13,218 matches
-
limba engleză dacă mi-e rău. I-am răspuns că mă simt bine, dar am o ușoar\ amețeal\. — Sigur nu aveți probleme? Sigur, am răspuns eu. Vă mulțumesc mult. Mi-a zâmbit dulce și a plecat. Acum se auzea o melodie de-a lui Billy Joel. M-am îndreptat în scaun și am privit pe fereastră la norii negri ce pluteau deasupra Mării Nordului, gândindu-mă la tot ceea ce am pierdut până acum în viață: timpul ce nu va mai reveni, prieteni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
fac așa ceva. Începuse să mă doară capul. Voiam să renunț, dar m-am gândit că-i mai bine să-mi spun punctul de vedere până la capăt, să-l fac să priceapă ce anume mă deranjează. M-am ridicat, am fredonat melodia de la postul de radio NHK pentru programul de gimnastică ritmică și am început să sar. Uite, despre partea asta e vorba. Vezi că există? — A, asta? Da, ai dreptate. Nici nu mi-am dat seama. — Acum înțelegi? l-am întrebat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
plăteau prea grozav, dar munca era simplă - păzeam magazinul trei seri pe săptămână - și îmi convenea. Puteam să cumpăr și discuri la preț redus. De Crăciun, de exemplu, i-am cumpărat lui Naoko discul cu Henry Mancini care conținea și melodia ei favorită: Dear Heart. L-am împachetat eu însumi și l-am legat cu o fundă roșie. Ea mi-a dat drept cadou o pereche de mănuși din lână, cu un deget, pe care le tricotase ea îns\[i. Degetele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
campus“; „Zdrobiți sistemul educațional imperial“. Mă rog, nu aveam obiecții în ceea ce privea conținutul lor, dar nu mi se păreau convingătoare, nu inspirau încredere, nu stârneau interes în nici un fel. Nici discursul rotofeiului n-a fost mai grozav... aceeași veche melodie cu alte cuvinte. M-am lămurit imediat - dușmanul numărul unu al indivizilor nu era puterea de stat, ci lipsa de imaginație. Hai să plecăm! a spus Midori. Am dat din cap, m-am ridicat și ne-am îndreptat amândoi spre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
n-am cratiță. Aș vrea să-ți împletesc un fular Dar n-am lână. Am vrea să-ți scriu o poezie Dar n-am cu ce. — Se intitulează N-am nimic, m-a anunțat Midori. Erau îngrozitoare și versurile, și melodia. În timp ce ascultam cântecul acela jalnic, mă gândeam cum va sări casa în aer dacă se aprinde și benzinăria. Obosit\ de cântat, Midori puse chitara la o parte și se rezemă de umărul meu, ca o pisică la soare. Ți-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
degete pentru chitară, așa că n-o să fiu niciodată suficient de bună, dar îmi place mult să cânt la acest instrument. E mic, simplu și ușor de mânuit... îl simt ca pe o încăpere mică, intimă. Reiko a mai interpretat o melodie scurtă de Bach, ceva dintr-o suită. Cu ochii pe flacăra lumânării, sorbind vin și ascultând Bach-ul lui Reiko, am simțit cum mă relaxez, treptat. După ce a terminat de cântat Bach, Naoko a rugat-o să cânte un cântec de-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
de parcă aș fi sclava ei. În ciuda protestului aparent, Reiko a cântat Michelle și a interpretat cântecul minunat. — E un cântec superb, spuse Reiko. Chiar îmi place mult de tot. A luat o înghițitură de vin și a fumat o țigară. Melodia mă face să mă simt de parcă aș fi pe o pajiște întinsă, sub niște stropi blânzi de ploaie. Apoi a interpretat Nowhere Man și Julia. În timp ce cânta, mai închidea ochii și dădea din cap. Apoi a luat paharul de vin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
o maneki neko.1 Naoko a scos din portofel o sută de yeni și i-a băgat în deschizătura pușculiței. — Așa e regula, zise Naoko. De câte ori îi cer să-mi cânte Pădurea norvegiană, mă costă o sută de yeni. Este melodia mea favorită, așa că nu mă deranjează să plătesc. Îi cer să mi-o cânte când mi se face foarte dor de ea. — Și în felul acesta îmi câștig și eu banii de țigări. Reiko și-a flexat degetele și a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
să se lase copleșită de sentimentalism. Am scos și eu din buzunar o monedă de o sută de yeni și am aruncat-o în pușculiță. — Mulțumesc, a spus Reiko, zâmbindu-mi dulce. — Ciudat, dar uneori mă întristează foarte tare această melodie, a spus Naoko. Nu știu cum să spun, dar mă simt de parcă m-aș fi rătăcit prin pădurea adâncă. E frig și întuneric și nu vine nimeni să mă salveze. De aceea, Reiko nu o cântă decât atunci când o rog eu. Parcă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
de treizeci și unu de ani, să mă desprind de cercurile înalte în care mă învârteam ca să realizez lucrul acesta. Îmi trimiteam copilul la școală, făceam repede gospodărie, ca să-mi rămână o oră sau două pentru a cânta la pian melodiile îndrăgite. Până aici, toate bune, nu? Am dat din cap. Într-o bună zi a venit la mine o doamnă din apropiere, o persoană pe care o cunoșteam din vedere și ne salutam. M-a rugat să o învăț pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
putut să nu zâmbesc și eu. Unde o fi Naoko de peste noapte? mă întrebam. Eram absolut sigur că n-a fost vis și că Naoko cea adevărată s-a dezbrăcat și mi-a arătat trupul ei gol. Reiko fluiera, frumos, melodia Proud Mary și între timp aduna gunoiul, îl băga în saci și lega sacii la gură. Le-am ajutat să ducă uneltele și sacii cu grăunțe în magazie. Îmi plac grozav diminețile, spuse Naoko. Parcă totul este proaspăt și nou
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
cantină și după prânz am luat-o spre poarta principală. De data aceasta, portarul era la datorie. Stătea la măsuța lui și mânca cu poftă. Probabil că i se adusese prânzul de la cantină. La radioul de pe raft se cânta o melodie populară veche. Ne-a salutat prietenos când ne-am apropiat și am răspuns în același mod. Reiko i-a explicat că plecăm la plimbare și ne întoarcem în vreo trei ore. — Grozav! a zis el. Aveți noroc de vreme bună
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
lipsa, spuse Reiko. — Mă întorc anul viitor, în mai, zise fata, râzând. Cream a cântat la radio White Room, iar după publicitate am auzit Scarborough Fair al lui Simon și Garfunkel. — Îmi place grozav, spuse Reiko după ce s-a terminat melodia. — Eu am văzut filmul. — Cine joacă? — Dustin Hoffman, am spus. — Nu-l știu, spuse Reiko, dând tristă din cap. Lumea se schimbă nebunește și eu nu mai sunt la curent cu ce se întâmplă. Reiko i-a cerut fetei să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
chiar acorduri personale. — Am ureche muzicală, nu? întrebă Reiko, întorcându-se spre mine și făcându-mi cu ochiul. De obicei pot cânta orice, și fără partitură, cu condiția să aud un cântec de cel puțin trei ori. A fredonat toată melodia Scarborough Fair, acompaniindu-se la chitară. Am aplaudat-o toți trei, iar ea ne-a răspuns cu o elegantă plecăciune a capului. — Mai demult, am fost răsplătită cu aplauze entuziaste pentru un concert de Mozart, spuse ea. Dacă ne cânți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
aplauze entuziaste pentru un concert de Mozart, spuse ea. Dacă ne cânți Here Comes the Sun al Bealtes-ilor, spuse fata, laptele cu gheață e din partea casei. Reiko i-a făcut un semn de OK cu degetul mare și a atacat melodia solicitată. Nu avea o voce chiar atât de profundă și poate era puțin cam asprită de tutun, dar a interpretat melodia foarte frumos. Ascultând-o, în timp ce beam bere și priveam muntele, chiar aveam senzația că soarele o să se arate din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
cu gheață e din partea casei. Reiko i-a făcut un semn de OK cu degetul mare și a atacat melodia solicitată. Nu avea o voce chiar atât de profundă și poate era puțin cam asprită de tutun, dar a interpretat melodia foarte frumos. Ascultând-o, în timp ce beam bere și priveam muntele, chiar aveam senzația că soarele o să se arate din nou. Interpretarea mi s-a părut extrem de sensibilă. Reiko a înapoiat chitara și a spus fetei să deschidă radioul din nou
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
se închisese, am văzut un vagabond, cam negricios la față, ghemuindu-se la pământ și rămânând acolo, nemișcat. O fată rujată, ce părea a fi doar elevă de gimnaziu, a intrat și m-a rugat să-i pun discul cu melodia Jumping Jack Flash a formației Rolling Stones. Când i-am pus discul, a început să pocnească din degete în ritmul melodiei, să-și miște șoldurile și să danseze prin magazin. Apoi mi-a cerut o țigară. I-am dat o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
ce părea a fi doar elevă de gimnaziu, a intrat și m-a rugat să-i pun discul cu melodia Jumping Jack Flash a formației Rolling Stones. Când i-am pus discul, a început să pocnească din degete în ritmul melodiei, să-și miște șoldurile și să danseze prin magazin. Apoi mi-a cerut o țigară. I-am dat o țigară de-a patronului, pe care a fumat-o cu evidentă plăcere, și după ce s-a terminat melodia, a plecat fără
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
degete în ritmul melodiei, să-și miște șoldurile și să danseze prin magazin. Apoi mi-a cerut o țigară. I-am dat o țigară de-a patronului, pe care a fumat-o cu evidentă plăcere, și după ce s-a terminat melodia, a plecat fără m\car să-mi mulțumească. La interval de aproximativ cincisprezece minute se auzea sirena ambulanței sau a mașinii poliției. Trei funcționari beți, în costum și cravat\, au trecut și ei prin fața magazinului, râzând cu poftă ori de câte ori îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
lung decât arătătorul, în timp ce la picior situația este exact inversă. Portarul, Omura, mi-a vorbit iar despre carnea de porc din Tokyo. Reiko s-a bucurat teribil de discurile pe care i le-am adus de la oraș. A transcris câteva melodii pe partituri și apoi le-a interpretat la chitară. Naoko era și mai puțin vorbăreață decât fusese prima oară. Când eram toți trei împreună, stătea doar pe canapea și zâmbea. Vorbea Reiko și pentru ea. — Nu te-ngrijora, îmi spunea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
am reglat. Chitara nu arăta grozav, dar cel puțin am aranjat-o și am acordat-o. Mi-am dat seama că nu mai pusesem mâna pe o chitară din anii de liceu. M-am așezat pe verandă și am interpretat melodia Sus pe acoperiș a formației Drifter, pe care o cântam mereu când eram elev. Am fost surprins să constat că încă mi-o aminteam bine. Din scândurelele care r\m\seser\, mi-am făcut o cutie poștală. Am vopsit-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
că ești un tân\r foarte la locul lui, că ești un student serios și harnic. Ați vorbit despre mine? — Da, normal! răspunse Reiko, râzând. Apoi a dat cu ochii de chitara mea, a acordat-o puțin și a interpretat melodia Desafinado a lui Carlos Jobim. N-o mai auzisem de mult cântând la chitară și simțeam cum mi se încălzește iar sufletul. — Exersezi și tu la chitară? m-a întrebat ea. — Am găsit-o aruncată într-un colț al magaziei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
rog, și o cutie cu chibrituri... cea mai mare pe care o găsești. Am venit cu o cutie mare din bucătărie și m-am așezat lângă ea. — Știi ce te rog? Să așezi acolo un băț de chibrit după fiecare melodie pe care o cânt. Vreau să-ți cânt tot ce știu. Mai întâi a interpretat liniștit și frumos melodia Dear Heart a lui Henry Mancini. — I-ai dat lui Naoko un disc cu melodia asta, nu? a zis Reiko. Da
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
din bucătărie și m-am așezat lângă ea. — Știi ce te rog? Să așezi acolo un băț de chibrit după fiecare melodie pe care o cânt. Vreau să-ți cânt tot ce știu. Mai întâi a interpretat liniștit și frumos melodia Dear Heart a lui Henry Mancini. — I-ai dat lui Naoko un disc cu melodia asta, nu? a zis Reiko. Da, i l-am făcut cadou de Crăciun acum doi ani. Îi plăcea foarte mult. — Și mie îmi place. Este
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
un băț de chibrit după fiecare melodie pe care o cânt. Vreau să-ți cânt tot ce știu. Mai întâi a interpretat liniștit și frumos melodia Dear Heart a lui Henry Mancini. — I-ai dat lui Naoko un disc cu melodia asta, nu? a zis Reiko. Da, i l-am făcut cadou de Crăciun acum doi ani. Îi plăcea foarte mult. — Și mie îmi place. Este atât de sentimentală și de frumoasă! A reluat un pasaj înainte de a sorbi puțin vin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]