121,510 matches
-
de devreme și le-a abandonat, pe ea și pe mama sa. După ce Gwen s-a calmat, terapeutul insistă asupra importanței de „a-și trăi din plin viața” și de a „duce o viață care merită efortul de a fi trăită”. Exercițiu de meditație Sedința se termină cu un exercițiu de meditație (conștientizarea voluntară și non evaluativă a senzațiilor sale, a gândurilor și sentimentelor timp de un minut, apoi a respirației sale timp de un minut, apoi a corpului său în
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
După trei minute de respirație ventrală, Gwen se privește din cap până în picioare, într-o oglindă mare, adoptând o atitudine de meditație în deplină stare de conștiență: ea observă cu atenție, se descrie într-o manieră neutră și detaliată și trăiește reacțiile - emoționale, corporale și cognitive - ca răspuns la imaginea corpului său din oglindă. O atitudine care nu emite judecăți este aprofundată în timpul acestui exercițiu. După o jumătate de oră, Gwen se relaxează și acceptă mai ușor imaginea sa din oglindă
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
problema, cu analiza lor topografică și funcțională și cu integrarea lor într-o teorie holistică. Așa după cum subliniază Rachman, îngrijim persoane, nu diagnostice. Este vorba, în cadrul acestei terapii, despre determinarea funcțiilor comportamentelor alimentare perturbate, ținând cont de mediul în care trăiește, de istoria pacientului (istoria formării deprinderilor) și de resursele sale adaptative mai generale. Terapeutul a utilizat, deci, cu economie, instrumentele de măsură standardizate, preferând în locul lor convorbirea semi-structurată cât și auto - și hetero-observațiile, atât în cadrul terapiei cât și în afara ei
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
persoanei vis-à-vis de terapia sa este un element de apreciere important al travaliului terapeutic în desfășurare. Câteva instrumente terapeutice Practicienii care utilizează terapiile cognitive și comportamentale au tendința de a prefera tehnicile în detrimentul relației terapeutice și a contextului în care trăiește pacientul. Astfel, aceștia își refuză instrumente terapeutice prețioase cum ar fi alianța terapeutică, persoanele apropiate și oportunitățile de viață. In plus față de intervențiile tehnice, strategiile stilistice permit echilibrarea comunicării dintre terapeut și pacient, sau descumpănirea ușoară a acestuia din urmă
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
său și de către una dintre surorile sale. Ea și-a întrerupt școala când era în ciclul trei de învățământ, an în care fratele său a fost asasinat. La vârsta de 18 ani ea pleacă de acasă, se prostituează pentru a trăi și are un fiu. Aceasta este perioada în care debutează consumul mare de alcool în baruri, împreună cu însoțitorii săi adesea alcoolo-dependenți. Ea este bătută de către unul dintre aceștia cu care se căsătorește și are o fiică. Consumul mare de alcool
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
bătută de către unul dintre aceștia cu care se căsătorește și are o fiică. Consumul mare de alcool se intensifică în acești zece ani de căsătorie, în care ea se ocupă de bunicii săi, amândoi alcoolo-dependenți. In timpul divorțului său, ea trăiește cu un alt bărbat: o fiică se naște din această relație. Consumul mare de alcool se intensifică până în momentul în care face o „cură” impusă de către mama sa. Sonia este abstinentă timp de două luni și jumătate și devine asistent
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
Mă simt mai puternică - Nu mă mai tem să comunic - Când consumam alcool, credeam că știu să spun „nu”. Dar exageram. 80 80 100 100 100 100 100 Moartea - Suferință personală și suferință provocată copiilor mei - Pericolul de a-mi trăi viața sub influența alcoolului - Pierderea controlului de sine - Pierderea stimei copiilor mei - Decăderea sub toate formele sale - Ascendentul celorlalți asupra mea - Depresia - Pierderea autonomiei - Să nu mai am locuință, să trăiesc în stradă 100 100 100 100 100 100 100
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
și suferință provocată copiilor mei - Pericolul de a-mi trăi viața sub influența alcoolului - Pierderea controlului de sine - Pierderea stimei copiilor mei - Decăderea sub toate formele sale - Ascendentul celorlalți asupra mea - Depresia - Pierderea autonomiei - Să nu mai am locuință, să trăiesc în stradă 100 100 100 100 100 100 100 100 100 100 660 1000 Sonia constată că sunt mai multe dezavantaje decât avantaje pentru ea, dacă continuă să bea, lucru care are un efect motivațional important asupra sa. La sfârșitul
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
Pot să mă descurc”, „Imi fac griji pentru nimic”; - să fac: „să mă relaxez”, „să respir liniștit”, „să vorbesc liniștit”; - să contactez: „pe prietenul meu (număr de telefon), asociația alcoolicilor cronici (număr de telefon)”. Organizarea activităților gratifiante Abstinența nu trebuie trăită într-o stare de tristețe ci integrată într-un nou proiect de viață. Pacienții trebuie, deci, îndemnați foarte repede să organizeze activități gratifiante, care constituie tot atâtea elemente de întărire în cadrul procesului de abstinență. Această temă urmărește trei axe: - definirea
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
a dorințelor de a bea, - o scară de depresie. Evaluările sunt realizate înainte de începerea tratamentului psihoterapeutic, apoi în timpul tratamentului. Anxietate Sonia este anxioasă la începutul tratamentului. Ea se liniștește apoi și își regăsește starea sa obișnuită după trei săptămâni. Ea trăiește un vârf de anxietate important în momentul anticipării vizitei la sora sa. Dorință de a bea Dorințele persistă. Terapia îi permite să le controleze fără să consume alcool. Depresie Starea timică măsurată cu ajutorul scării lui Beck rămâne stabilă în timpul tratamentului
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
liniștirea pacientului, oferirea de răspunsuri la întrebările sale, la temerile sale, sprijinirea acestuia să se încadreze în structura respectivă), ci și reluarea împreună cu acesta a istoriei bolii sale. Se evită astfel evadarea într-o atitudine euforică pe care pacienții o trăiesc imediat ce sevrajul fizic s-a terminat, când ei își spun că „sevrajul fizic s-a terminat, terapia s-a încheiat, am înțeles totul, nu voi mai reîncepe „. In sfârșit, terapiile cognitiv-comportamentale pot fi asociate terapiilor familiale. Ele pot fi utilizate
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
a fost operat pentru această problemă la vârsta de 72 de ani, și de asemenea și bunicul său. Carolyn, partenera sa, este puțin mai în vârstă decât el (are 53 de ani). Adjunct de director, ea își iubește meseria. Familia trăiește într-un climat familial bine echilibrat (părinți, socri, copii în vârstă de 18 și 21 ani) și cuplul nu prezintă o reală conjugopatie. Cuplul are gusturi comune (idei, lecturi, cinema, teatru) și fiecare are activități independente. Carolyn practică alergări și
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
mai multe atitudini ostentative ca la niște reflexii umoristice: „Nu poți fi întotdeauna în formă”. Este adevărat, am fost mai distant în acel moment...”. „Fără panică și dedramatizări, va spune el prietenilor săi, ne simțim bine în acest moment, să trăim clipa prezentă.” După ce a reușit să rezolve această problemă, el devine mai puternic cu atât mai mult cu cât terapeutul îl întărește pozitiv în vederea cooperării active în cadrul terapiei. Sedința 5: convorbire cu Carolyn după analiza funcțională Carolyn vine singură la
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
în raport cu rezultatele altor alte terapii; - numărul tentativelor de suicid și de comportamente automutilante se diminuează semnificativ; - ideile suicidare și sentimentul de disperare se diminuează la fel de mult ca și în cazul unui tratament clasic; în paralel, argumentele pentru a continua să trăiască tind să se amplifice; - depresia își reduce intensitatea, cu o ușoară superioritate pentru pacienții care urmează o terapie de tip TCD; - furia este, în general, administrată mai bine; - frecvența episoadelor disociative și a comportamentelor impulsive este în mod semnificativ redusă
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
propun la fiecare ședință noi exerciții de observare și exerciții de descriere sau exerciții de participare. Conștiință rațională, conștiință emoțională și conștiință evoluată Terapeuții explică conceptele de conștiință rațională (competențe care să mobilizeze raționamentul), de conștiință emoțională (competențe pentru a trăi emoția) și de conștiință evoluată (competențe pentru realizarea sintezei dintre raționamente și emoții). Doamna B. vorbește despre dificultățile pe care le întâmpină în încercarea de a intra în contact cu conștiința sa evoluată. In mai multe rânduri, ea își mărturisește
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
pe care o întâmpină în a intra în contact cu senzațiile sale fiziologice și cu afectele sale. Terapeuții validează dificultatea și o încurajează să continue exercițiile. In timpul celei de a cincea ședință, Doamna B. împărtășește împreună cu grupul o experiență trăită în timpul săptămânii și identificată ca fiind o luare de contact cu conștiința sa evoluată: factorul poștal a depus în cutia sa de scrisori un aviz pentru o scrisoare recomandată; convinsă că era vorba despre o factură de plată, Doamna B.
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
importantă necesară pentru reglarea emoțiilor este capacitatea de a favoriza apariția de evenimente agreabile. Participanții experimentează și ierarhizează diverse activități. Doamna B. constată că, în ceea ce o privește, grădinăritul este o sursă de calm și liniște. Atunci când face fotografii ea trăiește un sentiment de bucurie. Timpul pe care și-l petrece navigând pe Internet îi permite să uite repede de plictiseală. Sedințele iau sfârșit utilizându-se același scenariu descris mai înainte: sinteză, prescrierea sarcinilor și ritualul de încheiere a ședinței. Modulul
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
parfum îi place foarte mult. Ea își spală batistele cu acest produs, astfel încât acestea să fie bine impregnate de parfumul apreciat și păstrează una la îndemână pentru a-și calma emoțiile cu ajutorul mirosului. Ameliorarea momentului constă în contracara evenimentele negative trăite cu evenimente pozitive. Doamna B. adresează o rugăminte conștiinței sale evoluate, rugăminte pe care o citește cu voce tare atunci când trece prin momente dureroase, pentru a găsi forța de a continua. Analizarea lui „pentru” și a lui „contra” determină participantul
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
participantul să reflecteze la avantajele și dezavantajele pe care le are tolerând suferința resimțită. Devine astfel posibilă recontextualizarea evenimentului negativ căruia i se atribuie o dimensiune temporală, deci un sfârșit. Doamna B. întâmpină dificultăți în a aplica această strategie atunci când trăiește emoții dureroase; în schimb, utilizarea acesteia în intervalul dintre crize o încurajează în dorința sa de a aplica celelalte competențe de toleranță la suferință. Sedințele iau sfârșit utilizându-se același scenariu descris mai înainte: sinteză, prescrierea sarcinilor și ritualul de
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
și jocurile de rol directe, inverse sau de modelare. Este prezentat, bineînțeles, și ansamblul competențelor în ceea ce privește afirmarea de sine necesare acestor competențe interpersonale. Atunci când Doamna B. este confruntată cu un refuz, ea este invadată de o astfel de teamă încât trăiește în mod regulat atacuri de panică. Ii sunt propuse două etape: - să lucreze asupra controlului respirator pentru a avea posibilitatea de a întrerupe atacurile de panică, - să învețe să formuleze în mod adecvat refuzul. Pentru a exersa această competență în
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
că nu va reuși niciodată să facă ceea ce trebuie pentru a se însănătoși și că ar fi mai bine să pună capăt demersului terapeutic, și chiar vieții sale. Terapeutul îi cere Doamnei B. să-și identifice emoțiile pe care le trăiește. El le validează de mai multe ori și reformulează problema corelând evenimentele declanșatoare cu răspunsurile emoționale și cognitive congruente dispoziției sale. Terapeutul trece în revistă împreună cu Doamna B. competențele însușite în cadrul grupurilor psiho-educaționale pe care aceasta le-a folosit deja
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
următoare; de fiecare dată când va apare nevoia imperioasă de a-și expune punctul de vedere ea își va utiliza competențele privind toleranța la suferință. In ceea ce-l privește, M.C. constată că el confundă sentimentul de jenă pe care îl trăiește în legătură cu comportamentul Doamnei T. cu o interpretare în termeni negativi a competențelor sale; el decide să-și părăsească poziția dihotomică și să caute în mod activ o abordare sintetică. Descurajare M.D., terapeutul individual al Doamnei B. este descurajat. In ciuda
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
atinse cu ajutorul diferitelor modele de tratament pe care Doamna B. le va selecta în funcție de prioritățile și preferințele sale. Așa după cum spune Doamna B: „Am învățat să supraviețuiesc și aceasta era condiția sine qua non pentru a putea să învăț să trăiesc; de acum înainte calitatea vieții este ceea ce mă preocupă, o viață în care fericirea își găsește locul și rațiunea de a exista”. Inserm, 2004 ∗ Autorii: Ovide Fontaine Psihiatru, profesor, șef de serviciu onorific, secția de psihologie a sănătății, Universitatea din
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
al., 2000. Criteriile utilizate în construcția algoritmilor diagnosticului explică aceste diferențe. 10 până la 20% dintr-o categorie de vârstă. Accelerarea ritmului cardiac, dilatarea pupilelor, etc. Kagan, 1999. Craske, 2003. Ambianță emoțională în perioada sarcinii, stiluri de comportament matern... Familii care trăiesc retrase, primind puține vizite... "Nu te încrede în ceilalți", " Este mai bine să taci decât să spui o prostie", "A-ți arăta emoțiile înseamnă să te expui pericolului". Respingeri sau ironizări, în special în adolescență, schimbări brutale ale mediului de
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
adevărat (nerealizarea sarcinilor, nerespectarea consemnurilor, raționalizare exagerată...). De exemplu, îl critică dacă constată un exces de raționalizare, iar Xavier, la rândul său, îl critică pe terapeut dacă simte că apare un aspect negativ în atitudinea acestuia. In perioada supravegherii, Xavier trăiește cu o femeie iar cuplul pare stabil. In acest caz, depresie și alcoolism. In același timp, pacientul dorește să se schimbe dar se teme că, acționând în această direcție, situația se poate înrăutăți, schema fiind dureroasă dar previxibilă. Doi ani
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]