1,621 matches
-
ea și îl duseserăm la casa de copii, cum ne ruga în fiecare dimineață să îi ducem perna pe care dormise ea în timpul nopții, apoi se cuibărea pe ea ca un pui de pisică, o sugea ca și când ar fi fost îmbibată în lapte, apoi simt deodată o foame teribilă, venită din străfundurile trupului meu gol, sar din pat și merg la bucătărie, mă uit în frigider. Iată legumele pe care mi le-a lăsat ca amintire, roșii, castraveți și ardei, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
îi privesc spinarea îndepărtându-se, puțin aplecată, nu s-ar crede că suntem atât de legate una de cealaltă, că locuim împreună, uneori chiar dormim în același pat, dar abia în timp ce se îndepărtează îmi amintesc să o strig, un strigăt îmbibat de vin iese din gâtul meu, lipsit de inhibiții, iar ea se întoarce surprinsă, se apropie de mine suspicioasă, mami, ce faci aici? Nu ești la serviciu? De ce ești atât de elegantă? Îi cuprind umerii și o conduc spre masă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
cosmică”, de Ană păcălită și zidită fără consimțământ în proiectele bărbaților. Chiar și Ana „lui Manole” a protestat, dar a făcut-o degeaba într-o cultură surdă la glasul femeilor. „Spiritul de dominație, domnia forței (...) au asigurat bărbatului partea leului (...). Îmbibat de spirit egoist și preocupat de a nu avea în fața sa un rival și un concurent înarmat cu aptitudini egale, bărbatul a îndepărtat-o pe femeie de oriunde i-ar fi putut face umbră, sau, dacă a lăsat-o să
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2085_a_3410]
-
Cred că tot ce-am spus până acum e adevărat. Dar mai cred că de fapt ceea ce m-a aruncat (a câta oară?!Ă asupra cărții pe care marea doamnă Marguerite Yourcenar i-o închină lui Hadrian a fost înfiorarea îmbibată în teamă. Mi s-a strecurat tiptil în suflet pe măsură ce vedeam un film despre bietele noastre corpuri și despre moarte, Mar adentro al lui Amenábar. Bun, bun de tot, chiar dacă nu capodoperă. Ca de atâtea ori când seara târziu sunt
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2210_a_3535]
-
crunt pedepsit. Nu în ficțiune, ci în realitate. Dar de aici începe alt roman. Vladimir Makanin Ă Spaima Satirmanul și nimfeta Bogdan Romaniuc Vladimir Makanin este poate ultimul „clasic“ al literaturii ruse. Makanin descrie în romanele sale agonia unei societăți îmbibate de ideologie. Personajele sale, pândite la tot pasul de diavol (ca în Falsificatorii de bani al lui Andre Gide), și care cred că și-au descoperit fericirea, pierd „partida“ în ultima clipă. Nu le rămâne atunci decât sarcasmul, prin care
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2205_a_3530]
-
cu un fel de beton zgrunțuros În care, cam din zece În zece centimetri, fuseseră săpate niște șănțulețe, probabil pentru a Împiedica patinarea. Pietonilor Însă nu părea să le fie de mare folos deoarece, deși zgrunțuroasă, suprafața de beton se Îmbibase cu particule de cauciuc de la anvelope și cu alte mizerii, astfel Încît În zilele ploioase devenea greu accesibilă chiar și celor Încălțați cu pantofi de tip vechi, cu talpă din cauciuc. Probabil Însă că strada fusese destinată mașinilor, În care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
să o suprapun peste impresiile pe care le-am cules, Încetul cu Încetul, din fotografiile În a căror studiere atentă mi-am pierdut două seri consecutive. — Camelia... cafeneaua ? Mi-am scos pardisiul și haina; mînecile și gulerul cămășii Îmi erau Îmbibate de sînge. În timp ce Încercam să scot petele cu o cîrpă din bumbac pe care mi-a adus-o ea și pe care am Înmuiat-o Într-un vas cu apă, i-am explicat pe scurt ce s-a Întîmplat. Prefăcîndu-mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
cu un fel de beton zgrunțuros În care, cam din zece În zece centimetri, fuseseră săpate niște șănțulețe,. probabil pentru a Împiedica patinarea. Pietonilor Însă nu părea să le fie de mare folos, deoarece, deși zgrunțuroasă, suprafața de beton se Îmbibase cu particule de cauciuc de la anvelope și cu alte mizerii, astfel Încît În zilele ploioase devenea greu accesibilă chiar și celor Încălțați cu pantofi de tip vechi, eu talpă din cauciuc. Probabil, Însă că strada fusese destinată mașinilor, În care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
The Economist, din 14 septembrie 2006, îl vedea pe marele Cârmaci ca pe un: " fost căpitan de vapor, care și-a păstrat felul marinăresc de a-i trata pe subordonații rebeli ". Doar că " subordonații rebeli " nu sunt, astăzi, niște matrozi îmbibați cu alcool, ci parlamentul și guvernul unei țări membre a UE. Șapou : Apropo, știați că realitatea TV a anunțat, la 17 mai 2007, un sondaj INSOMARMetro Media Transilvania, care arăta că 79,1 % dintre cei chestionați s-au pronunțat împotriva
Discursul jurnalistic şi manipularea by Alina Căprioară [Corola-publishinghouse/Journalistic/1409_a_2651]
-
alta culege.“ Mereu de veghe la granița dintre dramă și anecdotă, Tudor Octavian este un „romantic ironic“, așa cum îl numește Nicolae Manolescu. Povestirile sale sunt pline de indivizi obișnuiți, chiar mediocri, pe care autorul îi transpune întrțo adevărată comedie umană, îmbibată de sarcasm, de grotesc, de cinism și uneori de absurd. Întocmai precum în scrierile caragialiene, în scurtele povestiri ale lui Tudor Octavian întâlnim și latura tragică a comediei. A reușit să impună și la noi meseria de scriitor la ziar
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2193_a_3518]
-
muște albastre, cârpe murdare mototolite aruncate peste tot, un miros greu alterând fără nici o rușine parfumul delicat de liliac. Descopeream monogramele mamei pe zdrențe sfârtecate din cerșafuri din damasc fin cu care se curățaseră cizme soldățești sau se ștersese funinginea îmbibată cu grăsime de pe plită. Singura cratiță care rămăsese din tot arsenalul de cratițe de cupru din bucătărie, trona în mijlocul mesei de unde păreau să mă sfideze ochii din capul unui cocoș năclăit în untură, purtându-și încă cu demnitate creasta. Ne-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
Am fost tunse, deparazitate prin stropire cu dezinfectanți care îți tăiau respirația și te orbeau și supuse controlului ginecologic cu coapsele desfăcute pe un fel de capră din lemn. Un bărbat m-a uns la părțile sensibile cu un tampon îmbibat în creolină ; o usturime vie mi-a ars intimitatea de femeie, în timp ce niște degete grosolane au scormonit-o cu stăruință. La sfârșitul acestui examen m-au îmbrâncit de pe capra de lemn, am simțit o palmă zdravănă la fund și am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
Să fi fost ea? Să fi fost alta? Genul de femeie care se coafează săptămânal, și doarme cu multă grijă pe partea dreaptă, pe stânga nu-i bine, știți cu inima, dimineața își mai îndreaptă o buclă sau alta, se îmbibă cu fixativ, mai trece o zi și încă o zi, sâmbătă are oră la Coca, coafeza, o spală, o șterge, îi laudă calitatea părului, îl mai retează la vârfuri, îl rulează pe bigudiuri, îi pune plasa și o trece la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
va mai deschide niciodată. Te fură viața Într-una din zile Carmina intră în coafor, își tunse părul după ultima modă, își făcu pedichiura și manichiura, își depilă părul de pe picioare, își curăță tenul. Cât zăbovi acolo, în aerul călduț, îmbibat de mirosuri înțepătoare, în timp ce fetele îmbrăcate în halate roz își lipăiau papucii, de colo, colo, femeia trăi o mare împăcare cu sine. Când ieși afară simți aerul cum îi năvălește peste porii curați, cum vântul o învăluie altfel. De câte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
piciorul care-i izbise vizorul. — L-au găsit cumva pe Barnes? se interesă Ted. — N-am auzit, spuse Norman. Nu cred. Termină cu Îmbrăcatul și cobori În Cilindrul D, pășind peste băltoacele de apă din coridor. În interiorul cilindrului mobilierul era Îmbibat cu apă, consolele erau umede, iar pereții erau acoperiți cu pete neregulate de spumă poliuretanică albă, acolo unde Fletcher etanșase crăpăturile. Fletcher stătea În mijlocul Încăperii, cu tubul de spray În mână. — Nu mai e la fel de frumos ca Înainte, spuse ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
creația sa în amândouă direcțiile aparținând de acum istoriei literare." Alexandru Dobrescu "Un lirism lapidar, aluziv, compensativ, de distilare intelectualistă, aparent glacial, străin de partipriul generaționist, inclusiv sub aspectul succesului "de piață". De îndrăzneală combinatorie, plăsmuirile sale poetice, încrustând îndoieli, îmbibate de concretețe (deseori), divulgând viața secretă (uneori), poartă sigiliul unui mare însingurat, sensibil, meditativ, inadaptabil." Adrian Dinu Rachieru ""Sfântul" Gheorghe de la Jiu continuă să ucidă...balaurii culturali. Incisiv, punitiv, argumentat. Excesele țin și de personalitatea specială, actorială și auctorială. Nouă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
mine, acolo, în acea grădină secretă unde pînă la urmă ceremonia de decernare a unor premii minore avusese loc sub un soare destul de generos, apărut dintre nori în ultima clipă ? Peluzele, tufele de trandafiri, aleile din pietriș mărunt erau încă îmbibate de apă, dar nimeni nu părea intimidat de acel univers încă umed și răcoros. Ieșiți parcă din chiar cărțile premiate acolo, toți acei scriitori și critici, directori de reviste și agenți literari mi se păreau mai degrabă niște personaje. îi
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
prima pagină, am avut o senzație de amețeală, de topire în cuvinte - și pe bună dreptate întrucît Domnișoara ri copiase în cartea ei povestea noastră de dra goste. romanul nu era excesiv de voluminos, doar 330 de pagini. ele erau însă îmbibate de un fel de veridicitate stranie. Cînd spun că Domnișoara ri copiase de fapt povestea noastră de dragoste nu greșesc : totul era reprodus acolo cuvînt cu cuvînt, gest cu gest, situație cu situație. o veritabilă operațiune „copier coller” cum spun
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
să afecteze mai mult populațiile din țările sărace și din țările lumii a treia decît pe cele din țările dezvol tate. Și aceasta întrucît săracilor le era trimisă mîncarea cea mai ieftină, dar și cea mai proastă, veritabile bombe alimentare îmbibate de grăsimi, sare și zahăr, alimente și sucuri perfide care provocau dependență și-i umflau inutil pe oameni. Ce porcărie, ce porcărie. Poate să schimbe ordinea și să pună obezitatea pe locul întîi ? Domnul Busbib deschise borcanul cu iaurt bio
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
lucru călătoria în Italia a unui ins cultivat și sensibil, erudit (cum e Radu Ilarion Munteanu) și drumurile făcute, în aceeași țară, de către un om simplu care muncește acolo. Unul vede ceea ce altuia îi scapă. RIM percepe și gustă cultura îmbibată în existența spaniolilor, în timp ce conaționalul său sesizează tocmai oportunitățile vitale ale acestei lumi. Cantitatea de plăcere absorbită pe centimetru pătrat de piele vine, la autorul acestei cărți de călătorii, nu din satisfacerea simțurilor „primare“, ci din cea a văzului care
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2176_a_3501]
-
nu se simte vinovată din cauza asta) are toate simbolurile pentru a te pune pe gânduri. Strada care te devorează, apoi privirile iscoditoare și pline de judecată ale femeilor de la clinică, rugăciunile tinerei către ea însăși, delirul provocat de visul vizionar, îmbibat în foșnetul moscheilor, reîntoarcerea acasă, la o familie eclectică și tradiționalistă care nu înțelege nimic... Acest episod e numai o parte din paradoxurile Istanbulului de acum. Paradoxuri care se regăsesc, revoltător și duios, în carte și înlăuntrul personajului. Ar mai
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2176_a_3501]
-
la coș. Pentru prima dată, rată. — Știi ce, insistă Stevie la sfârșitul programului, închizând ușa în urma ei, cred sincer că ar trebui să te duci acasă. Nu, replică Fran. Mă simt bine, sincer. Atunci de ce-o fi șpaltul ăla îmbibat de lacrimi? Articolul lui Sean despre pisicuța tărcată rămasă în copac e înduioșător, dar nici chiar așa. Oh, Stevie... Stevie întinse brațele și Fran se cufundă în moliciunea vechiului pulover al lui Stevie. Mirosul lui bine cunoscut de tutun și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
să simpatizez mai degrabă cu Ralph. El e cel al cărui creier e afectat. Brutalitatea cuvintelor pluti un timp în aer. — Stevie, vrea să-l ducă la un azil. Stevie cea dură și lipsită de sentimentalisme, al cărei pulover fusese îmbibat de râurile de lacrimi vărsate de alții pe umărul ei, dar niciodată de propriile ei lacrimi, se trânti pe scaun și începu să plângă cu suspine. Priveliștea era șocantă. — Nu l-a apreciat niciodată, darămite să-l iubească. Activitatea lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
i se scurgă rimelul. Chiar în acel moment, o femeie se ivi de pe aleea alăturată. Îi trebui un moment să recunoască silueta răvășită și udă leoarcă. — Camilla! Ce Dumnezeu faci pe ploaia asta? Coafura de obicei impecabilă a Camillei era îmbibată de apă, ca un câine plouat, iar costumul ei de in bej era pătat și mototolit. — Te-am așteptat aici. Fran simți un fior de teamă. — De ce n-ai urcat? — Pentru că ceea ce vreau să-ți spun nu poate fi spus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
ce. Exista un secret sau un blestem pe care nu reușeam să-l dezleg în nici un fel până ce, deodată, printre pietrele bombate cu care era pietruită strada am văzut licărind limbile șerpuitoare ale unui foc verde care urca prin pământul îmbibat de ploi. Iarba creștea cu o putere uimitoare, ca un incendiu care se pregătea să cuprindă porțile, gardurile, casele, totul. Și nu numai iarba. Arbuștii, copacii, întreaga vegetație părea cuprinsă de un fel de delir, de o demență feroce. Flori
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]