1,636 matches
-
nu va fi nicicum terminat până când izvorul în care s-a preschimbat sufletul lui Ustin nu va fi complet izolat de Câmpie, într-un edificiu care să poată fi văzut și de cei mai îndepărtați dintre frații care preferau să cutreiere întinderile ierboase în loc să se alăture lucrării Domnului. Deși inima ți se cutremură, știi că necredincioșii vor trebui opriți să bea apă din izvor... De vreme ce nu îl recunosc pe Ustin și nici lucrarea voastră. Te vei opune și, la nevoie, vei
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
de fiecare dată când conversația cu împăratul lâncezea, îi plăcea să exploreze, pe cât de delicat putea, mintea ei. Era o ființă blândă, care suferea fantastic de dorul unui bărbat. Știa că și ea poate, într-o anumită măsură, să-i cutreiere gândurile, și nu dorea să ofere nimănui un asemenea avantaj asupra lui, nici măcar ei, deși știa că, dacă ar fi aflat ceva cu adevărat periculos, nu l-ar fi trădat niciodată. Încercă să-și golească mintea de orice gând, umplînd-o
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
să se descurce pe alte căi. Și cum Mos nu era un campion al imaginației, și-a tras boneta pe ochi, și-a învăluit mai bine în jurul corpului o pelerină cumpărată de la o tarabă de vechituri și a început să cutreiere prin oraș. Soldatul s-a convins curând că pe Terra funcționa încă proverbul acela care spune că atunci când mergi pe stradă și crezi că ești văzut de toată lumea, de fapt, nimeni nu are ochi pentru tine. A căpătat destul de repede
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
o să se lupte. Vor vrea să știe de ce facem ceea ce cred ei că facem. Astăzi nu o să se verse sânge. Ceva mai liniștiți, tovarășii lui Xtyn se concentrară asupra viziunii gigantice a preotului lor. Tânărul își folosi mintea pentru a cutreiera prin viziunea corpului său și pentru a se asigura că toți au înțeles ce au de făcut. Vizita asta îi făcu bine și lui. De viziunea mantiei se ocupau câțiva bărbați destoinici. Era puțin probabil ca forța minții lor, țesătura
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
cuprind mintea unui semen încercînd să-mi imaginez că e o peșteră imensă, ea îmi apare la fel. Nu poți ajunge Făurar fără să te descurci perfect în mai bine de o mie de astfel de caverne. O dată ajuns înăuntru, cutreier încăperile și elimin un morman de pietre, eliberez o încăpere în care s-a prăbușit tavanul, uneori refac o cameră în întregime, alteori astup fisuri... Nu pot spune exact ce se întîmplă cu adevărat în creierul oamenilor, dar mie mi-
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
Intrase din nou în mintea celeilalte și se convinsese încă o dată. Era în fața celui mai mare mister pe care îl văzuse vreodată. Pradă unei furii atotstăpînitoare, Alaana se întinse pe pat și, grație puterii extraordinare a minții ei, începu să cutreiere Kyrallul. Era ca și cum s-ar fi plimbat noaptea printr-o pajiște plină cu licurici, fiecare luminiță fiind o conștiință. Cea a lui Xtyn strălucea de departe cel mai tare și Alaana se hotărî să caute în jurul ei. Deosebi și licărul
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
timp să modeleze exact mintea cuiva. Îi povestise despre anii lungi în care, deznădăjduită că nu-l putea iubi omenește pe Rim, hoinărise prin mintea lui, care-i devenise la fel de familiară ca și o clădire imensă pe care ar fi cutreierat-o fără încetare. Puțin lipsise însă ca asemănarea izbitoare dintre mintea Oksanei și cea a lui Rim să treacă neobservate. Alaana simți o căldură pe care o cunoștea bine și se grăbi să se retragă din mintea bătrânului Maestru înainte
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
că nimeni nu avea să mai moară pentru că nu se putea lupta în rand. - La ce te gîndești? șopti Alaana care se așezase lângă el pe nesimțite. - Obișnuiai să știi la ce mă gândesc. - Asta pe vremea când gândurile tale cutreierau o minte care arăta precum un castel luminos. - Și acum? - Mi-e teamă să pătrund între talazurile din mintea ta, zise încetișor Alaana. Xtyn zâmbi trist. - La Zerri mă gândesc. Cât de puțin i-a lipsit să vadă cu ochii
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
pe lângă care șerpuia un drumeag bătătorit. Un loc izolat, așadar, înconjurat amenințător de munții Jura, ale căror coaste, îmbrăcate în desișuri de conifere și mesteceni, coborau în vale aici în pante line, mai încolo povârnite, abrupte și neliniștitoare. în cerul cutreierat de vânturi al Sapaudiei, nori mari se vălătuceau continuu, încet și maiestuos, deasupra acelei văi uitate de lume. Aerul era curat, adesea rece, chiar și în lunile de vară. întinderea domoală acoperită de iarbă oferea pășune pentru o mică turmă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
se bălăcesc în opulență, dar în mod sigur stau mult mai bine decât noi, de asta pot să te asigur. De altfel, trebuie să te gândești că, pentru fiecare zece războinici pe care-i vezi acolo, cel puțin doi războinici cutreieră câmpurile și satele, chiar la multe mile distanță, în căutare de resurse, iar alții pasc animalele. Printre altele, o bună parte din ce vezi în îngrăditurile acelea aparținea țăranilor care s-au refugiat chiar aici, în mare grabă, lăsând animalele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
o insulă pe Rin, în schimbul serviciilor militare pe care le făceau imperiului atunci când acesta îi chema la luptă ca aliați. Bagauzi — nume dat, în vremea Imperiului Roman, unor bande înarmate formate din briganzi, soldați dezertori sau țărani fără pământ, care cutreierau, între secolele al II-lea și al IV-lea, partea de nord-est a Galiei în. trad.ă. Alobrogi — populație celtică din Galia, așezată între Rhon și Lacul Geneva, într-o zonă care mai târziu s-a împărțit în regiunile cunoscute
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
unele locuri, între sat și pădure, vii și livezi. Casa noastră, lângă clădirea școlii, ceva mai la deal, biserica și pe urmă pădurea, locuri de paradis pentru jocurile copilăriei și pentru asta, se vede, nu am rezistat ispitei de a cutreiera în lung și în lat acele neuitate și frumoase alcătuiri ale lui Dumnezeu. La școală am fost dat înainte de a fi împlinit șapte ani, însă școala mea erau dealurile și pădurea. După câteva luni de încercare, am fost luat de la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1449_a_2747]
-
și în atelier câte cinci, șase elevi, fetele aveau atelier separat. Cu intrarea mea în școală, după un an, au început să se arate prefaceri de care profesorii și îndeosebi directorul erau nemulțumiți. Pe lângă obișnuitele studii, după antic, în timpul liber, cutreieram împrejurimile Iașului și tot ce lucram era dus la școală, discutat de colegi, și colegii, unul câte unul, tot mai mult, prindeau drag de lucru în plin aer și tot mai scăzută era influența profesorilor asupra noastră. Mai cu seamă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1449_a_2747]
-
înțelegere. Așa se poate explica regularitatea și rapiditatea cu care se făcea și mai înainte de 1834, schimbul de corespondențe particulare între Fălticeni, capitală și alte orașe. Scrisorile particulare sau comisioanele circulau și prin mijlocirea călătorilor, mai ales a negustorilor care cutreierau drumurile, în interesul afacerilor. La fel se realiza schimbul de corespondență între persoanele particulare din Moldova și cele din Țara Românească sau din alte țări. O scrisoare din București, datată 16 iulie 1826, adresată fraților Focșăneanu din Fălticeni, a fost
Poşta şi telecomunicaţiile în zona Fălticenilor : (1780-2000) by Dumitru Neculăeasa () [Corola-publishinghouse/Administrative/91562_a_93226]
-
desăvîrșire oamenii și vitele, 14. chiar de ar fi în mijlocul ei acești trei oameni: Noe, Daniel și Iov, ei nu și-ar mîntui decît sufletul lor prin neprihănirea lor, zice Domnul, Dumnezeu." 15. "Dacă aș lăsa ca țara să fie cutreierată de fiare sălbatice, care ar lăsa-o fără popor, dacă ar ajunge un pustiu pe unde n-ar mai putea trece nimeni, din pricina acestor fiare, 16. și ar fi în mijlocul ei acești trei oameni, pe viața Mea, zice Domnul Dumnezeu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85085_a_85872]
-
luni îi va îngropa casa lui Israel, ca să curățe țara. 13. Tot poporul țării îi va îngropa și i se va duce vestea, în ziua cînd voi fi proslăvit, zice Domnul Dumnezeu." 14. Apoi vor alege niște oameni care vor cutreiera neîncetat țara, și care vor îngropa trupurile rămase pe fața pămîntului, ca să curățe țara; după șapte luni vor începe să cerceteze. 15. Cei ce vor străbate țara, o vor cutreiera, și cînd unul din ei va vedea oasele unui om
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85085_a_85872]
-
Domnul Dumnezeu." 14. Apoi vor alege niște oameni care vor cutreiera neîncetat țara, și care vor îngropa trupurile rămase pe fața pămîntului, ca să curățe țara; după șapte luni vor începe să cerceteze. 15. Cei ce vor străbate țara, o vor cutreiera, și cînd unul din ei va vedea oasele unui om, va pune un semn lîngă el, pînă îl vor îngropa groparii în "Valea mulțimii lui Gog." 16. Tot acolo va mai fi și o cetate numită Hamona (Mulțime). Așa vor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85085_a_85872]
-
1870 într-un mod oribil și cu precauțiunea viclenește zâmbitoare cumcă n-are să fie recunoscută. Odată... în timpi mari... în anul 1870 trăia în România un scriitor care se ocupa, din principiu și meserie, cu chir Gocovei, întunecoasă bufniță ce cutreiera tribunalele României, care, -n loc de "cocoveau! " îngîna, încet și printre dinți, vorba: "Considerînd!... Acest autor de caraghiozlîcuri, moldovenește: de mascarale, s-apucă-ntr-o bună dimineață, sau într-o bună seară, sau într-una din zile (căci două nu i-or fi
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
bătut cineva. Avusese iar visul ăla, așa încercam să-mi explic purtarea ei de neînțeles, visul pe care îl povestise o dată și care revenea mereu când sta atât de țeapănă și cu spatele încordat, o siluetă suplă, adolescentină. Și mama cutreiera pe străzi odinioară înțesate de lume și viață, dar care acum se întindeau în fața ei goale și triste pentru că oamenii îi urmaseră pe aceia care împărțeau comenzi și dădeau ordine și își asumaseră misiunea să facă țara praf și pulbere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
și pagină oferea mai curând o diversiune decât o cheie. Eroul transfigurării poartă numele Marcel, ca un truc... Umpleam caiete cu deziluzii versificate și trimiteam unui confident de departe periodice rapoarte despre țara imaginară a cărților și cuvintelor prin care cutreieram. „Dublul” care ținuse strâns la piept, În 1945, la 9 ani, coperta volumului de basme românești avea să mă acapareze, din nou, după 20 de ani. Eram și nu eram inginerul „proiectant principal” din Atelierul Hidro I al Institutului de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
oriunde care nu voia să devină „supra-om” sau „om nou”, ci să rămână om, pur și simplu. Batjocura se Îndrepta, desigur, mai ales Împotriva argumentelor de rezistență ale ființei umane: libertatea, adevărul, morala. Și, bineînțeles, cultura... ideile... arta. Stafii amenințătoare cutreierau nu doar haosul cazon totalitar, orânduirile concentraționare. În țările Încă fidele democrației, confuzia celor ce se voiau „neimplicați” nu era egalată decât de orbirea care polariza toate frustrările În „angajări” sumare. Începea să nu mai fie timp, s-ar zice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
cu pudră, ca o mască. Ochii și sprâncenele sunt desenate ca niște gâște în zbor. Privindu-se în oglindă, fata își aduce aminte de viața la Shanghai. Se gândește la Dan, Tang Nah și Zhang Min. Bărbații care i-au cutreierat trupul, dar nu au descoperit niciodată giuvaerul dinăuntru. Se gândește la mama ei. La ce ghinion a avut. Brusc, i se face dor de ea. Numai după ce fiica a trecut prin propria-i luptă chinuitoare, ea e în stare să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
aproape toată lumea este atrasă de iluzii înșelătoare. Ironia e, după cum înțelegem cu toții, că magia și iluzia trebuie să aibă loc în întuneric. Mao zâmbește. Și, bineînțeles, la distanță. Pricep ce vrei să spui, tovarășe președinte. Martie 1947. Forțele lui Mao cutreieră încoace și-ncolo zonele muntoase ale provinciilor Shan-xi, Hunan și Sichuan. Mao se joacă cu trupele lui Chiang Kai-shek. Deși Chian l-a trimis pe cel mai bun om al său, generalul Hu Zhong-nan, care comandă 230 000 de oameni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
există adevăr mai profund. Mă simt coaptă de la esența vieții. Am ajuns să-mi fie milă de Zi-zhen. Mă identific cu tristețea ei și mă agăț de propria-mi sănătate mintală. Orașul Interzis a fost căminul multora care au înnebunit. Cutreier domeniul lui Mao și îi privesc pe bărbați și pe femei cum se poartă ca eunucii de pe vremuri. Precum câinii, adulmecă. Își petrec fiecare secundă din starea de veghe încercând să-i facă pe plac împăratului. Ei își dau seama
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
Vară. Locul ei preferat este Marea cu Parfum de Magnolie, cu pădurea ei de flori din spatele Sălii Fericirii în Longevitate. Plantele au fost transplantate acum două secole din sudul Chinei. În timpul perioadei de înflorire, Doamna Mao petrece ore în șir cutreierând ceea ce ea numește „norii roz”. Celălalt loc este Terasa Bujorului, construită în 1903 de bătrâna împărăteasă văduvă. Rondurile de flori sunt făcute pe stâncă cioplită în terase. Iarna, „plimbarea într-un sul de pergament pictat” devine activitatea ei favorită. Le
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]