mutrișoară roșie din
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2191_a_3516]
-
numele de alint din copilărie al lui Eugen Istodor - s-a întors după zece ani în locul unde a crescut pentru a le face o mare bucurie vecinelor care i-au supravegheat evoluția. Se pupă cu toate, îl caută pe Gigi Melodie - un lăutar din cartier care a cerut expres ca pe scenă să i se spună Melody - și-l pune la treabă, se salută cu „invitații“, dintre cei mai selecți: primarul sectorului 3, unde se petrece acțiunea cărții, Liviu Negoiță, Lucian
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2166_a_3491]
-
la fileu (În cazul În care e și el un bibliotecar de versuri). În afară de Bach&co sau de jazz-ul instrumental, peste tot există cuvinte, peste tot sensul unui cântec se face din sunet și cuvânt. De fapt, foarte multe melodii nu ni s-ar mai părea la fel de geniale, dacă ar avea versuri proaste. Ce te faci Însă când, În loc de rime pline de miez, auzi silabe aiurea, fragmente de sunete Într-o limbă pe care n-o Înțelegi? Prima mișcare, provocată
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2197_a_3522]
-
am scris deja prea multe cuvinte În italic). Vreau doar să spun că, ascultând Sigur Rós, participi la o experiență de creare de sens (sună pompos, dar e un alt fel de a spune pentru jocul din vremea copilăriei, când melodiile În engleză primeau versuri noi, În funcție de cât de larg era vocabularul celui care le auzea). Ascultarea nu mai e gest de receptare pasivă, ci devine participare: dintr-o dată, poți auzi ce vrei, nu mai ești constrâns de versuri și de
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2197_a_3522]
-
că-i plăcea să cânte. Știa multe cântece, în toate limbile pe unde umblase el cu războaiele. Lunea cânta polci, marțea ceardașuri, miercurea doine, joia cazaciocuri și vinerea iară polci, că leșii se tot răsculau și le prindea mai ușor melodiile. La prânz, după cum era și firesc, mâncam bine, beam bine și iară ne-apuca toropeala de care îți vorbeam. După-amiază aveam program de voie, cu eunucii. Ședeam și povesteam cu ei, că erau oameni învățați, trecuți prin multe. Era, de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
Pe-aici, rogu-vă. O apucă pe un coridor întortocheat, mărginit de uși. In fața uneia Vodă se opri. Dinăuntru se auzeau chicote, râsete și-un glas mai gros, hârâit, cântând o romanță turcească, „Noaptea când răsare semiluna”. Nervos, recunoscând melodia, Sima-Vodă dădu să pună mâna pe clanță. — N-aș sfătui pe Măria-Ta să intre - zise-ncet Ximachi. Aici stă trimisul Porții, Husain Ramza-Pașa. — Aici stă? - șopti Vodă. Păi n-a plecat în toamnă? — Nu - răspunse vistiernicul. A zis că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
cântecele dragi. Pe când se chinuia să-și aducă aminte un vers, auzi că și oamenii lui, în spate, lălăiau încet, legănați de cai. Atunci bătrânul porni să cânte tare, iar cazacii îl întovărășiră, în canon, umplând întinderea stepei de-o melodie divină. Mai merseră vreo două-trei ceasuri și atamanul, după ce ațipise nițel, simți boarea Nistrului. îl trecură în tăcere, deși unul din ei, făcut praștie, căzu de pe cal în apă și-abia îl aburcară în șa. Nistrul i se păru atamanului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
acel ceas al după-amiezii: perechi de spahii ieșiți la o plimbare, copii jucându-se de-a „au venit turcii”, călești de nobili mergând cu jalbe la stăpânire, negustori osmalâi strigând „kürtoș kolacsi!”, un taraf de lingurari atacând voios o vioaie melodie, o coadă la braga, zarzavagii, cafegii, borcanagii de iaurt și patrule. Chemați prin semne clare și imperioase cu mâna de o santinelă cu fes, eroii noștri acostară la primul chei și căpitanul Georgios pregăti pentru verificare actele. Episodul 229 PE
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
loitrele găinile sunt curățate, tăiate - bucățile se adună În coveți de salcie. Câteva cântă. Apoi cântă aproape toatele - oricum, multe, multe. Glasul mamei se distinge limpede, ca un mac Într-un grâu. Cânt și eu, cu toate că nu cunosc cuvintele, nici melodia. Cânt din toată inima cu la-la-la, ca să uit de foame. Intră În ogradă, În goana mare, doi flăcăiandri; fiecare cu câte două căldări goale zdrăngănind În capetele coromâslei. O femeie groasă, țâțoasă, curoasă - nu poate fi decât gazda - ia din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
a te păcăli? Ei, ce zici? Și apoi, poate Încerca să-și ia rămas-bun... pentru ultima oară... — SÎnt sigură că nu i-a trecut prin cap așa ceva. CÎt i-am căutat eu agrafele, el și-a lustruit pantofii, fluierînd o melodie ciudată. — Ciudată? — Da, cred că era o reclamă de la televizor... — Ei, hai! N-ai decît să te legi la ochi dacă vrei, dar nu Încerca să mă Îmbrobodești și pe mine. — Da, poate că a existat totuși ceva. Cred că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
ar scăpaă O rafală de vînt porni dinspre aleea din spate - cred că vîntul și-a schimbat direcția - stirnind nisipul, trecînd valuri-valuri printre mașini. Se mai auzea și sunetul continuu al unei cutii muzicale... Ah! Ba nu... gunoierul fredona o melodie... Deodată, tipul se Încordă tot, Își aranjă fularul și spuse exasperat: — Nu pot să-l sufăr. — Pe gunoier ? Ce tîmpenie! Gunoi și melodie, se potrivesc de minune! Dacă n-ai nimic Împotrivă, hai la cafenea să ne tragem sufletul! Avea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
mașini. Se mai auzea și sunetul continuu al unei cutii muzicale... Ah! Ba nu... gunoierul fredona o melodie... Deodată, tipul se Încordă tot, Își aranjă fularul și spuse exasperat: — Nu pot să-l sufăr. — Pe gunoier ? Ce tîmpenie! Gunoi și melodie, se potrivesc de minune! Dacă n-ai nimic Împotrivă, hai la cafenea să ne tragem sufletul! Avea el venea cu invitația venea acum dinspre el și i se descifra neliniștea În glas. Mi-am dat seama, deși Încă destul de vag
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
cînd te-am Întîlnit astăzi, exact asta aș fi vrut cel mai mult să știu. Dar ne-am Întîlnit Întîmplător, nu? O cutie metalică precum o mașină blindată, fără nici o ferestruică, trecu prin fața gardului din sîrmă, făcînd să răsune o melodie dulceagă. — Da, bineînțeles, Întîmplător, spuse el cu zîmbetul Înghețîndu-i pe buze și obrajii cuprinși de un spasm nervos. Tare ești isteț. Mă simt În siguranță dacă știu toată afacerea asta pe mîinile tale. — Jurnalul... CÎnd mi-l dai? O clipă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
consilier dintr-o secție oarecare... despre care nu se știe mare lucru. — Da, e o secție nou-formată... unită din mai multe ... Dar nu aflați nimic dacă mergeți acolo. N-am stat nici noi cu mîinile-n sîn... Am mai auzit eu melodia asta! Da, mi-o mai cîntase și fratele clientei mele. M-a cuprins furia. — Ei, hai! Dacă tot ai Început, de ce n-ai curajul să mărturisești cinstit? Ce vreți să spuneți ? — Știi foarte bine. Am deschis radioul, privindu-l pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
n-ai curajul să mărturisești cinstit? Ce vreți să spuneți ? — Știi foarte bine. Am deschis radioul, privindu-l pe individ cu coada ochiului. Înțepenise de parcă-l lipise cineva de scaun. O voce ca de copil, acompaniată la chitară, cînta o melodie suavă: Ce bine ! Ce bine ! Ce bine că Te-am visat! TÎnărul Tashiro oftă din rărunchi și apoi șterse geamul aburit cu palma. Aveam impresia că vrea să spună ceva. Nori plumburii se adunaseră undeva dincolo de calea ferată. Locul din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
ar fi fost atît de alb. Se putea afirma că Înclinația LUI pentru spate, care l-a determinat să excludă și asemenea picioare, ținea de apucăturile lui bizare. Fără Îndoială pricepută În meserie, Își lăsa piciorul lung dezgolit, bătînd ritmul melodiei În bar cu sandaua ce-i atîrna de vîrful degetelor. — Barman, cronometrează ! Eu beau un gin cu sifon. Încerc să fiu ponderată. — Domnul Nemuro mi te-a recomandat călduros. — Ce ? Cine-i ăsta ? — Cred că-l cunoști. Mi-a arătat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
acum -, Își smuci piciorul și-mi aruncă o privire dușmănoasă. — Presupun că nu pot spera să mă inviți la cununie. — Ce-ai de gînd să faci? Dacă vrei să mergi la studio, grăbește-te, căci timpul zboară. S-a schimbat melodia și momentul de liniște pînă a Început alta mi-a străpuns urechile și ultimele cuvinte ale fetei au aruncat o umbră asupra Întregului bar precum aripile unei păsări uriașe. Cei doi bărbați de la masa de la intrare au privit Înspre noi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
de liniște pînă a Început alta mi-a străpuns urechile și ultimele cuvinte ale fetei au aruncat o umbră asupra Întregului bar precum aripile unei păsări uriașe. Cei doi bărbați de la masa de la intrare au privit Înspre noi, surprinși. Următoarea melodie era interpretată la chitară și atmosfera din jurul nostru părea mai lîncedă. Nu mă mai simțeam deloc izolat de restul barului. Mi-am terminat băutura din pahar pe cînd coboram de pe scaun. — Plec. Mi-am amintit că am o treabă. Peste
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
partea cealaltă a patului se afla un dulap, cu butoni mari, lustruiți, dintr-un metal ușor. Era dintr-un lemn vopsit maro Închis și reflecta, ca o oglindă, totul În jurul lui pe distanță de doi metri. Ea fredona Încet o melodie pe undeva - poate prin bucătărie. Nu mi-am dat scama ce cînta, pentru că doar din cînd În cînd mai străbătea cîte o notă și pînă la mine. Mi-am pus haina și-am pornit... a pornit și ea... În dreptul perdelei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
îl cheamă, cu ce se ocupă... - Nici nu m-am gândit! Pentru mine el este și rămâne singurul bărbat pe care-l iubesc și căruia îi pot dărui copii, dar să lăsăm asta acum... Cum spuneam, la mijlocul felului doi, o melodie mai plăcută ca toate cele ascultate în seara aceea a invadat spațiul nostru, camera aceea în care doar ne prefăceam chinuit că luăm cina, când dorul nostru era cu totul altul. Cina fusese doar un pretext pentru a ne alătura
TAINICELE CĂRĂRI ALE IUBIRII by Marian Malciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91752_a_92809]
-
și ochii noștri nu se săturau privindu-se. După câțiva pași foarte lenți, și-a întins brațele în jurul mijlocului meu, fără ca privirea lui, nici măcar o secundă, să se desprindă de a mea și am început să ne legănăm în ritmul melodiei pe care doar mintea sufletului nostru o auzea... Laura, dacă ai ști, draga mea Laura, ce frumos cântă sufletul! E ca un cântec de sirenă... Da, de sirenă, pentru că îți amintești ce ironic zâmbeam când auzeam acest cuvânt...Dar crede
TAINICELE CĂRĂRI ALE IUBIRII by Marian Malciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91752_a_92809]
-
fost totuși șase, fiindcă Iulian e, cum spuneam, șofer profesionist. Fără postul meu preferat, n-aș fi putut înghiți excursia București-Durău-București decât într-o stare de somn nesimțit. Așa însă am avut prilejul să mă bucur de un snop de melodii preferate, pe care i le mai și susuram la ureche colegului. De la ABBA la Boney M, Modern Talking și Sandra, George Michael și Michael Jackson, Tina Turner și Annie Lennox, tot felul de vechituri plăcute ne-au mângâiat auzul, proiectându
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2193_a_3518]
-
ar fi vrut să ne încerce vigilența muzicală, postul meu de radio preferat ne zgâria timpanele cu niscaiva bucăți autohtone, din care, cu maximă dificultate, am reușit să recunosc o insuportabilă Nicola. În rest, ceață groasă și gheață la mal. Melodiile românești începeau bine, aveau ritm, erau lucrate electronic, creau o anume intrare pentru vocile pe care le așteptam. Efecte peste efecte, sintetizări, defragmentări, mă rog, nu-mi cereți acum să fiu și critic muzical. Sunt doar un biet consumator care
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2193_a_3518]
-
aveau ritm, erau lucrate electronic, creau o anume intrare pentru vocile pe care le așteptam. Efecte peste efecte, sintetizări, defragmentări, mă rog, nu-mi cereți acum să fiu și critic muzical. Sunt doar un biet consumator care așteaptă, odată cu o melodie, și o voce care s-o cânte. Nu Vocea, nu Nemaiauzitul, nu Incredibilul eufonic. Doar o voce care să ducă mai departe hitul acesta care se tot rupe în figuri de studio. În așteptarea vocilor autohtone, ascultam perplecși un fel
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2193_a_3518]