13,367 matches
-
chiar mii de ani. Părea să se afle la o distanță uriașă de piața pe care o văzuse cu o zi în urmă. Era încă devreme; aproape toate prăvăliile erau încuiate în spatele unor obloane metalice și în locul mulțimilor masive de turiști și cumpărători, zări doar un băiat care împingea un cărucior, sărind din când în când pe micul cauciuc pe care îl ținea legat cu un lanț la spate și care, când intra în contact cu asfaltul, funcționa ca o frână
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
Și totuși toate astea datau din vremea unui templu construit aici cu aproximativ 2 500 de ani în urmă. Peste tot forfoteau oameni. Oameni cu barbă grăbindu-se de parcă ar fi avut de prins un tren, alții care le întindeau turiștilor acoperăminte pentru cap, în timp ce alți câțiva zâmbeau, precum cei care strângeau donații și sperau că trecătorii se vor opri să stea de vorbă cu ei. Evita contactul vizual, ascultând în schimb cum un adolescent american acceptase să i se aplice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
de Vest, ce nu erau diferite de cele pe care le văzuse afară. Nu zăreau mare lucru din cauza „zonei de rugăciune pentru femei“ care era aglomerată chiar și la ora asta. Gata cu toate astea, hotărî ea. Însoțirea grupului de turiști n-o va conduce în veci la tăbliță. Trebuia să caute ca lumea. Asta însemna singură. Se îndepărtă cât putu de încet și de discret de grup și se îndreptă spre prima ieșire disponibilă. Era un șir de scări din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
să o lase să pătrundă înăuntrul ei acum. Rămase pe loc, uitându-se în jur. Intrarea era aglomerată, blocată de taxiuri parcate cu motoarele pornite, oaspeți intrând și ieșind cu multe valize. Ieșeau mai mulți decât intrau, se gândi Maggie; turiștii probabil că părăseau Ierusalimul după problemele din ultimele câteva zile. De-ar fi știut ei. Auzi un megafon zbierând. Se întoarse și văzu o mașină albă, mare, acoperită cu autocolante și postere portocalii, urcând încet pe strada Regele David: dinăuntru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
a dus totuși. Era curios. —Era arheolog, spuse Maggie cu un zâmbet înțelegător. —Întotdeauna. Așa că a vrut să vadă. Maggie și-i imagină pe acești doi bătrâni, de pe poli ideologici diferiți, unul ultrasionist, celălalt naționalist palestinian, urmând un grup de turiști prin tunelele vechi pe care le văzuse și ea de dimineață. Oare era posibil ca Shimon Guttman să fi fost ghidul lui Ahmed Nour, arătându-i cele mai îndepărtate colțuri ale Zidului de Vest? Oare Nour făcuse același lucru pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
fiecare zi se vor lustrui pereții gropii și se vor face coborâri de câte o oră. VIZITATORUL: Vă gândiți și la coborâri? MAJORDOMUL: Desigur, domnule. Aceste coborâri vor fi televizate. Vor fi antrenați oameni special pentru a însoți grupurile de turiști. (În acest moment o mâna iese din groapă și așază pe marginea gropii două sticle cu lapte.) VIZITATORUL: Trebuie să recunosc că ați avut noroc. MAJORDOMUL: Într-adevăr, pentru orașul nostru e un mare noroc. Ne vom putea redresa în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
Am avut noroc: ca șofer, taciturnul era un veritabil as, un virtuoz al traficului la vreme de diluviu. Se strecura printre celelalte mașini cu abilitatea diabolică pe care doar taximetriștrii din Orient o mai etalează, atunci când țin neapărat să demonstreze turiștilor străini că regulile de circulație sunt valabile exclusiv pentru fraieri. Adică tot timpul. Performanța parizianului era Însă potențată de teribila barieră lichidă pe care trebuia s-o sfideze și s-o Înfrângă: din cer nu cădeau picături de ploaie, ci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
hăului unei porți sau va urmări umbra șepcii mele de-a curmezișul curții interioare până la scara Îndrumătorului meu; dar știu că eu m-am gândit la Milton, la Marvell și la Marlowe, cu mai multă emoție decât cea a unui turist, atunci când am trecut pe lângă venerabilele ziduri. Nimic din ceea ce priveai nu era izolat de timp, totul era o deschidere firească spre el, pentru ca mintea să se obișnuiască să lucreze Într-un mediu deosebit de pur și de vast și deoarece, În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
să pornesc spre ei. Închid ochii ca pentru a păstra pentru totdeauna în mine acea imagine. Oftez știind că nu-mi va folosi la nimic și revin la masa mea de lectură. — Șefu’, se-apleacă Tiberiu. Nu mai merg la „Turist“. Au stricat berea. Consum acu’ la „Tic-Tac“. Undeva, în fundul berăriei, la „Gambrinus“, va fi altă masă a mea. Privesc acum într-acolo, nu știu că peste ani mă voi oploși în zona aceea, lângă soba înaltă, aproape de draperiile celor două
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
noapte cu barca pe lac, însoțit de o fantomă albă“, îi spune într-o zi Madame de Staël. Sătul de insultele brutale ale genovezilor, Byron închiriază celebra pe atunci vilă Diodati, situată pe malul lacului Léman, loc de pelerinaj pentru turiștii englezi în amintirea poetului Milton, cândva fermecat de fru musețea peisajului. „Fantoma albă e câinele meu“, îi răspunde cu aroganță poetul preavorbăreței scriitoare. Omul care traversase Dardanelele înot la douăzeci și unu de ani, celebru cum nimeni altul în vremea aceea, notează
Singurătatea lui Adam: despre neîmplinire şi alte regrete by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1325_a_2713]
-
principal, la vreo douăzeci și cinci de kilometri la nord de oraș, se afla în afara ariei de control a armatei și, prin urmare, avea să continue să funcționeze fără alte restricții decât cele prevăzute în cazuri de alertă galbenă, ceea ce însemna că turiștii puteau continua să aterizeze și să decoleze, dar călătoriile cetățenilor țării, deși nu total interzise, erau în mod ferm nerecomandate, cu excepția unor situații speciale, analizate caz cu caz. Imaginile operațiunilor militare, cu forța inegalabilă a transmisiunii în direct, cum spunea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
exact teresa de la Pastis, intrarea de la magazinul Marc Jacobs de pe Bleeker Street și treptele din piatră din fața propriilor case din oraș de pe 9th Street, seamănă cu un mic paradis Manhattan. Nu e de mirare că, mai nou, este plin de turiști În weekend. Vizitatorii din afara orașului stau pur și simplu pe acolo, cu gurile căscate, holbându-se la albul orbitor al dinților Nevestelor Superbe din West Village, la părul lor minunat, care este Întotdeauna strălucitor și se mișcă Înainte și Înapoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
la fel. Hunter avea dreptate, n-aveam decât să am Încredere În el. Poate că ar fi trebuit să accept frumoasa propunere făcută de soțul meu și să nu mă mai agit atâta pentru nimicuri. Parisul era minunat iarna pentru turiști. —Iubitule, mi-ar plăcea la nebunie să merg la Paris, am spus În cele din urmă. Chiar aș fi putut să și lucrez la un proiect cât eram acolo, căci aveam nevoie de niște magazine În Europa. Îmi pare rău
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
lungul străzii 53, până pe Sixth Avenue. Sute de iubitori de artă nerăbdători stăteau liniștiți - ba nu, de-a dreptul fericiți - la coadă ca să poată intra În minunata cutie de sticlă. În clipa aceea, un autobuz Își descărcă marea Încărcătură de turiști francezi. M-am uitat la ceas - era 5:55 P.M. —Cât durează să stai la coadă? am Întrebat, plină de speranță, un paznic. —Patruzeci și cinci de minute, spuse ca un automat. Dar... „trebuie să-l prind pe soțul meu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
spre mezanin. M-am ținut după ea, cuprinsă fiind de o stare de amorțeală: tot ceea ce mă aștepta nu era decât o groaznică teroare. Eram și eu, o dată În viață, ușurată că sunt invizibilă, așa cum eram ascunsă În mijlocul mulțimii de turiști și de grupuri organizate de elevi: nu voiam să mai fiu băgată În seamă niciodată. Ce putea fi mai stânjenitor decât un soț adulterin? Din acest moment, mă gândeam eu, o să mă ascund: o să trăiesc În afara vieții adevărate, ca turiștii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
turiști și de grupuri organizate de elevi: nu voiam să mai fiu băgată În seamă niciodată. Ce putea fi mai stânjenitor decât un soț adulterin? Din acest moment, mă gândeam eu, o să mă ascund: o să trăiesc În afara vieții adevărate, ca turiștii sau ca persoanele din jurul meu aflate În trecere prin oraș. Fără Îndoială, aveam să fiu prost dispusă pentru tot restul vieții mele. Am urmat-o pe Marci la mezanin, unde ne-am trezit În fața imensului ac de oțel aflat În mijlocul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
locuri în Newfane, un sat prin care trecuserăm deja, cu vreo cincisprezece kilometri în urmă. Am intrat în birou și am sunat la amândouă, dar nici unul nu avea camere libere. Când i-am raportat rezultatul, grasul s-a arătat nemulțumit. — Turiști împuțiți, a zis el. E abia prima săptămână din iunie și sezonul e deja în toi. În următoarele treizeci de secunde, am rămas toți în cerc, cu mâinile în buzunare, urmărind procesele mentale ale tatălui și fiului. În cele din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
mai ales „antreprenorii” - nu par a-și dori să păstreze acest colț pitoresc. Pe de altă parte însă, și localnicii, și edilii - dar mai ales „antreprenorii” - promovează acest trecut de care sînt mîndri și care le aduce profit prin încîntarea turiștilor în căutare de „autentic”. O colegă din Cluj adună de cîțiva ani de zile fascinante povestiri despre „Sulina de altădată”, cu mare succes la public. Fotograful local propune spre vînzare o gamă diversă de cărți poștale și imagini îngălbenite ale
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
cu patriotism local istoria acestui porto franco, vremurile de glorie ale Comisiei Dunării și parfumul romantic al poveștilor lui Jean Bart. În fine, patronii de restaurante își fac reclamă cu imagini sepia ale adevăratei bucătării din zonă, menite să convingă turiștii că doar acolo se mănîncă precum „altădată”. Între timp, ultimele mărturii „materiale” ale acestor locuri și ale acelor vremuri dispar în indiferența generală. M-a impresionat și m-a pus pe gînduri acest contrast deoarece l-am regăsit, în varii
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
să fie tot mai evocat pe măsură ce este revocat... Dar această atitudine poate fi regăsită și în cu totul alt gen de contexte, precum recent inauguratul Drum al Regelui, care traversează Parîngul, mai impresionant decît Transfăgărășanul și care atrage mii de turiști cu spectacolul unei naturi neatinse. Neatinse pînă la Rînca, unde pe vremuri erau doar o bază militară a vînătorilor de munte și o cabană, iar acum sînt sute și sute de vile, care mai de care mai mari și mai
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
mai mari și mai urîte, înghesuite una într-alta de o lăcomie imobiliară devastatoare. Într-una dintre aceste clădiri cu multe etaje, vopsită țipător și cu pis cină, am găsit la recepție cărți poștale cu Rînca „de odinioară”, pe care turiștii le cumpărau ca suveniruri. Și lista o puteți continua și dumneavoastră... Toate acestea mi-au adus aminte de acel banc „cultural” faimos despre nevestele ideale : o italiancă focoasă la tinerețe, o franțuzoaică rafinată la maturitate și o româncă gospodină mai
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
el. Păi ce să fie, e „oul lui Flutur”, cum îi zice lumea, „cel mai mare ou tradițional pictat din lume”, plasat în piața centrală din Suceava, să-l vadă și să-l admire tot poporul. Și mai ales tot turistul, că doar nu degeaba a venit el pe aceste „plaiuri de legendă” ! și ca lucrurile să fie și mai clare, puțin mai încolo, un indicator precizează : Paris x km, Londra y km, dar Uniunea Europeană : 0 kilometri ! Carevasăzică așa : aici este
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
însă și o serie de părculețe îngri jite, ba chiar prea îngrijite, de mîna unui „artist”, cu fîntînițe și coșulețe de lemn, din care se revarsă izvorașe și floricele. Aceasta este inima Bucovinei, de aici pleacă și aici se întorc turiștii ademeniți să admire patrimoniul universal al mănăstirilor „care este”. Cu o condiție : să găsească drumurile care duc spre ele, căci indicatoarele sînt invers proporționale cu tradițiile. Aceasta este localitatea care a urcat incontestabil pe primul loc în țop ten, topul
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
țară”, așa cum erau ele ierarhizate de către Bucuța în anii ’30, mă întreb, în plină perioadă de vacanțe și turism, ce s-a schimbat de atunci în oferta turistică a țării. „Cele mai frumoase drumuri din țară”, cele recomandate cu precădere turiștilor interni și externi, par să fi rămas aceleași. Care ar fi atunci noutățile ? Pachetul Dracula/Vlad Țepeș, inițiat sub Ceușescu și reloaded în prezent ? „Agroturismul”, care urmează un trend mondial, dar fără nici o strategie națională reală ? Inițiativa cu „drumurile vinului
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
Băsescu, retrăgînd tiptil legea sănătății pentru care, cu cîteva ore înainte, se declarase garant. Un manifest stîngaci în urmă cu cîteva săptămîni, am fost într-un impecabil hotel de la poalele Parîngului, unde, pe seară, a apărut un grup mare de turiști germani. Erau pensionari, în jur de șaptezeci de ani, senini și zglobii cu toții. La un moment dat am intrat în vorbă cu ei, făcînd pe traducătorul. Erau din toate „stările sociale”, o fostă avocată, un fost mecanic auto, un funcționar
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]