2,985 matches
-
condeiul cu toate degetele și se chinuia în zadar să facă litera "i", începând-o de la dreapta spre stânga. Nu așa! Ține condeiul numai cu trei degete și începe litera de la stânga spre dreapta, o sfătui Adina. Femeia a prins condeiul așa cum o îndemnase învățătoarea dar continuă să repete mișcările de mai înainte. Adina îi luă mâna într-a sa și i-o mișcă pe tăbliță scriind litera de câteva ori. Ai văzut ? Acum fă și dumneata tot așa. Femeia încercă
Lumina Educaţiei by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Science/1635_a_3037]
-
seamănă Ionel, de nu-l trage inima la învățătură! Adina îi prinse din nou mâna și o ajută să facă de mai multe ori litera. O puse apoi să scrie singură și, observând că de data aceasta a deprins mânuirea condeiului, o lăudă: E...Așa! Foarte bine! Să fie al năbădăilor de condei, că e mai greu decât sapa. Știi că mă doare mâna? Școlarul mic învață cu drag, cu tragere de inimă dacă munca de învățare este însoțită de satisfacții
Lumina Educaţiei by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Science/1635_a_3037]
-
din nou mâna și o ajută să facă de mai multe ori litera. O puse apoi să scrie singură și, observând că de data aceasta a deprins mânuirea condeiului, o lăudă: E...Așa! Foarte bine! Să fie al năbădăilor de condei, că e mai greu decât sapa. Știi că mă doare mâna? Școlarul mic învață cu drag, cu tragere de inimă dacă munca de învățare este însoțită de satisfacții, dacă sarcinile școlare ce se dau copilului sunt pe măsura puterilor lui
Lumina Educaţiei by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Science/1635_a_3037]
-
cărți scrise “într-un acces de febră” (III, 204). Pe Valéry, de care fusese contaminat în tinerețe, îl dezavuează. Până la un moment dat, când își înțelege nedreptatea: „Eu, care n-am scris nici măcar un vers, desființez dintr-o trăsătură de condei Cimitirul marin! Ce impostură!” (III, 205). Mai târziu: „Citit ieri cu imensă neplăcere într-o revistă englezească o «execuție» a lui Eliot care seamănă cu cea pe care i-am aplicat-o lui Valéry. E într-adevăr prea comod să
[Corola-publishinghouse/Science/1920_a_3245]
-
și cea intelectuală, Cioran o preferă pe prima: „Zece zile de grădinărit. Oricum, mai bune decât zece de bibliotecă. Între datul cu sapa și cititul prin terfeloage, alegerea mea e făcută. În plus, prefer să mânuiesc o sapă decât un condei” (II, 234). Înțelege chiar că munca fizică e un remediu împotriva anxietății: „Împotriva anxietății sau plictisului există un singur leac: munca manuală. Îmi dau zilnic seama de acest lucru. De aceea o și practic cât mai des cu putință, căci
[Corola-publishinghouse/Science/1920_a_3245]
-
mai 1936 până în mai-iunie 1940, cu subtitlul „Vers-Critică-Proză. Revista generației tinere”, devenit „Revistă provincială”. G. Arabolu este fondator și redactor, iar Mircea Papadopol, redactor. Articolul-program e scris de Al. Talex, care se războiește cu scriitorii ce rămân „simpli mânuitori de condei”, cerându-le să fie „atenți la tot ceea ce înseamnă viață și suflet”, adică la „chemarea contemporană”. Publicația se dorește un for de dezbatere și de promovare a tinerelor talente, aproape fiecare număr conținând laude (exagerate) la adresa câte unuia dintre membrii
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286985_a_288314]
-
pentru severitatea lui, unde director era Anghel Demetriescu; printre profesori - A. I. Odobescu. S-a decis pentru Facultatea de Drept, dar din motive neclare - poate furat de deliciile boemei - rămâne cu studiile juridice neterminate. Între timp se afirmase ca om de condei, în 1911 fiind cooptat în Societatea Scriitorilor Români. Mobilizat într-un batalion de jandarmi pedeștri, va compărea în fața Curții Marțiale (1913-1914) pentru insulte aduse ofițerimii, alegându-se cu o condamnare. Peste numai cinci ani, în 1919, va suporta un alt
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287704_a_289033]
-
culturale: traduceri în limba română, elaborarea unui dicționar și a unei gramatici. Prin 1823 i s-ar fi încredințat o misiune politică în Italia, la Pisa. V. a fost și el poet, dar, cu deosebită modestie, considerându-se „slab în condei și în idei”, a vegheat asupra nepotului său, Iancu Văcărescu, a strâns și a transcris cu pietate manuscrisele Văcăreștilor. Urmând menirea neamului său, este permanent preocupat să țină trează pasiunea nepotului pentru literatură. Cu Iancu întreține un schimb de scrisori
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290401_a_291730]
-
1996. Printed in ROMANIA Chatterton MIHAI A. STROE Thomas Chatterton Universul magic INSTITUTUL EUROPEAN 2015 "Plămada Sufletului meu este făcută-n așa fel Încît e prea măreață pentru-un Negoț avar servil: Cînd delirînd într-a Cernelii Nebunie Prind de Condei și public tot ce-mi vine". Thomas Chatterton Cuprins Preambul / 11 Poetul-băiat din Bristol / 14 Țara fermecată și cheile spre regatul poeziei / 27 Ideea fraudei, geniul, suicidul / 35 Portretul unui artist în derivă / 42 În drum sigur spre Hollywood... / 56
[Corola-publishinghouse/Science/84941_a_85726]
-
citească publicații medicale pe care le împrumuta de la Barrett (se pare că Chatterton dorise să studieze medicina, în emulație după modelul lui Barrett, care era felcer și anticar; Wilson 1869: 290). Văzînd că la Londra nu își putea cîștiga cu condeiul cele necesare vieții, disperarea l-a împins la această soluție - lucrul ca felcer la bordul unei nave cu destinația Africa (această idee se poate să îi fi venit citind rapoartele asupra negoțului cu sclavi africani care pe atunci devenea tot
[Corola-publishinghouse/Science/84941_a_85726]
-
precum mașinăria unui orologiu, tot astfel psihicul este și el aidoma unui mecanism de ceasornic.] "Plămada Sufletului meu este făcută-n așa fel Încît e prea măreață pentru-un Negoț avar servil: Cînd delirînd într-a Cernelii Nebunie Prind de Condei și public tot ce-mi vine". Elegy, on the death of Mr. John Tandey, Senr. / Elegie, la moartea dlui John Tandey, Sen. - "Lira ce dizolvă sufletul"; "Sumbra-întunecime de la Miezul Nopții". The Shepherds / Păstorii - "Pînza de păianjen din Creierul unui Poet
[Corola-publishinghouse/Science/84941_a_85726]
-
ca punct de plecare „Constituțiunea noastră” și principiul „egalității tuturor înaintea legii, democrația în sensul cel adevărat al cuvântului”. Pentru a nu transforma școala într-o fabrică „care a creat și creează pe fiecare zi un fel de proletariat al condeiului, o adevărată plagă socială”, noua concepție organizatorică și-a propus „ca instrucțiunea publică să îndrepteze forțele vii ale națiunii către ocupațiunile așa de bogate și așa de necesare în organizarea societăților moderne, ale industriei și comerțului”. Să orienteze tineretul spre
[Corola-publishinghouse/Science/1948_a_3273]
-
parșivi, dar ei sunt reprezentanți ai acestei categorii politice. Al doilea nivel ar fi cel al colaboratorilor activi cu regimul. Mă gândesc la cei care, fără a crede, precum cei din prima categorie, În idealurile fluturate de regim, Își pun condeiul În slujba acestuia, Își oferă serviciile din oportunism sau poate din lașitate, sau lichelism. Ei devin niște colaboratori voluntari, care exploatează situația pentru a dobândi avantaje, putere etc. Corneliu Vadim Tudor este un bun exemplu În acest sens. O a
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
întinderi de timp. Lumea veche se prăbușește, dispare, moare, și odată cu ea filosofia păgână: o mare parte a acesteia nu va traversa secolele din rațiuni care nu țin întotdeauna de voința deliberată a oamenilor de a anula dintro trăsătură de condei patrimoniul antichității grecești și romane. Desigur, oamenii ard biblioteci, incendiază, jefuiesc, asasinează semeni de-ai lor dintre unii sunt cărturari, dar timpul contribuie și el la ștergerea urmelor acestei civilizații devenite un câmp de ruine. în acest context, cărțile filosofilor
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
Lucrețiu... 11 A te împrieteni cu propria-ți persoană. La sfârșitul banchetului, Eusebiu oferă fiecăruia câte un cadou. Plăcerea de a oferi, plăcerea de a da, plăcerea de a primi. Patru cărți, două ceasuri, o lampă și un penar cu condeie de trestie de Memphis, iată pachetele. Bineînțeles, toți își manifestă bucuria la ideea de a primi un dar. însă Erasmus, răutăcios, ironic, profită de acest dar pentru a induce și a solicita un contra-dar creștin: el dorește să dezvolte la
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
teritoriul Țării Sfinte 3. Natura materialului pe care se scria determina și tipul instrumentului cu care se scria: cu cât era mai dur materialul, cu atât instrumentul de scris trebuia să fie mai puternic. Ieremia 17,1 vorbește despre un condei de fier, iar psalmistul își compară limba cu o „trestie de scriitor ce scrie iscusit” (Ps. 44, 2). Cel mai cunoscut instrument de scris, un fel de stilus, era folosit la scrierea cu cerneală. Se cunosc două tipuri de cerneală
[Corola-publishinghouse/Science/2096_a_3421]
-
naratorul și producătorul textului. De fapt, această diferențiere necesară între enunțător și producătorul textului este și ea insuficientă, după cum ne arată lipsa de precizie specifică noțiunii de "autor", noțiune rămasă echivocă: ea va trimite fie la persoana care a ținut condeiul, care a scris opera, fie la personajul care se consideră responsabil pentru această operă, care își pune numele pe ea (fie el și un pseudonim), care o prezintă publicului. Aceste două accepțiuni au în comun faptul că înscriu subiectul în
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/980_a_2488]
-
Povestirea doftorului identificăm un model de virtute, dar și imaginea unei victime a prejudecăților epocii, Virginia. Ca și în alte situații, nu avem de-a face cu o creație originală, ci cu o preluare, dar care se metamorfozează original în condeiul scriitorului englez. Povestirea apare la Tit Liviu în De la întemeierea Romei, însă Chaucer a cunoscut-o din Le Roman de la Rose, operă medievală pe care a tradus-o, pentru prima oară, în limba engleză. Virginia, fiica unui mare demnitar roman
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3076]
-
numai-n găurele/ Lucrată jur în jurul gâtului,/ și guleraș ca pana corbului./ La scufa albă își lega cordele/ Aidoma cu gulerul și ele,/ Iar sus pe frunte-și înnoda maramă./ și-avea o uitătură...mamă, mamă.../ Sprâncenele subțiri, ca din condei,/ și negre, tot la fel cu ochii ei./ Mai mândră arăta la-nfățișare/ Decât un pui de păr când dă în floare,/ Mai gingașă ca lâna unei miele.../ La brâu ține un săculeț de piele/ Cu bumbi gălbui și ghinde
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3076]
-
fiindcă îi domină și își impun autoritatea în orice situație. Atitudinea negativă, declarativ misogină a lui Boccaccio, vis-à-vis de personajul feminin, apare în Il Corbaccio 1024. Această lucrare, de dimensiuni reduse, atât de sarcastică, este un gest neașteptat venit din condeiul celui care scrisese Decameronul, unde, în cele o sută de povestiri, a dat dovadă de echilibru și de amuzament benign la adresa slăbiciunilor firii umane. Textul poate fi înțeles mai bine ca o remedia amoris, un fel de rămas bun literar
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3076]
-
prin forța lucrurilor, inițiativa scriitorului este redusă, totuși Varlaam reușește, în unele locuri, să fie orginal. Varlaam e influențat de limba cărților bisericești din secolul al XVI-lea, tipărite în Țara Românească. Dar Varlaam a fost un mânuitor iscusit al condeiului și a dat un accent personal limbii greoaie a modelelor sale. El a turnat în tiparele tradiționale limba sa maternă de prin părțile Putnei: de aceea limba Cazaniei, deși artificială, redă totuși în oarecare măsură limba moldovenească vorbită în prima
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290433_a_291762]
-
de benzen. Pentru a fi creator individul trebuie, în primă fază, să-și inhibe gândirea logică și să se lase purtat de valul imaginației. Rudyard Kipling (1937-1985) spunea, pe un ton mistic, de un „daemon” care își are sălaș în condeiul scriitorului. A. Einstein a povestit că a descoperit teoria relativității imaginându-se călătorind pe o rază de lumină. Imaginația este un factor foarte important în creativitate, unii autori punând-o pe primul loc între factorii creativi. Th. Ribot și J.
Creativitate : fundamente, secrete şi strategii by Georgel Paicu () [Corola-publishinghouse/Science/690_a_1152]
-
și răspândirea și consolidarea unei stări de spirit antiliterare. S-a observat faptul că autenticitatea constituie o formă modernă de antiliteratură iar în acest sens Sartre afirmă: "Să nu te încrezi în literatură. Trebuie să scrii cum îți vine sub condei, fără să cauți cuvintele"101. Invitație pe care, de altfel, o regăsim în Patul lui Procust sub forma " Luând tocul în mână, în fața unui caiet și fiind sinceră cu dumneata însăți, până la confesiune"102. Autenticitatea se confundă însă de multe
[Corola-publishinghouse/Science/1448_a_2746]
-
strada copilăriei, Strada Armenească (rebotezată, în epoca evocată, „I. V. Stalin”), a cărei „anatomie”autorul și-a propus s-o reconstituie. Portretele „riveranilor” sunt fixate cu umor, uneori cu blândă maliție, dar și cu o caldă compasiune, aparent din fuga condeiului, de fapt cu percutantă pregnanță. Galeria de personaje e pestriță și pitorească (inclusiv onomastic: Mardirosian, avocatul Zadic, generalul Macoviță, inginerul Riksakievici, domnul Goilav și doamna Repsimé, cizmarul de lux Botezatu, sărmanul Naftuli Blecher, lucrător la fabrica Filderman ș.a.). „Semnele epocii
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287362_a_288691]
-
a secolului al XVII-lea francez. Din acest punct de vedere, nu este surprinzătoare promovarea tipului de artist-meșteșugar, truditor pentru care "osteneala și răbdarea pot orce a dobândi" și nici raportarea la Boileau ca la un model: "De pământ trântesc condeiul, meseria o urăsc, / Și să nu-l mai iau în viață eu mă jur și hotărăsc. / Dar precum Boileau zice: un astâmpăr nențeles / nencetat se-mpotrivește hotărârei ce-am ales." De notat utilizarea termenului de meserie asociat tribulațiilor creatorului, termen
[Corola-publishinghouse/Science/1558_a_2856]