1,237 matches
-
Dar, de apărat, cum te aperi, dacă cineva vrea să-ți tragă una ? — Cu un ochi închis ? întrebă, încurcată, fata. Petrache râse, apoi deveni serios și întinse, brusc, palma spre ea. Fata țipă, scăpă geanta și ridică brațul. Petrache se înveseli și îi ridică geanta. — Ești stângace, spuse. Când tragi, trebuie să închizi ochiul drept. Merseră în tăcere, ea încă nedezmeticită după sperietură, el cu ochii în sus. — O să fie o noapte senină, spuse. Au început să răsară stelele... Ea vru
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
bărbia Magdalenei, dacă tot își scosese batista. Iadeș privi fără să înțeleagă. S-ar mai fi apropiat cu un pas, să se uite mai bine, dar n-avea curaj. Și cum e ? se interesă. Am vrut să spun, vă mai înveseliți și voi un pic, din când în când ? Lucică se uită la el fără nicio expresie. Apoi se întoarse spre Magdalena, care respira întretăiat, cu pieptul săltând de parcă cineva dinăuntru lovea cu pumnii să iasă, și îi apăsă cu blândețe
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
cu înfățișare fragilă. Simți tragedia după expresia de pe chipul mamei sale. Bineînțeles că n-avea cum să bănuiască faptul că mama lui va părăsi această lume peste doar câteva minute. Băiatul își aduse animalul preferat, un papagal. Voia să-și înveselească mama făcând pasărea să vorbească. Hsien Feng își recită lecția cea nouă, una care îi dăduse bătaie de cap. Ea fu încântată și îl îmbrățișă. Râsul lui îi provocă mamei și mai multă tristețe. Băiatul își scoase batista și îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
O linie albă îngustă merge de la frunte în jos, de-a lungul rădăcinii nasului. Are o față ca de țap, iar ochii săi arată ca și cum i-ar fi crescut din urechi. Zâmbește, dezvăluindu-și dinții de aur. Bătrâna doamnă e înveselită: — Shim, ce o să spui? — Felicitări cu ocazia dobândirii a șapte nurori, stăpână. Vă amintiți prima replică pe care mama-soacră i-a spus-o nurorii în opera Trandafirul sălbatic? — Cum să uiți așa ceva? Bătrâna doamnă râde din nou, în timp ce recită replica
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
a fost îndepărtat din funcție. Aș vrea să-i pot spune împăratului Hsien Feng cât de egoist și nemilos e față de poporul său. „A muri e ușor, dar a trăi e nobil“. Gem precum o femeie beată. Încercând să-l înveselesc, dau poruncă să fie jucate operele sale preferate. Trupele dau reprezentații în salonul nostru, astfel că săbiile, bețele actorilor și caii de recuzită sunt la o aruncătură de piatră de nasul Majestății Sale. Asta îi captează atenția: pentru câteva zile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
Sună mai mult a cântat decât a plâns. Îmi aduce aminte de muzica stridentă a unei trupe sătești, poate și din cauza felului în care mă simt - știu că tocmai am scăpat de blestem. Starea mea de spirit s-a mai înveselit și nu simt nici un dram de tristețe. Doamnei Jin nu i-a plăcut niciodată de mine. A spus deschis, după ce a aflat că sunt însărcinată, că și-ar fi dorit ca această veste să-i fi venit de la Nuharoo. Considera
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
repezeam afară, doar ca să-l văd cum mă privește și clatină din cap. Nu prea semăna cu modul În care s-ar fi desfășurat aceeași scenă În Mângâierea tandră a magnatului, m-am gândit cu destule remușcări. Dar m-am Înveselit ușor gândindu-mă că toate relațiile noi - chiar și cele fictive - aveau de depășit obstacole la Început. Nu aveam de gând să abandonez de data asta. Nu Încă. 13 Restul zilei de după Întâlnirea de la Starbucks trecu În ceață, În timp ce mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
și ea a recunoscut că tatăl ei Își cunoștea mai bine angajații de la birou decât familia și că până la cinci ani crezuse că doica ei negresă era maică-sa. M-am gândit că metoda cea mai bună ca s-o Înveselesc era să-i arăt cât de normali erau părinții ei. Râsesem ore Întregi În noaptea aceea, Întinse pe iarbă, drogate și fericite. Deși iubiții mei Îmi cunoscuseră părinții, nu vorbisem astfel despre ei cu nici unul. Sammy mă făcea să-mi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
mijloc prețios pentru a face acumularea unor procedee tehnice și dezvoltarea unor calități motrice într-un mod mai plăcut și mai eficient. Copiii se vor apropia de judo cu mai multă plăcere când vor ști că și acolo se pot înveseli și își pot satisface unele dorințe ale lor. Particularități generale ale jocurilor de luptă Jocul de luptă reprezintă o situație în care un individ acționează rațional și independent, în condiții specificate printrun ansamblu de reguli, alege câte o decizie (efectuează
Iniţierea în judo : jocuri şi exerciţii cu partener by Marin Chirazi () [Corola-publishinghouse/Science/364_a_641]
-
stai, plecare-ai,/ C-acum veniși, duce-te-ai. (Sunt, desigur, acele cuvinte spuse de regulă În gând de către cel care s-a trezit „pe cap” cu un musafir nepoftit sau cu unul venit Într-un moment nepotrivit.) Ochii se Înveselesc și inima rabdă-n sec. (Când nu exigența morală a sinelui impune lucrul acesta, atunci Îl pretinde vârsta Înaintată, când se știe că „există dorință, dar nu mai este putință”.) Nemulțumitului i se ia darul. (Aceasta e soarta celui care
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
cât să glumească următorul proverb: „Cine glumește trebuie să știe și de glumă”.) „Nu e bine să fii atât de glumeț, Încât să devii ridicol.” (Heraclit) Fără vin e greu să primești oaspeți. (Într-adevăr, fără disponibilitatea de a te Înveseli, de a petrece În compania celor care prețuiesc vorbele de duh, casa Îți rămâne „necălcată”.) Este greu celor cu exigențe, cu pretenții prea mari să realizeze distracțiile: „Ne plictisim cu mulți oameni și nu ne amuzăm cu alți câțiva decât
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
până la urmă, „lungul nasului”.) „Mărginit prin natura sa, infinit În dorințe, omul este un zeu căzut care-și amintește de cer.” (A. de Lamartine) Trage nădejde ca spânul de barbă și ca ursul de coadă. Într-adevăr, bătrânului „ochii se Înveselesc și inima rabdă-n sec”; „ochii văd, inima cere, dar e rău când n-ai putere”. Totuși: „Cât e moșul de bătrân, tot dorește măr din sân”.) „Tinerii sunt sclavii viselor; bătrânii, servitorii regretelor.” (H. Allen) Tinerii Înaintea bătrânilor să
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
dă prin cap că poate nu găsești nimic... acolo în groapă... că poate a plecat... pe lumea cealaltă... și cînd colo dai peste... Nu-i glumă! Octav: Nea Socrate, ce-i al tău e-al tău, știi doar să mă-nveselești... Bei o gură de ceva? O votculiță, un whiskyșor? Groparul: Domnule, deși m-am lăsat de băutură, dă-mi o gură... da nu de whisky... mă tem că-i fals... mai bine o votculiță. Octav: Parcă la votculiță nu poți
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
trădării, ai neîmplinirii? De ce, adică, un tînăr broker plin de bani și cu mașină sport n-ar putea fi cu adevărat fericit, de ce adică televiziunea n-ar fi uneori pretext al unei adevărate intersubiectivități, de ce mărcile de produse n-ar Înveseli fațadele altfel triste ale clădirilor? GÎndirea franceză nu poate găsi o limbă nouă pentru a-și traduce prezentul - și suferă pentru că prezentul cultural global reține foarte puțin din propriul bagaj cultural francez: i-a uitat forma, În orice caz. Libelula
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
de inteligență" faptul că "simplifică versul și-i descrețește fruntea." Marin Sorescu parodiază în permanență de la volumul "Singur printre poeți" la volumul "La lilieci". Parodia lui înseamnă de fapt un anumit fel de a privi lumea, cu bunăvoință, cu ironie, înveselindu-se și întristându-se totodată. Așa se explică succesul de public pe care l-a avut poetul și rezervele pe care le-a formulat critica. Al. Piru îl persiflează: "Așa intitulatele poeme din volumul "La lilieci" de Marin Sorescu nu
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
dacă în viitor lirica lui Sorescu are șanse de reușită în partea ei elegiacă, "gravă", cum susține Ion Pop, având în vedere că încercările în acest sens din ultimul volum,"Astfel", sunt foarte slabe. Marin Sorescu cu un ochi se-nveselește și cu celălalt plânge oarecum, ne mărturisește el însuși. Aceasta este partea viabilă a operei lui, este un "sensibil schimonosit",cum spunea G. Călinescu despre Urmuz, și nu-l putem vedea altfel pe Sorescu și-n viitor, decât caricaturizând tragicul
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
pâine deasupra mormântului. Un univers straniu se cuprinde în ciclul "Nostalgii". lată-l eminescian și poate și vlahuțian: Dreptate cu cei ce nu au dreptate/ de-a pururea în veacuri de vecie/ Așa a fost, așa o să mai fie/ Ne-nveselește fața cea mai sumbră/ Nu e pământ câte visăm, morminte,/ și nu minciuna, adevărul minte;/ citim dovada soarelui în umbră". Poezia, în această realitate care descinde din aventură, ca și la Rilke sau ca în poemul "Somnul" lui Lucian Blaga
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
nu mai vorbim de a(și lărgi orizontul. Nici Colegiul Sarah Lawrence și nici măcar starea semi-sălbatică a naturii de pe insula Mount Desert nu o puteau satisface. Avea nevoie de proiecte de scris substanțiale. Vestea eliberării Parisului în august 1944 a înveselit-o, dar a și pertur bat-o Dacă era declarat armistițiul putea călători din nou. S-ar fi putut chiar întoarce în Europa pentru totdeauna. Cum ar lua ea o hotărâre? Una era să pleci în Alpi sau în Marea Egee
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
corecția necesară prin ceea ce a dat în mod nemijlocit, ele dezvoltându-se, în schimb, pe propria lor bază și dobândind, astfel, o realitate subiectivă, căreia îi lipsește un fond obiectiv”. Altfel spus, introvertiții autentici caută mereu solitudinea „pentru a se înveseli în gogoașa de mătase țesută de propriul lor suflet”. Tipic pentru această categorie de oameni care se „încurcă” în propriile lor probleme de conștiință este tânărul Ștefan Gheorghidiu, personaj central al cunoscutului roman psihologic „Ultima noapte de dragoste, întâia noapte
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
patru 95 Fîntîni zidite-aproape-n șir și-ntoarse Cu fața osebit, curgea o apă Cu totul limpede;-nverzeau alături Și-ntinse umede livezi cu țelini 100 Și toporași. Privind mîndrețea asta, Și-un zeu putea să stea uimit în față-i înveselindu-și sufletul și ochii. Homer, Odiseea, Cîntul V, 74-100 Predilecția pentru topos nu se limitează doar la Evul Mediu european. Povestea lui Sindbad, o istorie foarte veche din seria celor O mie și una de nopți, cuprinde cîteva descrieri de
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
în finalul lecturii: „Dacă ați vedea în pădure sau în livadă vreo veveriță, să nu vă luați după ea speriind-o și aruncând cu pietre. Mai bine să-i arătați prietenie, aruncați-i câteva nuci, alune și ea vă va înveseli cu giumbușlucurile pe care le face prin crengile copacilor.” S-au spus ghicitori, iar la ora de educație plastică s-a desenat acest animal îndrăgit. Poezia „Fapte bune”, de Victor Tulbure cere elevilor să ocrotească porumbeii, albinele,furnicile și pisoii
Interdisciplinaritatea - Necesitate obiectivă a învăţământului primar by Rodica Ardeleanu () [Corola-publishinghouse/Science/1234_a_1897]
-
să ignore forțele răului sau să-și învingă teama față de ele. Poemul Sir Gawain and the Green Knight ca exemplu de literatură medievală populară este relevant pentru discuția noastră, deoarece îndeplinește două condiții de bază ale culturii populare: instruiește și înveselește. Interesant este că, pe lângă Sir Gawain, protagonistul poemului, un personaj poate chiar mai incitant este the Green Knight (Cavalerul Verde). Cu excepția jocului decapitării de la începutul poemului, pe care Cavalerul Verde îl propune la curtea Regelui Arthur și în care intră
Efectul de bumerang: eseuri despre cultura populară americană a secolul XX by Adina Ciugureanu [Corola-publishinghouse/Science/1423_a_2665]
-
teologic, precizează că "Via este o plantă a cărei cultură se deosebește de a celor alimentare. Strugurele nu este numai un fruct printre altele, iar vinul nu este o băutură făcută pentru a tăia setea. Efectul său este ambiguu: el înveselește inima, dar poate îngreuia trupul și întuneca mintea. Putem trăi fără vin, putem bea apă, dar, pentru omul biblic, pământul acoperit de curpeni de vie și umbrit de bolte este binecuvântat." "Eu sunt vița, voi sunteți mlădițele. Cel ce rămâne
?ACCEP?IILE VIE?II by Br?ndu?a ? Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/83168_a_84493]
-
oamenii cei mai fericiți din lume.” (35, pp. 169-172 ) * Indignat de acest fapt este și Petru Rezuș, care justifică sarcastic: „Să fim siguri că Mihai Eminescu nu s-ar fi legat prieten cu un om numai pentru că știa să-l înveselească sau pentru că l ducea pe la cele crâșme ale mahalalelor ieșene. Să nu ne închipuim că lui Eminescu îi plăcea să hohotească de râs într-una sau că Ion Creangă era un om lipsit de măsură (...). Omul se acomodase unei anumite
Ion Creangă sau arta de trăi by Ana-Maria Ticu () [Corola-publishinghouse/Science/1209_a_1921]
-
inspiră unui artist și scriitor de o valoare atît de mare cum este Caragiale", încheind cu "să-mi dea voie să nu-l felicit". Un articol avertisment va publica în Epoca (Feriți-vă de Caragiale) și George Ranetti: "Nu vă înveseliți prea mult că a intrat și Caragiale în partidul vostru, că adică mai sunt takiști și la Berlin. Din contră, feri-ți-vă de Caragiale! O adeziune entuziastă, ca aceea pe care o oferă Caragiale d-lui Take Ionescu astăzi
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]