121,510 matches
-
Mondial în Statele Unite nu reprezintă decât o distrugere a adevăratului spirit democratic american. Faptul că o serie de autori celebri americani nu au nicio pondere în americanizata cultură românească post-1990 vorbește de la sine despre societatea de tip totalitar în care trăim. Câți români au citit autori americani de valoare certă precum W. James, Dewey, Boas, Lovejoy, Wienner, Bossenbrook, Toulmin, Zinn, Jameson, White, Ong etc.? Editurile românești onoare excepților! nu publică decât după un anume tipar de piață american și occidental, bazat
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]
-
luăm câteva exemple concrete din istorie. Ce putem învăța din relațiile între Socrate și sofiștii săi? Putem învăța că Socrate nu gândea autosuficient și politic interesat; era critic cu cei din jurul său și cu filosofii sistemului; discuta simplu cu oamenii; trăia cu idealul reformării cel puțin teoretic unei vieți grecești corupte și coruptibile; a murit de mâna sofiștilor... Ce putem învăța din evenimentele românilor între 1989 și 1991? Că minciuna și manipularea au fost loc fondator pentru o nouă societate. Putem
Foucault, cunoaşterea şi istoria by Lucian-Mircea Popescu [Corola-publishinghouse/Science/1446_a_2688]
-
Două jurnale, incitante prin bogăția informației și remarcabile pentru calitățile artistice, au fost editate în țară în 1996 și în 1999: Nori peste balcoane (jurnalul anilor 1975-1989) și Ceruri nomade (cuprinzând perioada 1990-1996). S. a înregistrat fidel starea de tensiune trăită de exilul românesc anticomunist de la Paris, evaluând cu luciditate evenimentele - semnarea tratatelor de la Helsinki („această nouă înfrângere a occidentalilor”), Carta ’77 și noua poziție a intelectualității franceze („Filosofi, profesori, normalieni resping acum marxismul, totalitarismul și Uniunea Sovietică, dar rămâne subînțeles
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289963_a_291292]
-
și urmăresc să afle „dominante” și permanențe, pentru a surprinde „o dinamică globală a valorilor”. Particularitățile fundamentale ale literaturii române sunt definite prin investigarea modului în care creatorii concep spațiul și timpul, sacrul, natura, alteritatea, coincidența contrariilor, voința de a trăi, capacitatea de a cunoaște, dorul, solarul și nocturnul, tragicul. La scriitori din diferite perioade sunt analizate modalitatea de construire a epicului, tipologia personajelor, raporturile dintre tradiție și inovație, tehnica artistică și cunoaștere, dintre folclor și scrisul cult, dintre particular și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286265_a_287594]
-
stagiu la Paris, traversase experiența teribilă a războiului și a prizonieratului. „Vrem a spune doar că un clasic - scrie G. Călinescu în Sensul clasicismului - nu e absorbit de evenimente, nu e surprins de ele și în momentul chiar când le trăiește, le contemplă cu un ochi străin, cu un «calm» propriu clasicului”. LIVIU LEONTE SCRIERI: Calistrat Hogaș, București, 1960; G. Topîrceanu, București, 1966; Mihail Sadoveanu, București, 1966; Mihail Sadoveanu, evocator al istoriei, București, 1966; Portrete și reflecții literare, București, 1967; Literatura
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286265_a_287594]
-
la care ajunge doctorița este previzibilă: „Nu mi-am închipuit niciodată că după comunism o să urmeze raiul pe pământ, dar nici că lumea avea să devină o cloacă mai puturoasă decât prima. Consider viața care mi-a mai rămas de trăit o condamnare, însoțită de-o dezamăgire inimaginabilă.” Nota sarcastică își pierde vehemența când intră în scenă prietenii din America, români stabiliți acolo care vin să-și revadă patria. Prezentarea grafică barochizantă a cărților este realizată de Romulus Vulpescu. SCRIERI: ș.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290669_a_291998]
-
Chifor, Între portret și analiză, T, 1976, 6; Sanda Radian, Grațioase siluete feminine sau Balcanismul înnobilat, VR, 1976, 6; Emil Manu, „Rămas-bun”, SPM, 1976, 292; Ștefan Baciu, Recviem pentru un oraș, „Presencia” (La Paz), 1978; Tia Șerbănescu, Arta de a trăi frumos, RMB, 1980, 11 091; Dana Dumitriu, Un roman de dragoste, RL, 1980, 30; I. Sîrbu, Romanul confesiune, CRC, 1980, 32; Valentin F. Mihăescu, Viața ca dialog, CNT, 1980, 34; Sultana Craia, Tentația idealizării, LCF, 1980, 36; Magda Ciopraga, „Arta
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290669_a_291998]
-
un model/tipar de urmat, ci doar o ambianță absolut necesară și un mijloc al integrării educative, atât pentru copiii cu cerințe speciale, cât și pentru copiii obișnuiți care află din vreme despre “compoziția” reală a societății În care vor trăi și vor munci toată viața. 8. Obiectivele educaționale sunt doar obiective dezirabile, o tendință numai, acceptându-se obiective parțial realizate sau chiar nerealizate, din motive medicale, mai ales psihice. -. Esențială rămâne stimularea precoce și permanentă a copilului cu nevoi speciale
Integrarea şcolară a copiilor cu CES şi serviciile educaţionale de sprijin în şcoala incluzivă by Miodrag CIURUŞCHIN () [Corola-publishinghouse/Science/1136_a_2139]
-
este același cu cel al poeților-înțelepți din limbul dantesc); în Artiștii din insulă, naratorul este purtat pe mare de un sloi de gheață până la o insulă „înconjurată de stânci și de valuri”, specie de paradis terestru unde se spune că trăiau pictori și sculptori, preocupați exclusiv de propria artă. Romantismul viziunii mitopoetice, recognoscibil în predilecția autorului către visare, se conjugă însă cu tragismul și absurdul caracteristice literaturii moderne, conferind prozei poematice baconskyene o individualitate și o originalitate bine marcate în contextul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285529_a_286858]
-
și, în același timp, o antiutopie, o critică virulentă a totalitarismului comunist, orientat către distrugerea personalității și individualității umane. Locuitor al unui oraș asediat de o misterioasă „ligă a cerșetorilor” și forțat să viețuiască într-o biserică părăsită, personajul romanului trăiește o experiență stranie, în care absurdul se împletește cu grotescul și viziunea terifiantă pentru a sugera o Judecată de apoi sui generis, marcată de o serie ilogică de ipostaze și etape purificatoare. Ca și în prozele scurte, personajele nu au
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285529_a_286858]
-
morții lui Isus, un eveniment care, paradoxal, a determinat orice altceva, numai nu a trezit credința. Realitatea morții lui Isus Niciun istoric serios - oricare ar fi orientarea sa, religioasă sau non-religioasă - nu se îndoiește că Isus din Nazaret realmente a trăit în primul secol și a fost executat sub autoritatea lui Ponțiu Pilat, guvernatorul Iudeii și al Samariei. Dacă această informație nu este străină savanților, s-ar putea ca publicul larg să nu o cunoască. Obiecțiile încă persistă. De fapt, o
Ultimele zile din viaţa lui Isus : ce s-a întâmplat cu adevărat by Craig A. Evans, N. T. Wright () [Corola-publishinghouse/Science/101017_a_102309]
-
în limba aramaică, despre care se spune ar fi fost găsite într-o casă din Ierusalim acum 40 de ani. Aceste scrieri ar fi păstrate cu grijă de către un colecționar al cărui nume nu poate fi făcut cunoscut și care trăiește într-un oraș care nu poate fi dezvăluit. Desigur, nici autorul acestei fabulații și nici posesorul acestor scrisori nu cunoaște aramaica și nu au competența necesară să dovedească autenticitatea scrierilor antice. Este regretabil că mare parte din publicul cititor de
Ultimele zile din viaţa lui Isus : ce s-a întâmplat cu adevărat by Craig A. Evans, N. T. Wright () [Corola-publishinghouse/Science/101017_a_102309]
-
trei zile va învia” (Mc 8,31) și în celelalte evanghelii, „a treia zi” (Mt 16,21; Lc 9,22; cf. 1Cor 15,4), probabil fac aluzie la oracolul prin care Osea promisese reînnoirea lui Israel: Ne va face să trăim în două zile și, a treia zi, ne va ridica și ne va face să fim în fața lui (6,2). Acest oracol este însă deviat prin filtrul tradiției aramaice: „El ne va face să trăim în zilele mângâierii care vor
Ultimele zile din viaţa lui Isus : ce s-a întâmplat cu adevărat by Craig A. Evans, N. T. Wright () [Corola-publishinghouse/Science/101017_a_102309]
-
Israel: Ne va face să trăim în două zile și, a treia zi, ne va ridica și ne va face să fim în fața lui (6,2). Acest oracol este însă deviat prin filtrul tradiției aramaice: „El ne va face să trăim în zilele mângâierii care vor veni; în ziua învierii morților el ne va ridica și ne va face să fim în fața lui” (Os 3,6, după Targum; textul în italic indică diferențele în aramaică). Textul nu numai că a fost
Ultimele zile din viaţa lui Isus : ce s-a întâmplat cu adevărat by Craig A. Evans, N. T. Wright () [Corola-publishinghouse/Science/101017_a_102309]
-
trecător i-ar fi stat în cale și privindu-l, atins de milă pentru firea noastră comună, s-ar fi gândit că este de datoria sa să-l îngroape (De Josepho 25). Iacob pune capăt plângerii spunând că nu a trăit o tragedie mai mare decât aceea că nu a mai rămas nimic din Iosif și că nu mai are cum să-l îngroape (26-27). Cu greu cineva putea să fie mai expresiv, descriind sensibilitatea evreilor față de respectul pentru o înmormântarea
Ultimele zile din viaţa lui Isus : ce s-a întâmplat cu adevărat by Craig A. Evans, N. T. Wright () [Corola-publishinghouse/Science/101017_a_102309]
-
împovăreze din nou cu un bărbat în viața sa. Nu cred că asta avea în minte autorul mitului!) Ideea mitului este clară: deși ne putem închipui ce ar însemna ca cineva să se întoarcă din morți în trup și să trăiască din nou cu adevărat într-o anumită formă trupească, lumea păgână considera că așa ceva nu se poate întâmpla. De-a lungul celor o mie de ani de păgânism până la Isus, autori precum Homer, Platon și Plinius negau în același fel
Ultimele zile din viaţa lui Isus : ce s-a întâmplat cu adevărat by Craig A. Evans, N. T. Wright () [Corola-publishinghouse/Science/101017_a_102309]
-
de odihnă sau așteptare), pentru cei drepți sau pentru martiri sau, poate, pentru tot poporul lui Dumnezeu va exista o nouă viață trupească. De fapt, unii evrei, ca și mulți dintre primii creștini, credeau că orice ființă umană care a trăit vreodată va învia din morți cu trupul, pentru a se prezenta în fața Creatorului său și a fi judecată pentru ceea ce a făcut prin trup. Nu ar avea niciun sens ca un suflet dematerializat să fie judecat pentru lucruri pe care
Ultimele zile din viaţa lui Isus : ce s-a întâmplat cu adevărat by Craig A. Evans, N. T. Wright () [Corola-publishinghouse/Science/101017_a_102309]
-
ca să arate că nu sunt pur și simplu discipoli ai episcopului Jack Spong (doar ca să citez două exemple stereotipe). Aceasta nu este o cale nici matură și nici utilă de a face teologie sau studii biblice, și nici de a trăi cu înțelepciune în societate. Deseori, aceste presiuni și tendințe sunt amestecate cu chestiuni despre miracole, probleme despre Biblie, întrebări despre supranatural și altele similare. Când menționezi una dintre aceste controverse, simți cum sala se împarte. Pentru a atinge obiectivele acestei
Ultimele zile din viaţa lui Isus : ce s-a întâmplat cu adevărat by Craig A. Evans, N. T. Wright () [Corola-publishinghouse/Science/101017_a_102309]
-
pe mare spre Roma sau în alte părți, sau când toți din biserică par mai mult foști păgâni decât foști evrei, viziunea despre lume și credințele pe care le țin, ca și felul de viață pe care încearcă să-l trăiască, se vede de departe că sunt de factură iudaică. Totuși, creștinii au introdus câteva modificări în credința iudaică despre înviere și au aderat la ele în măsură mai mică sau mai mare. Primii creștini țineau cu tărie la o viziune
Ultimele zile din viaţa lui Isus : ce s-a întâmplat cu adevărat by Craig A. Evans, N. T. Wright () [Corola-publishinghouse/Science/101017_a_102309]
-
provizorie de așteptare și apoi o nouă existență trupească într-o lume recreată de la început. Permiteți-mi să subliniez încă o dată că în păgânism nu întâlnim o concepție asemănătoare. O altă remarcă preliminară privește presupunerea actuală că noi, modernii, de vreme ce trăim într-o epocă științifică, știm într-o nouă manieră că morții nu se reîntorc la viața trupească. Ideea aceasta nu e de fapt decât un mijloc retoric absurd al Iluminismului. Toată lumea antică știa că cel care moare, mort rămâne. Chiar
Ultimele zile din viaţa lui Isus : ce s-a întâmplat cu adevărat by Craig A. Evans, N. T. Wright () [Corola-publishinghouse/Science/101017_a_102309]
-
ultima zi, nu din momentul de față (In 11,24). Această interpretare greșită că ceea ce noi știm se află în contradicție cu ceea ce știa lumea antică se exprimă prin supoziția că noi, acum, înțelegem „legile naturii”, dar cei care au trăit înainte de secolul al XVIII-lea nu înțelegeau. În acest sens, C.S. Lewis comenta caustic că Iosif era îngrijorat în privința sarcinii Mariei, nu pentru că nu știa de unde vin copiii, ci tocmai pentru că știa. Lumea antică nu era ignorantă. Unora le place
Ultimele zile din viaţa lui Isus : ce s-a întâmplat cu adevărat by Craig A. Evans, N. T. Wright () [Corola-publishinghouse/Science/101017_a_102309]
-
în râu, ca să fie siguri că nu vor mai învia. Învierea a devenit o chestiune crucială și vitală, fiind unul dintre motivele cheie pentru care biserica era cunoscută și persecutată. Galenus, renumitul medic din Asia Mică, astăzi Turcia, care a trăit în al secolul al II-lea, spunea că el știe doar două lucruri despre creștini: primul, că ei cred în înviere, și al doilea, că sunt capabili de o remarcabilă cumpătare sexuală. Este foarte interesant și elocvent că percepția publicului
Ultimele zile din viaţa lui Isus : ce s-a întâmplat cu adevărat by Craig A. Evans, N. T. Wright () [Corola-publishinghouse/Science/101017_a_102309]
-
Formația de istoric l-a influențat în judecarea situațiilor politice ale momentului contemporan lui, lucru afirmat atât de Gheorghe Brătianu 57, cât și de cercetători ai operei sale58. Permanentul efort de adaptare la situația concretă a momentului istoric în care trăia i-a făcut pe unii dintre analiștii activității sale politice să pună sub semnul întrebării calitatea de om politic a celui care a fost Gheorghe Brătianu 59. În această ordine de idei, partidul condus de Gh.I. Brătianu a fost inclus
by GABRIELA GRUBER [Corola-publishinghouse/Science/943_a_2451]
-
În decembrie 1933, Manifestul către țară al Partidului Național-Liberal280 anunța două obiective noi: "naționalizarea orașelor și a ținuturilor de la graniță" și "lichidarea pasivului în ordinea politică și în cea economică". Soluțiile propuse pentru realizarea primului obiectiv vizau colonizarea românilor care trăiau în afara granițelor, în zonele aflate la granițele țării, sau în orașele românești cu procent mare de locuitori aparținând minorităților naționale. În același timp, georgiștii se pronunțau pentru asigurarea unei reprezentări proporționale a românilor în intreprinderi și în instituții. Pentru realizarea
by GABRIELA GRUBER [Corola-publishinghouse/Science/943_a_2451]
-
profitorilor și mai ales, apatia populară te fac să desnădăjduiești de efectul reformelor legale", Gheorghe Brătianu considera că acesta nu putea fi adoptat ca un regim normal și durabil de guvernare. El aprecia că dictatura "este un expedient revoluționar, care trăiește atât cât o viață omenească 352. Explicând, în manieră liberală, fenomenul revoluționar, C. Ionescu-Olt observa că acesta se afla în natura lucrurilor, înfăptuindu-se în fiecare clipă, fără a implica distrugeri sau explozie bruscă de energie. Pornind de la această constatare
by GABRIELA GRUBER [Corola-publishinghouse/Science/943_a_2451]