121,510 matches
-
a subliniat în ce măsură risipa manifestată cu aceste ocazii era necesară pentru întreținerea relațiilor în vederea aflării unui loc de muncă: " Aceste sărbători sunt o modalitate de a testa disponibilitatea fiecărui individ față de grup. Ele arată devotamentul membrilor față de colectivitatea în care trăiesc, dar și o generozitate care se concretizează prin amploarea sumelor cheltuite în acea zi. Numeroși filantropi reproșează muncitorilor că-și risipesc într-o seară profitul pe șase luni și că fac economii, tocmai pentru aceste petreceri, "renunțând nu doar la
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
ale poporului, juca un rol fundamental în consolidarea legăturilor sociale grație cărora muncitorii puteau să se protejeze, parțial, de hazardurile existenței"63. În general, orașul oferea o anumită protecție contra incertitudinilor existenței, dar Christian Topalov precizează: "Orașul în inima căruia trăiesc încă muncitorii manufacturieri amestecați cu mica populație urbană este într-adevăr o resursă esențială a vieții populare, o inepuizabilă "natură". Orașul este o piață a muncii diversificată, în care nu coincid sezoanele moarte pentru anumite activități, în care oportunitățile de
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
nu omitea să atribuie amenajării teritoriale o finalitate esențialmente socială: "A sosit momentul în care este necesar să ne întrebăm dacă preocuparea pentru viața cotidiană a oamenilor și pentru condițiile lor de trai și de confort în mediul în care trăiesc nu ar trebui să treacă pe primul plan. Situația actuală afectează sănătatea omului, posibilitățile sale de petrecere a timpului liber și munca sa, pe scurt, îi afectează demnitatea prin acceptarea forțată a unei mediocrități împotriva căreia nu are cum acționa
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
a oamenilor, nivelul lor de viață, confortul și securitatea lor. În lumea modernă, orașul este cel prin care se distribuie cultura, iar cel mare are avantaj asupra celui mic92". Era vorba de a convinge opinia că este posibil să se trăiască mai bine în marile orașe de mâine. Într-un număr al revistei Urbanisme din 1965, consacrat "metropolelor de echilibru", "sociologul-consilier" al DATAR 93, Jean-Paul Trystam, nu ezita să enumere potențialitățile unui mare oraș de a influența favorabil calitatea relațiilor sociale
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
construit ca urmare a concursului național de arhitectură câștigat de Georges Candilis, cartierul Bellefontaine (1964), atrăgea numeroși profesori și studenți fermecați de frumusețea cvartalelor muncitorești din vecinătatea Universității. Acești locuitori ai marilor ansambluri militau pentru o nouă artă de a trăi, bazată pe comunicare și respect reciproc. Entuziasm similar și în regiunea pariziană: decisă în timpul creșterii economice a anilor 1950, construirea marelui ansamblu Val-Fourré (Mantes-la-Jolie) a fost eșalonată pe intervalul 1961-1977. Primele locuințe predate au fost ocupate de repatriații din Algeria
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
socială se organiza în jurul familiei și televizorului. Aceasta se desfășura mai curând în interiorul marilor ansambluri decât în parcul orașului. Bugetul era acum distribuit pentru cheltuielile casei, mai ales pentru aparatură electrocasnică, ceea ce favoriza interacțiunile familiale. Această nouă artă de a trăi invita neourbanii locuitori ai marilor ansambluri să rupă legătura atât cu trecutul lor rural, cât și cu orașul de odinioară. În această perioadă în care, în general, anchetele sociologice înregistrau predominanța culturii urbane asupra culturii rurale 132, raționalitatea locuirii în
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
Bilan et perspectives, op cit., 1975 Urbanismul în concepția regimului Vichy " Un plan, vedeți dumneavoastră, nu ține de economie. Un popor construiește, clădește nu pentru a realiza o operație financiară, ci înainte de toate pentru a-și afirma voința de a trăi [...]. A construi, a clădi nu înseamnă a alerga după profit, ci a da încredere tinerilor, elitei, pentru a putea repurta în lupta popoarelor cele mai frumoase victorii, de vreme ce este vorba despre victorii pașnice. A trecut vremea concentrării exclusive pe rentabilitate
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
a putea repurta în lupta popoarelor cele mai frumoase victorii, de vreme ce este vorba despre victorii pașnice. A trecut vremea concentrării exclusive pe rentabilitate și lipsa rentabilității [...]. Regiunile noastre, toate orașele noastre, chiar și toate satele noastre nu mai trebuie să trăiască așa cum au trăit până acum, fără disciplină, fără ordine, nu mai trebuie lăsate să se dezvolte în haos și anarhie. Sănătatea morală și fizică a individului, sănătatea morală a națiunii sunt acum în joc. Această lucrare de renovare trebuie să
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
în lupta popoarelor cele mai frumoase victorii, de vreme ce este vorba despre victorii pașnice. A trecut vremea concentrării exclusive pe rentabilitate și lipsa rentabilității [...]. Regiunile noastre, toate orașele noastre, chiar și toate satele noastre nu mai trebuie să trăiască așa cum au trăit până acum, fără disciplină, fără ordine, nu mai trebuie lăsate să se dezvolte în haos și anarhie. Sănătatea morală și fizică a individului, sănătatea morală a națiunii sunt acum în joc. Această lucrare de renovare trebuie să stea încă de la
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
violența simbolică apărută prin experiența distanței dintre clase. Astfel, conflictele legate de zgomot exprimau voalat reprobarea principiilor amestecului social; ele puneau în evidență incompatibilitatea diferitelor modele socioculturale. "Zgomotul evidenția până în cele mai mici amănunte cât de străini erau vecinii, care trăiau fiecare după alte orare și după alte obiceiuri, zgomotele cele mai neplăcute fiind acelea care rezultau din aplicarea metodelor de educație brutală sau trădau obiceiuri sexuale diferite, pe scurt, tot ce era considerat o dovadă de "impolitețe" și de "incultură
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
superioare aceste grupuri de blocuri). Cei care reprezentau mâna de lucru și angajații, la sfârșitul carierei lor urbanistice în marile ansambluri, exprimau nu atașamentul lor față de acest tip de locuință, ci sentimentul de captivitate. Muncitorii calificați și clasele mijlocii care trăiau temporar acolo, fiind în trecere prin aceste mari ansambluri o etapă provizorie înaintea achiziționării unei locuințe mai bune -, manifestau și ei mari rezerve față de acest tip de locuință. În contextul în care "comportamentele sociabilității cele mai anodine angajau poziții sociale
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
periculoși pentru democrație decât adversarii din interior: lăsarea lucrurilor în voia lor, pasivitatea, retragerea în viața privată. Efortul de educare democratică nu este necesar doar pentru triumful regimului democratic, pentru apărarea acestuia, ci mai ales pentru a-l face să trăiască 239". Educația democratică este întruchiparea spiritului civic responsabil, pe care mediile moderniste vor să-l promoveze în anii 1960 adresându-se cetățeanului situat într-o anumită realitate socială, în loc de îndoctrinarea morală rigidă și abstractă și de educația civică făcute în timpul
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
petrecerea timpului liber se înscriu în această perspectivă. "A reda cultura poporului și poporul culturii", urmând expresia-cheie a manifestului "Popor și cultură", semnifica faptul că, într-adevăr, "cultura populară este comună unui popor întreg: comună intelectualilor, cadrelor, maselor. Cultura trebuie trăită în plenitudinea ei pentru a o crea"" cultura comună, izvor nesecat, opusă barbariei totalitare, rezultantă a comunicării și a împărtășirii experiențelor, precum și a acumulării de cunoștințe, "născută din burse de studiu sau din academii", liant al unei solidarități care va
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
complicități cu prefectul). Ponderea lor politică le permitea cel mai adesea să negocieze direct cu ministerele; dezvoltarea propriilor servicii tehnice îi făcea mai puțin dependenți de serviciile exterioare ale statului. Metropolele regionale deveneau principalele beneficiare ale descentralizării. Raportul Guichard A trăi împreună, 1976 De câte ori este posibil, mai ales în fazele experimentale, atunci când se dobândește abilitatea de a face, statul se dezangajează de gestiunea procedurilor contractuale. Raportul comisiei de dezvoltare a responsabilităților locale (sub președinția lui Olivier Guichard, primarul localității La Baule
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
este posibil, mai ales în fazele experimentale, atunci când se dobândește abilitatea de a face, statul se dezangajează de gestiunea procedurilor contractuale. Raportul comisiei de dezvoltare a responsabilităților locale (sub președinția lui Olivier Guichard, primarul localității La Baule) poartă numele A trăi împreună (Paris, La Documentation française, 1976, p. 118). Raportul Guichard propune o reflecție asupra mizelor și pericolelor contractualizării acțiunii publice. În multe privințe, această analiză își păstrează actualitatea. Raportul enunța principalele fundamente ale descentralizării ce avea să vină: • suprimarea tutelei
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
orașul cu un maximum de atribute metropolitane. În definirea cea mai exigentă, o metropolă vizează să fie în același timp centru de comandă, pol de resurse, intersecție a multiplelor rețele de comunicație și vitrină a unei anumite arte de a trăi orășenești. În calitate de centru de comandă, orașul adăpostește piețe financiare, sedii sociale ale unor mari întreprinderi, direcții centrale ale administrației, instituții internaționale. Ca pol de resurse, el dispune de o structură universitară renumită pentru calitatea formărilor și pentru performanțele cercetării în
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
avantajoase "economii externe". Ca răscruce a comunicațiilor, orașul oferă numeroase comodități logistice, este ușor accesibil datorită pluralității mijloacelor de transport; este conectat cu toată planeta; asigură legătura rețelelor de dimensiuni internaționale, naționale și locale. Ca vitrină a modului de a trăi urban, orașul poate seduce prin cadrul de viață, prin patrimoniul său arhitectural și urban, prin echipamentele sale școlare și sanitare, prin locuințele de calitate, posibilitățile de recreere, prin posibilitățile pe care le oferă obiectivele sale culturale, sportive, prin animație, dar
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
în act a unor acțiuni culturale de prestigiu. Pentru că dezvoltarea economică a orașelor pare să fi trecut, în era postindustrială, la atragerea întreprinderilor înaltei tehnologii, se cuvine să se ofere personalului calificat al acestora ideea că au a munci și trăi într-un mediu cultural elevat. Suntem departe de animația culturală a anilor 1960, finanțată de către stat și realizată de echipele culturale care urmăreau să transforme zonele urbane dificile în cartiere locuibile. Politicile culturale participă acum la strategiile de promovare a
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
nu mai este posibil să vorbim despre dificultățile care copleșesc proprietarii cu situații financiare modeste fără a face referire la soarta "captivilor orașului emergent"368. Nu este vorba de toți periurbanii, deoarece aceștia formează o populație eterogenă, majoritatea dintre ei trăind fericiți 3, ci de acele familii din păturile inferioare ale clasei mijlocii care, împinse la marginea zonelor urbane, își văd visul de avea o casă individuală transformat în coșmar. Silite de posibilitățile restrânse și de constrângerile pieței funciare să se
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
zone aflate adesea departe de echipamentele și de serviciile orașului, și prin aceasta condamnate la deplasări continue; exasperate de defecțiunile care distrug treptat construcții făcute de mântuială, uzate de o promiscuitate la fel de detestabilă ca aceea a marilor ansambluri rezidențiale, "[ele] trăiesc o viață care li s-a "închis" deși, ca și celelalte familii, sperau la prosperitate"4. În aceste condiții, mai ales femeile sunt obligate să-și amâne proiectul profesional. Începând cu sfârșitul anilor 1980, Pierre Bourdieu a evocat suferința "micii
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
cu sfârșitul anilor 1980, Pierre Bourdieu a evocat suferința "micii burghezii" bulversate la gândul că va deveni proprietara unei case, dar conștientă că nu-și va putea niciodată construi viața așa cum crezuse la început. Acești aspiranți la proprietate "determinați să trăiască peste resursele lor, să facă împrumuturi [...] descoperă, cu aceeași durere resimțită altădată de muncitorii din industrie, rigorile sistemului economic, mai ales prin sancțiunile impuse de băncile de la care așteptaseră minuni [...]. Aparent marea beneficiară a procesului general de "îmburghezire", prin contractarea
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
de a locui într-un oraș cu o mai mare diversitate socială. Se consideră că aceste două direcții, dreptul la locuință și diversitatea socială, sunt complementare. Statul înțelege să ajute persoanele sărace să-și găsească o locuință, le ghidează să trăiască în proximitatea unor familii scutite de dificultăți, sperând ca prin mimetism acestea să asimileze progresiv normele reușitei sociale. Există trei legi care stau la baza "dreptului la locuință" obiectiv devenit constituțional prin decizia Consiliului Constituțional din 19 ianuarie 1995: legea
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
organiza pe plan local un transfer al veniturilor dinspre cei mai înstăriți către cei mai săraci, ci întrucât reprezintă scala cea mai adecvată de redistribuire, mai puțin oarbă, a resurselor generate prin solidaritate națională și ajută mai eficient populațiile ce trăiesc în spațiile cele mai sărace. Rămâne să alegem între aglomerația desemnată pe baza sufragiului universal și aglomerația de tip "federație de comune", pentru a permite aglomerației urbane, contrar a ceea ce se observă în comunitățile urbane actuale, să existe altfel decât
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
sensibile nu apără cultura clasei muncitoare, nu vor să se identifice cu poporul. Ei aspiră să aparțină claselor mijlocii și suferă din cauza "distanței dintre integrarea lor culturală și excluderea lor economică"515. Dorința, pe care o consideră legitimă, de a trăi și de a consuma ca și cei din clasa mijlocie este spulberată de veniturile mici pe care le au. Aceste "categorii mijlocii pauperizate trăiesc decalajul nu numai ca frustrare, ci și ca devalorizare personală, cu atât mai mult cu cât
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
integrarea lor culturală și excluderea lor economică"515. Dorința, pe care o consideră legitimă, de a trăi și de a consuma ca și cei din clasa mijlocie este spulberată de veniturile mici pe care le au. Aceste "categorii mijlocii pauperizate trăiesc decalajul nu numai ca frustrare, ci și ca devalorizare personală, cu atât mai mult cu cât nici un model cultural local nu permite relativizarea distanței față de societatea consumului și loisir-ului"516. În aceste condiții, spiritul de rezistență al acestor populații
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]