13,367 matches
-
de la caz la caz. La Lima, noaptea coboară dintr-un bidonville situat pe un versant, minorii, micii piranha. Cer bani de la turiști. Dacă li se dau banii îi omoară, dacă nu tot îi omoară. Cîte 30-40 de cuțite ciopîrțesc nefericitul turist sau trecător. Sînt minori, cu sute de asasinate la activ. Eu mă întreb, minorii sînt animale sau oameni în devenire? Minorul ucigaș trebuie tratat ca un animal care ucide? Chiar și unele animale ucigașe de oameni sînt urmărite și împușcate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
obligațiile. Nu mă duc la servici. Mint că am fost la policlinică. Nu gătesc. Mint că n-am găsit ulei. Nu mă spăl. Mint că n-am avut apă caldă. La terre promise, paradisul oamenilor dezocupați. Să trăiești ca un turist. Să te epuizezi contemplînd. Să te saturi privind expoziția de artă culinară de la Ambasador și să scrii o frumoasă epopee despre fazanul de aur și cei șapte samurai prefăcuți În pommes frites. Oare ce versuri știe pe de rost designerul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
scurtă pentru un Întuneric atît de lung istoria un coșmar din care tot Încerc să mă trezesc și paradisul aerul Începe să vibreze copacii sînt parcă locuiți de naiade ghirlande de viță sălbatecă la intrarea parcului Herăstrău un autocar cu turiști străini „wir haben das höchste Lebensniveau erreicht, wir sind alle potenzielle Selbstmörder“ domnul acela bătrîn cu gambetă duce În lesă un San Bernard și doamna aceea are un turban supraetajat ca o pagodă parcă se aude clinchetul clopoțeilor la vila
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
cu hoteluri confortabile, cu catedrale, cu munți și România e o țară frumoasă cu peisaje Încîntătoare cu hoteluri confortabile, cu catedrale, cu munți - călătoria n-a mai avut loc. Textul de mai sus a fost extras dintr-un pliant pentru turiști.“ Birgit e distrusă. Acum Îmi dau seama că această legătură pe care am dezaprobat-o cu toții a Însemnat pentru ea mult mai mult decît escapada de la barul chinezesc, sau plimbarea aceea nocturnă În cimitir la Sighișoara, pe care le știu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
-i părul pe spate, nu conduci tu lumea. În Grecia, cafeaua se bea rece. Se numește frappé sau Nescafé frappé, sau doar Nescafé. Grecii își beau de obicei frappé-urile fără lapte sau zahăr, dar au tendința să-i servească pe turiști cu amândouă. Ne aflam în fața unei cafenele de pe Naxos, care dădea spre port. Dedicasem ziua plimbărilor. Naxos e numită „insula verde“ chiar dacă nu e foarte de verde în clipa aceasta. Dar mai e până la venirea verii, iar ideea că lucrurile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
o carte de telefon deschisă, zări, Într-o farfurie, un sendviș Început: părea să zacă de cine știe cîte săptămîni acolo! Din pricina asta, făcea impresia că Încăperea fusese părăsită În grabă, ca acele palate regale În care li se arată turiștilor reviste deschise la pagina unde ajunseseră cu cititul auguștii lectori Înainte de a fi plecat, În urmă cu mulți ani, În exil. Arthur Rowe așteptă o clipă, apoi deschise o altă ușă. Un bărbat chel se grăbi să ascundă o sticlă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1985_a_3310]
-
ducem o viață normală. Am Închiriat un apartament pe strada Vannerie, la doi pași de liceu. „Nu sunt prețurile de la Paris, ne spunea fata de la agenție. Nu e nici viața de la Paris, dar o să vedeți, vara e foarte vesel, vin turiști, vin o mulțime de tineri la festivalul de muzică barocă.” Muzică barocă?... Am Înțeles imediat că sunt blestemat. Nu că mi-ar fi lipsit „viața de la Paris”, nu asta mă deranja, Întotdeauna fusesem nefericit la Paris. Pur și simplu, doream
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
Michel Închirie un apartament lângă Clifden, pe Sky Road, Într-o fostă clădire a pazei de coastă, reamenajată pentru turism. Camerele erau decorate cu roți de tors, cu lămpi de petrol, cu alte obiecte vechi considerate a fi pe placul turiștilor; pe Michel nu-l deranjau. Știa că de-acum Înainte, În această casă, În viață În general, se va simți ca Într-un hotel. Nu avea nici o intenție să revină În Franța, dar În primele săptămâni trebui să plece de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
Însă Întotdeauna terne. Periferia pariziană era cenușie. Avionul pierdea Înălțime, se cufunda lent, atras irezistibil de această viață, de acest freamăt a milioane de vieți. De la jumătatea lui octombrie, o ceață deasă, venită direct de pe Atlantic, acoperi peninsula Clifden. Ultimii turiști plecaseră. Nu era frig, dar totul era scăldat Într-o lumină gri, un gri profund și catifelat. Djerzinski ieșea puțin. Adusese cu el trei DVD-uri cu date, mai bine de 40 de giga. Din când În când, deschidea computerul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
iulie. mă aflu cu părinții în vacanță la mare. Am decis să petrecem momentul răsăritului de luna plină pe dig, mângâiați de clipocitul domol al valurilor, dezmierdați de adierea vântului. Pe nisipul cald încă al plajei se plimbau liniștiți nenumărați turiști. Întunericul, precum o pelerină catifelată a nopții, cobora ușor peste noi toți. Încetul cu încetul, obiectele începeau să-și piardă conturul și atmosfera să capete un aer misterios. în ciuda așteptării noatre, ca prin farmec, luna și-a făcut regală apariția
Buchet de amintiri by Tudorina Andone () [Corola-publishinghouse/Imaginative/459_a_878]
-
ca soarele să plece la culcare și să-i ia locul luna. Întunericul se așternuse ușor peste stațiune. Nisipul auriu, fierbinte peste zi, începea să se răcească, iar acum puteai să pășești pe el în voie, fără să te frigi. Turiștii începeau să plece de pe plajă fiindcă se lăsa răcoare. Liniștea era tulburată doar de freamătul ușor al valurilor și țipătul pescărușilor. Acum urma să rămân numai eu cu luna cea mare și strălucitoare ca un taler de argint. Iat-o
Buchet de amintiri by Tudorina Andone () [Corola-publishinghouse/Imaginative/459_a_878]
-
face oponentul și apoi să aștepți până ce obosește făcând acel ceva. Apoi au apărut primele zvonuri. Divizioane de tunuri Înaintau, se auzea, dinspre Milano pentru a lua cu asalt clădirile În care se baricadaseră oamenii, câteva submarine atacaseră plajele de turiști din Sardinia, toate avioanele aflate În aer Își scuipaseră În spațiu conținutul uman al burdihanelor, astfel Încât În multe zone din Italia ploua cu cetățeni, În Calabria Înregistrându-se chiar averse și o cantitate medie de 0,3 indivizi pe metru
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
călătorie, rămânând suspendați undeva Într-un spațiu intermediar. Câțiva, asemenea mie, căzuseră victime unui virus al programului Windows Armageddon, care devalizase toate conturile userilor, lăsându-i ostatici În Recycle Bin. Era o lume pestriță, incluzând un fost președinte american, câțiva turiști japonezi și doi bătrânei care, Într-un colț, urmăreau mereu la televizor emisiuni de analiză fotbalistică. Nu mică mi-a fost mirarea când l-am descoperit acolo, Într-un colț, și pe Olaf. „Cum, tu aici?!“ am exclamat la vederea
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
să pătrundem), iar apoi ajutorarea lor prin constituirea unui fond monetar din care, cu o dobândă modică, să finanțăm reconstrucția saloanelor avariate (lucruri la fel de lipsite de sens, deoarece nimeni nu avea bani). O opoziție s-a constituit ad-hoc, Însuflețită de turiștii japonezi și obligându-l pe fostul lider mondial să demisioneze, ceea n-a fost chiar bine, pentru că, În lipsa unei ocupații care să-i solicite organul politic, scârțâia toată ziua din saxofon (jalnic!). Cei mai tineri organizau campionate de ghicitori, Scrabble
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
domnului Pandele Romeo, cincizeci și șase de ani, rapidist, divorțat, posesor al câtorva zeci de brevete de inventator. 4 septembrie. În lume Încep urgiile. O inexplicabilă epidemie de flatulență se abate asupra locuitorilor din Principatul Monaco. Înlăcrimați, cu nările astupate, turiștii fug la Nisa, unde dau peste o altă nenorocire: timp de o jumătate de oră, plouă cu poșete Vuitton. Parcă pentru a spori groaza, acestea se dovedesc a fi originale. România intră În noaptea polară. Președintele Salam apare la televizor
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
un bilet, o lăudăroșenie pe care o va face cunoscută a doua zi, în clasă. E vorba despre părinții lui care au plecat nu demult cu avionul în Insulele Caraibe, unde s‑au bronzat foarte tare și au întâlnit alți turiști interesanți. Au făcut baie tot timpul și s‑au plimbat pe o plajă albă, la malul mării albastre, iar adesea au înotat în mijlocul valurilor. Atât la dus, cât și la întors, au călătorit cu avionul. Vă spun asta în scris
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
nimeni. Ieși în stradă. Alei slab luminate, panta spre centrul stațiunii. Restaurante și grădini de vară flancau hoteluri înalte, răsărite printre vilele de altădată. Tribul era cumințit. La ora zece seara se închideau restaurantele, după o oră și hotelurile. De când turiștii străini nu mai veneau, aveau și autohtonii acces la litoral. Pat la hotel, plajă cât vrei, băutură cât vrei, mâncare cât ți se dă. Înguste porți laice, de sticlă, modeste temple unde se celebra supremația clipei. Cercetă chipurile obosite. Câte
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
de lângă dulap se ridică, aleargă spre telefon. Domnul în ținută sportivă se apleacă peste umărul tinerei cu ochii mongoloizi și încercuiește ceva pe planșă, rectifică, explică modificarea. Halate albastre fac cerc în fața colegei care vorbește despre schiurile cumpărate de la un turist olandez și despre dezbaterile tribunalului care i-a acordat divorțul și locuința. Se anunță că la Blănăria de la parter se vând scurte îmblănite. Trei halate solicită permisiunea de-a coborî la Blănărie. De câtăva vreme, este obligatorie uniforma halat albastru
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
cunoaște trei zone climatice mai importante, cu diferențe accentuate între ele. De la specificul deșertului la acela al tropicelor, deosebirile sunt remarcabile. Ele sporesc farmecul insulei. Ploile, însă, sunt cei mai frecvenți musafiri. Ele produc și unele neplăceri, mai ales turiștilor, dar aduc și serioase beneficii naturii și omului. Dacă e să ne amintim de George Topârceanu al nostru, putem afirma că și la Réunion plouă dimineața, plouă la amiază, plouă seara, plouă noaptea. Uneori doar „un ceas sau două”, alteori
Tainele istoriei: mirajul legendelor by Vasile Filip () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91790_a_92343]
-
De undeva, din pădure, se auzea zgomotul unei ape. De departe, abia perceptibil, ca o simplă bănuială, venea prin șine un duduit slab. Băiatul stătea tăcut, asculta și nu spunea nimic. O fată din grupul nostru Prînzul se sfîrșise și „turiștii“ - grupul de treizeci de femei, numai profesoare din școlile de stat din statele centrale - se ridicaseră de la masă și ieșiseră din restaurantul hotelului elvețian mic și liniștit În care locuiau. Acum se adunaseră În holul alăturat: glasurile lor ascuțite, stridente
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
logic în țara asta?), doamna ceea blondă de la Ministerul Turismului a mai format o comisie, care să studieze în amănunțime ce are comun România și Spania, pentru a găsi o cale de a mișca spre înainte bolovanul turismului românesc. Mulți turiști străini, care fiind amatori de senzații tari prin ținuturi sălbatice, s-au aventurat timid și în grupuri mici și prin țara noastră. Au observat că minunata Carpathian Garden le-a purtat pașii în gropi, în rahat sau într-o combinație
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
remarc și transmisia inedită a postului românesc Antena 3, în care, pe ecranul împărțit în două se transmiteau simultan imagini din două locuri unde poporul se strânsese în număr mare. Deci în partea stângă, se puteau vedea mulțimea ordonată de turiști nerăbdători, care s-au adunat în fața Westminster Abbey, cu zeci de ore înainte de marea ceremonie, în speranța de a prinde un loc mai bun. In partea dreaptă a ecranului, se transmitea imaginea unor mulțimi întregi de pelerini autohtoni, ce își
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
și bine legate sub bărbie. Interesant era de privit mulțimile acestea, pe măsură ce ora evenimentului se apropia, cameramanii și de-o parte și de alta a continentului reușind să surprindă emoțiile în creștere accelerată. Fiecare participant agita ce avea în dotare. Turiștii din Londra și mâna de londonezi încă iubitori de monarhie, fluturau stegulețe cu culorile Marii Britanii și pe ici, pe colo, portrete ale cuplului princiar, în vreme ce la noi pelerinii români, veniți din toate colțurile țării, agitau sticle goale, iconițe și pe
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
român, vă rog țineți-vă firea, nu vă alarmați ci mai degrabă bucurați-vă, fiindcă în cei douăzeci de ani, de la prima invadare a Europei de țigănimea română, lucrurile par să fi evoluat enorm. Dacă în primii ani, după eliberarea turiștilor noștri din lagărul socialist, aceștia luau la ochi lebedele vieneze, ca să le pună pe grătar, acum au ajuns, în sfârșit, cu propriile mijloace, să dezvolte și ei un conflict normal, pur etnic, deși cu violență, dar în care, de data
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
rând întinși pe cartoane, direct pe trotuar. Funcționarii de la ambasade nici nu-și băteau capul cu ei - pentru asta erau angajați români care știau cum să-i ia pe boșimanii ăia din stradă. Era nevoie de un ton dur, disprețuitor - turistul român trebuia să simtă favoarea care i se făcea dacă era lăsat să plece în Occident, să-și cheltuiască banii acolo. Mai întâi am dus-o pe Maiko la agenția de voiaj, să vedem dacă poate lua avionul până la București
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]