1,665 matches
-
acorde un statut de personaj-cult, puntea dintre Pământ și cerurile populate de lumi ciudate, senzuale și barbare este întinsă. Memorabilă și atât de simplă în articulațiile ei cosmogonice, rama aventurilor lui Flash Gordon creează precedentul pe care îl vor recupera desenatorii și scenariștii europeni. Scenariul implică ciocnirea, dramatică, dintre forme de civilizație diferite, ca și descrierea, cu minuția unui cartograf de coșmaruri, a unui alt univers, dominat de primejdii. Flash Gordon intră în imaginarul occidental ca o întruchipare a aventurii și
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
Mutter Courage sau sub patronajul șovăielnicului general Wallenstein. Căpitanul Cormorant este una dintre acele aventuri pe care Hugo Pratt le începe pentru a nu le mai sfârși. Imaginat în perioada sa argentiniană, textul va fi reluat și încheiat de un desenator italian, cunoscut prin vocația sa pentru textele erotice, Stelio Fenzo. Acesta este un parcurs care ilustrează natura complexă și imprevizibilă a operei lui Pratt însuși. În pofida acestui hiatus ce separă debutul scris de Pratt de continuarea ulterioară, Căpitanul Cormorant rămâne
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
Înger sau o reptilă Încolăcită pe o cruce. Se ghiceau schițe ale unei vile cu aspect extravagant, garnistă cu turnuri mari și cu arcade ca de catedrală. Linia desenului vădea siguranță și un anume instinct. TÎnărul Carax dovedea Însușirile unui desenator talentat, Însă toate imaginile rămăseseră la stadiul de schiță. Tocmai mă pregăteam să pun la loc ultimul caiet fără a-l cerceta, cînd un obiect alunecă dintre file și Îmi căzu la picioare. Era o fotografie În care am recunoscut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
dat acordul publicării interviului, fără obiecții. Am glumit: „Acum pot să vă bag oricâte mortăciuni vreau în biografie.“ El, serios, calm, blând: „Văd că ați învățat repede limbajul de aici. Sper să-l uitați repede după ziduri“. Foloseam codul hoților. Desenatorul ăla Încerc să desenez. Probabil e o ambiție, așa, față de un alt deținut, Marcel, care e etalat aici fiind socotit o excepție față de ceilalți. Așa e el înțeles față de ceilalți, de conducere, mai bine zis. Prima oară am desenat ceva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
care le avea în secret față de soția lui, Kunigunde; despre aventura fiului său Lothar cu o englezoaică pe nume Mitford, care era de viță nobilă; despre homosexualitatea lui Ernst Hiemer, editorul de la Stürmer; despre activitățile ilegale ale lui Philippe Rupprecht, desenatorul de la Stürmer, făcute după război, în Argentina; și despre cum echipa de scriitori de la Stürmer includea un bărbat pe nume Fritz Brand, care era în realitate un evreu pe care îl chema Jonas Wolk. Aceste rapoarte constituiau o lectură fascinantă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
Gligorie Cornescul a fost un excelent zugrav”<footnote A scrie, în vechime îmsemna a zugrăvi footnote> și un talentat sculptor în piatră și marmură și se pricepea la multe lucruri. Acest Gligorie Cornescu a fost un om deosebit de înzestrat: ,,architect, desenator de mare talent, proiectant îndrăzneț și restaurator priceput, cum și un om de gust ales”<footnote Victor Brătulescu, Arhitectul moldovean din secolul al XVII-lea, Gligorie Cornescul, în: „Mitropolia Moldovei și Sucevei”, nr. 9-12, anul XXXVII, Iași, 1961, p. 701-702
etăţuia lui Gheorghe Duca Istorie, cultură şi spiritualitate ortodoxă by Daniel Jitaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/503_a_738]
-
spiritualitatea și asceza profundă a acestor pusnici. În ambrazura ușii prin care se intră în pronaos, în dreapta, este pictat Samson în luptă cu leul, iar în stânga David cu capul lui Goliat în mâna stângă. Ambele scene arată talentul de mare desenator al pictorului. Impresionează realismul puternic care a scos în evidență masa musculară a lui Samson și efortul depus de acesta pentru a doborî fiara care voia să-l sfâșie, precum și trăsăturile capului lui Goliat, ținut de David în mâna stângă
etăţuia lui Gheorghe Duca Istorie, cultură şi spiritualitate ortodoxă by Daniel Jitaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/503_a_738]
-
Egalitate, Libertate sau, mai pompos, Trâmbițele Învierii. Erau citate frecvent În presa britanică sau În jurnalele rusești de opoziție, Ryech, liberal, și Sovremenny Mir, apropiat social-democraților. Un ziar satiric din Teheran a obținut, de la primul număr, un succes fulgerător, Înțepăturile desenatorilor săi luându-i drept ținte preferate pe curtenii veroși, pe agenții țarului și, mai presus de orice, pe falșii cucernici. Șirin jubila: „Vinerea trecută, scria ea mai departe, câțiva tineri mullahi au Încercat să creeze o Îmbulzeală În bazar, prezentând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
închipuit, doamnă, incredibil“. Iar eminentul Mircea Claudiu recunoscuse, fără vreo ezitare, zâmbitor, privind drept în ochii directorului. Și nici măcar nu erau încă în anii de dificultăți materiale, după accidentul cu bicicleta lui Tolea, când Mircea trebuise să se angajeze ca desenator, în timpul liber, la un arhitect, pentru că familia nu-i mai putea plăti taxele și cheltuielile școlare. Da, da, acest Claudiu, de neclintit, și în dimineața când soția arhitectului, prietena Didei, năvălise, supramachiată peste petele adânci, vineții, de sub ochii de tigroaică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
trebuie să uităm că în viața mea nu văzusem ceva de genul acela. În primul rând, m-a luat prin surprindere ceea ce părea să fie stângăcia tehnicii lui. Deprins cu desenele maeștrilor clasici, convins că Ingres este cel mai mare desenator al vremurilor moderne, mi s-a părut că Strickland desenează foarte prost. Habar n-aveam de simplificările la care țintea. Îmi aduc aminte o natură moartă, niște portocale pe o farfurie - și mă supăra că farfuria nu e rotundă, iar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
american. A trăit mai mult în Franța și în Anglia. Duelurile sale verbale cu Wilde, Shaw și alți contemporani au generat lucrarea Arta rafinata de a-ți face dușmani. William Morris (1834-1896), personalitate multilaterală a sfârșitului de secol - pictor, gravor, desenator, tipograf, poet, prozator și militant socialist. Doamna e acolo? (fr.) Domnul e singur (fr.). Domnul nu-i politicos (fr.). Inima are rațiunile sale, pe care rațiunea nu le cunoaște (Blaise Pascal). Maestrul cutiei cu bomboane de ciocolată (fr.). Drăguța mea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
partea grafică a revistei este elevul lui Iser, Marcel Iancu (n. 1895); tînărul grafician publică aici cîteva remarcabile ilustrații stilizate (pentru un examen istoric minuțios al începuturilor sale, v. Geo Șerban, „Vasses communicantes“, în Euresis, ed. cit., pp. 139-148); alți desenatori: H. Weisselberg, Adrian Maniu, Claudia Millian și maestrul Iser însuși. Printre colaboratorii Simbolului se numără și Alexandru Coșbuc, fiul lui George Coșbuc (cu o proză poetică, „Seara“, în nr. 1); tînărul va muri în 1915 într-un tragic accident de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
de avant garde fasciste. Dir. L. Longanesi. Bologna”. O notiță din nr. 76 adaugă argumentelor simpatiei spiritul revoluționar în artă: „L’Italiano, revista revoluționarilor fasciști, știe să fie și revoluționară în artă, grație spiritului creator al directorului său poet, pamfletar, desenator de mare talent Leo Longanesi. În ultimele numere, această foaie săptămînală a luat locul unui organ de luptă modernist și nu ferește cu ironia de spiritul său nici pe confrații din străini - arta e luptă”. Pentru ca o alta din nr.
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
lui Urmuz, creionîndu-i un portret de om sfios și ciudat, din altă lume, pentru a observa în final „coincidența” dintre scrierea amintitului articol și apariția, la Cîmpina, a revistei Urmuz, cu un „portret sintetic” al idolului, reprodus în clișeu, fără ca desenatorul să-și fi văzut modelul Contimporanul, dar mai ales Punct, începuseră deja de cîțiva ani recuperarea/publicarea scrierilor urmuziene, cu excepția „Fuchsiadei” și a bucății „Puțină metafizică și astronomie”. Mitizarea avangardistă, anunțată deja în Contimporanul, programatică în revista Urmuz a lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
rândurile de vâsle, vela pătrată Întinsă În vânt și o a doua velă desfășurată Într-o poziție neașteptată, sub chilă. Dante Își ascuți privirea, spre a surprinde mai bine fiecare amănunt. Poate că era vorba doar de o primă schiță. Desenatorul se gândise să situeze corabia mai jos pe foaie, iar apoi Își modificase proiectul inițial, deplasând desenul spre În sus. Dar detaliul nu părea nicidecum o consecință a faptului că autorul se răzgândise. Vela apărea legată de chilă printr-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1916_a_3241]
-
foi mari din hârtie, așezate la voia Întâmplării. Poetul luă una și o apropie de lampă. Se putea vedea o secvență Încâlcită de linii trasate cu cărbunele, găurite ca și când o colonie Întreagă de gângănii ar fi dat năvală peste opera desenatorului. Foaia era murdară de negru de fum. De emoție, simți cum inima i se face cât un purice. Găsise ceea ce căuta: cartoanele pregătitoare pentru mozaic de care meșterul Ambrogio se folosise spre a schița pe zid schema lucrării sale. Examină
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1916_a_3241]
-
pictori precum Pisanello și Dürer de a sesiza realitatea sălbăticiei - și asta În ciuda hotărârii lor, ce răzbate, de pildă, În portretistica umană, de a privi natura drept În față. Nici nu Încape Îndoială că acești doi observatori atenți și excelenți desenatori ar fi reușit s-o redea din punct de vedere tehnic; și totuși, au fost Împiedicați de cine știe ce orbire mentală profundă sau cine știe ce complex. Mănunchiul de violete sau iepurele lui Dürer, șopârlele, cerbii, pupăza, maimuța lui Pisanello (fără Îndoială, cel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1911_a_3236]
-
luase hotărârea irevocabilă de a-și construi o carieră literară la Londra, se cunoscuseră efectiv, cu ocazia uneia din celebrele o sută șapte invitații la cină pe care le acceptase În sezonul acela. Pe Henry Îl amuzase să descopere că desenatorul ale cărui personaje - mai ales frumusețile din Înalta societate și Însoțitorii lor - păreau să crească săptămânal În Înălțime În paginile revistei, era În realitate destul de scund și de pirpiriu. Se ținea drept și trăgea de umeri, ca să nu piardă nici un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
a venit În vizită la Düsseldorf Tom Armstrong, care mi-a dat un sfat bun. „N-ai să fii niciodată un pictor de mâna Întâi dacă ai un singur ochi, Du Maurier, mi-a spus, dar ai putea fi un desenator excelent În alb și negru, iar În Anglia se pot câștiga bani frumoși din asta, cu toate revistele ilustrate pe care le avem acum.“ Din Întâmplare, avea cu el un exemplar din Punch Almanac, pe care mi l-a arătat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
povestitor extraordinar. Dar se vedea că e bolnav și nu puteam să nu mă gândesc că, dacă se prăpădea, avea să-mi ofere șansa de a ajunge la Punch și de a obține, În fine, un salariu regulat. Nici un alt desenator angajat nu se apropia de vârsta pensionării Într-un viitor cât de cât previzibil - Tenniel și Keene erau Încă În floarea vârstei. Un asemenea gând mi se părea demn de dispreț, ca și cum i-aș fi dorit moartea bietului om... — Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
Vederea ochiului bun i se deteriora, ceea ce Îi afecta calitatea desenelor, căci era obligat să folosească o tehnică de gravare cu tușe mai groase, mai aspre decât până atunci. Era sincer Îngrijorat, Întrebându-se cât va mai putea lucra ca desenator cu acest handicap, iar posibilitatea de abordare a unui alt mediu de expresie, nu la fel de dependent de coordonarea subtilă dintre ochi și mână, Îl Înveselea enorm. Și, pentru a face economie de vedere, decisese să Îi dicteze povestea Emmei, În loc să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
zâmbi. — Nu, Emma n-ar fi de acord. Și oricum, pentru ce fac eu, nu am nevoie. Chiar dacă Sambourne nu-mi Împărtășeșete opinia... Îl știi pe Sammy, nu? — L-am Întâlnit de câteva ori. Edward Linley Sambourne era unul dintre desenatorii angajați de la Punch, specializat În caricaturi politice, dar care producea și desene inspirate din viața socială, adesea ale unor femei tinere și frumoase. Știi că nu a urmat cursuri speciale de artă plastică, de aceea, atunci când desenează personaje, se folosește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
poarta superioară, cheia era bombată și ornamentată. La partea inferioară, cheia nu avea trasat încă nici un element ce i-ar fi permis să slujească la închiderea-deschiderea unei încuietori. Bărbatul mătăhălos se cățărase cu coatele peste foaie și îl bodogănea pe desenator. - Cu țeava asta vrei tu ca să le dai pe spate pe elvețience?! Cu ce o să-l deblochezi și o să-l blochezi pe mecanism?... Crezi tu că guvernantele mai copticele n-au mai văzut ele țeavă ca a ta?... A glisat
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
din Pictorul vieții moderne. Comentând lucrările lui Horace Vernet consacrate războiului Crimeii, Baudelaire nu se poate Împiedica să nu remarce aerul dandy al multor ofițeri, ținuta selectă a acestora. După cum paginile copleșite de admirație pentru Constantin Guys, modestul și prolificul desenator, urmăresc predilecția acestuia pentru subiectele „de gen”, inspirate de ceea ce el numește „pompa vieții”, fie ea galantă sau militară. Invariabil Însă elegantă. „Pronunțata Înclinație a d-lui G.” pentru portretizarea militarilor poate deriva și din fascinația uniformei. Baudelaire nu uită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
reușite”. Descins dintr-o familie selectă, face studii nu mai puțin alese (la Merton College și mai apoi la Oxford), fără Însă a le Încheia. Are totuși prilejul să se afirme Încă de pe băncile școlii și ca literat, și ca desenator, iar hârtia pe care scrie la doar 18 ani Beccarius, o satiră ușoară, se dovedește mai importantă decât textul. Galbenul ei devine, cum s-a văzut deja, culoarea-stindard a decadentismului englez. La 21 de ani scrie Incomparabila frumusețe a veșmântului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]