2,172 matches
-
Mănăstirea Cozia. Oricum, în această vreme, profesorul de limba română, Nicolae Vasiliu m-a onorat citindu-mi personal o compoziție, după care a adăugat, înaintea întregii clase, că voi deveni un remarcabil scriitor. Trebuie să recunosc că aceste aprecieri mă consolau pentru multele insuccese școlare. I.C.: Dar prima dvs. operă literară propriu-zisă? Cum s-a născut? P.Ch.: Îmi pare semnificativ că prima chemare literară de oarecare importanță - desigur nu într-atîta încît să merite tipărirea, dezvăluirea ei - se leagă de prezența, în
Pavel Chihaia - Dacă aș fi ascultat de comuniști, nu mai eram eu, eram un altul" by Ileana Corbea () [Corola-journal/Journalistic/17164_a_18489]
-
despre Enescu și despre Bartok, despre Telonius Monck, despre George Gershwin și Duke Ellington, despre Richard Orshanitzky, acest muzician de geniu al pianului, al jazz-ului, de la noi, muzician de a cărui despărțire, iată, după decenii, nu reușim a ne consola. Ne consolează cu o undă de nostalgie Körössy însuși cel care, la capătul unui impresionant excurs pianistic, a mărturisit cu modestie, mulțumind publicului: "am încercat... trebuie să mai studiez". Căci Körössy definește în continuare spiritul cel liber al unei comunicări
Iancsi Körössy la București by Dumitru Avakian () [Corola-journal/Journalistic/15701_a_17026]
-
și despre Bartok, despre Telonius Monck, despre George Gershwin și Duke Ellington, despre Richard Orshanitzky, acest muzician de geniu al pianului, al jazz-ului, de la noi, muzician de a cărui despărțire, iată, după decenii, nu reușim a ne consola. Ne consolează cu o undă de nostalgie Körössy însuși cel care, la capătul unui impresionant excurs pianistic, a mărturisit cu modestie, mulțumind publicului: "am încercat... trebuie să mai studiez". Căci Körössy definește în continuare spiritul cel liber al unei comunicări coerente și
Iancsi Körössy la București by Dumitru Avakian () [Corola-journal/Journalistic/15701_a_17026]
-
cu viața în față la cel de matur deziluzionat, cu privirea îndreptată tot mai des spre opțiunile greșite ale trecutului". Viața i se pare a se derula după tipicul unui cinovnic din clasicii ruși, mișcată de un automatism birocratic, vag consolată de reflexele unor neverosimile speranțe. Avînturile, tot mai puține, apar jugulate nu numai de rigiditățile unui program, ci și de obstacole lăuntrice, de neînlăturat, enigmatice precum orice fatalitate: "Ajungi în biroul în care va trebui să stai pînă la ora
Fondul existențial by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/8048_a_9373]
-
Și acolo va pleca, fără știrea părinților. Tatăl, Stefan, va trimite câțiva războinici după el. Dar prea târziu. Rastko s-a călugărit, primind numele de Sava. Părinții s-au obișnuit cu greu cu această idee, însă până la urmă s-au consolat spunându-și că a fost dorința lui Dumnezeu. Jupanul a început să-i trimită bani, pe care Sava îi împărțea mănăstirilor și sihaștrilor. A adoptat un stil de viață extrem de dur. Umbla desculț și vara și iarna, se hrănea cu
Agenda2004-51-04-d () [Corola-journal/Journalistic/283173_a_284502]
-
avem de-a face doar cu o variantă provizorie, un substitut temporar cu care să ne alinam curiozitatea și ignoranța până când se va găsi un traducător de daneză cunoscător totodată și al filozofiei lui Kierkegaard; pe de altă parte, săntem consolați cu argumente de tipul "Kierkegaard cunoștea perfect limba germană", "Kierkegaard a fost influențat de romantismul literar german și de filozofia clasică germană". Necesitatea dublată de legitimitate creează, cumva, impresia unei anumite urgente, a unei presiuni care se cerea rezolvată. Astfel
Traduttore tradittore ... by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/17474_a_18799]
-
Nu va fi altă dată».// Dacă n-ar fi durerea asta îngrozitoare/ Aș accepta senin, mioritic,/ Chiar și figura asta de schingiuit.// Lumea e sinceră,/ Lumea suferă pentru mine./ «Curaj»/ Aud din toate părțile/ Și eu ce pot face?/ Îi consolez pe toți, cum pot,/ Numai mie nu știu ce să-mi mai spun,/ Cînd rămîn singur.” Tăcerea de la final, a suferindului rămas singur, distonează semnificativ cu agitația verbală și comportamentală a vizitatorilor impresionați de boala lui. Aceștia țipă, blestemă, se răstesc, își
Zona lirică by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/2715_a_4040]
-
cînd poetul m-a văzut fără cioc, m-a întrebat ce făcusem cu el; încurcat, i l-am întins într- un săculeț alb, dăruit de Gabriellino. Dezlegînd săculețul și văzînd conținutul, a rîs cu poftă. Atunci a ținut să mă consoleze pentru chelia mea precoce la care - din păcate - nu puteam renunța nici măcar în onoarea cheliei lui. - Numai calviția totală lasă să se vadă noblețea desăvîrșită a unui cap. Dumneavoastră și cu mine n-avem de ce să ne temem de ea
Umberto Saba - Domnul în alb imaculat by Doina Condrea Derer () [Corola-journal/Journalistic/2490_a_3815]
-
duh. Wittgenstein e un mistic fără preocupă ri religioase: nu se regăsește în nici o ecclesia, nu are putința credinței, nu înțelege virtuțile rugăciunii, vede în dogme niște absurdități tautologice, nu speră la mîntuire și mai ales nu caută a se consola în marginea dereglării de care suferă. Mai mult, excesul de durere morală îi provoacă un paroxism intelectual de ordin lucid, pentru filosof neavînd importanță decît acele clipe cînd atenția îi este distrasă de la propriul chin. Iar singurul care îl poate
Logica cu virtuți etice by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/3856_a_5181]
-
din sate fără școală care parcurg kilometri pe jos, zi de zi, vară, iarnă, prin pustietăți, mai des pe întuneric decât pe lumină, ca să fie prezenți la ora opt dimineața în bancă. Că asemenea lucruri erau obișnuite odinioară nu ne consolează de repetarea lor în prezent. Tatăl meu, ca și Marin Preda, o generație mai târziu, a putut urma Școala Normală numai grație unui învățător de țară care l-a meditat, gratis, firește, o vară întreagă, și l-a dus cu
Drumul către școală by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/3001_a_4326]
-
venea să creadă că ofițerii lui, în care turnase lecții de tactică și stragie și la regiment, și la cîrciumă puteau fi atît de naivi. Cîinele Roșu făcea din ei ce voia de cînd se proclamase șeful statului. Nu-l consola deloc că, din cîte auzise, generali cu experiență erau convinși că Antonescu era salvatorul României. Poate că totuși era și nu-și dădea el seama. Dar tu, militar de carieră, să nu simți măcar că te așteaptă frontul, dacă nu te
Apții și dezertorii by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/7674_a_8999]
-
medic în Manhattan, ești la fel de respectat. El, mereu cu capul bubuind de idei, trist că unor oameni la care a ținut, în care a crezut, care l-au format, acum nu le mai pasă de existența lui. Încerc să-l consolez: nu i se rezervă lui acest tratament. Aleg din bibliotecă Aripa secretă a Marianei Marin. Dedicația, referitoare la un „calvar editorial”, lămurește cum a resimțit poeta soluția găsită de Mugur pentru ca volumul să poată apărea, soluția cu Anna Frank. E
însemnări by Livius Ciocarlie () [Corola-journal/Journalistic/3875_a_5200]
-
fanteziste sau chiar fantasmagorice, au încă un merit cert, în afara celor pe care le-am pomenit mai sus. Ele sunt o încercare de a antrena prin contract imaginația românilor. Încît cei care le vor credita la alegeri se vor putea consola după aceea că timp de cîteva luni au trăit fericiți în România tuturor posibilităților împlinite pe hîrtie.
Marea licitație virtuală by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/8275_a_9600]
-
titlul unui spiritual articol din pagina 6. Tot acolo: Cagula martorului adevăr grăiește. La pagina 7: Radu Beligan - într-un rol care-i vine ca turnat: unde accentul nu cade pe rol, ci pe turnat: Fostul prefect Tarău va fi consolat cu un Consulat. La pagina 10: Rîde și nu cerceta. Și, pentru că tot am ajuns la pagina 14, dăm peste o scurtă replică a dlui Ștefan Agopian care se declară "perfect de acord" cu dl C.T.P. în replica dată directorului
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/15184_a_16509]
-
am sta să judecăm după eșecurile și rateurile monumentale ale "clasei politice", după nivelul ei de cultură (politică, și nu numai), răspunsul ar fi de-a dreptul întristător. Dar - sus inimile! Să privim lucrurile puțin mai altfel și să ne consolăm: se cunoaște că, în marea ei majoritate, clasa politică ignoră cu nonșalanță lectura 22-ului, iar astfel incultura ei își găsește o limpede explicație. Așa să fie oare? Nu cred! Ar fi prea comod: revista 22 ca participantă numai la
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/17344_a_18669]
-
aproximativ 20 de scurtmetraje, unele extrem de ieftin, pe 16mm, alb-negru. Camera pe care mi-o puteam permite era nu la a doua, ci la a treia mână. Cu ea puteam filma doar bucăți de câte opt secunde, așa că m-am consolat cu teoria lui Eisenstein despre montaj, și el montând cadre foarte scurte, prin intermediul cărora a îmbogățit limbajul cinematografic. De altfel și teoria lui avea la bază necesități practice. Scurtmetrajele mele au fost influențate de structuralism, aveau mult de-a face
Regizorul- vedetă de la "Anonimul" by Alexandra Olivotto () [Corola-journal/Journalistic/11391_a_12716]
-
se pricepe. El este prost consiliat și vrea acum o reformă împotriva profesorilor. O astfel de reformă nu a reușit nicăieri, iar un om câtuși de puțin cultivat sau măcar cu scaun la cap nici nu o mai încearcă. Ne consolăm deocamdată cu observația unui cititor: escrocheria este însușirea unor semeni, dar Traian Băsescu abuzează de ea“, susține Andrei Marga. Citește și:
Andrei Marga: Băsescu şi-a trimis odrasla agramată în Parlamentul European şi acum vorbeşte despre nepotism () [Corola-journal/Journalistic/49308_a_50633]
-
țin loc de alibi cultural. Am să-l păstrez pe altminteri genialul Pynchon în carantină, până voi găsi cele câteva săptămâni libere pe care sunt obligat să i le consacru în exclusivitate. Până atunci, știu cu ce am să mă consolez: cu ultimul roman al lui Michael Ondaatje, "Divisadero", cu o carte amânată și ea de vreo doi ani, "Europe Central", a lui William T. Vollmann (acesta, probabil cel mai viguros urmaș al lui Pynchon), cu ultimul (de fapt, primul) Truman
Cartea la morman by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/9487_a_10812]
-
că o țară întreagă și o parte dintre vecinii noștri din Bulgaria, Ungaria și Republica Moldova s-au strîmbat văzînd că uriașul premiu se duce în buzunarul cuiva, după nu știu cîte săptămîni de așteptare. Fiindcă, vorba cuiva, nimic nu-i consolează mai mult pe cei care pierd decît să vadă că nimeni nu cîștigă. Un expert literar al hazardului de la ruletă, Dostoievski, a lăsat pagini extraordinare în micul său roman Jucătorul despre psihologia vicioșilor norocului. O psihologie pe care Feodor Mihailovici
Marele câștig by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/9320_a_10645]
-
de spermă. E foarte probabil, deci ca la momentul actual să aibă, împrăștiați nu se știe pe unde, mai mulți copii. Obligațiile contractuale îi interzic însă să se intereseze de soarta acestora. (Consecințele oricărei indiscreții fiind incalculabile). Încă burlac și consolându-se să aibă doar legături accidentale și pasagere, Thomas capătă dintr-odată un soi de reflex patern. La mijloc e și o anume responsabilitate, desigur (atâta câtă poate îngădui simpla filiație celulară), dar în primul rând e vorba o curiozitate
Specificul național by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/4383_a_5708]
-
potaie a nimănui, își caută un stăpân, îl găsește, apoi îl părăsește, dus (ca și Bajnorică, prietenul lui) de soarta sa călătoare. Ceilalți oameni, îngroziți să rămână singuri, se strâng mereu laolaltă, se ascultă, se ajută, se sprijină și se consolează reciproc. În schimb, Mite nu reușește să se lege pentru totdeauna de ceva sau de cineva. Amușină, ca un câine mare, mușcă sau schelălăie pe drumurile vieții, privește uneori cu ochi injectați, de dulău turbat, ori se gudură pe lângă o
Viață de câine by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/9541_a_10866]
-
pare, nici ceilalți condamnați în "Dosarul transferurilor" nu se simt prea bine după gratii. George Copos este deprimat și ar plânge tot timpul, Mihai Stoica a cerut izolarea din cauza unor amenințări venite din partea altor deținuți, iar Gică Popescu s-a consolat cu ideea că nu va fi grațiat de președintele Traian Băsescu. Jean Pădureanu a făcut cerere de întrerupere a pedepsei din cauza situației sale medicale, dar și a vârstei înaintate. Totodată, închisoarea nu este și singura problemă a greilor din fotbal
Borcea și frații Becali, internați de urgență în Spitalul Penitenciar Poarta Albă by Crişan Andreescu () [Corola-journal/Journalistic/41317_a_42642]
-
și încearcă să se disculpe aducând în sprijin referințe din partea prietenilor din străinătate și a unor foști camarazi de diplomație, dar zarurile sunt aruncate: după întâmplarea nefericită cu Madridul iese, practic, și din activitatea politică, și din viața publică. Se consolează și ține în mai multe orașe din țară conferința cu titlul O țară care renaște, Spania, pe care, ulterior, o tipărește în volum. Nu se află la prima experiență editorială: I.Th. Florescu se îndeletnicește cu scrisul încă din tinerețe. La
I.L. Caragiale: de la literatură la istorie și retur by Gelu Negrea () [Corola-journal/Journalistic/3760_a_5085]
-
drumul lacrimilor acumulate în ultima vreme, dar nu voia să o întristeze și mai mult pe mama ei, așa că a continuat să se stăpânească. Când peronul a început să dispară din raza ei vizuală, tatăl meu a încercat să o consoleze. I-a spus că trebuia să fie puternică și că în calitatea ei de tânăr "ucenic revoluționar", trebuia să "traverseze cele cinci trecători din munți" - ceea ce însemna să adopte o cu totul nouă atitudine față de familie, profesiune, dragoste, stil de
Lebedele sălbatice by Jung Chang () [Corola-journal/Journalistic/7773_a_9098]
-
apoftegmatică: „La orice vîrstă ești uneori prea tînăr” (Lampagiii). Apar cîteva consecințe deloc lipsite de importanță ale acestui „mariaj de conveniență” care e bătrînețea. Mai întîi un statut privilegiat al amintirii. Amintirea e un soi de imaginar afectiv menit a consola decepția declinului (prezentă măcar în subsidiar). Domiciliată acum în Israel, medic oftalmolog de internațional renume, Riri Sylvia Manor își prefiră în memorie episoadele unei adolescențe bucureștene. E aici o nostalgie tulburător poetică a versului față cu realul mistuit, trecut în
O poetă din Israel by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/3186_a_4511]