121,510 matches
-
ale concetățenilor. Ei se bucură acum de un oraș eliberat progresiv de tradiționala aglomerație (zgomot, mirosuri urâte, nesiguranță, probleme de circulație...). Transformarea comerțului, instalarea de echipamente de recreere, ca și dezvoltarea unei oferte culturale și educative prestigioase le permit să "trăiască globalul la scara locală a centrului orașului"518. Adepți ai străzii redate pietonilor și bicicletelor, gentrificații sunt în proximitatea tuturor serviciilor care constituie atracția unui oraș, mai ales în preajma gărilor și aeroporturilor, care răspund nevoilor lor de mobilitate. Contrar vechii
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
astăzi ostilitatea claselor mijlocii față de politicile care afișează ambiția de a ajuta locuitorii cartierelor să treacă de barierele care-i constrâng să rămână acolo. Oare toate eforturile lor nu au avut la bază dorința de a nu fi nevoiți să trăiască în apropierea populației imigrate? Intoleranța claselor mijlocii în fața intrării în mediul lor a unor oameni din cetatea în care trăiesc și ei este cu atât mai vizibilă cu cât ele se consideră la rândul lor respinse de populațiile "gentrificate", care
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
constrâng să rămână acolo. Oare toate eforturile lor nu au avut la bază dorința de a nu fi nevoiți să trăiască în apropierea populației imigrate? Intoleranța claselor mijlocii în fața intrării în mediul lor a unor oameni din cetatea în care trăiesc și ei este cu atât mai vizibilă cu cât ele se consideră la rândul lor respinse de populațiile "gentrificate", care ignoră temerile pe care ele le resimt pentru securitatea lor și constrângerile de a se deplasa la care sunt supuse
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
nu găzduiesc decât săracii"538, dintre cartierele avute și cele dezmoștenite, restaurarea egalității republicane se formulează în termenii "echității spațiale", ai "reechilibrării teritoriale", sau ai "dezenclavizării", ca și când dând un nume pozitiv unui loc s-ar ameliora automat soarta oamenilor care trăiesc acolo. Fără îndoială, evocarea bunăstării unui teritoriu salvează ideea republicană, atât de esențială pentru menținerea autorității acesteia. Astfel, atunci când au loc operații de reabilitare a centrelor orașelor, atunci când municipalitățile afișează voința de a canaliza gentrificarea, angajându-se să mențină locuințele
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
active, decât oferirii de soluții problemei locuințelor pentru săraci sau imigranți. La o scară mai mică, tocmai sensul acestei căutări a mixității sociale poate fi pus sub semnul întrebării, în măsura în care nu vine în întâmpinarea tendinței spontane a indivizilor de a trăi în vecinătatea unor persoane cu stiluri de viață asemănătoare și, deci, mai ușor de tolerat. Asimilarea mixității cu mai-binele urban și cu fabricarea de liant social este pusă în discuție; creditul acordat temei mixității sociale scoate la iveală dificultatea noastră
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
mijloc de construcție a unei puteri pentru aceia care au puțină putere"4. Poate fi ca o modalitate prin care statul să nu se mai ia drept societate, dar fără să renunțe la responsabilitatea sa politică de a face să trăiască "o democrație multiculturală care evită conflictele dintre comunități, ca și replierea lor"5. Aceasta ar putea fi miza punerii în act a consiliilor locale, a autoorganizării locuitorilor care ar autoriza conceperea politicilor sociale altfel decât în singurul registru de ajutor
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
procesului de metropolizare au favorizat ascensiunea orașului la rangul de actor, reprezentanții elitelor tehnice și financiare ale metropolelor s-au arătat rapid, prin dezvoltarea logicii rețelelor, mai apropiați de omologii lor din alte orașe decât de populația urbană alături de care trăiau 555. Această evoluție determină importanța constituirii puterilor politice locale susceptibile să împiedice această tendință a "desolidarizării" orașelor; sau, cel puțin, să rezolve problema coabitării dintre așa-numitul golden boy și SDF, rămasă doar pe seama supravegherii polițienești. Acest obiectiv presupune asigurarea
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
fenomene se rezumă la noi la descrieri sumare și statistici superficiale. 1 În numeroase țări ale Americii Latine urbanizarea este comparabilă cu cea din Europa și America de Nord; în Africa ritmul creșterii urbane este rapid, iar în Asia proporția populației care trăiește fenomenul urban este enormă. 1 Le Galès, P., Le retour des villes européennes: sociétés urbaines, mondialisation, gouvernement et gouvernance, Presses de Sciences Po, Paris, 2003. 2 "Où va la ville?", în Pour, nr. 188/2005. Oglinzi ale societății în care
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
fenomenul urban este enormă. 1 Le Galès, P., Le retour des villes européennes: sociétés urbaines, mondialisation, gouvernement et gouvernance, Presses de Sciences Po, Paris, 2003. 2 "Où va la ville?", în Pour, nr. 188/2005. Oglinzi ale societății în care trăiesc, orașele reflectă și ele "prețul modernității", spune A. Touraine (1992). 3 Dudebout H., Ensemble, refaire la ville, La Documentation Française, Paris, 1983; Sachs-Jeantet, C., "La citoyenneté, projet de civilisation urbaine", în Un autre partage: homme, ville, nature, Toulouse, Erès, UNESCO
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
Există, firește, multe forme tranzitorii între o trăire individuală și o serie de trăiri. Cu totul particulară este numai trăirea unei varietăți date într-un același moment, de exemplu, vederea unui grup static de oameni sau de obiecte. Cînd este trăită o varietate succesivă, ca atunci cînd ascultăm o melodie sau urmărim contururile unei figuri, ori cînd un eveniment istoric se desfășoară pe o perioadă mai îndelungată, trăirea se compune dintr-un șir de experiențe individuale. Depinde de împrejurarea dacă episoadele
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
ascultăm o melodie sau urmărim contururile unei figuri, ori cînd un eveniment istoric se desfășoară pe o perioadă mai îndelungată, trăirea se compune dintr-un șir de experiențe individuale. Depinde de împrejurarea dacă episoadele particulare îi apar celui ce le trăiește într-o legătură intimă: numai atunci se va putea naște realmente o stare totală. Dacă n-ar exista absolut nici o legătură între trăiri în cele din urmă, pe cît ne dăm seama, n-ar putea să intervină nici un fel de
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
cunoașterii și al sentimentului sînt condiționate și determinate, în cele din urmă, de tendința de conservare și dezvoltare ce se afirmă în oricare ființă vie, așadar într-o voință, în cel mai larg înțeles al cuvîntului. Tot ceea ce ține să trăiască trebuie să apară, mai mult sau mai puțin, ca o totalitate închisă. Plăcerea și neplăcerea sînt, la urma urmelor, doar simptome ce arată dacă acea tendință este favorizată sau împiedicată; percepțiile servesc la declanșarea de reacții față de lumea înconjurătoare; iar
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
perioade de viață. Cu greu ar putea fi vreodată integral unificată (totalizată) viața sufletească. Vor exista, parțial stări individuale aflate relativ izolate, parțial, diverse stări totale, în conflict între ele. Trebuie prestată de aceea o activitate psihică atîta vreme cît trăim. 4. Caracterul istoric al vieții psihice Probabil că în toate timpurile s-au putut forma în conștiința umană stări totale. Ele vor apărea însă mai ușor cînd trăirile devin mai bogate și mai variate. Ca atare, vor apărea mai mult
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
trăirile noastre. Faptul că sînt obligat să recunosc că viaț cuprinde lucruri ce seamănă cu ceea ce este zugrăvit, indiferent că e mare sau mic, bun saă rău, poate deveni pentru mine de o importanață decisivă. Nu-i nevoie să fi trăit eu însumi ceva similar, dacă acel lucruapare ca posibil să se petreacă în realitate. S-a spus despre conștiință că n-ar trebui să fie un element esențial în sentimentul estetic, nici măcar în cazul în care nu ne socotim de
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
căpătăm o mică idee despre cît de infinită este acțiunea reciprocă ce se desfășoară în intimitatea ființei noastre. Dacă o simplă intuiție ne-ar ajuta, cu acest prilej, să ajungem la claritate, odată pentru totdeauna, ar fi mai ușor de trăit. În schimb, viața și-ar pierde atunci plinătatea și tensiunea ei. Dacă, după cum ne arată experiența, se află în natura vieții psihice însăși, în acest fel, o tendință și totodată un imbold și o capacitate de grupare și concentrare, lucrul
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
a existat probabil în poetul însuși, ca rod al experienței sale de viață. El nu și-ar fi putut soluționa tematica artistică, dacă nu și-ar fi rezolvat în viață obligația practică corespunzătoare. Firește, poetul nu a avut nevoie să trăiască personal contradicțiile pe care le zugrăvește. Dar el trebuie să le fi văzut ca posibilități. În caracterele și destinele pe care le-a observat, în stările sufletești și în imboldurile simțite în sine însuși, în loviturile sorții pe care le-
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
despre concepțiile de viață nu se discută în contradictoriu. Prin concepția asupra vieții nu trebuie să înțelegem o teorie sau o convingere pe care doar o avem, ci o poziție pe care ne situăm sau o viață pe care o trăim cu adevărat. Ea nu este ceva privit, ceva ce vedem, ci un ochi care vede. Nu e nevoie să fie cineva conștient de concepția sa despre viață. Pentru filosofie și în special pentru psihologie, concepțiile despre viață pot fi doar
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
priceput vor deduce seriozitatea din textul glumei. Gluma însăși nu este doar un refugiu, un expedient. Prin ea, sufletul își păstrează superioritatea față de contradicțiile și opozițiile cu care are de luptat, în atașamentul intim pentru ceea ce face viața demnă de trăit. Această trăsătură apare în toate formele diverse ale humorului (la care vom reveni în capitolul următor). Contradicția dintre lumea valorilor și cea a realității este aici de cea mai mare importanță. Dacă ne situăm pe o poziție pur empirică, lumea
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
măreției sufletului, sau pe baza melancoliei și a nostalgiei, decît atunci cînd momentele sale esențiale sînt simpatia și înțelegerea. Pe lîngă asta, în cadrul acestor diferite forme, mai depinde și de cîtă durere și bucurie, de cîte lipsuri și satistfacții a trăit către ce se deschide privirea experienței și a reflecției cît de mare este uimirea provocată de viață ce deziluzii a pricinuit și ce fel de înțelegere s-a cîștigat din toate. Aici, ca și în atîtea alte ocazii, apare acel
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
unde humorul s-a dezvoltat ca bază, cu melancolie și nostalgie, se naște întrebarea opusă și anume dacă, în ciuda mobilității și a receptivității, mai este prezentă fermitatea de care nu se poate lipsi nici un sentiment total. Melancolia privește înapoi, ea trăiește în amintire. Nostalgia privește înainte, trăind în speranță și în năzuință. Există în ambele un element de tristețe, în primul caz, fiindcă o valoare a dispărut din viață, în al doilea, fiindcă depărtarea de țel e atît de mare. Se
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
bază, cu melancolie și nostalgie, se naște întrebarea opusă și anume dacă, în ciuda mobilității și a receptivității, mai este prezentă fermitatea de care nu se poate lipsi nici un sentiment total. Melancolia privește înapoi, ea trăiește în amintire. Nostalgia privește înainte, trăind în speranță și în năzuință. Există în ambele un element de tristețe, în primul caz, fiindcă o valoare a dispărut din viață, în al doilea, fiindcă depărtarea de țel e atît de mare. Se strecoară însă în amîndouă o bucurie
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
speranță și în năzuință. Există în ambele un element de tristețe, în primul caz, fiindcă o valoare a dispărut din viață, în al doilea, fiindcă depărtarea de țel e atît de mare. Se strecoară însă în amîndouă o bucurie, fiindcă trăim și respirăm în ceva de valoare, indiferent dacă aparține trecutului sau viitorului. S-a afirmat, pe drept 45, că adevărata contradicție și inamică a bucuriei nu este suferința, ci sînt dezgustul și sila. Bucuria și durerea pot intra foarte bine
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
după trecut, cînd ne pătrunde viu în amintire, și poate exista melancolie în nostalgie, cînd precumpănește gîndul cît de departe și de greu de ajuns este scopul. Premisa acestor două sentimente este o cantitate suficientă de energie psihică, pentru ca să nu trăim doar în prezentul sensibil, ci într-o anumită independență față de el. În perioadele lipsite de vlagă și în care ne simțim abătuți, poate domni, ca o ultimă pîlpîire de energie psihică, o nostalgie, poate una melancolică după vremea în care
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
trecutul și viitorul nu mai au nici o legătură cu prezentul. Viața devine atunci un vis ori o trăire în fantezie. Acest caracter l-a căpătat, în mare măsură, humorul romantic. Pentru Steffens, cel mai bun lucru, în epoca în care trăia, era simțul pentru vechile vremuri dispărute 47. Orice concepție despre viață ce-și are idealul în trecut trebuie să lupte, în acest caz, cu un mare pericol. Creștinismul de la începuturi a putut avea un efect atît de puternic, în prima
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
nu era îndreptată spre un țel îndepărtat. Se aștepta o mare străpungere pe pămînt a puterilor creștinești, care ar fi adus o ordine ideală, cu totul nouă, a lucrurilor, în viitorul cel mai apropiat, pe care oamenii nădăjduiau să-l trăiască. ("Împărăția cerurilor", în semnificația sa istorică exactă). Nostalgia devenise în această împrejurare o forță a istoriei universale. Și nu există nici o dovadă mai bună despre importanța nostalgiei decît faptul că și după ce așteptarea aceea s-a ofilit și țelul său
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]